Table of Contents
Glossa ordinaria
Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Iosiah
Iudicium
Ruth
Samuelis I
Samuelis II
Regum I
Regum II
Paralipomenon I
Paralipomenon II
Esdrae
Nehemiae
Tobiae
Iudith
Esther
Iob
Psalmi
Proverbia
Ecclesiastes
Canticum Canticorum
Sapientia
Ecclesiasticus
Isaias
Ieremias
Lamentationes
Baruch
Ezechiel
Capitulum 3
Daniel
Osee
Ioel
Amos
Abdias
Ionas
Michaeas
Nahum
Habacuc
Aggaeus
Sophonias
Zacharias
Malachias
Machabaeorum I
Machabaeorum II
Matthaeus
Marcus
Lucas
Capitulum 22
Ioannes
Actus Apostolorum
ad Romanos
ad Corinthios I
ad Corinthios II
ad Galatas
ad Ephesios
ad Philippenses
ad Colossenses
ad Thessalonicenses I
ad Thessalonicenses II
ad Timotheum I
ad Timotheum II
ad Titum
ad Philemonem
ad Hebraeos
Iacobi
Petri I
Petri II
Ioannis I
Ioannis II
Ioannis III
Iudae
Apocalypsis
Ad Romanos 7
Verse 15
"Quod enim operor" Probat quod servus est peccati quia quod operor secundum exteriorem dimittendo bona vel faciendo mala: intelligo secundum interiorem non esse operandum; Vere operor quod non intelligo: quia et dimitto bonum quod volo et facio malum quod nolo dimitto et facio sunt partes. operor. volo et nolo effectus intelligo. Et est probatio a partibus et ab effectu. Et hoc est. non enim quod volo ego interior naturaliter quidem ratio vult bonum sed voluntas haec semper caret effectu: nisi gratia dei velle suum ad amandum bonum addiderit quod ad effectum potest perduci. Est enim velle naturae velle gratie velle vitii velle naturae per se impotens est nec palmam meretur sed vincitur et trahitur a velle vitii nisi velle gratiae subveniat quod velle vicii fugat et velle nature liberat.