Liber 7

⁋ Autoritates septimi libri ethicorum Aristo.

Icut bestie nec malicia nec virtus attribuitur proprie sic nec deo sed deo honorabilius aliquid virtute. bestie vero aliquod ge ua nus malicie. scilicet hestialitatis.

n Momines dicuntur fieri din id est diuini propter vrtutum excellentias

Homo prauus deterior est bestia.

Difficile est resistere consuetudini. quae assimilatur nature. facilius tamen est transmutare consuetudinem quam naturam.

Consuetudo est altera natura Bonitas complexionis detestatur vicium.

Fama quam onens famant non omino deperditur

Non solum oportet verum dicere. sed causam falsitatis assignare

Delectationi intellectuali non est admixta tristicia.

Operationes bestie praue sunt ex natura. sed operationes prauorum homnim sunt ex (onsuetudine

Homo semper indiget aliquo delectatione quasi quadam recrea tione propter multos labores qui sibi occurrunt

Maior est delectatio in quiete quam in motu

Deus semper simplici et vna gaudet delectatione. felicitatem suprexcellens impedit fortuna. Ex quo habetur Aristotilem in rebus fortuitis non constituisse felicitatem.

⁋ Petrus de Riuo Louaniensis

Aristotiles. quamuis naturas fidei. spei et charitatur cognouisset. eas tantum non iter vrtutes humanas sed heroicas collocasset. Ponit em vertutem heroica. id est diuina vrtute huana loge ho norabiliorem et hoc propter excellentiam eius super modum homnim comunem.

⁋ Albertus refert de Auerroe. quod solitus erat dicere.

Paucis venerandis viris exceptishomines bestialem agunt vitam