Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 82, de Caritate

Corollaria

Primum: quod non stat existentem in gratia ex ignorantia immobili adorare creaturam adoratione latriae[?]

1

In alia lectione Ex principatu caritatis respectu omni virtutum animae et respectum operum virtuosorum et operationum deliberatarum Infertur consequenter quod non stat existentem in gratia ignorantia invicibili ad orare creaturam ut in casu quo angelus sathanae transfiguratus esset in angelum lucis

2

quia formaliter repugnaret caritati ad hoc inclinare sicut dictum fuit de fide Et sic per consequens si fieret ad oratio fieret ex culpa et contra caritatem

3

2o quia caritas est unctio de omnibus docens ideo in illo casu causaret aliquod iudicium dubitativum vel suspensivum huius operis

4

ex simili radice respondendum est ad omnes casus qui solent poni de ignorantia vincibili quia numquam caritas inclinaret ad actus malos ymmo ad contrarium ut de accidente ad ali? adorem quam crederet esse suam

Secundum: quod non est possibile aliquem existentem in caritate esse perplexum inter duo mala

5

Sequitur quod non possibile talem in caritate existentem esse perplexum inter duo mala

Tertium: quod omnis dilberata actio contra fidei articulos repugnat caritati

6

Sequitur quod omnis deliberata assentio contra fidei articulos repugnat caritati Nam est unctio docens de omnibus igitur quia non inclinat ad malum sed sibi repugnat modo deliberate assentire contra articulos fidei est peccare

Quartum: contra Holcot dicentem quod stat aliquos cum sanctitate vitae errare in fide et non habere fidem ad quam expresse tenetur

7

illud corollarium est contra halkot dicentem quod cum sanctitate vitae stat aliquem errare in fide circa aliquod ad quod tenetur sicut cyprianus quidem alii

8

Respondetur quod si haereses tenuerunt contra fidei articulos pro tunc non erant in caritate et hoc potuit contingere ante sanctitatem post habuerunt gloriam perpetuam sicut patet de sancto petro et david qui post habuerunt gloriam perpetuam

9

2o dicitur quod forte non fuit assertio deliberata sed oppiniativa praesciae ex aliqua appropriari sophistica Et isto modo continuit aliquem habentem caritatem errare mortis materiis scilicet utrum possit esse sumpta intelligentia creata possibilis quia talis opinio non inducit moralem turpitudinem sed acquisitio est illicita ut ponit anticiodorensis

Quintum: sicut se habet caritas respectu virtutum aliarum, ita Spiritus Sanctus se habet respectu caritatis

10

Alia propositio sicut se habet caritas respectu aliarum virtutum scilicet quia est forma et vita aliarum ab ipsa aliarum virtutum effectus dependet Ita spiritus sanctus se habet respectum caritatis quia dirigit eam et est eius vita potest probari et sine ipso caritas non potest exire in actum

11

potest probari multipliciter

12

primo modo ambrosius super lucam super illo verba praeibit ante illum in spiritu et virtute helie dicitur quod virtus et spiritus inseparabiliter continguntur Ita quod caritas semper habet spiritum sanctum ipsum vivificantem

13

Item augustinus in libro de natura et gratia quia per hoc differt sanitas medicina sanite spirituali quia sanitate medici habita cessat eius operatio et sic non est de sanitate spirituali vel de spiritu sancto quia post sanitatem acquisitam vivificat et roborat subiectum

Sextum: quod per carentiam assistentiae Spiritus Sanctus caritas redderetur mortua et informis

14

Sequitur primo quod per carentiam assistentiae spirituales spiritus sancti caritas redderetur mortua et informis patet per similitudinem comparationis fidei ad caritatem et caritatis ad spiritum sanctum quia per carentiam caritatis fides rederetur mortua

Septimum: non est impossibile fieri vitiosum de virtuoso absque acquisitione vel deperditione alicuius

15

Sequitur non esse impossibile de virtuoso fieri non vituosum ymmo vitiosum absque formae habitus vel actus acquisitione vel deperditione quia stante tota latitudine caritatis et subatur assistentia spiritus sancti caritas rederetur mortua et subiectum rederetur vitiosus quia semper cupiditas moveret et neccessitate ad terrena

Octavum: quod caritatis essentia non absolute culpae repugnans et incompossibilis

16

Sequitur quod caritas essentia non absolute ca cullpae repugnans vel impossibilis quia subtracta assistnetia speciali spiritus sancti et remanente illa caritate nullo ipsa caritas repugnat culpae quia ut sic non est virtus

Nonum: quod non videtur repugnantia quod caritas semel habitu numquam exudat[?] quantumcumque quis peccaret

