Lectio 19, De Fide [Erlangen Transcription]

In alia lectione Prima principia et conclusiones exprimentes divinam nobilitatem et excellentiam reducuntur ad istam deus est ut habere omnipotentiam immensam contradictione liberam Ex illo infert quod deus potest facere quidquid non implicat contradictionem et sic de multis aliis

sequitur quod deus est summe providentiae unde posuerunt unum principium primum scilicet deum esse universaliter esse perfectum 2m principium deum gubernare et providere humano genero sub isto 2o principio continentur omnia pietatis et etiam omnia omnia alia reducuntur ad illud Et istud tangit apostolus

Advertendum quod volentius procedere theologice duo principia sunt observanda quae sunt directiva primum quod est Boetii etiam aristotelis sermones recipiendi sunt secundum materiam subiectam

Advertendum ad aliud scilicet debilitas humani ingenii quae debet considerari apostolus "nichilnihil est ex nobis tamquam ex nobis" creatura requirit a deo continuam actuationem sicut tenet wilhelmus parysiensis sicut dictum est prius

Aliud principium praemittendum pro nunc quod deus est prima regula et ultima prima incipiendo superius ultime incipiendo inferius et summa ad quam resolvitur omne iustum bonum et decens et ita magno utilitatis sicut tactum est prius et quodammodo omnis veritas est a deo exemplata et ita etiam omnis bonitas

Aliud principium nisi quis ponat obicere gratiam dei consequatur dummodo sit in statu viae et usus ratione Istud est principium theologicum propter istam regulam solvatur de multitudine dampnandorum quia non sta per eum quod multi dampnabuntur

Aliud principium credendum scilicet gregorius augustinus Ieromius ambrosio in hiis quae tangunt expositionem sacrae scripturae et fidei nisi sibi in vicem contradicant et etiam nisi materia sit pure speculativa probatur et istud proficiet pro postea dicendis nam credendum est quod quemcumque sensum dant quod ex alio passu sacrae scripturae eliciunt ergo eis credendum Item propter vehementem laborem circa expositionem sacrae scripturae sunt quasi artifices modo in talibus oportet addiscentem credere ubi esset materia speculativa salvata reverentia non esset magis eis credendum quam rationes ipsorum convincerent Sicut dicit augustinus in epistola ad Ieromium Solum illis litteris credendum ex se quae sacrae vocantur scilicet bibliae sed in eis non nisi in quantum consonae sacrae scripturae vel ratione possent probari Advertendum quod non oportet quod quidquid dicant quod hoc sit katholicum patet quia ieromus contradicit Augustino nec dicta eorum inquantum eorum sunt fidei sed sunt inquantum scripturae sacrae sunt consona

Ad principium scribentibus aliqua non habentibus fidem non est credendum nec eorum auctoritas debet aliquem movere nisi quia consona scripturae sacrae vel fidei vel rationi vel quia doctores sacri nostri per usum approbaverunt inpliciteimplicite

Ieromus in quadam epistola loquitur de muliere captiva quae debet primo abradi et tunc nubere unde per mulierem captivam intelligit scientiam traditam per gentiles quae non debet nude recipi sed debet abradi et tunc potest nubere et tunc potest allegari Sicut paulus utitur huiusmodi allegantibus et versimile est sicut illi qui non habuerunt fidem statuerunt malos fines Sicut tangit lactantius ad apparendum tradiderunt errores aliqui ad extollendum statum suum sicut de quodam presbytero in egipto qui scripsit epistolam allexandro in quam scripsit de multis annis quibus fuit regnum ey egipti et sic saepe fecerunt et sic aliqui fugiunt mendacia ad extollendum suum genus Solius narrat de allexandro quod nascebatur quando sol fuit in oppositis signis et nichilnihil scivit de astrologia

Auctor de proprietatibus rerum ponit quod caput et cauda draconis sunt duae stellae et non sunt nisi intersectiones Augustinus in 12o de trinitate narrat de presbytero in egipto unde non abhorrent mendacia usque in fines suos malos consequendos et sic non est credendum gentibus sed debent repelli nec debet quaequam laedere nec inducere difficultatem

Sed obiectiones de aristotele dicitur quod in pluribus locutus est bene et abraduntur dicta sua de aeternitate mundi quia illa non consonat fidei Et etiam possit ponit differentia inter illos ex una parte qui laboraverunt quodammodo ex viribus propriis sicut fuerunt doctores sacri Et alios qui in mediateimmediate habuerunt a deo sicut fuerunt apostoli post missiones spiritus sancti et fides non subicitur humano iudicio

2o humana investigatio est per modum servi una habitudo quod plene obediebat domino 2o quod nichilnihil faciat ex se et sic theologia procedit ex fide et lumine naturali Et sic est finis istius materiae et primo incipietur a 3a distinctione post prius post 2a

Circa textum scilicet distinctione 17am prima conclusio spiritus sanctus non solum est caritas qua deus diligit nos sed qua nos diligimus deum dixit magister petrus quod magister petrus in isto passu non communiter tenetur dixit tamen quod esset probabile unde dixit magister petrus quod opinio magistri sententiarum est quod fides bene realiter est una qualitas creata et etiam spes sed caritas est spiritus sanctus met habituans animam

2a conclusio spiritus sanctus in se non augetur nec minuitur sed quo ad nos unde secundum beneplacitum suum posset nos magis et minus mutare

3a conclusio Spiritus sanctus non est caritas a se ipso absolute id est non est amore a se ipso quia non producit se est tamen nobis caritas a se ipso quia se ipso gratificat nos unde a seipso esset amor faceret se esse quod non est concedendum ymmoimmo contra augustinum

ultima conclusio spiritus sanctus non concurrit per modum habitus ad actum caritatis