Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 65, de Trinitate

Recapitulatio priores conclusiones

1

Consequenter postquam visum sit de materia inquisitionis divinae simplicitatis quomodo nec potest esse forma informativa creturae nec influere eodem modo nec vitaliter potentiam perceptivam immutare

Obiectiones

2

Nunc restat ducere motiva in contrarium rectitudo oppiniones multorum doctorum et philosophorum

3

primo dicunt aliqui ut virgilius quod deus est anima mundi unde ipse in 6o eneydos "omnia sunt anima dei vel" etc

4

Et albertus magnus distinctio specierum non est nisi ex parte materiae sed secundum gradus specierum nobiliores species ubi materia nobilius est disposita

5

Idem videtur dicere rabbi moyses de vite iudaeorum unde dicit quod munds debet ymaginari tamquam quoddam vivens unde dicit quod habet aliquam membra quaedam terrea alia aerea et sic de aliis et consequenter dicit quod deus se habet in triplici genere causae scilicet formaliter finaliter et efficienter quare videtur quod deus sit realiter forma mundi et actualiter / et quod informaret tamquam forma principissima

6

Item commentator duodecimo metaphysicae et multis convenienter videtur velle deum esse in trip;lici genere causae scilicet efficientis formalis et finalis et per consequens videtur esse forma mundi respectu cuiuscumque formalis

7

Item beatus dionysius quasi in locis innumeris ponit quod deus est esse entium et vita viventium

8

Augustinus etiam in libro confessionum omnes formas mutabiles subordinat in aliquem immutabilem in eodem genere causae et sic videtur quod deus concurrat in genere causae formalis nedum de possibili ymmo actu Et idem in 10mo confessionum appropriat sententiam clotini philosophi ponentis quod deus sit forma rerum mutabilium / Et linconiensis dicit quod deus est sit forma mutabilium sicut impressio sigilli in cera et licet sit extrinseca satis nihilominus sufficit ad propositum

Responsiones

9

Deinde arguitur multis rationibus primo sicut nullam causa 2a sufficit influere primo in aliquo genere causae igitur etc et per consequens sequitur in quolibet genere causae devenire influentis devenire ad aliam causam et talis non est nisi forma igitur etc

10

2o informare vel influere formas dicit communicationem perfectionis igitur deo debet attribui quia talis communicatio consurgit ex simplici voluntate et perfectionis immensitate igitur deus est forma

11

Item forma habet multiplicem ad suum formabile unde una habet sensusm quam denominat perfectionem suo formali sicut inhaerentiam nam inhaesio est quoddam genus deppendentiae et habet deppendentiam quantum ad suam productionem quia educitur de potentia materiae igitur quantum ad hoc nobilium deppendet a materiam quam econtra scilicet ex parte inhaesionis et sic dicunt perfectionem et constat quod secundum habitudinem non communicat aequaliter etc

12

2o aliae formae materiales deppendent in fieri et conservari et huiusmodi non sunt habitudines influxus formalis quia forma non influit secundum potentiam recipititis et sic forma suam habet habitudinem modo talis est habitudo influxus formalis quia conservatio passiva est inpertinens nam capiamus influxum formalem nullam dicit imperfectionem igitur deus potest competere et ita est de influxu formali quia non est de esse suo deppendere sed potius dare quam recipere / Aliae autem duae habitudines se habent econtra / et sic de prima consurgunt denominationes concretive et per consequens potest competere deo et hoc contra haereticos

13

Item deus est unibilis in esse personarum naturae humanae igitur unibilis et communicabilis essentialiter et formaliter / antecedens nomen est de unione verbi probatur tamen consequentia nam magis est de ratione essentiae quod sit communicabilis prima autem incommunicabilis modo si sic sit communicabilis sequitur propositum

14

Confirmatur essentia divina est communcabilis ab intra igitur et ad extra ex quo dicit perfectionem ut dictum est Sed forte diceretur quod hoc est ex parte divinae unibilitatis non oriretur repugnantia et ex parte divinae essentiae sed ex parte creaturae

15

Istud tollitur nam non videtur maior repugnantia quare creatura sit capax influxus formalis magis quam personalis sed sic est quod nulla humana fuit capax unionis verbi igitur non videtur repugnantia de alio

16

Item potentia creaturae non est ad hoc intrinseca sed extrinseca igitur magis mensuratur secundum potentiam sic ordinantis quam penes extrinsecam

