⁋ Quod sic. quia per illud pater constituitur per quod ab omni alio supposito distinguitur. sed pater distinguitur ab omni alio supposito per innascibilitatem. quia innascibili tas conuenit pri et nulli alii. ergo etc.

⁋ Preterea inna scibilitas est magis propria pri quam spiratio actio ergo non minus constituit patrem. sed dictum est prius quod spi ratio actio constituit patrem. ergo innascibilitas costi tuit patrem

⁋ Ad oppositum. prima persona secundum quidli bet sui est positiua. ergo non constituitur nisi aliquo po sitiuo. sed innascibilitas est aliquid negatiuum. ergo etc.

⁋ Circa istam quaestionem. primo praemittam aliquas distictiones. secundo ad quaestionem. tertio inferam aliquas conclusiones

⁋ Circa primum distinguo primo de proprietate. quia quamuis posset mnltiplicit dici. tamen ad praesens potest triplicitur accipi. Uno modo proprietas alicuius dicitur aliqua res alicui intrinseca et propria et sic potest dici quod hec anima est proprietas sortis: quia est intrinseca sorti et propria sibi. Alio modo proprie tas alicuius dicitur aliqua res consequens aliam et propria sibi. et sic aliquod accidens consequens sortem et proprium sorti potest dici proprietas sortis. Tertio modo dicitur proprietas ali cuius aliquod praedicabile de aliquo proprium illi per praedicationem. ita quod de nullo vere praedicatur nisi de quo ipsum cuius dicitur proprietas vere praedicatur. et isto modo risibile dicitur proprietas hominis. quia de nullo vere dicitur quod est risibile nisi de quo vere dicitur quod est homo. Propraetas prim mo modo dcam est de essentia et intraneitate illius cuius est proprietas. secundo modo dcam est accidens illius cuius dicitur proprietas. tertio modo decam nec est de essentia illius cuius dicitur proprie¬ tas nec accidens formaliter inherens sibi. immo indterni vtrumque poterit esse sine altero. quamuis pro positio negati ua illa quae negatur vnum ab altero non possit esse vasicut hoc proprietalis risibile quae non est nisi quadam conceptus men pet esse sine hoc conceptu homo et etatm sine homine extra. et econ uerso. et tamen haec est impossibilis. homo non est risibilis. Secunda distinctio quod innascibile vel innascibilitas dupliciter accipitur. vno inon vt sua diffinitio exprimens quid nominis sit ista. aliqua res quae non est nata. Aut vt sua diffinitio exprimes quid nominis sit ista. res quae non est nata nec producta. nec per productionem communicata. Ex his dico ad quastionem. quod innascibilitas primous dicta nllo praedictorum modorum accipiendo proprietatem est proprietas patris. et hoc quia proprietas quolibet istorum modorum est propria illi cuius est propetas. sed innascibilitas isto modo dicam non est propria patri. sed conueni spiritus sanctus sncut sua diffinitio exprimens quid nominis ipsius. R.aspiritus sanctus est es quae non est nata ui piritus sanctus procedit non quo natus. sed quo datus secundum beatum aug. Secundo dico quod innascibilitas non est proprietas patris primo modo vel secundo. quia nihil est in patre nisi essentia et relato vel constitutum ex essentia et spiratione actione. sed supposito quod innascibilitas non accipiatur pro essentia nec pro relatione nec pro tamli constituto. quia si sic accipretur esset manifestum quod sic. etideo innascibulitas quae ponitur distingui a paternitate nllo modo est proprietas patris primo mo vel secundo quia illa innascibilitasquae quo cumque modo distinguitur a paternitate. vel est pater vel spi ratio actio. vel esentia. vel constitutum ex his. vel est aliqua alia proprietas personalis alterius persone. vel non est realiter in deo. sed quodcumque istorum detur sequitur manifeste quod innascibilitas non est proprietas patris primo modo vel secundo accipiendo proprietatem. quia nec essentia necispi ratio actio nec constitutum ex his nec persona alia nec proprietas alterius persone est proprietas pris. Tertio dico quod innascibilitas secundo modo dcam est proprietas patris accipiendo proprietatem tertio modo. quia inascibibilitas est praedicabilis de solo patre et de nullo alio. Nam hoc est vera. patr est innascibilis. quia non est productus. et hoc est falsa. filius esinascibilis. quia est natus. et hoc est falsa. spiritus sancunts est innascibilis. quia est productus. et haoc est falsa essentia est in nascibilis. quia est per productionem communicata. et hoc est falsa. creatura est innascibilis. quia quaelicet creatura est producibi lis. Et si quaeratur de prnitate an sit innascibilis quae velet tenere quod prnitas et pater non distinguuntur formaliter qui quaelibet res absoluta et relatia quae est pri est prnitas et ecouerso. posset dicem quod paternitas est innascibilis. nec haoc repugnatt quin solus pater sit inascibilis. quia pr et prnitas nllo modo distinguuntur nec realiter nec formaliter. Aliter ot dici non recedendo a multir dictum communibus. cuiusmodi sunt talia quod paternitas est constitutiua patris. et tamen paternon est proprie constitutiuus patris. Quod pater non conslituit prem. et tamen prnitas constituit ptrem. et quod essentia et paternitas constituunt patrem. et tamen essentia et pater non constituunt patrem. et multa talia quaebus aliquid conceditur de paternitate et negatur a patre. et econuerso. Ista inquam concedendo potest dici quod pater et paterni tas distinguuntur formaliter. sicut essentia et pater distinguuntur formaliter. et tunc diffinitio exprimens quid nominis distincti formaliter erit totum hoc quod aliquid vere conceditur de vno et negatur a reliquo terminis supponentibus personaliter. sed hoc nunquam potest contingere nisi propter identitatem realem eiusdem rei cum rebus distinctis realiter. Unde nisi essentia esset pater et vna alia res absoluta vel relatiua. alia inquam a patre. impossibile esset quod pater et paternitas distiguerentur formaliter. immo nihil aliud intelligo per distinctionem formalem. Sed secundum istum modum dicendi secunde diffinitioni exprimentiquid nominis ipsius innascibilitatis debet addi. nec proprietas costi tutiua alicuius producentis. vt tota et completa diffinitio exprimens quid nominis ipsius innascibilis sit ista. innascibile est res quae nec est nata nec produ cta. nec per aliquam propositionem communicata. nec proprietas postitutiua alicuius producentis. et per istud vltimum excluditur paternitas et filiatio et spiratio passio

