Moralitates 6

ota, non est desperandum pro quocumque peccato vel vili vel enormi: quia vt dicit D. Hieronymus: DEUS paratus est saluare clementia, quos non potest saluare iustitia.

Vnde refert Romulus in Annalibus ludaori: Quod erat quidam ty rannus, qui captus & infatuatus in amore cuiusdam dominae, regnum sui ad tem pus dimisit, & profectus est, vt dominam istam visitaret. Cum autem venisset Ty Vannus ad dominam suam, ab ipsa, vt decebat, solenniter est receptus. Et ex nimio amore illius domina ita pius & mansuetus reuersus est, quod omnibus de regno suo libertatem concesserit, & nullus deinceps seruitute grauaretur. Cum autem redijs set Rex ad regnum suum, conuocato populo, dedit eis tria dona praecipua inter alid plur4. Primum donum libertatis fuit, quod primo fecit proclamare per totum popu lum, dicens: omnes venite & misericordiam recipite: quia remitto omnium offen sas & inturias. Secundum libertatis donum ex parte istius regis proclamatum fuit. Rex est pius & benionus oggnibus, si aliquae hora peccator rerstionem petat, igno scet. Tertium libertatis bonum contentum ibidem populo ex parte regis pro mulgatum fuit sic. Ad accipiendam misericordiam nul lus diffidat, sed corde intimo sum me speret. AD propositum. Ille tyrannus DEVS Pater fuit. qui ante ista tempora tan tae crudelitatis fuit: quod angelos deiecit de cquue propter cogitationem malam, & facti sunt daemones in inferno. Et Euam eiecit de Paradiso propter esum unius pomi. Vnde illi qui fuerunt ciues Paradisi & Domini to tius mundi, facti sunt cultores terrae miserae, quae eis germinauit spinas & tri bulos. Adde quod DEUS tam crudelis & uindicatiuus fuit, quod propter pec catum totum mundum aquis diluuij submersit, solum octo animabus exce ptis. Et postea: Quia unus uir pauperculus collegit in Sabbatho ligna, fecit & iussit eum perire de populo suo. Sed iste dominus captus amore huma nae naturae, cum peruenisset ad eam, crudelitas conuersa est in misericordiam & mansuetudinem: in tantum, quod propter excessiuum amorem illius do minae, scil. naturae humanae permisit se ligari, nudari, flagellari, & toto corde laniari, & ultimo crucifigi: Et ne seruitute Diaboli, & enormitate proprij no stri peccati incideremus in desperationem, concessit nobis in Sacro sancto E uangelio & in tota Scriptura tres gratias seu libertates, quas fecit proclamari per quatuor praecones, scil. Euangelistas. Nam clamat ex parte DEI: Omnes uenite, &c. Quia ut dicitur in Euangelio, quaedam mulier erat in adulterio de prehensa, & ad IESVM adducta, ut secundum legem mortis poena afficiatur. Sed misericordia motus dixit: Vade & amplius iam noli peccare. Ecce magna bonitas DEI, qui ex sua misericordia inuitat peccatores de statu culpae, ad sta tum ueniae, & de statu damnationis ad statum salutis. Sic palam est de latro ne, qui cum CHRISTO pependit in cruce, cui dixit: Amen dico tibi, Hodie eris mecum in Paradiso. Vbi ex sua misericordia non solum remisit peccatum, sed concessit gaudium: ut merito isti praecones possint proclamare: Omnes uenite & misericordiam recipite, &c. Secundum quod Rex fecit proclama re, ut populus peccatum suum cognosceret, & in signum subiectionis ueniam peteret. Sic Rex noster CHRISTVS fecit per suos praecones Euangelistas, A postolos, Prophetas, &c. omni populo fecit proclamare, quod ita mansuetus & pius nobis factus est: ita, quod nisi unum a nobis petit, ut peccata nostra co gnoscamus, & ab eo ueniam postulemus. In signum huius legitur 3. Regum cap. 21 ubi dicitur: Quod cum Helias propheta dixisset Achabo regi, quod morte uilissima moriturus esset: & canes ipsius sanguinem lambent, pro eo quod uxor eius lexabel fecit interfici Naboth iniuste. Sed Achab rex auditis sermonibus Prophetae, scidit uestem suam, & operuit cilicio carnem suam, ie iunauit: quod & & ambulauit demisso capite & doluit in secreto, propter hu militatem istam dimisit ei DEVS, ut ibidem patet, noxam. Et possunt praeco nes proclamare nomen DEI nostri, qui de seipso: Discite a me, qui mitis sum, &c. Rex ergo pius & misericors est. Tertium quod Rex ipse fecit proclamare fuit, quod nullus desperaret recipere ueniam pro peccatis, quia ipse dicit: Quod quocunque die auerterit se impius ab impietate sua, uita uiuet, & non morietur. unde D. Bernhardus: Confitearis de peccato, non diffidens de indulgentia, & misericordiam consequeris. Nullus igitur homo diffidat de DEI misericor dia: quia magnum peccatum est desperatio. Quia inuenio, quod Cain con fessus est peccatum suum, dicens: Maius est peccatum meum, quam ut ue niam merear: & similiter ludas confessus est peccatum suum, dicens: Peccaui, tradens sanguinem iustum: sed quia uterque desperadit, neuter ad misericor diam receptus. Sed certe in fide & charitate Maria Magdalena accessit ad Do minum, clamans, & lachrymans, misericordiam consequuta est, dicente Do mino: Remittuntur tibi peccata tua. Et ideo potest dicere cuilibet peccatori: Non desperetis uos qui pec castis, &c