Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 70, de Trinitate

Ad rationem qua probatur deum potentiam perceptivam vitaliter immutare

1

Consequenter sumptis rationibus quibus probabatur deum realiter formaliter non scilicet influere Resetat adhuc una solvi / In qua dicebatur p circumscriptis omnibus habitudinibus / sicut sunt inhaesionis et informationis quae imperfectionem dicunt essentialiter potest deo competere formaliter influere

Conclusio

2

Pro cuius materiae declaratione ponuntur aliquae propositiones Prima est quod licet divina essentia sit intrinsece et essentialiter notitia non potest tamen eius perceptiva potentiam intrinsecam immutare

Probatio primae partis

3

prima pars huius propositionis patet nam sui ipsius est essentialiter notitia igitur essentialiter notitia immo implicaret contradictionem si non esset quod autem de creatura nullasit notitia patet quia quacumque sumpta potest esse in subiecto igitur

4

Item potest esse in subiecto vitali igitur

5

Item per prius producitur in subiecto quam immutet vitaliter igitur posset absolvi et sic non esset notitia quia non immutaret potentiam vitaliter

Probatio secundae partis

Prima ratio

6

2a pars propositionis probatur per rationes / primo sic divina essentia per idem adaequate est sibi notitia et alteri igitur sicut immense est sibi notitia Ita etiam alteri immense et quod in anima se cognoscat igitur propositum

Secunda ratio

7

2o quia immutatio aliquando non tollit quin notitia eiusdem in verbo sit absolute immensa / igitur ex hoc quod esset creaturae notitia non argueretur quin esset immensa igitur potentia perceptiva sive eius finitas non tollit immensitatem notitiae quare etc

Tertia ratio

8

3o arguitur iuxta unam radicem opinantium contrarium nam adversarius concedit quod non posset perfectius esse notitia / quia latitudo gradualis in divina essentia non reperitur sed immensissima est et sic divina essentia vel deus non potest informare quin informaret secundum se totum et arguitur ratione sic deus non habet in gradibus remissionem nec etiam intensionem igitur non potest perfectius in uno qua in alio et per consequens creaturae non potest esse remissa vel intensa notitia igitur non nisi secundum unum gradum simplicissimum et immensissimum patet quia in ipso non est nisi unicus et simplicissimus gradus ut iam dictum est

Quarta ratio

9

4o esse notitiam talem intensissimam magis esset quam esse tri?tem modo hoc non igitur consequentia tenet falsitas consequentis apparet nam istud praedicatum videretur essentialius sed creatura non potest sic mensurari quia esset aeterna igitur a fortior deus et per consequens etc

Quinta ratio

10

5o pari ratione divina essentia posset causalitas creaturae modo si sic esset tunc potentia et causalitas ipsius creaturae esset activa sed consequens est falsum igitur falsitas inter apparet quoniam sufficeret aliquem effectu producere sine alia potentia superiori vel causa modo hoc est manifeste falsum / et antecedens patet quia communicat cum prima causa et sic ad alicuius effectus productionem

11

Confirmatur deus non est causalitas absoluta igitur consequentia tenet et antecedens patet quia est simpliciter causa

Sexta ratio

12

6a ista positio secundum aliquos fundatur in hoc quod divina essentia potest movere notitiam creatam adaequate et sic potentiam perceptiva

Aliqua inconvenientia ex sexto argumento
13

/ Sed ista radix est falsa / nam si sic multa sequerentur inconvenientia

14

Primo sequeretur quod divina essentia imperfectione posset potentiam vitalem immutare / probatur quia in quacumque proportione potest vitalem potentiam immutare igitur et divinam

15

2o sequeretur quod divina essentia posset realiter esse fides probatur nam in eadem proportione potest est immutare potentiam perceptivam et eadem mutare notitiam qua fides movet Item sequeretur etiam quod esset notitia aenigmatica quod est absurdum

16

Etiam sequeretur quod posset esse haeresis probatur / nam capiamus aliquem actum perceptivum / deus in eadem proportione potest mutare potentiam igitur si reducatur ad extra rem tunc deus posset concurrere eadem et per consequens divina essentia esset error quod est impossibile

17

Item qua ratione conceditur de actibus volitivis eodem modo de aliis modo si sic in eadem proportione mutaretur potentia volitiva immo et sequeretur quod deus esset odium / Et multa alia inconvenientia quae non sunt dicenda

Septima ratio

18

Tandem arguitur ex illa radice videtur posset inferri supplere vicem potentiarum perceptivarum unde sic potestates separatas habitudinem vitalem ab alia / Et sic non reducitur nisi ad unum genus causae scilicet efficientis Et tunc eadem proportione qua in una ee?t notitia eadem ratione in alia et sic esset notitia in animalibus brutis quod absit

Octava ratio

19

Ultimo videtur quod cognitio reducatur ad intimitatem ubi est distincta notitia a potentia vel ab operatione potentiae unde in hiis consistit suam felicitas ut patet per philosophum primo vel 6o ethicorumet 2o de anima modo cum emanent a perceptiva et actualiter denominantes videtur quod divinae essentiae repugnat quia sic non esset formalis notitia habet obiectalis

