Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 62, de Trinitate

Variae opiniones discipuli Scoti

1

Consequenter Attendendum est quod Socrates et eius discipuli de formalitatum distinctionibus diversa modernis sensierunt Ita de scoto multi multa dixerunt

Opinio Chatton

2

Nam quidam doctor famosus scilicet chaton dicit quod nonquam doctor subtilis formalitatum distinctionem posuit unde per non entitatem quam posuit intellexit quod non est minus dicendum pro se

3

unde haec non est per se vera deus est sapiens licet haec sit pro se deus est ens Et si videatur aliquid aliud ab ipso hoc est secundum usum doctorum de tempore suo nam postea expressam determinationem tractavit et formalitatum distinctionem reprobavit / Unde ymaginatur de perseitate sicut dicit chaton Nam ista propositio deus est sapiens non est ita per se sicut deus est ens ut iam dictum est et non est plus per se quam ista homo est sapiens

4

unde si per ymaginationem corresponderent res distincte non esset per se deus est bonitas deus est bonus Et sit determinatio scoti non resolvitur nisi ad hoc quod deus non dicitur formaliter sapiens sic quod est sensus quod ista propositio non est formaliter per se Sed quia ista materia est logicalis ideo pertranseo

Opinio Adam

5

Nihilominus adam tenet quod haec est per se deus est sapiens cum univoce dicatur de omni sapientia mediate pro nomine demonstrante quod haec sapientia etc et sic probabitur in quid et per consequens et per concretum pro eodem formaliter et hoc est contra scotum et chaton

Opinio Henrici de Huta

6

sed magister henricus de heuta quod dupliciter propositio reperitur in primo modo dicendi per se

7

Uno modo quia competit adiective sive subiective

8

2o modo secundum communem modum logitorum scilicet quod diffinitio vel pars diffinitionis praediceretur de diffinito / Et secundum ista scotus et de rippa contradicunt quasi unde scotus ponit quod agere et velle sunt idem realiter sed tamen valde differunt

9

de rippa ponit quod hoc non est per se

Alia opinio

10

Alii dicunt quod scotus dicit quod ponebat formalitates in deo distinctas quarum una non est alia Sed hoc videtur falsum in processum suo unde non quam voluit concedere negationem unius absolute scilicet quod sapientia divina non est bona formaliter et non aliter Unde alius modus est quem in 8va distinctione doctor subtilis videlicet quod ista ydemptitas stat cum summa simplicitate et sic talis distinctio non esset quare etc

Opinio Gregorii de Arminio

11

Item dicit quod forma triplicem habet habitudinem

12

prima est ad subiectum quod informat

13

2a est quia realiter constituit et est pars scilicet principior tamen

14

3a quia dat denominationem subiecto secundum suam naturam sicut sapientia creata dat sapere

15

Ita forma substantialis habitudines habet 2as scilicet inhaerere et informare et 2a dicit perfectionem informa sicut vivens vel dare vitam et haec perfectius est

16

Et ita proportionaliter ymaginatur in divina essentia per modum formarum quas experimur scilicet bonitatem et sapientiam habent enim talem habitudinem quod concurrunt simul deinde quod faciunt eum esse sa?tem etc et sic est quasi convenientia constituendi sic perfectione et haec creditur et videtur esse ymaginatio doctor subtilis

17

Et ut melius videatur ponamus exemplum de anima informata iustitia et notitiis infinitis male habitus concurrent ydemptite et realiter manentibus suis notitiis sive officiis propter riss et sic in insto casu habetis ymaginari formalitates unde sicut alia est notitia sapientiae et alia bonitatis ita in deo concurrunt in deo ydemptice rationes facilium etc et tamen aliud est officium facere et velle vel talia huiusmodi Et licet ista via sit sustinibilis tamen alia verior et securior licet ista sit subtilior

Plus auxilium pro iuvenibus

18

Advertendum est tamen quod diversitas doctorum in loquendo de formalitatibus inducit varietatem et haec est respectu diversarum principaliter ratione quorum ymaginatur diversa

19

Deinde advertendum est quod ista positio sumpsit originem suam secundum ordinem praedicatorum et essentialium quia secundum talem est ordo formarum concurrentium in eodem sumpto

20

Unde aliqui ymaginati sunt quod alia et alia forma coordinatur secundum suas species

21

Unde actor de causis intelligentia est plena formis et ita pari passu ymaginandum est de formalitatibus

Conclusiones

22

Prima conclusio lectionis supra distinctionem 11am fuit quae pertinet ad librum geneseos videlicet quod in principio deus creavit caelum et terram quae sic intelligitur quod deus creavit caelum scilicet angelos et totam nullam celestem et terram nullam humanam et terream in principio id est in seipso vel in filio et per hoc reprobatur oppinio origenis dicentis angelos ante mundi constitutiones fuisse creatos

23

2a conclusio illa materia fuit creata informis manis et vacua

24

Tunc 3a conclusio tenebrae nihil fuerunt nec sunt nisi privatio sive lucis carentia vel per tenebras intelligitur materia informis

25

4a conclusio materia informis non omnino caruit forma

26

5a conclusio materia prima tot tunc occupabat quot nunc occupat sed tamen elementa non erant adhuc ordinata et distincta abinvicem sed confuso modo se habebat

27

6a conclusio est de modo attendendi dei uno modo in verbum alio modo de nihilo creando 3o modo distinguendo per opera 6 dierum

28

7a conclusio est quod ex primordialibus sive aliquibus ra?bus etc / unde ymaginantur doctores quod non oportet ponere quantitates quantum ad gradus formas essentiales tamen dicunt aliqui ut avicena quod requiritur accidentales

PrevBack to TopNext