Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 35, De fruitione [Erlangen Transcription]

Responsio

1

In alia lectione Inter rationes heri inductas quarum quaelibet tangit materiam tractandam

De prima ratione

2

prima tangebat fruitatem potentiae perceptivae et ex hoc arguebatur quod deberet in aliquo finito quietari et quod deus non est fruibile obiectum et ultimate quietativum De ista materia diversi sunt modi dicendi unus modus ponit quod capacitas animae sit infinita ad istum intellectum quod quacumque notitia data secundum gradus potest maiorem cognoscere dicebatur tamen quod prout est essentialis denominatio competit creaturae solum finite quia semper conpetit ita intense sicut posterior ut si ymaginaremur istas perfectiones per modum linearum ita quod linea essendi esset prima et ista in infinitum procederet et ista ymaginarentur indivisibilis secundum latitudinem et iterum ascendendo oritur alia linea scilicet pedalis secundum latitudinem et sic consequenter alia per modum lineae bipedalis procedendo in infinitum semper prima participatur aque intense vel intensius quam posterior unde numquam fuit intensio doctorum quod capacitas perceptiva conpeteret creaturae infinite ut est denominatio essentialis

Obiectio

3

Contra arguitur quia intrinseca capacitas non potest melius quantificari quam penes suum effectum et maxime penes magnitudine effectus licet non penes perm?tem ergo ex infinitate effectus arguitur infinitas causae si ergo potest in effectum infinitum perceptionis sequitur quod est infinite perceptiva et per consequens sequitur nulla scilicet data fine lectionis praecedentis

4

Item contra hoc quod dictum est quod cognitio animae christi sit infinitae perfectionis Istud videtur incompossible quia quaelibet talis species est sub minima specie substantiarum ergo non est infinita

5

Item si ita esset quaelibet natura intellectualis esset aequaliter perceptiva quia quaelibet esset infinite perceptiva

6

Quarto sequeretur quod quaelibet rationalis creatura citra anima Christi in infinitum esset minus beata quam beata patet quia quaelibet carent infinita latitudine beatitudinis sibi possibilis ergo in infinitum est por?o maior possibilis quam sit habita et ideo infinitum modum est perfecta Item quod nullo genere est inperfectissima quia in infinitum deficit a perfectione sibi possibili ergo in eset carentia perfectionis Et sic ipsa movetur motu desiderii ad illud et per consequens non quietatur

Responsio ad obiectionem

7

Respondetur quod prima ratio probat denominatione extrinseca licet apparenter de intrinseca Advertendum pro radice istius materiae totius de qua loquimur nichil ponit perfectionis nisi quod a quodam modo accidentalis Exemplum dato quod una nigredo efficeretur infinita tamen minus minimus gradus lucis excederet totam latitudinem ergo non est specifica nec essentialis illa denominatio sed est individualis et accidentalis Ideo ista perfectio intensiva quae apud theologos vocatur inextensio non arguit perfectionem essentialem et sic notitia infinita infinita ex hoc quod est infinita non est essentialiter perfectior quam si minimus eius gradus Advertendum quod proportionaliter perceptiones diversificantur specifice secundum diversitatem essentialem potentiarum perceptivarum et hoc in esse perceptionis Ista perceptio sequitur naturam potentiarum ut supremus angelus perciperet perceptione superioris speciei inesse perceptionis quam anima christi ymaginor quod perfectio quae est gradualis in eadem specie nichil ponit inperfectione essentiali ideo ex infinitate eius nichil ponitur de perfectione maiori Ex infinitate modi percipiendi quantum nisi speciem unde concluditur infinitas perceptione potentiae

