Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 67, de Trinitate

Propositiones

1

In alia lectione Pro declaratione maiori materiae heri tactae pono propositiones

Prima propositio

2

prima conclusio impossibile est formam actuare materiam vel informare et non tendere in subsistentiam quam materia et forma vivuntur et ordinantur patet quia hoc est de influxus formalis integritate ergo etc

3

Sequitur primo quod tendentia forma in subsistentiam nequam materia et forma ordinantur non est de genere causae finalis licet subsistentia sit finis formae et forma tendit in subsistentiam tamquam in finem non tamen huiusmodi tendentia reducitur ad genus causae finalis patet nam haec est de integritate in fluxus causae formalis igitur non reducitur ad genus causae finalis nisi secundum generale modum quem dicitur finis causa causarum

4

Sequitur quod proprie loquendo videtur ut debet dici quid nec quale nec quantum unde quantum est de quantitate tenui quod est extra totam latitudinem graduum specificatorum essentialium Et quantum est de accidentibus denominationes concretive non sistunt nec in materia nec in forma sed in subsistentia

5

Sequitur licet materia sit subiectum caliditatis non tamen proprie dicitur calida sed eius subsistentia qua subsistit homo vel ignis ita proportionaliter de forma

6

Sequitur quod illa distinctio de subiecto inhaesionis et denominationis non videntur omnes necessaria nam ratio subiecti est totaliter inpertinens ad humdam denominationem concretivam quia competit subsistentiae principali in quam materia et forma ordinantur ideo stante omnimoda ydemptitate subiecti stat quod eadem qualitas denominat successive diversa subiecta ut si eadem qualitas movet inguato quae fuit incorrupto unde non est de ratione recipientis denominationis concretivas quod sit subiectum

7

Sequitur quod proprie forma non debet dici fieri nec generari Nam huiusmodi denominationes competunt subsistentiae et composito Et ad istum intellectum locutus est aristoteles patet ex processu commenti

8

ulterius patet fundamentum quia dicitur quod actiones et passiones sunt suppositorum unde aristoteles videtur ab anima removere praedicata concretiva Ita quod non proprie attribuitur animae quod vel sic operetur sed mediante composito

9

patet veritas sit illi alexandrini episcopi contra nesarium quae procurant veritatem istius propositionis virgo gloriosa genuit deum et quod est realiter mater dei sine addito nam tota est terminata ad personam filii unde illa humanitas non debet denominari primo et principaliter genita a virgine gloriosa sed magis suppositum vel persona divina ideo concedendum quod ipse vere mater dei et genuit deum

10

Advertendum quod quaedam sit formae quae non constituunt aliquod unum substantiale sicut accidentales licet secundum aliquod constituunt aliquid accidentale scilicet ex subiecto et eis sit unum accidentale substantiales constituunt sic quod ex unione formae cum materia resultat subsistentia quidditativa

11

Sequitur quod nulla forma accidentalis potest esse pars alicuius entitatis quia nec materialis nec formalis utrum de potentia dei absoluta duo accidentia possunt simul proportionari sic quod ex ipsis per modum actus et potentiae possit fieri unum et ex duabus substantiis spiritualibus aliquod substantiale videtur quod non quia videtur quod sola pura potentia est apta nata concurrere ad constitutionem alicuius quidditatis

Secunda propositio

12

Alia propositio si tendentia in subsistentiam principalem materiae vel formae reduceretur ad causam finalem et ad modum ad quem res moventur moventur in finem staret formam materiam informare et nullum compositum constituere patet nam constitutio compositi et subsistentia principalis consurgit ex huiusmodi tendentia ex qua etiam arguitur consurgere denominationes concretive quae communicantur ipsis composito et quia esset habitudo ad finem non ultimum ideo est solubilis ideo potest absolute suspendi stante informatione quo stan desineret esse suppositum vel nullam denominationem concretivam communicaret

Tertia propositio

13

Alia propositio quamvis totum aliquod est personis influxu materiali vel formali deus potest supplere quantum ad effectum haec tamen non potest in eodem genere causae sed in alio solum probatur nam quantum id quod est perfectionis influxu formali vel etiam materiali reducit aequivalenter ad cais causam efficientem operationem vel motum quae potest a deo per causalitatem suppleri non in genere causae formalis vel materialis

Quarta propositio

14

Alia propositio influxus materialis respectu productionis formae sit aliqualiter productivus et formae productae conservativus nichilominus in genere causae materialis non potest per deum suppleri

15

prima pars patet nam secundum philosophiam fides non contradicit quando materia respectu formae habet aliqualem concursum praeceptivam receptibilitatem quia forma educitur de potentia materiae Modo ista potentia debet ymaginari quidem concursus materialis qui non est pure receptivus sed quoddam modo activus et habet similitudinem causalitatis effective quantum ad effectus positionem

16

2a pars est clara Inferunt aliquod quod licet huiusmodi influxus materialis respectu eductionis formae sit limitatus per nullam tam causalitatem effectivam creatam vel creabilem potest suppleri satis est opinio multorum scilicet omnium dicentium quod vis creatura non est creaturae communicabilis ita quod tanta est dependentia formae ab influxu materiali quod si illo non potest ab aliqua causa creata produci et sic dicit

Opinio Adam: utrum potentia creativa sit creatura communicabilis?