17

Item potentia talis non quantificatur penes gradum intrinsecum sed magis penes potentiam illius igitur ex parte creaturae considerata dei immensitate erit deo unibilis et formaliter concurret influendo

18

Item nihil est denegrandum vel decedendum a divina potentia nisi appareat clara denegatio sed sic deum concurrere non est denegandum vel etc igitur et etiam etiam per hoc non sibi attribuitur aliqua imperfectio nec eius omnipotentiae igitur non est denegandum

19

Item arguitur apparentiam deitas humanitati christi est communicata per realem communicationem antecedens patet per apostolum ad collossenses 2o capitulo qui dicit quod "in deo habitat plenitudo deitatis corporaliter"

20

/ et hanc ex ponunt doctores ad sensum nostrum nam hugo de sancto victore expresse dicit quod humanitati christi gratiose communicatum est quidquid deus habet per nullam temporaliter et per gratiam formaliter igitur tota plenitudo deitatis est huiusmodi communicata

21

Ad idem ambrosius dicit quod deus humanitati christi contulit quidquid deus habet per nullam perfectionis communicavit et hoc contulit

22

Ad idem ricardus de sancto victore de contemplatione dicit quod nedum communicata fuit humanitati christi omnis scientia sed etiam omnipotentiae Et tunc ultra igitur tota latitudo divinae perfectionis et per immutationem vitalem igitur ex vi unionis formalis deus realiter et formaliter existebat

23

Item comparando unionem humanitati videtur sequi etiam / nam tanta est unio deitatis ad quanta est humanitatis ad verbum sed unio deitatis ad tanta est quod sufficit igitur humanitas recipiet denominationes concretas / et per consequens videtur quod vi huiusmodi unionis humanitas denominabitur realiter deus et formaliter et sic reducetur ad causam formalem

24

Deinde probatur quod deus possit immutari primo ratione magistri sententiarum inducendo rationes beati augustini

Una ratio de Rippa

25

et primo per rationem de rippa unde ipse de rippa praesupponit quod notitia habeat invicem habitudinem ad potentiam perceptivam scilicet potentiam inhaesionis

26

2o ut in quemlibet actum productiva

27

3o ut vitaliter immutativam sed duae primae potentiae inpertinentes sunt quia formaliter non denominant primo de potentia inhaesionis quia non est talis immutans quia formaliter non denominatur vitalis immutatio sed potius accidentaliter nec ut productiva quia non est de nulla notitiae quod producatur

28

Item si aliqua notitia creaturae a deo non videtur quin posset produci a deo igitur si non ex habitudine prima et 2a sequitur quod ex potentia ut vitaliter perceptiva modo duae dicunt imperfectionem et per consequens separantur sed 3a nullam sed magis ad causam reducitur formalem et sic deo potest competere

29

Et ista est tota radix rationis de rippa de istis habitudinibus formarum substantialium

Conclusiones

30

Prima conclusio lectionis super distinctionem 15am 2i libri 6ta die creata sunt animalia quadruplia et bipedalia

31

2a conclusio innoxia animalia facta sunt noxia propter transgressionem adae / Et est notandum quod non solum animalia sunt variata sed etiam celestis tota armonia a qua consurgunt tempestates tonit?a g?n dies et similia et sic sunt effectus peccati adae et ista est oppinio doctorum

32

3a conclusio de animabus ex putrefactione tenetur quod fuerunt creata non actualiter sed tamen potentialiter nam ex combinatione quatuor qualitatum primarium consurgunt aliquae formae quae se habent per modum sequele unde rabbi moyses dicit quod consurgunt talia lateraliter

33

4a conclusio post creationem rerum creatus est homo tamquam dominator sed propter peccatum perdidit obedientiam animalium et naturalem unde illa quae sibi facta fuere inmutatum consurgeregent in nocu?tum

34

5a conclusio est de duabus oppinionibus prima est quod successiva fuit creatio sed tamen augustinus dicit oppositum nam qui manet in aeternum creavit omnia simul unde dicit quod caelum et elementa fuerunt simul creata / deinde alii effectus fuerunt post creati sed propter populi rudi?te sic fuit a moyse descriptum secundum rerum successionem et hoc non videtur contra fidem

35

6a conclusio septimo die requievit ab universo opere quod patrarat / non quin continue agat sed quia novas species non producebat

36

7a Complevit opus suum etc id est completum vidit et sic dictum de lectione sit alla

PrevBack to TopNext