Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 29, de Notitia [Palantine Transcription]

Utrum 'Deus esse' sit demonstrabile: praefatio

1

Quantum ad quintum articulum videndum est utrum deum esse sit demonstrabile et hoc excludendo statum beatorum de quibus non est dubium quando ex praemissis prioribus via doctrinae sciant concludere demonstrative deum esse licet sit principium complexum evidentissimum nec talis demonstratio facit de novo scire realiter eorum Sed utrum possit stante beatitudine habere aliquam novam notitiam respectu huius quod est deus de isto possunt esse duo modi dicendi quia vel huiusmodi processus esset ex notitiis in verbo vel in proprio genere ad intellectum per lumen gloriae potest dici utroque modo quod sic licet beatitudo essentialis sit in variabilis seu beatifica notitia de lege statuta nichilominusnihilominus quantum ad accidentalia potest variari Ita quod ex notitiis in verbo possint concludere beati quod deus est

2

2o in proprie genere specialiter iuti lumen gloriae nec huiusmodi scientia et proprio genere beatifico sunt impossibiles sunt ymmoimmo nec actus fidei aenigmaticus est impossibilis visioni clare quod deus est ymmoimmo causando demonstrationem pro evidenti notitia praemissarum et evidenti notitia de bonitate commune et quod sunt respectu alicuius potentiae concludentes huiusmodi conclusionem quod deus est deus cognoscit se vel potest se cognoscere demonstrative licet non sit demonstratio vel discursus primo potest dici quantum ad hoc quod sit notitia evidens aequivalenter demonstrativa

3

non ergo intelligo de statu beatorum quia non est dubium quin possint

4

Etiam de statu innocentiae non revocatur in dubium quin in illo statu erat evidenter demonstrabile nedum theoloicetheologiae ymmo etima in primo lumine naturali et theoloicetheologiae concurrente lumine supernaturali Etiam ex puro lumine in statu innocentiae

5

Nam venerabilis hugo de sacramentis nedum quod deus est sed etiam quod deus est etrinus et unus trinus parens potuit habere notitiam Nam ex habitudine ymaginisimaginis creatae ad ipsam trinitatem increatam potuit evidenter concludere deum esse trinum et unum in mediateimmediate anima videbat se esse animam et se esse factam ad ymaginemimaginem dei et trinitatis ergo cognovit se secundum illam habitudinem quod non fuissent nisi cognovisse utrumque extremorum forte ex cuilibet creaturae notitiae est deducibile quod deus est trinus et unus

6

Iterum non revocatur in dubium utrum sit demonstrabile etiam in lumine naturali a substantiis intellectualibus perfectioribus quam sit homo

7

doctores non revocaverunt in deum dubium quin species superior possit habere demonstrationem alicuius conclusionis ad cuius ad sensum nos non possemus pertingere per fidem

Utrum Deum esse sit demonstrabile in lumine naturali in statu naturae lapsae?

8

Ideo restat difficultas utrum in statu naturae lapsu sit demonstrabile deum esse in lumine naturali

[Conclusio prima]

9

Conclusio naturalis investigatio humana ex lumine naturali praecise non concluderet evidenter deum esse ista conclusio fuit in radice scitis tacta in toto processu in quo ostensum fuit quod fragilis est et debilis humana investigatio sibi derelicta Et patuit de primis phantasmatibus qui non posuerunt ultra substantias sensibiles aliquam rem spiritualem quod sanctus thomas allegat in libro de angelis et substantiis separatis in principio Et etiam de caldeis pro tunc philosophantibus qui non solebant nisi astra et caelum et numquod non m?ti posuissent substantias spirituales Et si posteriores posuerunt hoc fuit per doctrinam a prophetis vel a deo vel quia aliqui fuerunt supernaturaliter illustrati Radix fuit saepe tacta scilicet perropter penam culpae ymaginabilisimaginabilis de isto satis dictum fuit

10

Consequenter potest dici quod philosophi nullum conceptum verum de deo ex primis naturalibus non neoatamen fide habuerunt nam inconceptibus eorum semper inportantur aliquid imperfectionis vel deo repugnans ratione cuius semper substantialiter propositionum quas formant de deo pro nullo supponunt propter fallaciamfalsam connotationem inperfectionisimperfectionis deo repugnantis excluso tamen aristotelem platonem socratem et alios quos verisimile quia fuisse illustratos

