Quaestio 1

⁋ Distinctionis. XII. X7. etX XvI. Qon. Irca distinctionem decimamquartam. 15. et ideo In quibus magister agit de pro scessione temporali: siue missione vel datione spiritus sctint. Quero vtrum spitus secus scilicet 3a in trinitate persona et cum patre et filio vnus substectaliter A deus: mittatur vel detur creature rationali vel non ipse: sed tantum dona eius.

Et arguitur quod tantum dentur dona eius: et hoc ideo ipse praecise dicatur dari. Primo auctoritate Dede quam magister ponit in dicens 1.4. qui ait. Cum spiritus sancti gratia datur hominibus profecto mittitur spiritus a patre: mittitur. et a filio. Ex his patet quod idem est spiritum sanctum mitti: quod eius gratiam: que non est ipse: sed eius donum hominibus dari.

⁋ 2o Aug. 4o de tri. ait. sicut spiritui sancto donum dei esse: est a patre procedenre: ita mitti est cognosci quod ab illo procedat.

⁋ Ex his sic. si mitti est cognosci etc. ergo homine habente cognitionem huius praecise ipse habet spectum scentum: sed talis cognitio non est ipse spiritus scuns vt certum est: et est donum eius: iuxta illud nemo potest dicere dominus deus nisi in spum secndo. prima ad Corntis i2. et idem iudicium est de spum secondo: quod scilicet nemo potest illum cognoscere nisi per eum hanc cognitionem tribuentem. In oppositum est magister in dicens 1n 2. qui per auctoritas Aug. eo et Ambro. probat efficaciter non solum dona: sed ipsam spiritus sancti personam dari. ifespondeo urorasiarsi us u u uo o o ouda pono autem conclusiones quatuor. prima est quod ipsa persona spiritus scint secundum se datur homini: et non tantum dona eius. 2a quod quaesdocumque datur spitus secuns: datur est aliquod donum eius scilicet gratia gratum faciens: et econverso quandocumque illa datur: datur est spitus secus. 3a quod possibile est dari spiectum scntdum: absque quod tunc dentur eius dona. 4a quod econuerso possibile est dari dona spiritus scient absque eo quod tunc det spiritus secus. Et loquor de potentia dei absoluta in his duabus vltimis conclusionibus.

⁋ Primam conclusionem scilicet quod spiritus scient persona detur communiter hodie tenent doc.s et magister auctoritas scinctorum probat inlittera 14. dicens et quia non melius quam per auct. potest probari. ideo praeter illas quas inducit magister adduco duas alias valde expressas ad propositum. Prima est Aug. super Io. omel. 7 4. super illo Io 14. Ego rogabo patrem et alium paraclitum dabit vobis. dicentis Spenen paraclitum christus promisit apost. hoc est vtique in tri. spiritus scuns quem patri et filio consubstectialem et coeternum: et coequalem fides tatholica confitetur: ipse est de quo dicens apostolus. charitas dei dif fusa est in cordibus nostris: per spiectum scuntdum qui datus est nobis: hec Aug Ecce euidenter habes quod spitus secuns quem christus dixit: patrem da turum apost. et quem apo. sibi datum profitetur. est 3a in trinitate persona vnus cum patre et filio deus.

⁋ Alia auctoritas est leonis pa pe in sermdonem de penth. cuius initium est: post illam singularem in signemque victoriam. ait enim ibi sic loquens de christo. In hac die iuxta verbum suum: sancti spiritus donauit aduentum: de quo etiam apost. suis dixerat. Ego rogabo patrem et alium paraclitum da bit vobis: alium vtique non minorem: alium paraclitum id est similis glorie vel naturae: eiusdemque subiecte: vt discipulorum fides veridica spoesite: ad expectationem tanti mumeris praeparata: illum quem sibi a deo in locum dei promissum esse meminisset: verum deum esse cognosceret. Et infra. Quanta inquit et quam ineffabilis est pietas redemptoris quae hominem portauit ad celum: et deum misit ad terras: Et rursum subdit. affuit ergo in hac die fidelibus suis non iam per gratiam visitationis et operationis: sed per ipsam praesentiam maiestatis. hec leo papa. Cuidentissime habetur ex istis: quod ille spiritus scus verus deus: missus est ad discipulos secundum seipsum et per praesentiam sue maiestatis: et non tantum per gratiam visitationis et operationis: ita quod non ideo tantum dicitur mil sus apostolis: quia aliquid sit operatus in eis: vt gratiam vel alia dona sicut aliqui opinati fuerunt: sed quia ipsa eius persona divinitas et eius maiestas: licet modo ineffabili et incomprehensibili eis est data et missa.

