Tractatus 10

Appelatio est acceptio termini comunis pro re existente. Dico autem pro re existente quia terminus significans non ens nichil appellat, ut Cesar, Antichristus, chimera, et sic de aliis.

Differt autem appellatio a subpositione, et a significatione, quia appellatio est tantum de re existente. Significatio uero et subpositio est tam de re existente quam non existente, ut Antichristus significat Antichristum, et subponit pro Antichristo, set nichil appellat. Homo autem significat hominem, et de natura sua subponit tam pro hominibus existentibus quam non existentibus. Et appellat tantum homines existentes.

Appellationum autem alia est termini communis, ut hominis, alia est termini singularis. Terminus singularis significat idem et subponit et appellat, quare significat rem existentem, ut Petrus, uel Iohannes.

Item appellationis termini comunis, alia est termini comunis pro ipsa re in comuni, ut quando terminus comunis habet simplicem subpositionem, ut cum dicitur homo est species uel animal est genus. Et tunc terminus comunis idem significat, et subponit, et appellat, ut homo significat hominem in comuni, et subponit pro homine in comuni, et appellat hominem.

Alia autem est terminus comunis pro suis inferioribus ut quando terminus comunis simplicem habet personalem subpositionem, ut cum dicitur homo currit. Tunc homo non idem significat, et subponit et appellat, set significat hominem in comuni, et subponit pro particularibus hominibus, et appellat particulares homines existentes.