Quaestio 1

⁋ Distinct. xviii. Questio vnica. Irca distinctionem. xviii. quero. Utrum donum dicat proprietatem personalem.

⁋ Quod non. quia donum conuenit filio. ergo non est proprie tas personalis spiritus sanctus antecedens patet per illud esa. filius datus est etc.

⁋ Preterea nullus respectus dei ad creaturas est proprietas per sonalis cuiuscumque persone. sed donum importat respectum dei ad creaturam. quia secundum magistrum in litter spiritus sanctus non dicitur donum nisi quia potest creature donari. et non quia datur patri vel filio. ergo donum non di cit proprietatem personalem cuiuscumque persone

⁋ In op positum. Aug. patet de tri. c. xiiii. et magister allegat in littera spiritus sanctus quam non trinitas: sed in trinitate intelligitur proprie dit spiritus sanctus elatiue dicitur cum et ad patrem et ad filium refertur. sed ipse respectus non apparet in hoc nomine. apparet autem cum dicitur donum dei. donum enim est patris et filii. quia et a patre pro cedit et filio. Et infert magister. Ecce hiis ver bis aprte ostenditur eadem relatione dici spiritus sanctus et donum. Donum autem quia procedit a patre et filio. proprie tas ergo qua dicitur spiritus sanctus vel donum processio ipsa est

⁋ Circa istam questionem primo videndum est. Utrum itus ancts vere possit dici donum. Secundo cui vel quibus donetur. Tertio vtrum sic esse donum sit proprietas constitutiui spiritum sanctum

⁋ Circa primum dico quo spiritus sanctu potest dici donum per rationem probari non potest sed tantum per auc. quia ad l sunt auc. sanctorum quas magister adducit in li tera

⁋ Circa secundum videtur esse opinione magistri. qi spiritus sanct non datur patri nec filio sed tantum creature. quia dicit quod us sacti no datur nisi ex tempore. sed manifestum ets spiritus sanctus snon dari filio nec patri ex tempore. ergo etc. hoc etiam probat per augustinum. patet de trini. ca. xviii. vbi dicit sitim spiritus sanctus procedit et non ex tempore sed ab eternitate pro cedit. sed quia sic procedebat vt esset donabilis. iam do num erat antequaem esset cui daretur Item aug. v. de trini. ca. v. "Eoipso quo daturus erat eum deus iam donum erat etiam antequam daretur". ergo non fuit datus patri vel fi lio.

⁋ Contra istam opinionem potest argui per bea tum Aug. ve. de tri. ca. xvii. vbi ostendens quare in s inctus non dicitur filius dicit. "Exiit non quomodo natus sed quodo datus". et ideo non dicitur filius. quia neque natus est sicut vnigenitus neque factus vt per dei gratiam in adoptione nasceretur sicut nos. Ex qua auc. potest haberi quod per ho spiritus sanctus non dicitur filius. quia exit vel procedit a patre. non quomodo natus sec quo modo datus. sed ab eterno fuit distinctus a filio. ergo ab eterno exiit a patre quomodo datus. sed non fuit ab eterno datus creature. nec sibiipsi. ergo ab eterno fuit datus patri vel filio. breterea vbi est impensio amoris et repensio. ibi est aliqua datio. sed secundum Rich. pater amo rem impendit filio. et filius rependit. ergo ibi aliquid filio datur a patre. et econuerso. et tamen non ni spiritus sanctus rgo.

⁋ Ideo pro auctoritate beati Augustini et magistri potest dici quod donum vel datum dicitur duplicit. Uno modo pro producto virtute amoris alicuius obiecti quod non vt produci: tur tali modo habet rationem similitudinis respectu obiecti amati. Aliter accipitur donum pro aliquo libere alicui. collato et quasi in possessionem vel domfinum ipsius translato Primo modo accipiendo donum vel batum vel dari. potest dici quod spiritus sanctus datur patri a filio. et econuerso filio a patre. quia sicut tactum est supra dist. xiii. sicut videmus in nobis per intellecto aliquo obiecto intellectus format similitudinem illius obiecti. quod est quasi declaratiuum non notitie sed obiecti praecogniti. et voluntas creata diligens aliquod obiectum amato gratum et acceptum dat si potest. et si non habet producit aliquid tale si potest. ita est aliquo modo in diuinis. quamuis multum disimiliter. quia pater habens diuinam esentiam que formaliter ex omni modo est ipsa intellectio absoluta. et realiter est ipse pater. quae pater intelligit tam se quam essentiam pro ducit aliquid vtute illius intellectois tanquam yma ginem et similitudinem suipsius. que ymago verbum dicitur et est realiter verbum tanquam ymago et similitudo patris declaratiuum. Sic quia ipsa divina essentia est forma liter et realiter amor et dilectio absoluta quae pater diligit se et essentiam et filium. et econuerso filius diligit eam essentiam et se et patrem virtute illius amoris quo pater diligit filium. producendo spiumsanctum dat eum filio tanquam donum sibi gratissimum et acceptum. et econuerso filius producendo idem donum dat ipsum patri. et ita datur tam patri quam filio

