Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 67, de Trinitate

Propositiones

1

Consequenter ponuntur aliquae propositiones seu conclusiones

Prima propositio

2

quarum prima est quod impossibile est formam actuare materiam non tendere in susistentiamsubsistentiam in quantum materia et forma uniuntur et ordinantur patet quia hoc est de sui integritate igitur

3

primo patet quia tendentia formae in subsistentiam non est de genere causae finalis sed in quantum materia et forma licet susitentiasubsistentia sit finis formae non tamen huiusmodi tendentia reducitur ad genus causae finalis patet nam hoc est de integritate causae finalis non tamen de integritate prout distinguitur ab aliis nisi prout finis dicitur causa formarum

4

Ex quo sequitur primo quod proprie loquendo materia prima non debet dici quid nec quale nec quantum / De primo ergo dictum est quod extra latitudinem formarum quantum est de denominationibus concretis competunt subsistentiae principaliter in qua tamen tam materia quam forma conveniunt

5

Ex quo sequitur quod licet materia sit subiectum caliditatis non proprie tamen vocatur calida vel etiam frigida / sed subiectum in quo subsistit sicut homo aut aliud compositum et ita pari passu de forma substantiali

6

Ex quo sequitur quod illa denominatio de subiecto inhaesionis non est omnino necessaria nam oportet habere denominationem subiecti / quoniam denominatio concretiva competitunt subiecto principali in quod materia et forma ordinantur Et ideo stante subiecto stabit quod eadem quantitas denominabit unum obiectum sicut elementum et aliud nec tale elementum debet dici subiectum / quia non est de eius ratione esse subiectum

7

Ex quo sequitur ulterius quod forma non debet dici fieri vel generari nam tales denominationes concretivae competunt subsistentiae vel toti composito Et ad istum sensum locutus est aristoteles ut videtur in commento

8

Ulterius sequitur quod actiones et passiones sunt suppositarum unde aristoteles videtur ab anima praedicata concretiva remanere

9

Ulterius patet oppinio cyrni alexandrini episcopi qui contra nestorium dicit scilicet quod gloriosa virgo mater mater genuit deum et quod est realiter eius mater sine addito nam tota actio misterii debet attribui subsistentiae principali

10

Ulterius est advertendum quod quaedam sunt formae quae non constituunt aliquod unum substantiale sicut sunt accidentales substantiales tamen constituunt et ex ipsis fit aliqua susistentia quidditativa

11

Et sicut nulla accidentalis forma potest esse pars alicuius entitatis quia nec materialis nec formalis utrum tamen ex duabus formis accidentibus possit componi aliquod unum / supernaturaliter et ex aliis substantialibus etiam Respondetur de primis maxime quod non quia totum esse eorum est intendentiam alterius / unde sola pura potentia est apta nata concurrere ad constitutionem alicuius accidentis

Secunda propositio

12

Alia propositio si tendentia in subsistentiam principalem reducere ad causam formalem tunc starettim quod forma materiam informaret et nullum compositum constitueret / patet nam constitutio compositi consurgit ex huiusmodi tendentia et quod ita sit tunc staret quod habitudo ad finem non ultimum et per consequens posset absolute suspendi qua ratione tolleretur ratio suppositi

Tertia propositio

13

Alia propositio quamvis totum illud quod est perfectionis influxu formali deus posset supplere quantum ad effectum hoc tamen non potest in uno genere sed in alio solum probatur nam quantum ad id quod perfectionis influxu reducitur ad perfectionem causae formalis non tamen in eodem quia non posset concurrere in genere causae formalis

Quarta propositio

14

Alia propositio quamvis influxus materialis respectu eductionis formae sit conservativus tamen non potest per deum supplere /

15

patet prima pars propositionis assumptae quoniam forma secundum formam materiam habet aliquem influxum quia educitur de potentia materiae et sic quidam concursus influxus materialis concurrit non tamen de genere causae efficientis Tamen habet eius similitudinem quantum ad effectus positionem vel productionem

16

2a pars satis patet Consequenter infertur quod licet huiusmodi influxus sit limitatus per nullam causalitatem formalem potest supplere sive sit quid increatum vel creabilem et est multorum doctorum oppinio unde stat quod in hoc radix huius quod tanta est dependentia dependentiae materiae quod non posset ab aliqua creatura per quamcumque potentiam produci

Opinio Adam: utrum potentia creativa sit creatura communicabilis?

