Utrum divina essentia possit communicare suas denominationes concretivas?
1
Consequenter prosequendo in materiam videndum est unde consurgunt denominationes concretive
Habitudines unibilium
2
pro quo primo est advertendum quod in eis multitudo habitudo multiplex reperitur
3
prima potentia praesentiae et coexistentiae
4
2a potest esse subiective dependentiae nam licet ab agente primo effectus posset totaliter conservari divinae / forma tandem habet quamdam dependentiam respectu subiecti
5
3a habitudo est potentiae deductivae unde formae substantiales et accidentales praeter animam educuntur de potentia materiae
6
Alia potentia est unitorum per modum partium eiusdem rationis sicut duorum graduum albedinis inter se
7
Alia eest impressionis et actuationis sicut sigilli ad ceram unde sigillum caratherizat et actuat Ita forma et sicut per substractionem nihil remanet in sigillo sed in cera vestigium Ita de forma per sustractionem a subiecto
8
6a potentia imitentia vel iusus in aliqua subsistentia
Propositiones circa hanc materiam
9
Istis praelibatis ponuntur aliquae propositiones
Prima propositio
10
prima est licet quaelibet forma tantae communicetur vi unionis quantae est in sua essentia nulla tamen forma denominat omnes suas denominationes suae formae
11
primum patet de formis substantialibus nam penes has quantificatur gradus perfectionis rerum compositarum igitur forma communicat se secundum omnes suas denominationes et ita diceretur de actibus
12
Item influxus formalis est pure naturalis igitur forma communicat se secundum totam latitudinem suae essentiae
13
Item ex quo forma est pars videtur quod constitutum contineat totam perfectione / 2a pars propositionis patet quoniam vi communicationis animae homo denominatur vivens liber et sic de talibus quae formae competere homini et non tamen forma communicat omnes primo quoniam anima indivisibilis est et sic non communicat hoc praedicatum constitutum quia divisibile et corruptibile est
14
Item etiam non communicat propriam suam denominationem ut satis est nomen
15
Item si animae remaneret denominatio concretiva suppositibilis non communicaret sibi esse animam igitur etc
16
Ex quo infertur istud correlarium quod vi unionis in nullo communicat anima et constitutum /. nam aliud est vivere homini et aliud vivere animae non tamen dico quin sint unum compositum sed dico quod anima non est homo realiter et hoc est contra multos doctores qui dicunt quod constitutum ydemptificatur animae et quod homo realiter est ipse intellectus et istius oppinionis fuit hugo de sancto victore et magister guillemus parisiensis Sed salva eorum reverentia ex hoc multa sequerentur inconvenientia quae tamen causa brevitatis pro nunc dimittuntur
17
Ulterius sequitur quod ex unione informativa non consurgit tanta unio vel etc quanta ex unione ypostatica patet de angelo si communicaret se formae qui tamen si communicaret verbo haberet hanc denominationem
Secunda propositio
18
Ulterius de ratione informationis est carere ratione suppositali licet tamen huiusmodi rationem non communicet suo formali
19
2m satis patet quia nisi in casu iam posito de angelo non communicante hanc denominationem
20
2a pars est quod informaret desineret suppositum
21
Et sic patet quod deus non potest realiter influere vel informare quia iam desineret esse suppositum
Tertia propositio
22
Alia propositio denominatio concretiva quae communicatur vi informationis tendit in subsistentiam et rationem suppositibilem ultimatae et non proprie in subiectum informabile quod immediate informat patet de anima nostra quia non communicat subiecto suo quod sit homo nec naturae quod sit homo licet actuet ipsum sed solum recipit subsistentiam eius et sic ultimate denominatio concretiva est in hoc
23
Ex quo sequitur contra magistrum iohannem de rippa quod licet deus communicaret suam deitatem / nihilominus non denominaaret etc deum quia denominaret denominatione bina scilicet dei et accidentaliter dei / patet satis ex radice praetacta quia tales denominationes non tendit in formalitatibus insustentibus
24
Ulterius sequitur quod communicatio huiusmodi denominationum non est intrinsece limitata ad aliquid absolute patet quia contingenter deus competit naturae ex eo quod deperderet suam denominationem / et forte ita ab angelot sic vis denominationis concretivae non est ad aliquam susistentiam absolute
25
Ulterius sequitur quod si unio verbi reducatur ad unionem formalem tunc humanitas magis rationem habebit formae quam formabilis patet hoc de humanitate et verbo nullam communicat denominationem sed suscipit
Plus propositiones
26
Ulterius pro maiori declaratione ponuntur aliquae propositiones quae possunt sequi ex dictis scilicet de habitibus unibilium
Prima propositio
27
primo ratione praesentiae vel coexistentiae non consurgunt denominationes concretivae patet quia aliter anima separat a corpore existens in aere denominaret aerem
28
/ 2o nec ex habitudine 2a vel 3a scilicet potentiae subiective vel educitive quoniam staret quod anima vel alia forma a solo deo conservaretur et nihilominus communicaret denominationem concretivam subsistentiae constitutae
29
Item nec ex unione partium constitutivorum
Secunda propositio
30
Alia propositio ex duabus ultimis habitualibus consurgit denominatio concretiva
31
Ubi notandum est quod forma communicat isti materiae intrinsece et est inclinatio vel nisus in aliud 3m et consurgit denominatio concretiva per quam tendit in aliud hoc patet discurrendo per omnes habitudines / et ista videtur sufficere
32
Ex istis sequitur quod forma non sufficit quia realiter denominat materiam sed non provivat et sic requiritur denominatio concretiva tamquam ad subsistentiam / Et sequitur etiam quod si per impossibile materia prima esset suppositum vel susitentia vel suppositum totius agregati tunc realiter esset homo et agregatum non / patet quia vi aggregationis extrinsece consurgit huiusmodi denominatio
33
Ulterius sequitur quod receptio denominationum concretivorum dicit perfectionem et dare imperfectionem patet qui recipere est esse in quod tendunt daemones dare autem includit initi et sic tendit ad imperfectionem
34
Ulterius sequitur quod deus si posset recipere denominationes tales nullo modo posset dare patet hoc per praedictam quia
35
Et sic hoc est contra dicta magistri iohannes de rippa scilicet quod possit modum formae actuantis et quod humanitas christi sit vi unionis verbi ad humanitatem sit deus realiter quia hoc includit quamdam intentionem
36
Et dato quod competeret sibi competeret et non naturae assumptae Et hoc de primo puncto quod non potest communicare informative
Conclusiones
37
Secuntur conclusiones lectionis supra distinctionem 16am / prima conclusio de hoc quod dicitur facimaus hominem ad ymaginem etc In hoc denominantur vel denominant operatio dei in hominem scilicet 3m personarum trinitatis per hoc quod dicit faciamus et per hoc solvitur quando quaeritur cui dicebat deus faciamus / dicitur quod filio et spiritui sancto licet idem deus et non mirum nam rex mundialis subterrenus bene dicit faciamus sine aliquod tale per ymaginem dei intelligitur vita sive denominatur
38
2a conclusio ymago est relatus terminus et sic relative se habet
39
3a filius est ymago patris scilicet sapientia
40
4a conclusio homo secundum animam factus dicitur ad dei ymaginationem / nam in anima multae sunt potentiae quibus deo assistatur sicut intellectus ratio etc