Text List

Donate

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 75, de Trinitate [St. Victor Transcription]

Contra aliqui ponentes distinctiones in divinis

1

In alia lectione Ex dictis patet quod in praesenti materia plures excedunt artem vel regulis artis obligatoriae fidei primi sunt positores diversarum distinctionum scilicet proprietatis a persona etiam personae ab essentia Contra quos est regula anselmi quae est in divinis nulla est praeter relativam ponenda distinctio huiusmodi distinctiones repungnat summe simplicitati

2

Item repellendi sint positores plurium absolutorum Advertendum quod quidam posuerunt personas divinas esse quaedam essentiaentia absoluta quamquam ista positio potest multipliciter inpugnari Ex regula fidei sequitur evidenter quod personae non possunt esse entia absoluta eo quod non potest esse realis distinctio inter essentiam et talia

3

Sequitur contra separantes materiam trinitatis a formis sylogisticis non considerantis quid virtutis habeant dici de omni Nam considerato aristotelis processu nulla alia ars est tradenda pro praesenti materia qui ars tradita a philosopho Omnis syllogismus existens in debitis modo et figuram regulatus debite per dici de omni scilicet sic affirmativa et dico de nullo si sit negativus tenet evidenter in materia trinitatis Ibi notat gregorius quod circa illius textum aristoteles averois commentator not?iu differentiam inter propositionem universalem et propositionem de dici de omni vel de dici de nullo Nam ad hoc quod aliqua propositio secundum communem modum sit universalis sufficit quod praedicatum dicatur de quolibet termino subiecto tanto sub termino communi qui est subiectum sive sint singulare vagum sive determinatum Ad hoc quod propositio sit de dici de omni requiritur nedum verificatio singularium propositionum sed etiam quod praedicatum possit verificari de quolibet de quo subiectum verificatur vel potest verificari Exemplum ista est universalis 2m communem modum loquendi omnis essentia divina est pater et semper propositio singularium esset vera quemcumque essentia divina daretur Si autem vellemus uti sub?ate prout requiritur ad sufficienter reddendum propositionem de omni et de hoc quia illa sit nata esse praemissa in prima figura ipsa esset falsa quia habet essentia ?e verificatur de aliquo de quo non verificatur praedicatum illius propositionis scilicet ly pater ergo si sit de omni singulariter et absolute syllogismus est optimus scilicet omnis essentia divina a pater et filius etiam sed tunc maior est falsa Consequenter circa egredientes huiusmodi materiam notavi alios quoniam deo deceptiones scilicet tractando materiam trinitatis alibi forte postea tangam

Circa generationem aeternam

4

Pro maiori intellectu aeternae generationis inducam rationem arrii contra victorium arguit sic filius non potest procedere a patre per quemcumque viam generationis igitur fictio est dicere quod procedat quin dicatur quod haec sit eum distinctione essentiae unius ab alio declarat antecedens per inductionem quia non procedit sicut linea a puncto fluente quia secundum mathematicos si punctus fluenter causat? lineam

5

2o non sicut in pressioimpressio figurae a sigillo

6

3o non sicut radius a sole et sic consequenter inducit concludit finaliter quod impossibile est fliumfilium a patre producere dere cum ydemptitate substantiae

Confirmatio

Primo

7

Confirmatur nam generatio est indita rebus propter individuorum corruptionem quae individuo non possunt confirmari ergo natura indidit quod in specie conservarentur utque per aristotelem 2o de generatione verbi philosophus innuit quod nam indidit generationem ut res secundum speciem conserventur In signum huius substantiae separatae non habent vim generativam quia incorruptibiles sunt ideo conditio generationis longe est a divinis

Secundo

8

Item omnis generatio asismilant genitum ipsi generanti in proprietatibus et conditionibus igitur si filius procedit a patre per viam generationis etiam filius et generativus et generabit alium et sic in infinitum et per consequens infiniti filii ponendi sunt nec valet fundamentum pluries inductum scilicet quod radix est summa fecunditas et summe bonitas habundantiaabundantia quia ex hoc sequitur quod cuicumque competit huiusmodi summa fecunditas et summe bonitatis habundantiaabundantia Illi etiam competit generare vel producere et per consequens spiritus sanctus potest productive ad suppositum producere Consequenter arguitur de spiritu sancto scilicet quod perspirationem non procedit ab utroque primo quia dictum est quod relationes in divinis sunt met personalitates

9

ex hoc sequitur quod pater et filius non producunt spiritum sanctum Nam spiratio activa est alia realiter in filio quam generatio passiva ergo in filio sunt duae personae

10

Similiter in patre quia alia est relatio quae est generatio activa ad filium et alia est relativa quae est spiratio activa ad spiritum sanctum igitur erunt realiter duae personae etiam filius et duae personae et sic erunt quinque personae in divinis. Etiam spiratio est consequens filio igitur erit persona est sic erutn sex

