Text List

Donate

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 34, de Fruitione

Quod in nulla creatura sit ponenda felicitas

1

Postquam ostensum est superius de quantificatione graduum quantum ad eorum perfectionem videndum est ulterius de aliquibus aliis Et quia humana ratio sive sapientia ad hoc quod dirigatur indiget cognitione ipsius theologiae et hoc tractat magister in prima parte

2

Et primo videtur quod humana sapientia sive felicitas talis non sit in aliqua creatura

Primo ratio

3

nam nulla creatura sufficit ad hoc in se

4

quia magis a deo dependet quam accidens a substantia causa quoniam dependet sicut inpressio sigilli a sigillo

5

2o proportionalis est habitudo causarum est ad suos effectus sicut finalium ad suos producendos sed constat evidenter theologo quod causa 2a non sufficit ad terminandum effectum efficaciter igitur nec finalis

6

Item nulla causa est essentialiter causa effectiva et per consequens nulla creatura est finis quare sequitur quod non potest quietari

Secunda ratio

7

3o in nulla creatura reperitur felicitas

8

patet nam talis debet etiam obiectum in quo relucet omne bonum ut patet primo ethicorum

9

et cum hoc debet esse remotio omnium imperfectionum et ideo in nulla potest etiam terminus beatitudinis finalis

10

Item de ratione obiecti est quod sit plenitudo causaliter effectiva per modum circulationis et ita proportionaliter est ymaginandum de creatura naturali quia revertitur in originem suam et per consequens non habet rationem tamquam causae ad suum finem sive finis ad suum finem et hoc satis patet in boetio de consolatione

Conclusio: quod Deus est summa bonitas

11

Ex istis videtur sequitur quod deus est summa bonitas mentis quietativa et vocatur frui et ideo magister usus fuit istis terminis frui et uti verum est tamen quod alio modo tractatur a doctoribus vel in mandato de dilectione die videlicet in illo passu diliges deum ex tot corde etc Unde notandum est quod deus debet diligi propter se absolute et non propter aliud absque ordinet suam dilectionem in alia habitudinem

Quomodo Deus debemus diligi toto corde et proximus est diligendus

12

Consequenter in ipso praecipit proximum diligi et vocatur materia de usu et ista tractatur in qua distinctione et non solum proximus ymmo quaelibet res mundi inquantum a deo ordinata

Distinctio termini

13

unde multae sunt difficultates penes terminorum aequivocationem nam frui aliquando sumetur pro actu potentiae suppositivae mediate delectione ut patet in multis locis in sacra scriptura

14

2o magis stricte pro aliquo actu sine relatione

15

/ 3o strictius pro actu voluntatis respectu alicuius u dilecti irrespectivitatis in alio et hoc modo sumitur in proposito

16

Ex istis non obstantibus testis theologus teneretur respondere Aliquando accipitur communissime ut in thopicis de loco ab usu

17

Alio modo pro acceptare aliquid propter aliud fruendum /

18

Alio modo pro acceptare aliud quo fruendum est et sic usus eius bonus est et sic distinguitur qua abuti In alia acceptatione strictius sicut dictum est

Rationes principales contra conclusionem

19

Pro declaratione tamen materiae quae multas continet veritates theologicas et methaphysicales ad hoc adductas introducetur ratio humana arguentem contra theologiam

Prima ratio principalis

20

Et tunc prima ex parte ipsius rationis humanae arguitur sic Alia humana est finita igitur potest quietari quia movet verum praecise finite

21

Confirmatur per divinam essentiam solum finite bona est igitur

22

Item creatura humana est in potentia obedientali ad hoc quod quietetur igitur non est repugnantia quod quietetur in alio a deo

23

Confirmatur inclinatio creaturae ad beatitudinem est quo dico ad extra igitur deus potest suspendere actionem suam et per consequens non quietabitur in deo

24

Item creatura magis inclinatur ad se magis quam ad deum patet hoc quia necessario diligit se et tamen potest odire deum ut patet de dyabolis qui quidem deum odiunt et dampnati et per consequens videretur quod deus non esset causa finalis ipsius creaturae

25

Confirmatur nam si deus esset finis naturaliter posset adipisci quia deus et natura nihil faciunt frustra