8

et sic anima christi ut sit eadem qualitas quantum ad speciem percipit finite et angelus perciperet perceptione alterius speciei in esse perceptionis et perfectioris quam anima christi utque si eadem qualitas ponere successive in anima christi et in angelo ipsa esset alterius speciei et perfectioris in esse perceptionis in angelo quam in anima christi et ideo perfectio simpliciter non debet attendi penes infinitatem gradualem sed secundum speciem ut ignis in infinitum augmentaretur extensive si apponeretur combustibilia Sed ex hoc non argueretur perfectior secundum sensum Ideo ex hoc quod anima intelligat notitia infinita intensive non arguitur perfectior essentialiter deberet sic argui potentia perceptiva producit notiam infinitam secundum speciem igitur est infinita et tunc antecedens esset falsum

9

Et replicatur si ascendamus per species notitiarum anima nam terminabitur per quamcumque speciem sed procedit per omnes

10

dicitur quod non loquitur de specie essentiali sed perceptionis id est de modo percipiendi ut esset alterius speciei inesse perceptionis in angelo quam in anima christi sed in suo esse essentiali Et sic licet esset processus in infinitum in speciebus notitiarum non tamen ?? huius potentiae et sic apparet quod ista ratio est sophistica quando dicitur potentia perceptiva debet quantificari dicitur quod non intelligitur consequentiam ad perfectionem specificam et sic dico quod animae christi repugnat habere notitiam infinitam

Ad aliam rationem quae est de latitudinem accidentium

11

Secunda ratio assumit quod nulla notitia potest esse infinita et tota est sub minima etc et sic dicitur hic quod non loquimur hic de perfectione specifica essentiali sed de specifica perfectione in esse perfectionis perceptionis et illa est accidentalis et sic staret eandem quantitatem in numero esse alterius speciei in una potentia quam materia et staret esse processum in infinitum respectu eiusdem qualitatis ut si qualitas quae est in anima christi ponitur esse finita secundum speciem in esse perceptionis et si poneretur in intelligentia esset perfectioris speciei in esse perceptionis et sic convenire Et si daretur suprema et maxima creabilis et erit infinita illa notitiam in esse perceptionis et sic potest dici quod potentia perceptiva ita exclud?ione est infinita et ex hoc magis non arguitur perfecta quam albedo ex hoc esset infinita intensa

Tertia ratio

12

Tertia arguebatur sequeretur etc quantum esset de extrinseca denominatione non esset magnum inconveniens concedere quod haberet unam qualitatem sic infinite incesibilem posset tamen esse ordo quantum ad modo percipiendi

13

Ad quartam sequeretur quod haberet infinita carentia Advertendum quod principalis pars beatitudinis ymmo quasi tota beatitudo est obiectum beatificum et solum per accidens et solum per accidens requiritur formalis beatitudo nam si obiectum potest communicare se ipsum non requiritur notitia seu beatitudo formalis sed requiritur propter q debilitatem potentiae et sic consistit beatitudo in obiecto

14

Secundo advertendum licet appetitus obiecti sit nobis naturalis appetitus tamen formalis beatitudinis non est nobis naturalis vel si inclinamur hoc est tamen cum limitatione certi gradus Tertio quantitas beatitudinis formalis et appetitus eiusdem est secundum institutionem gratiae et non naturae nam praecise beatus tantum appetit de beatitudine formali quantum deus vult nam non est appetitus naturalis respectu certi gradus sequitur quod beatus nichil plus appetit de beatitudine formali quam habet quia caritas non plus inclinat et sic non vellet esse magis beatus unde totum residuum beatitudinis non appetitur ab eo Ergo deficeret sibi infinita perfectio passibilis Si intelligitur quod possit habere infinitum intensiorem ex hoc nulla imperfectio consurgit unde non est eadem proportio statuum beatorum in qua una beatitudo formalis est alia maior quia beatitudo formalis est pars minus principalis modo non sufficit partem duplare ad hoc quod unum totum sit duplum ad aliud Ita beatitudo consistit principaliter ab obiecto et per consequens minus principaliter in formali ideo non sequitur beatitudo formalis est dupla maior in a quam in b igitur Sed solum sequitur quod est magis beatus secundum quid ut si sortes sit aequalis platoni et dupletur sortes secundum digitum non ergo sequitur quod sit in duplo maior quam plato Ideo non sequitur anima christi habet beatitudine formalem infinite excedentem beatititudinem a igitur est infinitum plus beata

