Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 109, de Libertate [Palatine Transcription]

Recapitulatio: quattuor errores circa fatum

1

In alia lectione Ex praecedenti lectione apparuit circa fatum quadruplex error primus dubium causarum superiorem ordinem et esse seminem s?r?r esse fatum / 4us dubium ex immobilitate divinae providentiae immutabitur et inevitabiliter omnes effectus esse contingentes 4us error est philosophorum resolventium ad inperfectionem materiae quae non potest sufficienter inmutari primum et sperna si sic semper esset in actu

2

Et ideo triplicem posuerunt viversermine etiam sub primo primo posuerunt intelligentias quas immutabiles scilicet hymermanem in quibus sunt semina deinde in causis subordinatis eis inmutabiliter moventibus secundum casum et vocaverunt necessitatem in quibus sunt tamquam in germine 3m posuerunt in generabilibus et corruptibilibus quae non possunt primum sufficienter immutari et vocaverunt texturam et sic posuerunt tres deas vel tria fata scilicet latensis, atropos.

Quintus error

3

addo quinto errorem negantium fatum maxime propter radicem negationis nam anexagoras et alii philosophi negaverunt connexationem causarum ideo dixerunt omnia a casu contingere et sic nichil esse fatum ideo negaverunt fatum

4

ex illa radice et positio illa ad mentem ponentium est erronea dixi in reprobatione huius erroris quod ex radice erroris non pono in se reprobatur nam dicit gregorius in omelia ephiphaniae Absit in mentibus fidelium quod aliud esse fatum dicam et sic videtur negare fatum intelligit tamen secundum praedictus modos Augustinus 5o de civitate dei "si quis virtutem vel potestatem dei nomine fati appellet sententiam teneat et linguam corrigat" et si dicatur de boetio qui usus 4o de consolatione prosa sexta illo termino Respondetur quod usus est more poetico

5

2o licet apud vulgus vel simplices usus illius vocabuli sit periculosus ne vulgus coincidat cum sententia gentilium apud tamen doctores nullum est periculum

Quod fatum multipliciter potest accipi in bona significatione

6

Advertendum quod fatum potest multipliciter accipi in bona acceptione vel sermone

Prima acceptatio fati

7

ut patet per wuilhelum parisiensis unde dicit quod "fatum potest dici a for faris" id est loqui vel dicere Nunc inter omnia sine competit deo esse verbum omnium expressivum verbum scilicet essentiale quod competit cuilibet persone et toti trinitati Etiam verbum notionale quod competit filio et nulli alteri et ergo tota trinitas personarum potest dici fatum quasi finis vel producens omnia et maxime filius "per quem omnia facta sunt"

Secunda acceptatio fidei

8

3o pro divina providentia quae specialiter est rerum in suum finem directus hoc tangit augustinus quinto de civitate dei

Tertia acceptatio fati

9

2o principaliter dicit fatum vel capitur in bona sermone pro efectu divinae providentiae vel executione ymaginandum est quod divina providentia est tamquam speculum intelligibile et mundus architippus omnis effectus praesentes praeteritos et futuros limpidise repraesentas et omnes habitudines rerum et totum ordine universi

10

Consequenter ymaginandum est quod huiusmodi ars explicatur successive ad extra secundum varia tempora et loca et secundum quod est quasi effectus artificiarum unde res producuntur eodem ordine quo concepte sunt et huius executio et explicatio ad extra divinae providentiae potest vocari fatum Boetius describit "fatum quod est inhaerens rebus mobilibus dispositio per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus" utrum sit dispositio super addita non est ponendum sed res sit dispositae ita quod debitae ordinat licet relatio multarum operationum in finem debitum non sit nobis nota deus tamen non promovet vel incitat ad peccatum

11

et sic tota latitudo omnium operationum quae fiunt etiam a deo et habitudo et connexio diceretur fatum ita quod temporalis explicatio esset fatum et non esset nisi res sic ordinata inter se

12

pono propositionem iuxta hoc quod non stat aliud fieri et non fata isto modo quia si fiat a divina providentia tunc sit fato isto modo sicut quaelibet res mundi quae sit dicitur sine a fato quia secundum debitum ordinem etc et sic est impossibile quod aliud evadat ordinem divinae providentiae quantum ad hoc quod quidquid sit est explicatio divinae providentiae quantum ad hoc igitur

13

2a propositio licet non stat aliud fieri contra fatum contra tamen fatum potest fieri aliud recipiendo istud 2o modo patet nam alias erit effectus divinae providentiae qui non potest non facere fore igitur aliud erit fatum quod non potest esse fatum igitur sortes illud quod facatum est sine non potest fore ut ordinatum est quod sortes levabit festucam tamen potest non levare

Quarta acceptatio fati

14

3ea acceptio est ut fatum dicatur explicatio divinae providentiae circa res tempori subiectas et ista est strictior quam praecedens inmediate nam isto modo illa quae subiacent evo id est illa quae sunt eviterna non subiacent fato Et sic accipit boecius in 4o dicit si superne mentis er?at firmitati motu carans fato quoque super egredietur necessitatem explicando ymaginationem Boecius ymaginatur quod proprie deus debet compari centro orbis quod est simpliciter inmobile quantumcumque velociter moveatur orbis circa centrum nichilominus remanet centrum ymaginabile deinde ymaginaur quia orationes scripti circa centrum magis distantes velocius moventur ymaginatio ergo eius quod datur aliqua latitudo distantiae a centro ultra qua quidquid est est temporale et est tantae mutationi subiectum quod vocatur temporale et sic magis et magis tendunt ad inmobilitatem ideo dabitur rotalis orbis qui dividat temporalia et eviterna non subiacent fato