26

Confirmatur adhuc quia omnis ad hoc naturaliter tendunt igitur etc

Secunda ratio principalis

27

2o principaliter arguitur sic quod huiusmodi mandatum in lege deum diligere etc non videtur rationale Ex eo quod non est impossibile de sua naturali voluntate adimplere igitur etc

28

Item quantum est in libertate voluntatis homo est actus igitur patet nam est aliqua modo dei prima et per consequens non est in voluntate personae humanae sive creaturae quia illa p modo non est in potestate humanae creaturaere Ex quo sequitur quod consequentia est bona deus praemovet ergo deus agit et tamen antecedens non est in potestate libera humanae voluntatis quoniam dei voluntas frustraretur quod non est dicendum

29

Item prima divina non est obiectum fruitive igitur nec deus

30

Item deus est diligendus propter beneficia igitur beneficia magis quam deus per illud propter unumquodque tale et illud magis / antecedens patet per seneca

31

et etiam quod dicendum unde retributio multa etc

32

Item si deus esset diligendus tunc delectatio sibi corresponderet essentialiter et per consequens angelus deberet melius diligere deum et sic quilibet peccator peccato etc

33

Item beatitudo illa non est finitum bonum quia eius carentia non est su?re minimum ymmo in nullo gradu est nobis

Aliae rationes

34

Alias rationes facit quidam doctor

35

Arguit enim sic quaerendo utrum deus sit diligendus finite vel infinite

36

si finite tunc proximus pari passu sic diligi debet si infinite non potest attingi et per consequens non est diligendum

37

Ex alio probatur sic ponendo casum quod sortes et plato diligat quo ad aequalem gradum et ulterius quod plato diligat ipsum deum diligendo gradu tunc quaeritur de praemiatione eorum et dicitur non plus ymaginaretur plato quam socrates quia non est dandus maximus gradus primus

38

Unde propter ista ymaginatur quod humana capacitas sive fecunditas est finitae capacitatis quia esse perceptivum est denominatio suae capacitatis

39

Item ista denominatio non est de primis ymmo de posterioribus materia tales debent particulare in perfectione posteriori ex eo quod omnis gradus habet participationem extremi ut ymaginatur de rippa et sequates et ymaginatur quod tota latitudo perceptionis concausatur perceptive et tot communicantur in esse entis et praeter hoc habet gradus entis communicantes quare esse perceptivum sic non competit animae nostrae et per consequens non est infinitae capacitatis philosophus videtur haec velle ubi dicit quod sensus leditur ab excellenti sensibili

40

unde excellens sensibile corrumpit sensum 2o de anima

41

Et dicitur breviter de istis quod utrumque videtur satis sustinibile

42

Et tunc quando arguebatur ultimo sicut adam facit dicitur quod una distinctio totum solvit quae visa est superius videlicet quod duplices sunt denominationes quae essentiales aliae vero mobiles sive accidentales de accidentibus concedetur non aut de aliis Sed restat difficultas si capiatur perceptivum essentialiter bene sequitur cre anima et finitae perceptatis licet infinita partibus nam gradus finitus in se posset infinita particulare Unde notandum est denominationibus praemiationes celestes quod non est dandus in talibus maximus gradus ultra quem non alius / quia non tantus quin adhuc maior Et ex hoc sortitur satis consequentiae dictum quia qui minimum paradisi celestis angulum possibilaret sibi maior videretur si nullum esset dandum Unde advertendum est quod non est ibi dare maximum ultra quae non nec etiam numerum Et licet dicatur in evvangleio / multae mansiones in domo patris mei sunt intelligitur id est multae retributiones sive pro meritis praemiationes et haec de lectione

Conclusiones

43

Conclusio lectionis est quod spiritus sanctus et filius in divinis diligunt se amore productivo etc hoho

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 34, de Fruitione

Quod in nulla creatura sit ponenda felicitas

Primo ratio

Secunda ratio

Conclusio: quod Deus est summa bonitas

Quomodo Deus debemus diligi toto corde et proximus est diligendus

Distinctio termini

Rationes principales contra conclusionem

Prima ratio principalis

Secunda ratio principalis

Aliae rationes

Conclusiones

A LombardPress Viewer

Peter Plaoul, de Fruitione, Lectio 34, de Fruitione Edit on Github

Powered by SCTA Data