Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 48, de Fruitione

Una ratio quod fruitio Dei posset esse sine gratia

1

Consequenter est ad rationes superius factas respondendum ad primam igitur rationem Sed antequam respondeatur arguitur de obstetricibus nam obstetrices in egipto scilicet sephora et alia socia sua non acquiren?unt praecepto pharaonis sed timuerunt deum ut habetur utero?a tunc sic opus ipsarum fuit bonum quia licitus actus et tamen non erat in gratia et per consequens sine gratia potest quis frui deo

Contra antecedens quod intellectus ex puris naturalibus potest dicare Deum esse summum bonum et voluntas poterat se illi dictamini conformare

2

Et tunc ad rationes Ad primam de intellectu qui potest ex puris naturalibus rebus etc frui deo

Prima ratio: quod investigatio humana non possunt pertingere praeter notitiam substantiarum corporearum

3

Ad antecedens dicitur quod creatura humana nisi iuta specialiter non potest attingere ad dei fruitionem nam patet de caldeis qui propter deffectum cognitionibus ultra solem et stellas non po?lat aliquam substantiam separatam Unde aristoteles in libro de regimine principum sive de secretis secretorum ait quod philosophia fuit revelata et iosephus in libro antiquitatum dicit quod multa fuerit revelata quae per se scire non est possibile

Secunda Ratio

4

/ unde dato quod intellectus posset pertingere naturaliter ad dei cognitionem sive fruitionem / tamen non posset comprehendere secundum conditionem obiective fruibilitatis quia non oportet quod cognoscat secundum omnem principium unde aristoteles non cognovit deum secundum omnem praedicatum nec etiam oportet quod rec res cognoscatur secundum omnes sui conditiones quare sequitur quod creatura ex puris naturalibus devenire ad dei cognitionem sive fruitionem scilicet quod sit obiectum fruibile

Tertia ratio

5

3o dicitur quod licet intellectus quantum esset de se posset devenire ad notitiam dei Et hoc videtur velle apostolus nam dicit quod malitia facit hoc unde malitia eorum exaecavit eos et nisi hoc esset et sic fecissent deum verum cognovissent Et ideo quia se non disposuerunt talem cognitionem non habuerunt Et si dicebatur in primo instanti in quo habuerunt notitiam obligati fuerunt ad hoc Sed de instanti non valeret casus ex hoc quod non semper potuerunt

Quarta ratio

6

et sic diceretur quod malitia licet intellectus posset cognoscere nihilominus peccatum impedit ipsius fruitionem et operationem voluntariam

7

et sic divertit intellectum ad dei cognitionem sine fruitione

8

Unde affectus pravus est quaedam operatio quae sicut se habet quod voluntas per ipsam afficitur et ideo depravat intellectum / et facit credere de malo quod sit bonum et econtra

9

/ Ex quo sequitur quod amore et odium pervertunt iudicium unde diligens aliquem hominem malum putat facere bonum

10

Et ideo secundum istas causas quis non potest habere iudicium quod deo esset fruendum

Conclusiones

11

Prima conclusio lectionis fuit scilicet quod voluntas dei non est causa mali et dicitur quod non potest velle vel nole quod peccatum sit tamen conceditur quod ymmo permissive et hoc de praesenti lectione quia non plus humanus pro tanto quod gerson et demoravia et unus cordius licenti fuere quapropter opportuit plaoust ire ad licentiam die mercuris an natale in ieiuniis 4or temporum

PrevBack to TopNext