⁋ Per praedicta respondeo ad formam questionis. Dico quod intelligendo per innascibilitatem aliquid quocumque distinctum a paternitate. sicut omns doctores tractantes istam questionem intelligunt. innascibilitas non est proprietas constitutiua patris. quia innascibilitas per ypothesim aliquo modo distinguitur a paternitate vel formaliter vel secundum rationem. sed nihil distinctum a paternitate. quocumque modo ymaginabili est ppraetas constitutiua patris. ergo innascibilitas non est proprietas constitutiua patris. Maiorem praesuppono.

⁋ MDinore probo. quia omne distinctum a prnitate. vel distinguitur realiter vel formaliter vel secundum rationem. sed distinctum a paternitate realiter non constituit patrem. qui omne distinctum realiter vel est creatura vel filia tio vel spiratio passio. sed inductiue patet quod nullum istorum est proprietas patris. Similiter distinctum formaliter a paternitate non est proprietas constitutiua patris. quia omne distinctum formaliter a patre vel est absolutum vel relatiuum vel relatio. sed nullum absolutum est proprietas constitutiua patris. quia omne absolutum est commune tribus. Similiter relatiuum non est proprietas constitutiua patris. quia nul apersona. nec vnum constitutum ex essentia et spiratione actione est proprietas constitutiua patris sicut manifeste patet. Similiter nec res quodam distincta formaliter a paternitate est proprieras constitutiua patris. qui nulla relatio distincta tantum formaliter a paternitate est in divinis nisi sola spiratio actio. sed illa est communis patri et filio. ergo non est proprietas constitutiua patris. et ita patet quod innascibilitas qua ponitur proprietas distincta a paternitate non est constitutiua patris. Et ratio est. quia innascibilitas quae est quocumque modo ymaginabili distincta proprietas a paternitate non est nisivnum praedicabile de solo patre. quod predicabile quamuis supponat pro patre. non tamen est realiter pater nec est realiter deus. et per consequens non est de essentia patris. et ita non est proprietas constitutiua patris.

⁋ Ex praedictis sequuntur aliqua conclusiones. Una est quod in divinis non sunt. v. no tiones. quarum quaelibet sit realiter in deo et realiter ide cum deo quia praeter spirationem actionem et spirationem passione et paternitate et filiationem non ponitur nisi innascibilitas sed innascibilitas quae ponitur quocumque modo distingui a praedictis non est realiter deus. sed tantum est quoddam praedicabile de deo. et quod supponit pro solo patre. et forte propter hoc po suerunt aliqua quod non sunt nisi. iiii. notiones in divinis.

⁋ Alia conclusio quod nec notio nec proprietas dicitur vniuo ce de innascibilitate et aliis nisi forte secundum rationem generalem proprietatis. secundum illam opinionem quae ponit res ex pos se praedicari. Nam si res non possit vere praedicari nulla vna ratio proprietatis vel notionis potest competere innascibi litati et aliis. nam innascibilitas dicitur proprietas vel notio. quia praedicabilis de patre. quamuis non sit haec ratio sufficiens Paternitas autem dicitur proprietas. quia propria et intrinseca soli patri. spiratio actio dicitur notio. quia distinguit patrem et filium a spiritusaco.