⁋ Et hoc intendit richardus de impensione amoris et repensione. Et isto modo potest dici quod spiritus sancuns est nexus patris et filii per modum doni dilectum et redilectum vnientis. Sic etiam potest dici quod est com munio vtriusque tamquam donum vtrique datum mutuo. sic etiam est spiritus vtriusque. Secundo modo accipiendo dari. spiritus sanctus non datur patri et filio. quia spiritus sanctus non libere sed mere naturaliter communica tur vel confertur patri et filio. ita enim naturaliter secundu quod naturaliter opponitur libertati producitur spiritus sanctus sicut filius. non tamen violenter vel coacte produ citur sicut nec filius

⁋ Circa secundum spiritus sanctus non datur nisi tantum creature rationali. quia aliquo modo spiritus sanctus improprie loquendo tranffertur in domfernium creature ratoalis quando datur sibi illo modo loquendo proportionabiliter quo loquitur scriptura facra. Io sue. x.c. Stetit sol in medio celi et non festiauit occumbere spacio vnius dici non fuit ante nec postea tam longa dies obediente domino voci hominis. Similiter Exodi. xxxv. caua. dixit domins moysi. dimitte me vt irascatur furor meus contra eos et deleam eos. Ecce quod cum obedientia debeatur habenti ptantem et domfinum sic ptantem et dominium aliquo modo isti sancti su per dominum habuerunt. quia scilicet deus ex bneplacito suo paratus erat facere quicquid isti rationabiliter vo luerunt. Et isto modo quia sola creatura rationalis dominari potespiritus sanctus et quand ilibere vti dominio. soli creature rationali dari potes iritus sanctus Et isto modo accipiendo dari loquitur scriptura sacra et frequenter beatus augu. sic accipit dari. et raro primo modo.

⁋ Si dicatur contr prie dicta primo quia secundum omns pater nihil recipit a filio. ergo nihil datur patri a filio ergo spiritus sanctus non datur patri a filio.

⁋ Preterea. dictum est prius. quod si spiritussanctus non procederet a filio adhuc distingueretur ab eo. sed si non procederet ab eo non esset donum. et per consequens non esset persona. quia non essentia nec pater nec filius.

⁋ Preterea. secundum dicta spiritus sanctus non esset amor. sed esset aliquod productum virtute amoris. quod videtur esse contra sctos dicentes spicum scantum esse amorem patris et filii.

⁋ Ad primum istorum dico quod recipere per modum informationis vel productionis. vel per modum indigentie nullo modo competit pa tri. et ideo proprie loquendo pater nihil recipit a filio nec aliquid habet a filio. Uocando tamen recipere pro aliquid sibi dari. sic non est inconueniens patre aliquid recipere. sed sic non vtuntur sancti isto ver bo recipere

⁋ Ad secundum dico quod dictum est prius quod isto modo si spiritus sanctus non procederet a filio ad ¬ huc distingueretur ab eo. quia scilicet filius non tantum distin guitur a spiritu sancto per spirationem actiuam. sed etiam per filiationem. sequitur tamen spiritus sanctus non procedit a filio. ergo spiritus sanctus non distinguitur a filio. quamuis ista osequentia non sit omnibus nota.