17

Sequitur non includere repugnantiam quia caritas semel habita numquam excedat quantumcumque quis peccet non dico de lege ista tuta sed intrinseca ratione caritatis non repugnat de lege statuta renoto in dubium unde sanctus bernhardus in libro de dilectione dei dicit ita de petro quod caritas obstipuit Et sic ex quo motura esset nec posset exire in actu non haberet illam denominationem scilicet quod diceretur caritas

Decimum: quod caritatem esse intrinsece divisibilem, extensive et intensive

18

Sequitur causae sustinibile caritatem intrinsece esse indivisibilem intensive etiam extensive omnis comedunt secundum scilicet extensive praemium etiam potest salvari nam eadem res scilicet caritas 2m proportionem maiorem vel minorum assistentiae magis vel minus vivificatur ergo secundum hoc potest salvari scilicet secundum proportionem minorum vel maiorum vivificationis eius et sic non oporteret ponere intentionem eundem

Undecimum: quod quamquam caritas non realiter intendatur vel augeatur...

19

Sequitur quod quamquam caritas non realiter intenderetur nec remitteretur eliciens tamen actum circa particularem materiam determitatae virtutis scilicet temperantiae efficitur virtuosior promptior nedum eiusdem materiae talis virtutis

Duodecimo: quod exercendo caritatem circa materiam temperantiae aequaliter proficitur circa materiam fortitudinis vel iustitiae

20

Sequitur quod aliquis exercendo se caritative vel virtuose circa materiam temperantiae aequaliter proficit circa materiam fortitudinis vel iustitiae quia proficit in caritate in caritate et caritas redditur promptior quae habet quemlibet materiam virtutis pro obiecto et hoc est ex generali influxu caritatis

Decimumtertium: quod licet caritas sit originalis iustitia perfectior, tamen cum influentia generali ipsa caritas minus perficeret potentiam quam iustitia originalis

21

Sequitur quod licet caritas sit originali iustitia perfectior tamen cum influentia dei generali minus proficeret quam iustitia origenalis sufficit

22

prima pars patet quia elevat ad nobliores actus quam iustitia originalis

23

nec in statu innocentiae iustitia origenalis

24

2a pars patet nam cum influentia dei generali iustitia originalis inclinaret inferiores potentias ad obediendum superioribus et sic refrenaret passiones sensitivas moventes contra rationem et vinceret et caritas cum sola influentia dei generali esset mortua nec hoc dicit imperfectionem in caritate sed perfectionem quia arguit ipsa esse causa super naturalem

Decimumquartum: quod esse caritatis non est essentialis denominatio

25

Sequitur quod esse caritate non est essentialis denominatio sibi nam per solam extrinsecam assistentiae carentia deperderet denominationem caritatis nec denominaret subiectum carum

Decimumquintum: quod caritas non infert subiectum esse carum necessario

26

Sequitur quod non infert esse carum talem qualitatem informare subiectum aptum natum denominari carum potest addi quod nec econtra sequitur iste est carus deo igitur habet caritatem Nam patet quia per solam acceptationem esset cara creatura deo patet per dicta

Positio Petri Aureoli

27

Contra aureolum qui ponit quod caritas est intrinsece caritas et quod bene sequitur haec qualitas infertur subiectum igitur etiam carum et econtra deus diligit creaturam igitur creatura illa habet talem qualitatem Ita quod deus non potest diligere creaturam rationalem quando habeat caritatem Ipse ponit duas vel 3s propositiones vel saltim dicta sua reducunt ad duas vel 3s propositiones spiritus sancti

Tertia propositiones Aureoli

28

prima aliqua est forma creata quae ex natura rei et de neccessitate cadit sub dei complacentia

29

2a propositio forma cuius existentia in anima reddit animam deo gratum ex divina acceptatione formaliter non procedit effective

30

3a propositio forma qua redditur anima grata est habitualis dilectio nihiominus procedit effectiva a deo et non potest ex puris naturalibus acquiri

Probatio primae propositionis

31

primam conclusionem probat quia actus aeternus non fertur noviter in aliquod obiectum mutabile nisi illud obiectum noviter participet aliquam rationem aeternam ergo non stat quod sortes noviter diligatur a deo nisi ex novu participatione alicuius in est caritas et non essentia divina ut notum est igitur est sibi noviter aliquem collativum

32

2o deus non potest odire aliquem nisi in eo sit positiva ratio displicentiae ergo a simili non stat quod diligat aliquem nisi in ex sit ratio diligibilitatis et illa non est nisi civitas

Confirmatio
33

Confirmatur quia deus non facit aliquem sine rationali motio ergo non diligit aliquem nisi habeat caritatem ergo unde proverbiorum 8vo ibidem diligentes me diligo et sic deus necessario diligit diligentes se et oportet quod remeatur

34

Confirmatur ioannes 4o capitulo "Si quis diligit me sermonem meum servabit" et pater meus diliget eum

