Lectio 73, de Trinitate [Palantine Transcription]

In alia lectione Consequenter continuando materiam inceptam ad fortificationem intellectus tunc apprehensionem misteriimysterii trinitatis sunt adducendae manuductiones declarative materiae

prima est magistri wilhelmi parisiensis considerando animam secundum triplicem habitudinem. prima ut est in se quaedam vita intrinseca Et 2osecundo ex hoc oritur quod sit est apprehensiva vel intellectiva. Et 3otertio ex duobus illis oritur quod sit affectiva et quaeritum[?] ad hoc intrinsece repraesentatur in ea quid credo increatae trinitatis.

2asecunda manuductio iuxta aliquorum ymaginationemimaginationem quod potenciaepotentiae animae sint realiter inter se distinctae et quod nichilominusnihilominus concurrunt ydempticeidentice cum ipsa anima scilicet quod substantia animae est realiter potenciapotentia qui est memorativa et est specierum intelligibilium, deinde est potentia realiter intellectiva, deinde volitiva Item ymaginaturimaginatur quod huiusmodi potenciaepotentiae realiter inter se distinguantur ita quod memoria realiter non est intellectiva, nec intellectiva est vis volitiva, licet concurrant ydempticeidentice cum anima. et quantum ad hoc esset magna similitudo trinitatis Nam sic in trinitate ponimus patrem per modum speciei intelligibilis et est realiter idem cum essentia deinde secunda persona idem cum essentia. et est intelligentia vel verum[?] per modum notitiae productum consequenter spiritum sanctum ponimus amorem distinctum a qualibet aliarum personarum et sic est magna similitudo quantum ad hoc nisi quod esset dissimilitudo quia una persona non producat realiter aliam sicut in divinis. Sed tamen quantum ad modum capiendi quod una res sit tres similitudo est congrua et conveniens

3o possumus manuduci ex actibus potentarum animae Nam anima recipit speciem intelligibilem et per eam actuatur et ab illa specie procedit cognitio vel notitia de re cuius est species in potentia et formaliter proportionem de eodem obiecto cognitio deinde ex specie intelligibili et cognitione procedit affectio verum voluntas boni praesentati per hunc modum vel nisi praesentate vel cognitae Ex isto modo et praecedente simul iunctis habetur congrua similitudo trinitatis

4tus modus potest esse ymaginando quod accidentia diversarum specierum ex inhaeseione ad subiectum realiter ydemptificentur sicut multi tenuerunt de qualibus forma mundi quod vi unionois sit ydemptificatio sic quod unum realiter sit reliquum Consequenter ymaginatur de anima tria accidentia scilicet speciem intelligibilem alicuius obiecti notitiam illius obiecti procedente ad huiusmodi specie et amorem consequenter et si ymaginemur quod concurrant ydemptice cum subiecto et vi unionis consurgat ydemptificatio habetur ymaginatio et sic habemus speciem intelligiblem quae realiter esset anima sit accidentia non ??? inter se et ergo negantur de se in vicem et sic modus iste est declarativus ymaginationis trintiatis quia ponimus patrem et filium et spiritum sanctum realiter distingui et concurrere ydemptice cum essentia

Quintus modus ymaginandi ydemptitate aliquod cum distinctione et isto supponendo quod eadem materia possit esse in diversis locis etiam formaliter patet de corpore christi et concurrere consequenter in theologia ponamus casum quod sortes applis se ad cognitionem filii deinde in instanti decisionois seis tota materia sortis ponatur sub forma seminis Ita quod tota materia eadem sit in sorte et in semine cant disponatur materia ad formam embrionis et sic consequenter usque ad animae int?ne productionem deinde quando est sufficienter organizata quod realiter anima sortis ponatur in huiusmodi materia ipsa tamen cum haec vemoneute cum sorte tunc sortes et filius suus sunt eadem essentia quia sunt eadem materia et eadem forma et tamen remanent inter sortes et platonem d?o relativa quia unus est filius et alter pater et sic oportet quid ibi sit oppositio ratione habitudo relative tollens affirmationem praedicatorum de se in vicem et tamen sunt eadem quantitas ergo oportet quod ibi sit alia distinctio aliter idem generet se quod est contra augustinum.