Quomodo potest sustineri finitas

15

Restat videre quomodo possit sustineri finitas

16

primus modus licet nam sit finite capacitatis naturaliter secundum cursum naturalem institutum tamen per miraculum potest de potentia de absoluta ultra suam capacitatem naturalem infinitum recipere Exemplum devase continentem naturaliter nisi unicam pintam deus potest ponere duas pintas per pentrationem et sic in infinitum Iste modus esset quasi medius inter primum modum et alium qui dicit quod solum finite Credo tamen quod primus modus est melior et verior

17

Alius modus quod capacitas non terminatur ascendendo sed descendendo sicut ad modum potentiarum passivarum quae terminantur descendendo vel ad minimum a quo non possunt vel ad maximum et sic descendendo daretur aliqua notitia ita remissa quod non sufficeret inmutare nostram potentiam

18

Alia via quod quantum ad gradum terminantur et non quantum ad speciem unde ymaginatur adam quod realiter potentiam perceptiva sic terminantur quod datur maximus gradus et intensivus quo anima nostra potest percipiere et sic terminantur quantum ad gradum sed non quantum ad speciem et sic non posset percipiere per nobiliorem speciem Per hoc salvat quod non potest tantum mereri quin potest praemiari unde dabitur sibi gradus superioris speciei licet non intensior gradus in eadem specie Possemus dicere quod anima terminatur tam quo ad gradum quam quo ad speciem et tamen numquam veniret ad huiusmodi gradum quia cum finite stat quod excederet meritum hominis dato quod viveret per triginta milia annorum scilicet per magnum annum platonis // Prima viam salvatur meritum Ad hoc dicam in 2o sententiarum et in secundo meo principio

19

Notatur in adam in additionibus quod multiplex est capacitas

20

prima subiectiva et ista ponitur esse infinita ita quod sicut deus potest infinitum multa agere ita quod anima aliter se habet ut passiva 2o modo ut activa unde eius productio non est formaliter perceptio 2o quod perceptitas activa vel perceptiva ut activa vel in esse perceptive active est finita ut si reciperet notitiam infinitam solum finite perciperet Ponamus quod potentia sit perceptiva ut 10 et fuerit ibi 10 gradus visionis et centum ibi deus alios decem gradus dico quod non causabunt maiorem visionem licet Adam dicat oppositum

21

Alia est capacitas eminenter contentiva et ista communicatur rebus secundum perfectiones earum

22

Alia est capacitas repraesentativa et ista est in deo infinita et in creatura finita Et diceretur quia quaedam obiectiva et quaedam formalis ut obiectum et etiam species et etiam notitia Alia notitia possit esse infinite repraesentativa quia esset infinitorum obiectorum et sic quodlibet genus et maxime transcendentia sunt infinite repraesentativa

23

Alia est capacitas coexistitiva isto modo capere non est alteri coexistere et capere alterum in se et sic capiamus deum magis tamen proprie sumus in deo quae ipse in nobis Isto modo quaelibet res est infinite capacitatis quia deus posset totum mundum ponere in grano milii ut in sacramento cuius christus coexistit cuilibet pucto hostiae

Conclusiones

24

Circa distinctionem 33am prima conclusio quod proprietates personarum sunt ipse personae et etiam sunt ipsa divina essentia Realiter proprietas patris est pater est per consequens est essentia

25

Secunda conclusio proprietates differentiarum personarum aliter se habent ad personas quam ad essentiam quia sunt distinctione personarum et non sunt distinctive essentiae ultima conclusio dicit Augustinus "pater est" etc

PrevBack to TopNext