Distinctio 9

Distinctio nona huius quarti docet de malicia indigne sumentium sacra mentu eucharistiae.

¶ sicut due sunt res illius sacramenti: ita etiae duo modi manducadi etc. Hic signatur nona dist. huius quar ti: quae sic continuatur ad praecedentes: Nam post quam in praecedenti dist. ostensum est quid sit eucha ristia in esse capiens: Nunc ostenditur quae ne sit malicia indigne suscipiens. Et diuiditur ista pars in tres partes principales. In prima elidit errorem quantum ad cibum lumentem. In secunda con futat risorem quantum ad christum sumentem. In tertia pandit conclusorem et propriam mentem. Pri ma in principio. Secunda ibi: in principio dis.¬ decimae. Sunt item alii praecedentium insaniam transcendentes. Tertia in fine decimae dist. ibi: Ex his aliisque pluribus etc. Rursus in ma particula quae est praesens distincto: in qua magister elidit errorem quantum ad gibum sumentem: in tres partes diuiditur. In prima adue nit veritas. In secunda recedit falsitas. In tertia claret multiplicitas. Prima est in principio. Secunda ibi: haec verba et alia huiusmodi. Tertia ibi: Secundum hos duos modos sumendi etc. Haec est diuisio praesentis etc. Circa quam talis etc.

Questio haec declarat de periculis istorum qui sacramentum eucha ristiae percipiunt in peccato mortali: et habet a Sco. li. 4. distinctione 0. q. vnica. N peccator no h torius hoc manducans sacramentum mortaliter accipiat: Et arguitur quod non / triplici medio.

¶ Primo sic. Nu lus peccat mortaliter faciendo id ad quod tenetur: igitur non peccat peccato notorius sumen do hoc sacramendum mortaliter. Antecedens est manifestum. Probatur consequentia. Tum quia omnis christianus dum ad annos discretionis peruene rit: tenetur semel communicare in anno: extra de paeni. et re. Omnis vtriusque sexus. Tum quia quae celebrat tenetur sacramentum recipere. de conse. dist. 2. relatum. Et tantum possibile est quod sit in peccato mortali.

¶ Secundo arguitur sic. Nullus tene tur confiteri nisi semel in anno: igitur peccator notorius non peccat mortaliter caelebrando sine confessione. Antecedens patet ex illa decretis. Omnis vtriusque sexus: quomodo enim plus teneretur ad confessionem quam alius. Patet consequentia: quia potest exercere actus sibi conuenientes: cuiusmo di est celebratio si sacerdos existit.

¶ Ter tio arg. sic. Sacraendm eucharistiae est de bonis nobilissimis: ergo non peccat peccator qua acci pit. Antecedens patet. Probatur consequentia. quia secundum aug. in lib. de libe. arbi. Maximis bonis non con tingit male vti.

¶ In oppositum arg. primo auctoritate pauli. Qui manducat et bibit in digne: iudicium si. mandu. et bi. Secundo auctoritate Augstin. super I0. homelis. 26. loquentis de ma lo. Cantae inquit rei sacraendum ad iudicium percipit. Tertio auctoritate eiusdem. Et mala prosunt bonis: vt angelus sathanae Paulo: et sancta obsunt malis.

¶ In ista quaestione sunt tres articuli. Prmius est terminorum declaratiuus Quorum Secundus est quaestionis responsiuus. Tertius est dubiorum motiuus Quo ad primii articulum termini sunt peccator notorius seu notorium / manducare / et manducare sacramentum.

¶ Primus ergo terminus est notorium. Unde notandum secundum fratrem Rich. de media villa hac di. arti. 3. q. 1. quod haec tria differunt: manifestabile / ma nifestum / notorium. Manifestabile enim est omne quod potest manifestari: vnde bene stant simul occultum et manifestabile / sicut manifestum et occultabile: vnde se habet ad manifestum sicut genus ad speciem. Omne enim manifestum est manifestabile / non econtra: sicut omnis homo est animalnon econtra. Manifestum autem dicitur quod a duobus aut tribus est cognitum / aut pluribus. Notorium autem super vtrumque addit: fit enim solum tri plicitur: vt habetur de cohabitatione clericorum et mulierum. c. vltis. primo per sminam iudicis: secundo per confessionem factam in iudicio: tertio per euidentiam rei: quae tergiuersatione aliqua celari non potest.

¶ Secundus terminus est manduca tio seu maducare. Unde notandum quod haec in tria verba / edo es: comedo dis: manduco cas: differre videntur secundum veram grammaticam. Edo enim es: est glutire: aut cum aliqua turpi conditione cibum capere: vnde extat verbum anomalum et defectuosum. Unde et quidam dicit. Si vis sanus esse / noli de fructibus esse. q. d. mo dicum sume: quia modicum non nocet / sed multum quod edo signat: vnde et edax descendit. Comedo autem id signat quod edo: sed iuncta societate vt vnus solus edere dicatur seu cam bum sumere / multi comedere. Est enim verbum compositum ex com / et edo: et secundum artem deberet dici conedo: sed vertitur n in m i/ propter ali qualem euphoniam: excessum autem aut defectum designat: et si non sit verbum defectuosum: quod duplex eius ostendit supinum comesum et comestum: sunt enim comesae carnes quae ex to to sunt absumptae et exhaustae: et tertio nomem inde proueniens i comedo comedonis: quae est vorax aut gulosus. Manducare autem est honeste cibum sumere: quod per manum designa tur. Dicitur enim manducare iuxta ethimologiam / quasi manu cibum dare. Unde de manducare quidam dicit: Manducare potes formicasa si caput aufers. Uel vt vult magister. Bande manducare dicitur / quasi manu ducare id inst guidare et deducere: vt ad os honeste am bulet. Unde dicit vnus / dum inter duco cis: et duco cas / poneret differentiam. Si non la cte duces / pueros ad funera duces. Haec est horum trium verborum distinctio ex arte vsus tamen vnum pro alio ponit: vt patet in biblia in multis locis. Et ad manducationem et si multa requiruntur: tria tamen de praesenti: oris masticatio / in stomachum traiectio / mem bris incorpaoratio. Sic in illo sacramento fide masticatur: spe in stomachum traiicitur: cha ritate corporatur: non vt in nos conuertatur / sed l nos potius in eum.