⁋ Ad tertium dico quod propter auctoritates oportet tenere quod spiritus san ctus sit amor. et ibi accipitur amor notionaliter oro ipsomet spiritu sancto. cum hoc tamen stat quod sit veraci ter donum donatum amato ab amante. Circa tertium dico quod accipiendo donum primo modo magis proprie debet dici quod donum est ipsemet spiritus sanctus quam quod sit proprietas spiritus sancti. Cuius ratio est. quia sicut ver bum ad filium. ita donum illo modo dictum ad spritumsctantum sed verbum est filius. et non proprie proprietas fili. ergo similiter donum est spiritus sanctus. et non proprietas spiritussancti.

⁋ Si dicatur quod quamuis donum non est proprietas spiritus sancti. tamen esse donum est proprietas spiritus sancti. Dico quod non. sicut esse spitunsscntum non est proprietas spiritus sancti. et sicut esse filium non est proprietas filii. tamen dari vel do nari est proprietas spiritus sancti. quia sicut donum nullo modo distinguitur a spiritu sancto. ita dari nullo modo distinguitur a spirari. et ideo sicut spirari est proprietas spiritus s ancti. ita dari est proprietas spiritus sancti. Sed accipiendo bonum et dari. secundo modo: sic dico quod donum est spiritussancti. quia illud idem est quod est datum pri a filio et ecomuerso. et postea libere donatum vel datum creatur re rationali.

⁋ Sed si quaeritur vtrum dari illo modo sit proprietas constitutiva spirius sancti.

⁋ Respondeo. dico quod proprietas alicuius dupliciter accipitur. Uno modo pro aliquo reali sibi soli realiter competenti. sicut prnitas illa quae est deus est proprietas patris. quia soli pri realiter conuenit. Alio modo pro aliquo praedicabili vere de illo solo. sicut risibile est proprietas hominis. quia de solo homine et vniversaliter prae dicatur. Primo modo dico quod dari creature rationali no est proprietas spiritus sancti. quia non est aliqua res vna vere conueniens spirituisco. Secundo modo dico quod dari dupliciter accipitur. Uno modo large. alio modo stricte. secundum quod dicitur aliquid dari quod est neccessario datum primo modo. et isto secundo modo dari est proprietas spiritus sancti. quia nihil illo modo datur nisi solus spiritus sanctus. quia nulla res est ab eterno et neccessario data. Primo modo non est proprietas spiritus sancti. quia large accipiendo dari fil us est datus. Ueruntmen quamuis dari vno modo dictum sit proprietas spiritus sancti. hoc est soli spiritusisacto conueniens. non est tamen proprietas constitutiua spiritus scit. quia nihil est constitutiuum spiritus sancti nisi reale dari et sic dictum. quamuis praedicetur de solo spiritu sancto. non est tamen aliquid re aliter conueniens spirituisco nec intrinsecum spuisco. et ideo illa proprietas non est constitutiua spiritus saci.

⁋ Et si dicatur quod proprietas persone non distinguitur realiter a persona divina. sed illud quod praedicatur vere de persona diuina et non distinguitur ab ea. nec conuenit alicui alii. vere est proprietas constitutiua ipsius. ergo omnis proprietas persone est constitutiua eiusdem.

⁋ Ad istud dico quod secundum opinionem quae ponit quod conceptus non habet esse nisi esse obiectiuum vel fictum in anima. sic talis pro prietas cuiusmodi est dari. nec est idem realiter cum persona. nec distinguitur realiter ab eadem. quia non est res sed tantum ens rationis potens significare et suppone re pro re extra animam. Si teneatur opinio quod conce ptus est aliqua vera qualitas mentis. sic illa proprietas distinguitur realiter a persona. quamuis importet personas et supponat pro eadem. ratione cuius dicitur proprietas. quia tamen non est res intrinseca persone cuius est proprietas. ideo non est proprietas constitutiua ipsius.