17

et sic dicit Adam in principio 4ti

18

Consequenter ymaginandae sunt habitudines materiae respectu formae.

19

prima est educativa et secundum hoc esset quaedam perfectio materiae et quaedam super eminentia respectu formae producibilis et per eundem influxum adaequate esset formae conservativa et secundum hoc esset in ea modus perfectionis

20

Alia habitudo est ut sibi inhaeret forma Et magister Iohannes de ripa quod ista habitudo maiorem perfectionem dicit in materia quam in forma quia inhaerere aliter dicit quod a modo ab eo dependere

21

3a est habitudo informationis contradico sibi de contradictione inhaesionis et informationis quia sunt formaliter idem Consequenter quod staret aliquid educi et non inhaerere illi de quo educitur concedo sibi illud quia concursus eductivus cum influentia dei esset sufficiens ad producendum rem in esse

Contra: anima humana inhaeret sibi eam informat

22

Consequenter infert quod anima intellectiva non inhaeret materiae propono istam propositionem quod licet anima intellectiva non educitur de potentia materiae inhaeret tamen sibi et eam informat Non inhaesio et informatio et tendentia in subsistentiam sunt de integritate influxus formalis

Instantia

23

instatur quia materia prima habet talem habitudinem ad formam etiam intellectum quia videtur ipsius conservativam patet quia solvitur inhaesio per dissolutionem debitae proportionis qualitatum prioris

Responsio ad instantiam

24

Respondetur quod in forma duplex ext conditio prima est habitus communicationis suae perfectionis 2a conditio est appetitus subsistentiae principalis ad quam influxus utroque istorum consurgit quod forma appetit materiam non tamquam perfectionem aliquam sed tamquam medium se communicandi et etiam ex unione ipsius ad materiam oritur subsistentia principalis ad quam influxus formalis ordinatur

25

Sequitur quod deus non posset formaliter influere patet primo quia hoc dicit tendentiam in aliam subsistentiam modo divinae inmensitati et actui purissimo repugnat in aliud tendere quia si sic illud haberet rationem melioris scilicet in quod tenderet

26

2o dicit carentiam rationis suppositalis sed hoc est impossibile deo unde divinam natura necessario consistit in qualibet personarum

27

3a quantum ad influxum formae substantialis dicit partialitatem subest rationalis modo repugnat deo concurrere ad constitutionem alicuius et esse partem

28

4o dicit gradum limitatum quia quaelibet forma adextra producibilis est quaedam proportio limitata et si daretur suprema esset adhuc quoddam modo limitata quod esset nichilominus dependens et sic ipsius formae est influere secundum limitatum modum quod deo repugnat

Corollarium: Quod Deus non poterit materialiter influere

29

Sequitur quod deus non posset influere materialiter patet ex dictis per causas assignatas et patet a fortiori de materia cuius influxus est incomparabiliter inperfectior quam influxus formae

Quod in unione hypostatica Verbum non habet habitudinem materiae

30

Sequitur quod in unione ypostatica verbum non habet habitudinem materiae patet quia licet doctores propter difficultatem doctrinae dicunt verbum habere rationem materiae quia sicut accidens inhaerens subiectus consequenter denominat subiectum concretive tale Ita est simile de verbo respectu humanitatis quia humanitas unitur verbo et in illius unionis communicat sibi denominationes concretivas Et ideo dicunt quod non est de ratione materiae recipere denominationes concretivas sed subsistentiae principalis

31

Sequitur quod verbum in illa unione nec habet habitudinem materiae nec formae sed subsistentiae principalis igitur est ad unam personam et non ad aliam terminata

Quod materialium vel formalium non est ordo nec subordinatio essentialis

32

Advertendum quod concursus causalis adextra est communis cuilibet personarum unde non stat aliquam personarum concurrere adextra quando quaelibet concurrat in genere causae efficientis vel finalis ideo illa unio yposstatica dicta non est reducibilis ad aliquod genus causae Sed de ratione denominationis concretive est quod sit subsistentia etiam competit uni personae et non alter patet quia licet sit ordo et subordinatio essentialis causarum efficientium et finalium cuius utriusque latitudinis deus semper tenet supremum gradum tamen materialium et formalium non est huiusmodi ordo quia aliqua causa formalis concurat et deus non concurrit cum ea in tali genere

33

patet quia influxus creatus formalis non dependeni ab influxu in creato in eodem genere Eodem modo dicitur de influxu materiali quia verbum influxus increatus potest esse de aliquo istorum generum utrum inter creatas sit aliquis ordo est opinio inter doctores Sed ponamus subordinationem formarum secundum subordinationem praedicatorum etc semper ultimus esset perfectior scilicet contrario modo sicut est in causis efficientibus

34

Rosis ponit quod etiam est ordinatio in causis materialibus infinita est materia prima deinde elevorum simplicium Et dicunt aliquid quod non videmus elementa simplicia deinde elementa quae nos vocamus elementa deinde numeralia

35

sic quod semper formae substantiales remanieavit

PrevBack to TopNext