15

2m hoc posset poni duae propositiones prima stat quod liberum arbitrium non subiacent fato isto modo supponendo patet nam boetius si superne mentis etc unde stat quod aliquid per contemplationem in deum elevetur ab solvatur a temporalibus quod nullum motum illorum experitur sed solum motum ad deum propter propinquitatem ad centrum in potest haberi intellectus unus dicit ipsius virgilii in libro georgitorum felix quod qui potuit rerum cognsoscere causas etc Ita quod quasi tetigit vitam contemplativam vel speculativam ad quam venerunt philosophi et sic apparet adhuc quod falsum gentiles bene sapientes fatu non ponit necessitate licet sit in ex orabile et semper habeat effectum quantum ad causas naturaliter agentes Et sic salvarentur poete scilicet quantum ad executiones operum naturalium ita quod sic non impeditur Cum hoc stat quod intelligitur elevetur et appropinquet ad divinam contemplationem et non subiciatur fato

Quinta acceptatio fati

16

4o modo capitur pro naturali inflexu causari et earum necessariam inter se et ad effectus connexione et intelligitur de necessitate naturae quantum est ex parte huius agentium In quarum causarum cognitione est max? intellectus perfectio ideo circa hoc post insistam aliqualiter

Sexta acceptatio fati

17

Quinta acceptio iuxta perypoteticorum opinionem ypo?oris et cu?abilis iste vocat fatum naturalem rei dispositione et innatam et effectus qui de per se consequitur vel innati sunt consequi illam dispositionem naturalem fatales appelleantur exemplum ex naturali dispositione et connexione peryodus vitae esset tanta quod duraret usque ad instans A et quia est colericus nicitabitur ad iram consequenter inclinatur vocat fatum et effectus sequens vocat fatales et sit quod sortes tantum div?et et sic miles fato contingit

18

Advertendum quod sicut videlicet ille alexander explicat fatum non est causa necessaria effectus fatalis ymmo contingenter val?o effectus fatalis procedit a fato declarantur ex parte corporis quia ex naturali dispositione sortes viveret per 10 annos Sed poterit malum regimen eligere et sic fatum non habebit effectum vel potest meliorare regimen et sic prolangabit Et licet a natura sit colericus et inclinatus ad exercitari in malitia potest per doctrinam ad alia se divertere et fieri religiosus et sic causatam ex parte corporis quam ex parte electionum animae potest fatum non habere effectum Exemplum ponit de socrate quia quidam dixit eum male esse inclinatum Respondet socrates quod fato vivere erat quia fuit inclinatus ad mala quae dominat per virtutem et rationem allegat ad istud aristotelem in 2o metheororum sed non reperitur in illa forma dicentem hyemps debet esse frigida secundum fatam tempora Et forte est secundum aliam translationem Item allegat aristotelem in libro de auditu id est philosophorum quem antiquus vocant de auditu et librum avicennae vocant librum sufficientiae

19

Addo sequendo ymaginationem quod inclinatio quae esset secundum instinctum naturae consequens posset dici fatum Et secundum hanc ymaginationem salvarentur multa dicta poetarum et vulgarum nam spirituales cura est naturae consequens ad praeservandum principes dominans vitia et reducens ad debitum temperamentum totum materosivum

20

Et sic de Iulio cesare quia pauper auctoritas formidavit Iulius cesarem vehis quasi sollicitudo est toti naturae universali ad mei praeservationem et sic salvarentur effectus mirabiles sicut de equo alexander et iulii cesaris et isti vocaretur effectus fatales et naturae universalis Et iste modus non offendit catholicum ymmo magnificat divinam providentiam respectu regiminis naturalis

Septima acceptatio fati

21

Sexto capitur pro naturali conditione rerum praedictarum nam rerum productarum naturalis conditio est quod habeant terminum a quo scilicet generationem et ad quem scilicet corruptionem etiam medium scilicet existere et istud relatum ad tria tempora aptatur tribus fatis quae dur cloto latesis et atropos

Octava acceptatio fati

22

Septimo fata possunt dici dispositiones rerum vas secundum scripturae testimonium creatura sic producta in numero pondere et mensura In numero quantum ad naturam specificam et correspondet cloto Quantum ad mensuram tam suae durationis quam activitatis et correspondet lathesi deinde quantum ad pondus scilicet respectu finis et correspondet atropos et sic etiam res habent crementum statum et declinationem correspondenter ad tria fata Item ad tres dimensiones posset reduci prima est longitudo et sic et sic dixerunt antiqui omnia reduci ad dimensiones vel ad numerus cubitos Radix quae ducta in se producit quadra?m deinde radix producit cubicum et non ultra

23

Aliae rerum habitudines concernentes philosophiam posset ad hoc applicari et ad istam resolvi Et vulgus imperitum non capiens ista cepit in scandalum et incidit in errores Circa 4am acceptationem fati intendo introducere de modo coordinationis causarum inter se et tandem ds?re ad dicendum de habitudine primae causae ad voluntatem

PrevBack to TopNext