⁋ hoc etiam confirmatur ex eo quod scriptu ra vtrumque distinguit. vnde angelus ad mariam. Spitus scuns superueniet in te: et virtus altissimi obumbrabit tibi. luce primo vbi angelus duo distincte promittit scilicet aduentum spiritus scienti: est obumbrationem virtutis altissimi: que virtus vtique est donum eius. Simili modo saluator ad discipulos accipietis inquit virtu tem superuenientem in vos spitus scienti: et eritis mihi testes: etc. hic etiam promittit virtutem spitus scin id est quam dat spitus scuns: ideo dicit accipietis virtutem spiritus scient: et non solum virtutem spiritus sci: sed etiam ipsum spiectum scntum promittit: ideo ait: superuenientis in vos. hec duo danda discipulis distiguit ibi glosa dicens: cum superueniet spiritus secus in vos virtutem testificandi de me vobis praestabit. venit ergo ipse spiritus secunus et ipse sic veniens dabit virtutem quae est donum eius: non ergo tantum dona spiritus scient: sed est ipse spiritus scus datur homnibus.

⁋ 2am conclusionem valet quod quandocunque datur spiritus cus datur est gratia et econverso probo. et primo quantum ad eius primam partem sic. Quicumque habet spectum scuentum est de statu et de numero filiorum dei: et nullus carens gratia est huiusmodi ergo nullus carens gratia habet specntum scentum: et per consequens omnis habens spiectum scntum habet gratiam.

⁋ Ex quo sequitur quod quandocumque datur spiritus secunus homini ei etia datur gra. maior patet per apostoQuicumque spium dei aguntur: hi filum dei sunt: et infra. ipse spiritus scuns testimoum reddit spiritui nostro id est menti nostre quod sumus filium deiSi autem filii et heredes sup. secundum spem. minor patet per eundem ad tal. vbi ait. euacuati estis a christo qui in lege iustificamin gratia excidistis. Et est sensus. vos qui in lege iustificamini ci. creditis hic iustificari per opera cerimonialia: quae nomine legis significat aposto. excidistis a gra id est priuati estis gratia prius habita: et ex hoc estis euacuati a christo id est non pertinetis ad consortium membrorum vel filiorum christi.

⁋ Alteram partem probo sic. quicumque habet gratiam est de numero filiorum dei: nullus non habens spectum scntum: est de numero filiorum dei. ergo nullus non habens spectum scntum habet gratiam: et per consequens omnis habens gratiam habet spiectum scuentum.

⁋ Ex quo etiam sequitur quod quaondi datur gratia: datur est spitus scuns. maior patet per apost. ad tytum dicentem. Ut iustificati gratia ipsius heredes simus secundum spem vite eterne. Et btuns petrus act 15. per gratiam domini credimus sal¬ uari. minor patet per apost. dicens. Si quis spectum christi non habet: hic non est eius id est mebrum christi: et per specntum christi intelligit spius secus patedt glo sam.

⁋ hec conclusioquotum ad vtramque partem simul probatur auct. Ambro libro primo super luc. super illo verbo angeli de Ioanne. Ipoe praecedet ante illum in spium et in virtute helye domintis bene ista iunguntur: nunquam enim sine virtute spiritus: nec sine spum virtus est: et infra. dicens quod alterum sine altero esse non potest: sicut et in consequentibus reperitur. spiritus scus superueniet in te et virtus altissimi obumbrabit tibi Et loquitur de potentia ordinata: non autem absoluta dei: virtu tis vero nomine gratia intelligitur.