Tertio

11

Item probatur quod non procedit a filio Nam in consilio nyceno quod fuit magis autenticum et magis gravae et maioris auctoritatis ex presseexpresse ponitur quod a patre quod procedit solo scilicet in symbolo quod causat in missa et in fine additur anathematis su?am quantumque aliquid subtraxerit vel ad addiderit Istud reperitur in canonibus ysideri Tunc arguit illud consilium fuit tantae auctoritatis quod numquam aliquod consilium nisi saltem esset generaliter celebratum potuit ad aequalitate auctoritatis attingere igitur quemcumque alia determinatio absolute suspecti ymmo incurrat primam anathematis et per consequens latini incurrunt ex communicationis sententiam Advertendum quod in consilio generali ubi materia de processu spiritus sancti fuit tractata nec graeci inter feoer nec vitae fuerunt ergo consilium pro tunc non erat sufficienter connotatum ergo non habuit auctoritatem consilii generalis sed solum particularius collegii quod non potest procedere contra auctoritatem tanti consilii et sic graeci habent repraesentare nos athe anathematizatos et excommunicatos quia consilium solum fuit latinorum

12

Circa istam materiam possit induci materia de auctoritate consilii generalis Et primo facie videtur quod consilium possit deviare saltem in hiis quae tangunt spiritualia scilicet sacramenta et sacramentorum aministrationeadministratione unde pro nunc scilicet aliqui modernorum alligans pluralitatis unius partis igitur generale reducitur ad humanam sapientiam vel potentiam vel ad multitudinem votum vel alia quae sunt humana ergo non dirigitur a spiritu sancto in suis determinationibus et sic de processu spiritus sancti a patre et filio una partium determinavit alia non va?ta

Circa argumentum Arrii

13

Circa argumentum arrii notandum pro solutione quod cum erroris arrii ut tangit boetius fuit quod per similitudinem creaturarum processit ad concludendum proprietates dei ut prius dictum est ut sortes est homo et plato est homo et cicero est homo igitur sortes plato et cicero sunt 3s homines Et proportionaliter arguit de deo pater est deus filius est deus et spiritus sanctus est deus ergo sunt tres dii et non sequitur sed magis sequitur ergo sunt unicus deus unde arrius ignoravit principium scilicet divinae inmensitatis perfectionem

14

Ad argumentum suum dicitur quod licet ex parte creatura non inveniatur omnimoda similitudo consequentia tamen est neganda quia fundatur in malo principio quia non est similitudo quantum ad modos producendi in deo et in creaturis

15

2o dicitur quod subtiliter considerando productionem creatarum acceptando quod est perfectionis et sequestrando quod est imperfectionis satis possumus productionem ad intra suae causae ymaginanti Exemplum ignis producit splendorem coaeve sic

16

et sic perfectio est in effectu scilicet esse coaevum suae causae homo producit hominem non secundum coaevitate quia praecedit tempore sed producit tantum secundum aequalitatem In prima quantum ad coevitatem est perfectio in effectu quantum ad in aequalitateminaequalitatem est imperfectio deinde inproductionem hominis quod effectus sit aequalis suae causae est perfectionis in effectu et quod sit posteriori est imperfectionis tollatur ergo illud quod est imperfectionis et ponantur simul illa quae sunt perfectionis scilicet effectum esse coaevum et aequalem huiusmodi productio nullam dicit imperfectionem et illo modo productio potest esse in divinis Istud tangit allexander de hallis 33a distinctione primi

17

2o advertendum quod non est de ratione intrinseca productionis passive habere suae productionis in istum scilicet de non esse ad esse patet nam multi doctores concedunt quod absolute deus potuit creaturam ab aeterno secum producere in quo casu creatura esset coaeva deo

18

ulterius advertendum quod licet reperiatur aliqua similitudo in creaturis productio tamen verbi nullominus est communicabilis creaturae nec per quamcumque potentiam est reperibilis in creatura Advertendum pro illo quod licet ymaginati fsunt aliquam creaturam posse existere et tamen tempora realiter non coexistere impossibile est tamen creaturam esse aeternam vel aeterna productione produci

19

Quantum ad primum advertendum quod sicut creatura potest esse in aliquo situ et non tamen commensurative adaequate alicui loco utque de sacramento Ita dicunt aliqui quod possibile est creaturam realiter existere et semper et tamen tempori non existere vel commensurari Quo casu stante non sequitur quod huiusmodi creatura esset aeterna vel quod instanti aeternitatis mensurae quod esset adhuc intrinseca successio quia potest non fore ymmo dicere esset ab invicem separabiles

20

igitur non sequitur haec creatura et causaliter existit et semper et tempori non coexistit igitur est aeterna

21

Sequitur ex isto quod c emanatio qualis est ad intra est proprietas in morte consurgens ex in mensaimmensa fecunditate et perfectione et est proprietas cuius.

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 75, de Trinitate

Contra aliqui ponentes distinctiones in divinis

Circa generationem aeternam

Confirmatio

Circa argumentum Arrii

A LombardPress Viewer

Peter Plaoul, de Trinitate, Lectio 75, de Trinitate Edit on Github

Powered by SCTA Data