Caput 10

CAPUT X In quo de Hospitalitate.

TTOSPITALITAS, φιλοθενίκ, est charitas erga proximum. per quam peregrinos & advenas, ac praec que exsulantes proter veritatis divinae professionem publicam patriae calamita tem, hospitio excipimus & officiis hoso calibus pro facultate nostra complectimur, prout in Domino convinit sanctis, abique murmus rationibus, ut consolationem a nobis hoc pacto accipiant, & in veri tate coelesti confirmentur conserventurque, Ron. 16. 2, 3. epist Joh. v. 5, 6. 1. Petr. 4 v. 9.

Est hilariter exercenda. I. Quia a Deo mandata est, Rom. 12. v. 13. Hospitalitatem sectantes. 1. Petr. 4 9. Hospitales estote alij erga alios. Jesa. 16. 3. 4. Dispone tanquam noctis umbram tuam ipso meridie: abusode propuisos, vagantem ne prodito. Commorentur apud te propulsi mei, esto latibulum ipsis a conspectu vastatoris. 3. epist. Joh. v. 8. Nos debemus recipere hujusmodo

II. Quia Deo magnopere placet, Jes. 58. 7. III. Quia multam utilitatem adfert, Jes. 58. 8. Hebr. 13. 2. Hospitalitatis ne estote immemores: per hanc enim quidam inscij exceperunt Angelos hospitio.

IV. Quia probatis exemplis nobis commendatur, ut Abrahami Gen. 18. v. 1. & sequentibus: Lothi Gen 19. v. 1, 2, 3. Phaebes qua ministra erat Ecclesiae Cenchreensis, Rom. 16. 2. Gaji. 3. Joh. v. 5, 6.

Opponuntur ei inhospitaelitas, quae graviter reprehenditur in Diotrephe 3. Jeh. 10. & inconsiderata hospitalias, quam sic profunduntur sumtus in hospites, ut fons beneficentiae exhauriatur & nobis nostrisque necessaria non suppetant.

Haec de charitate erga quosvis homines.