Nona ratio

20

Item diceretur quod quodlibet obiectum absque quacumque notitia salvaretur quod esset notitia et per consequens oportebit ponere formalem notitiam

Corollarium:

Quod Spiritus Sanctus in esse personali tantum non potest voluntatem creatam vitaliter immutare et gratuite
21

Item sequeretur quod spiritus sanctus in suo esse non posset voluntatem creatam vitaliter gratifice immutare / patet quia non secundum essentiam igitur minus secundum personalitatem

22

probatur item nam caritas est appropriata spiritui sancto licet sit commune tribus et filio sapientia patris licet competat omnibus tunc si caritas attribuatur spiritui sancto solum tunc deus non posset gratifficare creaturam quare etc et hoc patet quia praedicata communia deo realiter non competunt et per consequens dato quod concederetur quod esset sic / non tamen aliqua persona in esse personali posset sic vitaliter potentiam immutare nam implicat quod filius aliquam creaturam illuminet quin pater et spiritus sanctus concurrat Et sic male sapiunt dicentes quod spiritus sanctus sit solum in corde creaturarum vel etc sed eodem modo est tota trinitas et non per se unus communicat aliquid sine aliis concurrentibus ad hoc immo dicere oppositum esset erroneum

23

3o si concederetur quod in esse personarum sic esset pari passu conceditur quod fc?ll? spiritus sanctus in esse posset illustrare et per consequens se solo et reddere creaturam ?ificam / et sic sequerentur dona sua scilicet pater sine filio et patris adiutorio qui dator est summus et hoc videtur fidei valde dissonum igitur

Contra opinio Thomae

Quod lumen gloriae vel species divinae essentiae est realiter essentia actuans memoriam eius
24

Ex prima tamen radice infertur contra beatum thomam de aquino / nam ponit quod lumen sive species divinae essentiae est ipsamet divina essentia actuans potentiam perceptivam Cuius ratio stat in hoc deus inquit est incertum scriptibilis igitur nulla species est ipsius speciei repraesentativa sufficienter nam nulla qualitas finita potest infinitam repraesentare et haec est radix sua

25

sed salva sui gratia defficit sua potius nam per idem probaretur quod actus videndi beatificus esset ipsemet deus nam actus videndi ex quo habet obiectum simpliciter immensum non potest esse finitum igitur contra eum / Eodem modo diceretur de actu quod nullus actus potest sufficienter deum repraesentare Et sic actus beatificus esset ipsemet deus

26

Ad ista duo tamen respondetur Ad primum de ratione sua conceditur quod deus est incircumscriptibilis igitur nulla species potest eum repraesentare negatur consequentia bene

27

tamen probat de specie creata quod nulla talis potest eum repraesentare potest tamen comprehensive et repraesentive sicut perfecte obiectum est esse Et quantum est de actu nullus potest esse ita perfectus actus sicut in esse divino igitur non potest esse repraesentativa notitia divinae perfectionis

28

2a ratio stat in hoc scilicet quod species formalis non potest repraesentare creaturam spiritualem / sed quaelibet species creata magis distat a divina quam sensibilis a nostra anima In ista tamen sunt comparationes 3es prima nam comparat species sensibiles et perceptibiles ad divinam essentiam et perceptibiles ad creatam nam divina plus excedit quam alia

29

dicitur breviter quod ista ratio est sophistica nam per eam probaretur quod anima nullo modo posset cognoscere deum / nam potentia sensitiva est propricommunior ad animam quam a deum sed anima intellectiva non potest percipi a sensitiva igitur comparando igitur deum ad potentiam creatam deus plus excedit animam / quam anima nostram potentiam bruti igitur etc

30

defficit igitur ratio sic quia verum genus non est potentiarum et notitiarum

31

Ubi advertendum est quod non est eadem proportio obiectorum cognoscibilium sicut potentiarum inter se verbi gratia anima intellectiva modicum sibi speciem immediatam brutorum excedit et tamen ratione illius excessus latitudo obiectorum cognoscibilium est simpliciter infinita nam eo ipso quod aliqua potentia est in latitudine eo ipso quodlicet ens cadit sub obiecto Et sic est infinitus excessus obiectorum Et in hoc stat tota difficultas patet hoc nam capiamus anima quae est supra latitudinem modicum excedit suppremam speciem animarum scilicet intelligitur nam ea ratione habet infinitum obiectum scilicet deum quo potest cognoscere Et sic non est eadem proportio quo ad obiecta sicut potentiarum inter se

32

Et tunc quando arguit sic nulla species sensitiva potest repraesentare etc condo negatur et quando probat adhuc conceditur sibi et negatur quod huiusmodi repraesentatas non oriatur ex parte potentiarum inter se quoniam species remissima est dei repraesentativa et inmensissima etiam et sic idem obiectum repraesentat

