Sectio 4

SECTIO IV De Convenietia Incarnationis

Praenoto: Convenientia alicuius respectu alterius, alia est negativa alia positiva. Conveniens negative dicitur quidquid non est inconveniens seu dedecens, vel malum aliquod involens. Positive conveniens est, quidquid est vel connaturale, vel consentaneum alteri, vel aliquod notabile bonum, seu utilitatem aut delectationem appetitus delectativam, vel laudabilitatem specialem adferens. Rursus quod est conveniens, est conveniens vel per se, seu propter se, id est, est propter propriam bonitatem et excellentiam suam amabile, vel verte est conveniens in ordine ad finem extrinsecum, qui appetitur obtinendum. Videndum ium quo nam ex praedictis modo Incarnatio sit conveniens, et quidem triplici termino, scilicet ipsi Deo, naturae humanae, et toti Universo.

Dicendum 1mo. Incarnatio per se est conveniens Deo, idque ne negative tantum sed positive: Ita communiter Theologi.

Probatur. Quia Incarnatio in se est opus quoddam honestissimum et admirabile est maxime consentaneum Divinae summaeque bonitati, quae cum ex se sit communicativa sui, tali modo maxime communicatur ad extra. Est denique opus, quod Deum summe reddit amabilem laudabilemque, Ergo, etc. Firmatur Congruebat hoc opus Deo, quem decebat sapientiam suam ostendere, potentiam et bonitatem. Quid autem potentius est quam coniungere extrema summa distantia? Magna enim potentia fuit in coniunctione disparium elementorum, maiorum in coniunctione illorum ad Spiritum Increatum. Quid vero sa pientius quam quod ad complementum totius universi fieret coniunctio primi et in operibus 6 dierum, fuit ultima omnium creaturarum? Quid benignius et melius quam quod Creator rerum communicare se voluit reubus creatis, quae benignitas magna fuit in coniunctione sui cum omnibus rebus per praesentiam, maior quia communicavit se bonis per gratiam maxima quia communicavit se Christo homini per unitatem Personae.

Obiicitur 1mo. Incarnatio dimovet Deum a statu quem habuit ad aeterno, Ergo est illa inconveniens. Respondeo. Concedo Antecedens nego Consequentiam: sequeretur enim inde etiam creationem esse inconvenientem Deo, quia ab aeterno non fuit creans. Probationem Consequentiae distinguo: Status ille est optimus Deo quia ab ampliabilis tamen extrinsece Concedo, non ampliabilis etiam extrinsice nego. Et dico quod discoveniens Deo illud solus est quod vel intrinsecam eius argueret imperfectionem, vel faceret illum moraliter vituperabilem quorum neutram sed potius oppositum praestat Incarnatio.

Obiicitur 2do. Nimis disparata non bene uniuntur, ut caput humanum corpori equino. Ergo nec Deus naturae humanae. Respondeo. Distinguo Antecedens nimis disparata quorum unum est summe perfectivum, alterum maxime perfectibile, non bene uniuntur Nego. Utique magis disparata sunt anima rationalis et materia quam caput humanum et corpus equinum, et tamen bene uniuntur. Nimis disparata ea rentia illa proportione perfectivi et perfectibilis. Transeat Antecedens, nego Consequentiam.

Vrgetur. Sanctitas cum peccato non posset uniri. Ergo nec Deus cum creatura tam perversa ut est homo. Respondeo Concedo Antecedens nego Consequentiam. Natura enim humana peccatum non est, sed per se valde bona et dirigibilis adoptinum.

Vrgetur Saltem ex suppositione peccati commissi pessima est natura humana, et non amabiilis a Deo. Ergo saltem in conveniens est assumpti a Deo naturam peccatricem. Firmatur: Repugnat eum diligi a Deo, qui est maxime odio dignus: natura autem peccatrix est maxime odio digna, ergo repugnat eam diligi a Deo per assumptionem eius et unitatem personae. Respondeo. distinguo Antecedens: pessima est natura humana et non amabilis a Deo amore amicitiae Concedo, nec amore benevolentiae nego. Disparitatis Ratio est, quia amor amicitiae supponit dignitatem in obiecto, amor autem benevolentiae facit amore dignum, et praecedit ex singulari bonitate amantis. Confirmatio similiter distinguenda. Adde quod humanitas illa in individuo quae hypostatice unita est verbo, nulli etiam originali peccato obnoxia fuit.