Sexta ymaginatur unam opinionem supponendo quam recitat magister in 3o de unione ypostatica et est una opinio inter tres ibi recitatas videtur quod illa unio fiat realiter per ydemptificationem naturae assumptae a supposito sustentificante Sic ergo una natura quae assumatur gratia exempli a tribus angelis b et c et unus angelus propter hoc non erit aliter et sunt una natura et adhuc sunt distinctae personae licet sit eadem quantitas et eadem entitas.

Septimus modus ymaginandi est ponendo quod unus angelus sit realiter in tribus locis tunc habet aliam ubertatem ut ita loquor in uno situ et aliam in alio ponamus quod huiusmodi ubertates vel locabilitates sint relationes distinctae concurrantes tamen ydemptice cum angelo unde aquae facile est ymaginari de relationibus sicut de locationibus vel sitibus et habetur casus satis similis.

Octavus casus ponatur quod sit aliqua intelligentia creata quae sit per sui essentiam sui ipsius cognitiva et etc aliorum et haec per suam essentiam et etiam sit dilectiva per suam essentiam Illo tamen non obstante possit tamen notitiam a se distantiam sibi inhaerentem producere et etiam volitionem quae sit adaequate notitia vel volitio illorum quae cognoscit vel vult per suam essentiam producat ergo notitiam repraesentativam sui ipsius et aliorum etiam producat amorem superadditum per quae diligit illam quae per essentiam ponatur ulterius quod ydenptificentur cum essentia tunc habetur ymaginatur et ratione originatoris et d?tio et tamen erit concursus ydempticus quod et d?to patet quia unum producit aliud wilhelmus parysisensis in libro de divinali mistoris ponit

aliam rationem manuductionem secundum istam ut videbatur magister p plau non multum curavit unde dicit wilhelmus quod in triangulo sunt tres angeli distincti et tamen non est nisi una superficies ergo tres angulo licet sint tres quilibet tamen est eadem superficies secundum suam quidditatem

Alia manuductio ex dictis philosophorum maxime ex positione platonis et heremeticis

plato posuit quod species est communis plato posuit quod species est commquidditas omnium sitorum individuorum et non loquitur de terminis quia de illis ideo esset difficultas sed loquitur a parte rei ponendo hominem qui est essentia sortis et platonis et tamen secundum non est plato unde secundum plaotnem sortes plato et cicero sunt eadem quidditas humana et ergo ponitur platonica proponit propor?or ad ymaginationem trinitatis et ponit quod quidditas hominis est simpliciter incorruptibilis ymmo ista ponitur platonis est difficilior quam ymaginatio trinitatis quia eandem quidditatem ponit rem aeternam et rem corruptibile quia est illa quidditas quae est incorruptibilis et sortes qui est corruptibils vel annichilabilis

/ hermes trismegesti ponit quod deus est quidditative mundo et ratione productionis dicitur deus a mundo realiter et personaliter et tamen mundus est eadem quantitas quae est deus et quae est mundus et illud valet ad defensandum articulum casu gentiles quia sui mirabiliora ponunt

Circa praedicta pro maiori evidentia vel facilior conceptione materiae praesentis dico aliqua per modum notabilium

Sequitur quod non est evidens repugnantia ex parte quidditatum quod sortes non est plato sed est ex rationibus individualibus descendendo consequenter et veniendo ad personas divinas quia tactum est quod ex parte essentialis rationis non repugnat diversas personas ydemptitate concurrere ut quod pater et filius sint eius quidditas et tamen pater non est filius quia sunt rationes personales Ita quod non est de ratione essentiae quod sit pater vel filius patet ex dictis quod a simplicitate et unitate essentiarum stat pluralitas personarum