33

Ulterius sequeretur quod deus non sit nec possit esse formalis beatitudo in patria nec dilectio Cuius contrarium dicunt aliqui doctores et primo fundant se supra illud ysaye non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem nec luna ad illud te sed deus illuminabit te / et sic sequeretur quod deus illuminaret immediate creaturam et sic evacuaretur omnis notitia sensitive et sic erit lux beatifica in via

34

Ad idem apocalypsis primo ubi loquitur de civitate sancta et de statu beatarum "claritas dei illuminabit eam scilicet civitatem et lucerna eius est agnus scilicet christus" igitur deus erit hic in via formalis lucerna beatorum

35

Item beatus augustinus in multis locis videtur hoc sensisse maxime in libro de trinitate capitulo 14mo dicens "deum esse lucem in via" / unde regulae quibus quis fit iustus non sunt nisi in libro lucis / unde ponit quod deus est nobix lux in via scilicet perfecte felicitatis

36

/ Et etiam hugo de sancto victore dicit quod divina sapientia est formaliter lux nobis Item magister ponit quod spiritus sanctus sit formaliter notitia

37

Sed ad istorum auctoritates respondetur primo dicitur quod verum est quod deus erit lux beatorum obiective post et hoc tamen est mediante quantitate media distincta quia non est plus etc Et conceditur quod est vera lux et splendor / et etiam quod esset esse effective

38

/ Sed tamen ad auctoritates beati augustini

39

dicitur quod glosandae sunt de causalitate obiectiva / nam si sic regula intelligendum est effective quia efficit in nobis notitiam cognoscendi agibilia et caetera huiusmodi Alii ponunt quod se habet in ratione cognoscendi sic ymagnimaur quod species est ratio cognoscendi et non alias Et hoc est ad modum speciei non quod sit vera species et concurrit etiam effective

40

Alio modo dicitur quod augustinus et hugo de sancto victore et magister dixerunt quod deus immediate potest esse notitia animae

41

Sed quia ista materia non est moralis ideo dicitur quod si ponatur deus notitia in seipso reducitur ad speculivam praecise

42

Et dicitur breviter quod ubi doctores concordes sunt nos plenarie debemus eos tenere sed ubi argumentative et oppinative tenent nec est tenendum Et hoc satis videtur patere in epistola iheromium ubi dicitur quod solus scripturis illis quae can?ceno? appellantur et determinationes etiam ecclesiae talibus est credendum quantumcumque adhuc viderentur dissonare pie debemus tenere / meis autem dicit augustinus credendum est ubi non videntur veritati dissonare / Et ideo si aliqui dicant quod deus sit formalis notitia oportet eos disputare reprehendere et speculative eis obviare

43

Aliam rationem ponit de rippa videlicet quod oportet

44

Unde praesupponit descriptionem dei scilicet quod deus est spera intelligibilis cuius centrum ubique circumferentia 6o nusquam

45

2o supponit quod circumferentia huius speraae est locus quietis creaturarum spiritualium Istud enim probatur per illud apocalypsis 21o ubi dicitur "dominus deus templum illius est" et augustinus "Inquietum est cor nostrum donec quiescat in te"

46

Ex quo cuiuslibet creaturae est infinita distantia sequitur quod non potest attingi nisi per formam infinitam unde si concavum orbis lunae ignis esset extra esset et ab eo infinite distaret non posset attingere nisi per levitatem infinitam igitur a simili cum creatura sic videatur distare non erit nisi infinita

Quod ista ratio bene probat quod Deus non potest attingi comprehensive

47

Hic dicitur quod ratio bene probat quod comprehensione non potest secundum latitudinem suae perfectionis

48

2o dicitur quod licet naturalis distantia sit infinita non tamen est quantum ad gratuita dona

49

3o dicitur quod secundum latitudinem status gratuiti non est infinita distantia non sic est in praedictio ideo sufficit forma finita elevari

50

4o dicitur quod huiusmodi infinitas reducitur in deo quia si daretur infinita caritas creata et sic non sufficeret nisi deus personam diligeret vel etiam acceptaret

Conclusiones

51

Sequitur prima conclusio supra distinctionem 20mam 2i libri scilicet Si primi parentes non peccassent sine ardore libidinis mulieres peperissent unde tanta fuisset in membris generationis ordinatio quanta manet in aliquibus sine delectatione sicut manus adiuvat caput vel facit alia opera sine hoc quod delectet et etiam peperissent sine dolore et illa sola libertas remansit in glosa virgine nec de membris erubescentiam habuissent

52

2a conclusio In paradiso terrestri primi parentes non conhierunt simul quoniam transgressio adhuc facta non erat

53

3a in statu innocentiae homines fuissent translati ad statum meliorem sine morte si primi parentes non pecassent

54

4a conclusio homines fuissent nati sine vitio et non mortui fuisset

55

5a conclusio non habuisset famen et si contigisset eos habere tunc opor sed eos peccasse

56

6a conclusio quod cibos non sumpsisset nisi ad indi?arum multiplicationem vel etc

57

ultima deus animae dedit rationem discernendi bonum et malum etc et hoc de lectione

PrevBack to TopNext