Lectio 92, de Caritate

Sed arguatur omnis qualitas mundi habet propriam rationem specificam per quam differt ab aliis qualitatibus alterius speciei igitur sic habebit caritas et illa non videtur ad esse nisi esse caritas igitur intrinsecum est huiusmodi qualitati quod sit caritas sicut de albedine

Respondetur concedendo quod aliquid est de intrinseca ratione sua specifica sed negatur quod hoc sit causae caritatis et hoc petitur sed non probatur

Et quando quaeritur quae denominatio est intrinseca dicitur quod vocabulum non est impositum ideo non habemus praedicata concretiva imposita quae communicantur subiecto intrinseco vi huiusmodi informationis et ita dicitur de qualibus qualitate vitali licet denominet subiectum vitaliter non tamen est intrinseca denominatio quod patet quia si huiusmodi qualitas in esset lapidi vel alteri rei non denominaret tali denominatione

2o dicitur quod non solum est per acceptationem sed etiam per assistentiam spiritus sancti seu ratione habitudinis scilicet spiritus sanctus quod solum magis vivificat caritatem et mentem magis actenuat secundum hoc caritas magis denominant nihilominus teneo quod sit taliter realiter intensibilis et quod componitur ex partibus intensivis Ad rationem quia periformiter esset remissibilis scilicet per veniale

notandum qualiter differt veniale amor tali non intendo diffinitive producere Sed dabo generale notificationem Advertendum quod aliqui ponunt differentiam in ordine ad penas eis debitas nam mortali de aeterna pena veniale vero praecise temporalis Sed ista assignatio nulla videtur quia taxa?a penae et quantificatio vel duratio est omnino inpertinens ad gratuitatem culpae Nam si deus nullam vellet dare penam pro culpa gravi signata non moraretur turpitudo vel obliquitas culpae

Item daemones graviter peccant et dampnati tamen eis nulla debetur pena pro illius peccatis quia deus non vult ponere culpas ex quo sunt extra statum male agendi

2o assignat differentiam per hoc quod veniale non est praeceptum divinum vel non est legis transgressio et mortale est huiusmodi Sed istud non valet quia generaliter scriptura divina vel lex prohibet malum

Confirmatur quia ratio peccati consistit in comparatione ad legem scilicet in difformitatem ad legem scilicet quia actus vel obmissio est difformis legi

pro intellectu de differentia praedictorum

est advertendum quod ex culpa originali creatura rationalis incurrit ignorantiam agendorum ex parte intellectus

2o incurrit infirmitatem et inpotentia quantum ad effectum ideo ratione huiusmodi ignorantiae aliqua sunt fugibilia de quibus intellectus non potest haberi pro praesenti statu evidens iudicium vel sufficiens Iudicium practicum suae fugibilitatis Et aliqua sunt fugibilia etiam eligibila de quibus posset habere satis evidenter Iudicium practicum Circa hoc dicitur quod ex parte ignorantiae circa totam latitudinem eligibilium vel fugibilium de quibus potest etiam contingunt peccata venialia et ideo veniam meretur quia non potest habere evidens iudicium

2o ex parte inpotentiae quia ex peccato originali creatura incurrit in potentia Etiam ratione privationis iustitiae originalis et consecutione cupiditatis consurgunt mali motus quae licet sunt pravi et divina lege prohibit tamen quia quoniam factae diligentiae nos non possumus etc licet forte possuus gradu superioris diligentiae ad quem ex divinam benignitate non obligamur

2m dicitur si dicimus peccatum non habemus etc intelligitur de veniale Sed quando contemnatur per tempus libere tunc mutatur speciem et intrat speciem mortalium quia tunc cessat causa facilitatis ex causandi creatura debet secundum ultimum suae potestatis factae diligentia Sed contra duae met modo suo natura et non potest libere suspendi non est mortale Sequitur quod in statu innocentiae nullum potuit esse veniale patet quia circa omnia agibilia primi parentis habuerunt distinctam notitiam nec habuerunt in potentia ex qua consurgerent motus in ordinato ignorantia agendorum et fragilitas non fuerunt in eis

veniendo ad materiam utrum veniale remittit gratiam aliqui dicunt quod sic

Istius opinionis videtur ese auticiodorensis et multi alii

Alii dicunt contrarium unde non est ratio abslute cogens pro una parte vel alia tenendo quod possunt remittere

Respondetur ad ratione in contrarium factum arguebatur sic sequeretur quod staret aliquem tamen meruisse sicut secundum petrum etc

Suppositis duobus scilicet quod aliqua gratia mor baptismali sufficeret ad salutem sicut aliqui dicunt et alii dicunt oppositum unde supposito illo diceretur consequenter quod in isto casu non esset consequens inconveniens causa est quia licet meruit stat quod non praemiabitur quia meritum est demeritum et proportionaliter praemium in regno caelorum In alio casu ubi concederetur quod non esset neccesse peccatorem resurgere ad maiorem vel aequale gravum dicunt plures ut durandus et alii quod secundum quod peccatores se disponunt conterendo et attendo resurgunt et si staret quod aliquis meruisset plus quam unquam sanctus petrus et tamen resurgeret cum persona gratia

Sed istud non teneo quia credo quod gratia baptizet animal sit minima sufficiens ad falsum et quod nula posset minor sufficiens Consequenter ymaginandum quod viator secundum processum temporis habens usum rationis continue obligatur ad maiorem vel minorem gradum gratiae

ad quem creatura rationalis obligatur sub poena peccati mortalis posset habere aliquem alium gratiae gradum perficientem et constituentem inperfectione ultra praecepta quod scilicet gratiam habemus ex opere super errogationis

Istis suppositis respondendum est ad rationem quod venialia possunt minuere gratiam superadditam super illam ad quam obligamur scilicet quam habemus per modum consilii et non praecepti et illa potest tota remitti per venialia Si quaeratur de alia

patet quod non per venialia vel veniale quia eo ipso quod aliquid tolleretur peccaret mortaliter quia creatura ad totam illam latitudinem obligatur ideo si non habet peccat mortaliter

Aliter dicit quod licet peccatum veniale quantum est de se potest realiter remittere per accidens tamen non potest quia creatura rationalis secundum processum temporis et secundum dona collata obligatur magis et magis et maiorem et minorem gratiae gradum Advertendum quod quantumque gratiae gradum habuit creatura semel ad illum vel aeternum obligatur vel maiorem et minorem obligabitur Causa est nam secundum augustinum gratia distinguit inter filios regni et filios perditionis quia eo ipso quod est in gratia habet quoddam modo vis aeternam gloriam ymmo perpetuo obligatur ad eius conservationem hoc enim est de dictamine rectae rationis et mere plenitudo quod filius tenetur conservare hereditatem

Ex quo habetur quod nulla est distinctio gratiae ad quam obligamur et gratia sibi existente quia non staret aliquem deperdere quin peccaret committendo vel obmittendo

Sequitur ex hoc quod stante lege veniale non remittit gratiam et sic patet quod non sequitur illud quod inducebatur