⁋ 3a conclusio est. quod est possibile da ri spectum scentum homi absque quod detur aliquod donum: et loquor de dono creato. hanc probo sic. omne dabile a deo homini: possibile est ei dari a deo: non dato aliquo quod non sit essentialiter idem cum to: nec aliquod dne essentia illius. ergo possibile est spectum scentum dari homini non dato ei aliquo dono spitus scient creato. consequentia patet. quoniam spi ritus scuns est dabilis homini: vt patet ex prima conclusione: et nullum donum creatum est essentialiter idem cum spiritu scondo: aut de esen tia spiritus sancti. Antecedens autem probatur. tum quia ipso concesso nulla sequitur contradictio: tum quia sicut omne factibile a deo potest fieri ab ipso: non facto aliquo quod non est ipsum: nec aliquid intrinsecum essentialiter ei: vt communiter conceditur: et potest probari ex eo quod nulla repugnantia contradictionis interuenit sic in proposito omne dabile etc. Tum quia omne dabile a deo creature: deus potest non dare: et potest nullo alio condante dare: et nullum tale potest eo non dante dari. ergo omne dabile creature a deo: deus potest dare non dato aliquo etc. Antecedens est verum et concessum communiter: et consequentia patet: quoniam si aliquod dabile. verbi gratia. a. non posset da ri a deo: non dato alio dabili essentialiter distincto: nec in eo essentialiter incluso. verbi gratia b. hoc non esset: nisi quia vel a. datum necessario daret b. vel quia b. necessario requireretur ad dam dum a. Si dicatur 2m ergo ipsum a. non potest deus nullo aliqo condante dare: quod est oppositum vnius partis antecedentis. Si primum: vel a. posset dare b. deo non condante b. et hoc repugnat alteri parti antecedentis: vel non posset dare deo non condante: et tunc vel deus dabit necessario b. cuius oppositum sumitur: vel poterit non dare: et tunc hoc posito a. datum erit non dato b. Iuxta hoc potest in speciali formari ratio ad propositum sic. nullum donum creatum vel creabile requi ritur necessario vt dans vel condans ad hoc vt s scilicet detur: et similiter nullum tale donum necessario datur a. scilicet dato ergo s. scilicet potest dari nullo dono creato dato.

⁋ Ex hac 3a conclusione infero contra aliquos modernos: quod possibile est transire de contradictorio in contradictorium seu contradictoria successiue verificari absque motu locali et positione noue rei: vel destructione praeexistentis: cuius verificationis laposus temporis est non sit in causa: quaeuis sine lapsu temporis actuali vel possibili id contingere non possit: alias simul essent vera. patet quia possibile est quod aliquis non habens spiectum scuntum isto modo speciali de quo hic agitur: habeat postea spiectum scentum: eo non mutato localiter: nec aliqua re nouiter facta: vel priori aliqua destructa: vt patet ex dictis. Et constat quod in spium sancto nulla est mutatio.

⁋ Item nec lapsus temporis ad hoc aliquid facit: nunquam enim ex eo praecise: quis haberet spiectum scum: qui prius non habuisset. hoc priem ex aliis confirmo sic. possibile est dei virtute albedinem huius corporis demonstrati nulla locali eius vel subie cti mutatione interueniente: et nulla re nouiter causata vel destructa non informare illud corpus. ergo etc. patet consequentia quia nunc infor mat: et postea non informaret et subiectum nunc est album: et postea non esset album: et per consequens contradictoria eorum que nunc sunt vera: post hoc erunt falsa. Antecedens probatur: quoniam non minus est illud possibile quam sit possibile quod accidentia sacramentalia sint eque praesentia et propinqua subiecte corporis christi sicut erant subiecte panis: et sicut sunt accidentia corporis christi: suo subiecto: et tamen illi subiecte christi non inhereant aut illam informant: quod tamen de fcon contingit: quod vero non oporteat aliquam rem de nouo causari clarum est: sed etiam quod nec destrui: quia nec ipsum accidens: nec subiectum: nec aliquod compositum ex vtroque: cum ex