Conclusio Secunda

11

/2a conclusio deum esse est theologice demonstrabile in lumine naturali ita quod sit demonstrabile in lumine naturaliter adiuto fide Et hoc est proprie theologice demonstrare sicut expressum a suo loco Et quod in tali sit primo sunt testes omnes antiqui doctores unde omnes concedant in hoc quod omnes rationes aristotelis ad istam processum factae sunt demonstrative ergo a fortiori in lumine motu fide

12

Advertendum quod aliquid esse demonstrabile dicitur in ordine ad aliquam potentiam cui apta nata est fieri demonstratio

13

2o advertendum quod demonstratio non debet censeri demonstratio nisi respectu potentiae debite dispositae unde ad sciendum utrum a processus sit demonstrativus respectu potentiae humanae non est videndum utrum sit demonstrativus puero vel dementi vel laeso in naturalibus vel indisivo Causa sub est nam sunt demonstrationes rudentissime mathematicae quae non possunt esse demonstrationes carentibus usu rationis Sed decenseri demonstrativa vel non demonstrativa in comparatione ad intellectum bene dispositum patet hoc in simili de philosopho in ethicis v semper remittit ad iudicium sapientis

14

Boetius in libro suo de ebdomedalibus ponit istam distinctionem quod duplex est omni conceptio una ita communis ut quisque probat id est approbat eam auditam ut omne totum est magis sua parte Alia est quae est communis apud omnes sapientes ut spiritualia non esse in locus est communis ai conceptio et principium apud intellectum elevatum et bene dispositum Ita ymaginandumimaginandum est proportionaliter aliquid esse demonstrabile et utrum processus demonstrativus debet attendi penes iudicium sapientum

15

Et quia antiqui doctores catholici sapientes posuerunt quod sit demonstrabile et etiam illae rationes philosophii quod non sit processus in infinitum sunt demonstrative Sed theologus quem purus p quia lumen fidei iuvante acquirit scientiam nobiliorem et alterius speciei quam philosophus purus quia per fidem lumen naturale dirigitur et roboratur ad formandum conceptum nobiliorem de propositionibus vocalibus de deo formatis quam purus philosophus Et ideo conclusiones theologicae etiam cum processus philosophi quod non sit processus in infinitum sunt demonstrative Sed theologus quam purus philosophus quia lumen fidei sunt nobiliores et altioris speciei quam in puro lumine naturali deductae et istud est satis deductum a doctoribus

Probationes aliquorum doctorum

16

Ponam aliquas rationes ad probandum quod deus sic

Probatio Scoti

17

arguit doctor subtilis valde apparenter et demonstrative aptum intrinsecum bene dispositum quod nulla res potest se de non esse ad esse producere quia quodammodo res quae non est aliud ageret ymmoimmo esset prius natura quem ipsa met sit et hoc implicat quocumque modo prioritatis Et hoc dicit augustinus primo determinate nichilnihil gignit se ut sic scilicet quod faciat se esse nec angelo quia quod aliqualiter res quae penitus vel est incipiat esse et non ab aliquo non videtur possibile quia non est ratio quare plus non quam prius produceretur

18

Etiam est contra experientiam quia semper quod modo ab aliquo movetur vel producitur id quod movetur vel producitur fit ergo b ab a et eodem modo arguitur de a quia vel eset effectibile vel ineffectibile Si ineffectibile et facit b tunc est prima causa et hanc vocamus deum si a sit effectibile Iterum arguitur et quaeritur aliquo et quia non est processus in infinitum deveniemus ad aliquod ineffectibile et per consequens erat aliqua causa efficiens vel non effectiva et ille est deus

19

Item forte diceretur quod esset processus in infinitum in talibus sed istud apud intellectum bene dispositum reputandum est impossibile et ideo aristoteles reputavit evidens quia non est processus intellectualibus in infinitum

20

Illo tamen dato arguit scotus et signat toam multitudinem effectorum et sit a ista multitudo est effectiva et non ab aliquo huius multitudinis ergo ab aliquo ex hac multitudinem et per consequens est res ineffectibilis etio est prima causa

21

verum est quod doctores calumpnient istas rationes et forte ostendam in lectione sequenti quomodo possent calumpniari Sed pro nunc adducam alias rationes

Probatio de Ripa
22

de ripa procedit probando intentum dato quod sit processus in infinitum et causis et effectibus ponit duas suppositiones

23

prima quod in tali ordine id quod est superius semper est perfectius ymainandumimainandum quod infimum productum ab alio sit minus perfectum 2m ordinem causalitatis ita quod semper causa superior est perfectior et dicit quod videtur esse quasi evidenter notum

