Table of Contents
Philosophia theologiae ancillans
Exercitatio 1
Articulus 1 : Affertur prima divisio Entis realis, et ostenditur solum Deum esse Ens necessarium.
Articulus 3 : Affertur tertia divisio Entis realis, et explicatur quomodo Deus sit actus purus.
Articulus 4 : Affertur quarta divisio Entis realis, quae est petita a modis existendi.
Articulus 6 : An in creaturis suppositum, et singularus eius natura, re differant.
Articulus 10 : An Christus, quatenus homo, sit persona: item an Christus, quatenus homo, sit ubique
Articulus 11 : An Vbiquitariorum argumenta ab unione personali petita, sint valida.
Exercitatio 2
Articulus 1 : De formarum materialium, et immaterialium diversitate.
Articulus 3 : An anima rationalis sit ex traduce
Articulus 4 : An, et quomodo homo vere generare hominem dicatur
Articulus 6 : An praecedens doctrina tollat peccati originalis propagationem.
Articulus 8 : Proponuntur et solvuntur aliquot quaestiones, de propagatione peccati originalis.
Articulus 11 : Considerantur duae aliae sententiae de traductione peccati
Articulus 13 : Refellitur quarta sententia, quae est Balthasaris Meisneri
Articulus 14 : Confutatur quinta sententia, quae est Timothei Brighti Cantabrigiensis
Exercitatio 3
Articulus 1 : De firmitate, certitudine, et evidentia assensuum mentis nostrae.
Articulus 2 : Quomodo inter se differant, scire, credere et opinari.
Articulus 3 : An fides semper sit τῶν ζsολετομενῶν
Articulus 4 : An fides possit esse simul cum scientia de eadem propositione, et in eodem intellectu.
Articulus 6 : De triplici lumine, videlicet naturae, fidei, seu gratiae, et gloriae.
Articulus 7 : An detur in viatoribus lumen aliquod clarius fidei lumine.
Articulus 10 : An fides actualis aut habitualis infantibus insit, aut inesse possit.
Articulus 11 : An in Daemonibus sit fides
Articulus 14 : An obiectum fidei possit esse falsum
Articulus 17 : An notitia sit actus ab habitu fidei elicitus.
Articulus 18 : An fiducia sit actus fidei.
Articulus 19 : An fiducia sit actus intellectus, et quomodo differat ab assensu.
Articulus 21 : An et quatenus fides ad voluntatem per¬ tineat.
Articulus 22 : Utrum Charitas sit forma Fidei.
Articulus 23 : An Religio sit virtus Theologica a Fide distincta.s
Articulus 27 : Theologiam esse similem omnibus habitibus Aristotelicis, praecipue pero Prudentiae.
Articulus 28 : vtrum Theologia sit disciplina speculativa, an practica,
Articulus 30 : An vera et proprie dicta Theologia possit esse in homine impio, seu non renato
Articulus 9
Diluuntur lepiota argumenta, quae afferri solent contra creationem, et infusionem animae.Dicitur primo, Deus sex primis dieebus totum creationis opus absoluit, postea vero requievit ab opere suo. Oenes. 2. Eaxod. 2o. non igitur novae animae nunc creantur. Respond. Deum post sextum diem cessasse a creatione novarum specierum, non vero novorum individuorum: animae autem, quas iam creat, non specie sed numero differunt ab anima Adan, quam primo crea vit. 2 Secundo ob. Oeneses. dicitur Adam genuisse filium ad imaginem suam: est autem filius imago & similitudo patris secundum a nimam: Ergo Adam genuit filium secun¬ dum animam. Respond. Filium esse imaginem & similitudinem patris, non tam ratione animae, quam ratione totius suppositi, i. equatenus est quid eonstans ex anima & corpore: Adam ergo non solum genuit filium similem patri, ut vult Esthius, sed etiam genuit id, in quo illa similitudo potissimum consistit, videlicet ipsam personam filii sui, ex anima & corpore confsatam.
S Tertio ob. Genesi ao. dicuntur vo. aniinae egressae de femore lacobi, quod non est aliud quam seminis propagatione traduci, Respond. animas synecdochice pro hominibus esse positas: addere etiam possumus, ipsas animas egressas fuisse ex femore lacobi, non quod e femore lacobi traductae sint quoad earum esse simpliciter, sed quod ex eo descenderint quoad earum existentiam in corpore, & unionem cum corpore: virtus enim seminis egressi ex femore lacobi, effecit unionem corporis & animae.
A Quarto ob. Si homo generando non producit animam rationalem, peioris est conditionis quam bruta & plantae, quae producunt animas sibi proprias, videlicet vegetativam & sensitiuam. Respondet aestbius, hominem esse melioris conditionis etiam in officio generandi, quam sunt bruta aut plantae, eo quod vis eius generativa pertingat ad unionem nobilissimae formae cum materia, ut supra declaratum est. Adde quod hoc ipsum ad magnam dignitatem pertinet talem habere animam, ad quam producendam, propter ipsius excellentiam, nulla vis naturae possit pertingere: quam ratione nec Angelis, quorum natura excellentior est quam hominum, vis ulla generandi competit.
s Quinto ob. Si homo non generat, animam filii, sed corpus, non generat totum hominem, sed alteram eius partem, imo ignobiliorem eius partem. Resp. negando sequelam: Maria enim non genuit Deitatem Christi, & tamen vere dicitur genuisse totum Christum: ignis etiam, cum ex ligno generat alium ignem, non generat materiam illius ignis, sed tantum formam, & tamen dicitur generare seu producere totum illum ignem: secundum definitionem Aristotelis, Qeneratio est mutatiototius, &c. Quare hic distinguendum est inter totum hominem & totum hominis, pater enim generat totum filium, sed non totum filij, id est, omnes partes fili.
o Sexto ob. Si Deus sigillatim creat animas omnium qui quomodocunque gignuntur, cooperatur scortatoribus & adulteris: nam formicariis & adulterimis conceptibus animas creat & largitur, quod videtur absurdum. Respon. Deus cooperatur generationi naturali, quae est per se bona, & opus naturae: non autem vitio, quo fornicatores & adulteri contra legem Dei generationem perficiunt.
On this page