Vrgetur. Inconveniens est tribui alicui aliquod bonum familiae nequissimae, quomagis tribui ne posset optimae. Atqui hoc fit per Incarnationem. Ergo, etc. Respondeo distinguo maiorem, inconveniens est tribui aliquod bonum simpliciter perfectivum transeat, medianale simul quale est incarnatio nego. Similiter distincta minore nego Consequentiam.

Obiicitur 4to. Per Incarnationem Deus redditur contemptibilis, mortalis patibilis etc, Ergo, etc. Respondeo nego primam partem Antecedentis, quod despectus fuerit ut novissimus virorum, ne fuit meritum sese exinanientis, sed malicia hominis despicientis. Ad secundam et tertiam partem Respondeo. Deus per Incarnationem non est formaliter et in se seu quo ad substantiam suam Divinam factus patibilis et mortalis, sed tantum denominative, quatenus denominationes sunt suppositorum.

Dicendum 2do. Incarnatio est positive conveniens naturae humanae tam huius in individuo quae assumpta, quam totius in specie. Ratio quia venerunt illi omnia bona pariter cum Incarnatione, nam sic factum est, ut homo sit Deus, unde consequitur. Primo ut homo sit superior Angelis. Secundo ut sit caput totius universi. Tertio ut sit capax infiniti meriti. Quarto ut sit fons salutis et bonorum omnium spiritualium quae praerogativae quamvis proprie conveniant soli Christo, redundant tamen moraliter in totum genus humanum, ob sanguinitatem intercedentem cum illo. Unde 2do a Cor: 2do, dixit Apostolus Deum praedestinasse hoc mysterium in gloriam nostram scilicet secundario. Dices natura humana assumpta a Verbo passa est violentiam propter negatam sibi subsistentiam connaturalem Ergo unio hypostatica ne fuit illi conveniens. Respondeo utique illi non fit violentia cui adimitur solidus, et datur aureus nummus: proinde nec natura humanae facta est violentia, quae indefectu subsistentiae connaturalis subsistit per hypostasim Verbi infinitam.

Dicendum 3tio. Incarnatio fuit positive conveniens etiam respectu totius universi. Probatur quia per illam factum est primo ut universum hoc trino nobilissimarum rerum ordine perfectum sit nempe ordine naturae, gratiae, et Unionis hypostatice. Secundo ut sicut in substantiis creatis est una natura in una persona, in Increata vero substantia est una natura in pluribus personis, ita plures naturae essent in una persona. Tertio per Incarnationem et Christum "instaurata sint omnia quae in caelis et quae in terra", ut ait Apostolus ad Ephesios 1mo. quia nimirum introductus est ordinatus creaturarum usus, et directio ad altissimum finem scilicet gloriam Dei, quem consectari Christus docuit verbo ex exemplo.

Obiicitur 1mo. Ratione unionis hypostaticae deciderunt Angeli a praeeminentia connaturali supra hominem. Ergo respectu Angelorum incarnatio non fuit conveniens. Respondeo nego Antecedens, non enim deciderunt a praeeminentia supra humanem purum: supra humanem vero divine subsistentem nunquam habuerunt praeeminentiam.

Obiicitur 2do. Occasione Incarnationis multae creaturae irrationales passae sint violentiam, Christus enim et Apostoli miracula patrando, multa fecerunt contra naturalem earum inclinationem. Ergo non fuit illis et toti universo conveniens Incarnatio. Respondeo. Distinguo Consequens, Ergo Incarnatio non fuit conveniens illis convenientia intrinseca dicit bonum aliquid accomodatum intrinsece creaturarum inclinationi. Et tale bonum non advenit per incarnationem creaturis illis quarum naturae vel naturales proprietates sint immutatae. Convenientia extrinseca est deputatio et usus illarum ad finem p'tantissimum, qui usus est verum bonum extrinsecum creaturarum irrationalium, acquirunt enim dignitatem quandam et aestimationem extrinsecam, quod ad tam nobilem altumque finem ut instrumenta apta desero aut prout contigit quando a Christo domino etiam contra naturalem suam inclinationem immutatae, adhibitae sint in testimonium dignitatis suae. Nec de est in ipsa earum natura fundamentum extrinsece huius convenientiae: quando quidem ex essentia sua capacitatem habent ut possint ad tales fines ordinari etiam 2tia inclinationem suam naturalem. Porro cum bonum extrinsecum dignius et nobilius sit praeponderetque quo ad existiationem prudentem inclinationi naturali, mento dicitur Incarnatio conveniens toti universo et illis ipsis creaturis.