24

2o supponit quod creatura quanto est perfectior tanto est dependentior Ista suppositio non esset evidens in lumine naturali iuto fide Nam in puro lumine naturali dicetur contradictionem quia videtur in puro lumen naturali quod angeli essent minus dependens quam res fluxibiles ergo dixerunt aliqui quod realiter haberent neccessenecesse esse quem errorem secutus est ille de montesono Sed considerata habitudine creaturae ad deum generaliter sicut creatura perfectior quantum ad sui productionem requirit causam perfectiorem ita quod quantum est ex parte sui productionis requirit maiorem influxum productum quem res minus perfecta Ita quod proportionaliter de conservatione quod ipsa quantum est de se est magis labilis quam res ??mus perfecta ita quod indiget proportionaliter maiori influxu conservatio unde augustinus et alii immiunt quod creatura quasi continue producitur quia intellectu gradum habet sufficientem ad existendum sed solum est purus dependens Ideo ut ita loquar quanto plus habet de se tanto plus habet dependere

25

Item creatura quodammodo quasi accidens scilicet quantum quandam simili non dependet a deo Et ergo quidam philosophi posuerunt quod deus respectu creaturae habet se per modo informationis et hoc propter indigentes ipsius creaturae unde rabi moyses ponit quod deus est causa in genere causae efficientis formalis et finalis Item lyconiensis in expositione librorum augusto ponit quod deus habet se per modum formae sicut de sigilii respectu alicuius loquendi quia ad substractionem statim evacessit

26

tunc de ripa procedit Nam dato quod esset processus in infinitum istud non evitet quin deus sit nam signemus infimam illa non sufficit tunc erit alia et ascendendo semper creatura erat magis fluxibilis et alius certa ipsum magis fluxibilis et sic consequenter erit processus in infinitum Nam ponatur aliquid prohibens fluxum et ista ratio est satis apparens theologo cuius humana naturale iuvatur luine fidei

Aliae probationes
27

Alia ratio ponit esse ex infinitate artificii Nam considerata subtilitate artificii scilicet caelum et motuum eisudem organizatione minimae animalis vel in arbor non potest resolvi nisi ad unum artificem subtilissimum

28

Item potest argui ex fidelitate rerum obiectivarum nam illa est infinita ergo debet sibi corresponderi potentia talia cognoscens et illa non est nisi deus antecedens patet nam capto quocumque corpusculo de illo infinita sunt dicibilia etiam infinitae sunt habitudines istius ad alia et ita proportiones et faciunt pulchritivam ermoniam et non a causucasu id est ab artifice

29

Item exterminatione causarum indifferentiium ad effectum unde ignis infinitorum quaelibet potest producere quando producit primum potest producere secundum ita quod infinitorum quaelibet potest producere ergo oporteret quod significat sit aliqua causa determinans ita quod una causa producat hoc individuum et non aliud sibi omnino simile non videtur salvabile quando sit aliqua prima causa determinans

30

Item ex ordine rerum res ordinantur ad invicem sicut experimur oportet ergo tandem de veniredevenire ad finem ratione cuius totus ordo disponitur unde aristoteles in finem XYmi metaphysicae concludunt "entia nolunt unus ergo princeps" etc

Circa textum

31

Circa textum scilicet distinctionem 27am prima conclusio non est idem esse patrem et genuisse filium et habere patrem ergo aliquid esse spiritu sanctum et ab utroque procedere patet de essentia quia est pater est tamen non genera et filium ita quod non sequitur a est pater ergo generat filium unde pater potest capi pure adiective et sic naturae illa essentia est pater Alio modo subiective et tunc bene conceditur 2m modum antiquorum

32

2a conclusio haec nomina genitor genitus verbum ymagoimago relative summuntur in divinis Aliqua fuit propria personis et sunt condistinctiva notionalia sicut generaliter

33

3a conclusio nomina essentia capiuntur quandoque pro propriis sicut dicitur deus de deo lumen de lumine et quando dicitur deus generat non est ita essentiale sicut ly essentia

34

4ta conclusio quod secundum nomina essentialia tantum dicitur hoc de illo sed secundum propria non dicitur ut non dicitur pater de patre

35

Quinta conclusio nomina essentialia interdum non solum capiuntur pro propriis ymmoimmo aliquando pro tota trinitate ut cum dicitur nemo bonus nisi deus

PrevBack to TopNext