35

3o quia bene sequitur deus diligit virtutem igitur diligat participantem virtutem si quis sit talis et antecedens est necessarium igitur necessario diligit habentem virtutem

Probatio secundae propositionis

36

Conclusio patet quia acceptatio divina est quodammodo posterior nam a parte obiecti requiritur quidam ordo prioritatis et sic caritas quammodo habet rationem prioritatis igitur

Probatio tertiae propositionis

37

3a conclusio patet quia omnis effectus divinus mundi procedit a deo

Positio de Adam de Wodeham

38

adam inducit aliam rationem sic sit ita quod sortes sicut nunc non deo gratus et parte possit fieri gratus absque gratia creata tunc fieret transitus de contradicto in contradictioni sive mutatione facta in re quod est contra articulo parysiensis consequentia probatur nam ista est vera iste nam est deo gratus et non sit mutatio in deo quia immutabilis est nec in creatura quia nichil deperdit etiam nihil acquisivit

Confirmatio

39

Solet confirmari per unam rationem scoti ad ponendum relationes nam si ad hoc quod creatura sit deo grata non requiritur caritas Sequitur quod quandocumque ponuntur deus et creatura quod talis creatura erit deo grata unde ad veritatem istius propositionis a est deo gratus non requiritur aliquid aliud ex parte rei igitur semper erit vera quando formabitur positis deo et creaturae nisi ponimus quod requiritur relatio distincta vel caritas igitur esset carae aliquem gratitudinem scilicet caritatem Consequenter potest argui de attingente caritatem respectu omnium aliarum virtutum quia si sic caritas esset causa essentialiter prior in ordine causarum igitur posset in effectum sine concursu causae inferioris quia illa est habitudo causarum essentialiter subordinatarum

40

Item intendat sortis dilectionem sui usque ad gradum prohibitum et aliquis posset esse tantae intentionis quod esset illicitus sicut forte fuit de peccato primi angeli quae quod dilexit se nimis intense intendat ergo sortes dilectionem sui continue donec sit licitus tunc arguitur sic vel tunc concurrit caritas ad peccatum vel prius non concurrebat sed voluntas non sufficiebat prius in remissionem igitur nec post in intensionem et ille erit primus qui est in peccato igitur oporteret dicere quod numquam concurrit caritas effective vel quod concurrat ad peccatum

41

Item sequitur quod posset exire in actum in carentibus usum rationis impedimentum

42

Item sequitur quod stante uniformi conatu voluntatis in infinitum arguere gratia patet nam in eodem instanti in quo caritas concurrit ad productionem actus merito nisi huiusmodi actus meretur vel anima inp?nte huiusmodi actu meretur augmentum gratiae et ille infunditur si aliquid additur quod habet aliquem causalitatem aliquod additur gratiae et actus super actum praecedente et ratione illius ad ultra additur in eodem instanti et sic consequenter semper aliquid additur per modum meriti igitur propositum

43

Item caritas est maioris perfectionis quam cupiditas sed cupiditas necessitat voluntatem ad malum ergo caritas neccessitat voluntatem ad bonum etc

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 82, de Caritate

Corollaria

Primum: quod non stat existentem in gratia ex ignorantia immobili adorare creaturam adoratione latriae[?]

Secundum: quod non est possibile aliquem existentem in caritate esse perplexum inter duo mala

Tertium: quod omnis dilberata actio contra fidei articulos repugnat caritati

Quartum: contra Holcot dicentem quod stat aliquos cum sanctitate vitae errare in fide et non habere fidem ad quam expresse tenetur

Quintum: sicut se habet caritas respectu virtutum aliarum, ita Spiritus Sanctus se habet respectu caritatis

Sextum: quod per carentiam assistentiae Spiritus Sanctus caritas redderetur mortua et informis

Septimum: non est impossibile fieri vitiosum de virtuoso absque acquisitione vel deperditione alicuius

Octavum: quod caritatis essentia non absolute culpae repugnans et incompossibilis

Nonum: quod non videtur repugnantia quod caritas semel habitu numquam exudat[?] quantumcumque quis peccaret

Decimum: quod caritatem esse intrinsece divisibilem, extensive et intensive

Undecimum: quod quamquam caritas non realiter intendatur vel augeatur...

Duodecimo: quod exercendo caritatem circa materiam temperantiae aequaliter proficitur circa materiam fortitudinis vel iustitiae

Decimumtertium: quod licet caritas sit originalis iustitia perfectior, tamen cum influentia generali ipsa caritas minus perficeret potentiam quam iustitia originalis

Decimumquartum: quod esse caritatis non est essentialis denominatio

Decimumquintum: quod caritas non infert subiectum esse carum necessario

Positio Petri Aureoli

Tertia propositiones Aureoli

Probatio primae propositionis

Confirmatio

Probatio secundae propositionis

Probatio tertiae propositionis

Positio de Adam de Wodeham

Confirmatio