17

et ista est ymaginatio adae

18

Consequenter ymaginandae sunt habitudines respectu ipsius formae nam tales habitudines sunt multiplices

19

Prima dicitur educativa 2a emis?va formae

20

3a est inhaerentia ipsius scilicet materiae ad ipsam formam quia maiorem dicit perfectionem quam altera

21

alia informationis et ponit conclusiones quod una potest stare sine alia Sed nihilominus sibi contradicitur maxime quantum ad formam inhaesionis et informationis

Contra Adam: anima humana inhaeret sibi eam informat

22

Et infert ipse adam quod anima intellectiva non inhaeret materiae Sed dico contra nam licet anima non educatur de potentia materiae inhaeret tamen corpori tamquam suo subiecto et per consequens sua conclusio falsa

Instantia

23

Et instatur contra quoniam forma talem habet materiae inhaesionem quod quasi videtur habere ab ipsa materia dependentia igitur contra eum

Responsio ad instantiam

24

Respondetur tamen quod duplex est in forma sine anima conditio una est appetitus suae communicationis alia appetitus subsistentiae principalis Et sic ex utraque consurgit quod forma se habet ad materiam tamquam medium et sic per unionem ipsius materiae constitur habitudo ipsius ad materiam quamvis ab ea non dependeat

25

Ex quo sequitur quod deus non potest formaliter influere quia dicit tendentiam alterius modo hoc summe voluntati et simpliciati videtur repugnare et etiam perfectioni igitur

26

2o influxus simul dicit carentiam sed impossibile est deum carere ratione suppositabili igitur

27

3o influxus formalis quantum ad formam substantialem vel influxum formale dicit partialitatem substantiae totalis modo deo repugnat influxus ad aliquod totum et esse pars illius

28

4o talis influxus dicit gradum limitatum vel adhuc si daretur supprema intelligentia igitur de ratione talis influxus est influere secundum esse limitatum sed deo repugnat

Corollarium: Quod Deus non poterit materialiter influere

29

Ulterius sequitur corellarie quod deus non potest materialiter influere patet ex dictis de materia cuius influxus est imperfectior formali igitur si formalis deo repugnat et materialis formari ratione

Quod in unione hypostatica Verbum non habet habitudinem materiae

30

Ulterius sequitur quod in unione ypostatica forma non habet habitudinem materiae Unde patet quod licet doctores dicant quod sic habeat / hoc tamen est propter similitudinem in eis reperta quoniam consurgit quod formaliter sortes denominetur homo Exemplum tamen ponitur non quod sit ipsa materia sit homo / quia materia non recipit denominationes concretivas sed est de natura susistentiae

31

Unde verbum incarnatum nec habet habitudinem materiae nec formae sed subsistentiae Et sic est unio ad unam personam et non ad aliam denominata ulterius debemus scire quod non stat aliquam personam ad aliquid concurrere quin alia concurrat et hoc de personis individue et beatissime trinitatis Et sic illa unio non est reducibilis ad aliquod genus causae secundum quod fit subsistentia principalis et hoc sufficit

Quod materialium vel formalium non est ordo nec subordinatio essentialis

32

Ulterius sequitur quod licet sit subordinatio essentialis causarum efficientium et finalium cuiuscumque latitudinem deus tenet etc patet quia deus concurrit et alia causa non

33

et sic fluxus increatus non dependet ab influxu creato Et eodem modo diceretur de influxu materiali quod non dependent sic in genere ab aliquo creato Utrum tamen inter ea sit ordo oppinio est inter doctores nam si ponamus ordinem processus erit sicut in causis efficientibus et sic ultima esset perfectissima sicut patet de anima rationali et anima animalitatis quae est minus perfecta prima et ita in subordinatione materiali esset

34

Et ita sicut aliqui ymaginatur in elementis / Et ideo rabbi moyses ponit 12 elementa ex quibus generantur mixta et sic essent subordinationis influxus quod non est ponendus

35

Et sic dictum sit de subordinatione causarum et influxu formarum et de ceteris motis

Conclusiones

36

Sequitur prima conclusio lectionis super distinctionem 17am videlicet quod deus formavit hominem quo ad corpus non quo ad anima sed creavit

37

2a conclusio dato quod anima adae et cuiuslibet hominis sit a deo nihilominus non dicitur esse aliquid dei

38

3a conclusio adam in statu innocentiae nescivit casum suae praevaricationis quoniam si scivisset evictasset

39

4a conclusio adam factus est in aetate virili et perfecta et in optima dispositione secundum omnes naturales complectiones etc et non ex seminali fluxu nec eductus de potentia materiae sicut et animalia Et illam theologi vocaverunt rationem seminalem seu virtutem et sic deus dedit materiae quaedam influxum seminalem ex quo consurgunt individua Alia tamen non est eo modo educibilis scilicet de materiae potentiae sed in fruitione divina sicut beatus augustinus dicit Alia infundendo creatur et creando infunditur et hoc est contra oppinionem alexandri qui ponit eam esse de materiae potentia educta

40

5a conclusio adam fuit formatus extra paradisum scilicet in dama?no campo de limo terrae

41

6a conclusio est de paradixo scilicet terrestri de quo sunt 3es oppiniones dicit una quod corporalis est / alia quod spiritualis alia quod mixtus ex naturis ambabus 3a tenetur et dicitur quod est usque ad lunarem globum attingens

42

7a conclusio in paradiso erat lignum vitae talem proprietatem habens quod in vita hominem erat conservans sed post adae praevaricationem vocatum ligendi scientiae boni et mali / quia post ipsum casum adam habuit scientiam et experientiam boni et mali et sic sit dictum

PrevBack to TopNext