⁋ Et si quaeratur an innascibilitas est proprietas patris. vel ista: innascibilis est proprietas patris

⁋ Dico quod ista difficultas magis est vocalis quam realis. Unde de ista. innascibilis est proprietas patris. dico quod est distinguenda. eo quod subiectum potest habere supponnem simplicem vel personalem. si habeat suppionem simpli cem sicut est vera. quia tunc supponit pro se. et ipsummet subiectum est proprietas patris. quia est praedicabilis de solo patre secundum communem modum loquendi. Si autem supponit personaliter sic est simpliciter falsa. quia tunc denotatur quod illa. res quae est in nascibilis est proprietas patris. quod non est concedendum. sed debet dici diuersimode secundum quod scienit diuersimode vtuntur vnde aliquando accipiunt innascibilitatem loco illius nominis inascibile. sicut frequenter accipiunt concreta pro abstra ctis et econuerso. et maxime in divinis propter hoc quod nlla res importatur per vnum illorum quin importetur eodem modo per reliquum. et ideo multa nomina concreta et abstracta si sint propria deo sunt pure svnonima vno modo accipiendo svnonima de qua dictum est superius in isto libro. Et tunc eodem modo dicendum est de ista. innascibilitas est ppraetas patris. sic dictum est de ista innascibile est proprie tas patris. Aliter accipiunt scient et similiter philosophi vt suponant pro concretir. et tunc in ista. innascibilitas est proprietas patris subiectum supponit pro hoc nomine innascibile vel ina scibilis. et tunc est vera primous accipiendo innascibulitatem ita quod ista est concededa pater est infnascibitas. sicut ista pater est innascibilis. secundous est hoc concedenda pater est innascibilis. et non ista pater est innascibilitas. Alia conclusio sequitur quod non omnis proprietas alicuius per se est constitutiua illius per se. Nam aliqua proprietas per se non est de essentia nec intranei tate ipsius. sed omne constitutiuum per se est de essentia ipsius. ergo etc. Ad primum principale dico quod aliquid distingui per aliud est dupliciter. vel proprie loquendo. sicut dictum est frequenter. et sic est maior vera sed sic pater per innascibilitatem quae est proprietas patris anullo distinguitur. quia illa proprietas non est aliquod intrinsecum patri

⁋ Aliter accipitur aliquid distingui per aliud improprie. et sic dicitur aliquid distin gui per aliud. quando illud aliud est medium concluden di aliquid remoueri ab alio a quo prius aliquo modo remouetur. et isto modo dictum est prius quod res distinguitur ab aliis rebus per suas differentia. et tamen dicere non sunt de essentia rei. et isto modo pater distinguitur ab omni alio per innascibilitatem. quia innascibile remouetur a quolibet alio a patre. sed tunc est maior falsa. quia quod sic distinguitur ab aliquo per aliud non constitur itur per illud.

⁋ Ad secundum dicendu quod innascibilitas non est magis propria patri quam spiratio actio accipien do proprium vel propetatem primo modo. quia tunc non min constitueret quam spiratio actio. sed quod est magis propr um tertio modo non ortet. immo non poest simpliciter costi tuere. Et si dicatur quod tunc non erant quanque notiones ab eterno. immo aliqua notio divina et proprietas non erat ab etrno. quia nihil aliud a deo est etrnum. Dicendum quod non debet concedi de virtute sermonis quod. v. notiones erant ab eteno. nec quod. iiii notiones erant ab eterno qui non erant ab eterno nisi tres persone et tres relatio nes et omnis alia pluralitas debet negari fuisse ab etr no Tame haec non obstante de. v. notonibus supponentibus non pro se sed pro personis divinis vel relationibus divinis quorum nullum est commune tribus personis. nec vere praedicatur de tribus personis. debet concedi vere praedicari hoc potest dicatum fuit ab etno vt quaelibet istarum sit vera. in nascibilitas fuit ab eterno. spiratio passio fuit ab eterno. paternitas fuit ab etno. filiatio fuit ab eterno. spiratio passio fuit ab eterno. et ideo secundum quod per istam. v. notiones fuerunt ab etno intelligitur vnus actus signatus de quo dictum est. potest concedi. v. noto nes fuisse ab eterno. Consimiliter est de ista. iii. notiones suerunt ab etrno. Similiter est de istis. iiii. notiones sum realiter in deo. due relationes sunt in patre et due in filio et consimilibus. quia omns tales de virtute sermonis sunt false et erronee. quia inferunt plures res esse in deo quam tres. Ueruntamen si per ipsas intelligantur actus signat possunt concedi. Et est valde necessarium omni resp cienti dicta auctorum scire quando loquuntur de virtute semonis et quando non. et etiam scire quando per actus exercitatos intelligunt actus signatos. et quando non. quia horum ignorantia facit multos errare.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1