⁋ Ad auctoritatem dico et similiter ad magistrum quod accipiunt dari secundem modo. quod ex hoc patet. quia accipiunt dari secundum quod aliquid est donabile anteque detur. sed spiritus sanctus non est donabilis patri vel filio anteque donetur. sed donabilis est creature anteque det. Et ideo accipiunt dari secundo modo. et sic concedo quod non datur patri ne que filio

⁋ Et si queratur an donum importem aliquem respectum rei vel rationis ad creaturam proprium siunitus

⁋ Dico quod nullum respectum realem dei ad creatu ram importat. quia nullus est respectus realis dei ad creatu ram. nec est respectum rationis propim spiritus sanctus portat. quia nul lus est respectus rationis. sicut commniter homines imaginantur dei ad creaturam. Ueruntamen propter auctoritate sactorum loquen tium deum referri ad creaturam. sicut magitr allegat augu. in littera. est aduertendum quod scienti frequenter vocausat nomina respectiua nomina connotatiua. et similiter philosophus sic accipit. volens quod aliqua nomina sunt ad aliquid e co notant aliquid praeter id quod principaliter significant. ideo dicunt aliquid referri quando tale nome connotatiuum de eo praedicatur. quamuis talenomen nihil nisi abso lutum significet. et per consequens non significet aliquem re spectu qui quocumque modo differt ab omnibus abso lutis. Et ideo quia haoc est vera. deus est refugium. de us est domins et sic de aliis. dicit beatus augustinus referri. et refugium relatiue dici. hoc est. hoc nomen refugium est nomen relatiuum. hoc est connotatiuum Et si quaer tur vlterius. an aliquod nomen tale relatiui seu connotatiuum vere dicatur de spiritu sancto et non de alia persona. sic vere dicitur quod filius est incarnatus et nulla alia persona est incarnata

⁋ Dico quod nullum nomen di cens praecise deum et connotans creaturam vel econue so et non connotans proprietatem personalem spiritus sancti scilicet spirationem passiuam est proprium illo modo spirituisco Ueruntamen aliquod tale nome connotans etiam proprie tatem spiritus sancti potest esse proprium sibi. Et hoc modo donum est nomen proprium spiritus sancti secundum modum supra expositum.

⁋ Per praedicta respondeo ad formam quae stionis quando queritur. an donum dicat proprietatem per sonalem spiritus sancti. Quod donum triplicitur accipi pos vel significatiue et personaliter. vel materialiter pro isto nomine donum. vel simplicitur pro conceptu correspondente nomini. siue conceptus sit subiectiue in anima siue solum obiectiue. Similiter proprietas personalis dupliciter potest accipi. Uel pro aliquo solum vni persone conuenienti. siue per praedicationem siue per realem inexistentiam. Uel pro aliquo proprio persone intrinseco. Accipiendo donum primo et per sonaliter. hoc est pro re que est donum. sic donum no dicit proprietate personalem. sed est ipsa persona spiritus sci nec plus dicit. vel est propretas personalis spiritus snctit quam spiritus sanctus. Accipiendo autem donum secundo modo vel tertio et proprietate personalem primo modo. sic magis debet dici quod donum est proprietas personalis spiritus sancti. non tamen constitutiua quam quod dicat proprietatem personalem. Sed accipiendo proprietate personalem secundo modo. et donum secundo modo vel tertio. sic donum non dicit proprietatem personalem nec est proprietas personalis. quia donum nec secundo modo nec tertio est intrinsecum nec idem realiter cum propraetate spiritus sancti. quamuis vere praedicatur de spiritu sancto: non pro se sed pro spiritu sancto.

⁋ Ad primum principale patet. quod quando dicitur Esa. ix. quod filius datus est nobis ibi accipitur dari large. non stricte pro illo quod est necessario et ab eterno datum primo modo. et ideo sic large sumptum nullo modo est proprium spiritui sancto

⁋ Ad secundum patet. quod donum non importat respectum sed vno modo acceptum est nome relatiuum vel connotatiuum. et tale potest esse proprietas perso nalis primo modo accipiendo proprietatem personlem. non tamen potest esse proprietas constitutiua. nec proprietas personalis secundo modo accipiendo pro prietatem personalem.

⁋ Et si dicatur. quod secundum dicta plu res sint proprietates personales in diuinis quam tres. qui spiritus sanctus habebit tres proprietates personales Respodeo et dico quod accipiedo proprietatem personalem pro aliquo intrinseco. persone diuine. sic non sunt nisi tres proprietates personales. quia sicut pate bit postea. etia isto modo accipiendo proprietatem personalem. innascibilitas non est proprietas persona lis patris. quocumque modo distincta a paternitate sed accipiendo proprietatem personalem pro omni proprio pridicabili de aliqua persona plures sunt quam tres. Nec hoc sancti negat. sed magis in suis auctoritatibus concedunt.