¶ Tertius terminus est manducare sacramentum. Unde notan dum secundum docto. subti. in praecedenti dist. q. 3. vel vltima / quod haec tria differunt: percipere sacra mentum tmum / percipere sacramentum sacramenta taliter tantum / et percipere sacraendum sacramenalitur et spiritu aliter: vt sint tria in tertio / duo in medio / et vnum in primo. Primo modo recipit quicumque re cipit hostiam consecratam: quia ibi vere est sacraendum sed tamen non recipit eam vt consecratam / fed omnino non discernens eam a communi cibo: et hoc potest esse vel ex infidelitate / sicut pa ganus / si daretur sibi communio: vel ex contemptu i modo recipit illud qui non tantum recipit sacraendum: sed etiam recipit illud vt sacreunmmi credens ibi esse cor pus christi: et se recipere communionem corporis chri sti: sicut in ecclesia confueuit esse talis communio. Sed si est in peccato mortali non contritus: non recipit spiritualiter: quia non recipit illum effectum spiritualem ad quem ordinatur ista susceptio spiritualis: quae et nutritio animae per gramm collatam a christo. Sed tertio modo recipit bonus christianus sine peccato mortali: quae secundum possibilitatem suam dili genter examinauit conscientiam suam: et talis verespiritualiter nutritur cibo spirituali suscepto in sacramento: siue incorparatur ipsi christo suscepto: sicut dicit christus augustino. Cibus sum grandium: cresce et manducabis me: non me conuertes in te / sed tu conuerteris in me. Hoc enim interest / quod cibus corporalis conuertitur in ipsum nutriendum: sed in nutritione spirituali ciba tus conuertitur in ipsum qui suscipitur in nutrimento. Igitur patet quod omnibus istis tribus modis re cipit / qui recipit illud vt sacramentum / vt contentiuum corporis christi: et hoc cum reuerentia et deuotione debita / ita quod nutriatur spiritualiter: sicut signat illa perceptio sacramentalis.

¶ Quantum ad secundum arti. sunt tres con clusiones. Prima est de manducatione istius sacramenti. Secunda de manducante. Tertia de dante manducanti ad manducandum.

¶ Prima est haec. Sic christus manducari potest spiritu aliter: vt ex hoc non sit necesse sacramento. Ista conclusio in virtute tres habet particulas. Dicit enim primo quod christus potest manducari spiritualiter: licet non manducetur facramenaliter: sic pteri et infantes comedunt christum / dum induuntur charitate: sic deuoti qui gustant quamsuauis est dominus: nec occurrit congruitas vt capiant sacramendum. Sic dHeugione de sancto victore legimus: qui dum in extremis ageret: et corpus peteret domini: videntes fratres vomitus eius: et timentes ne proiiceret ex ore si daretur: hostiam non consecratam obtulerunt. Quam cognoscens in spiritu: eis inquit: Parcat vobis altissimus / quid voluistis facere: et exeuntes verecundi a praesentia viri: corpus verum attulerunt dominicum. Quod conspiciens genuflexo vt potuit adorauit. Et subiungit. Iam non pos sum fratres sacramentum sacramentaliten sumere: obstrictus sum: vadat filius ad patrem. et spiritus ad deum qui fecit illum. Et ecce eodem temporis momento sacraendum disparuit: et venera bilis hugo in domino mortuus est. De hac spirituali manducatione christus ait: Qui mam ducat me viuit propter me. Et Aug. Spiritu aliter manducat qui in vnitate christi et ec clesiae quam sacramentum signat / manet: qui autem discordat a christo: nec carnem christi manducat / nec sanguinem bibit. Dicit secundo quod potest manducari lacramentaliter / licet non spiritualiter: et tertio quod vtroque modo. Et ad melius capiendum materiam: est notandum quod dicit doc. sub. in hac dist. q. vnica: et post eum fratur hu go de nouo castro egregius baccalaurius parrhysius sequens eum: vt vtar Augustinus parabo la in de consensu euangeliorum. Et Bedae vene rabilis / sequentis Augstin. super Marcum: dum mar cum ad matthaeum compararent: marcus se habet ad matthaeum vt quidam comes seu dux ad regen. Marcus enim matthaei est abbreviator: sic fra ter Hugo scoti. Tunc dicunt quod aliquem esse in peccato mortali potest intelligi tripliciter. Ulde sic quod actu committat illud interius in cor de / vel exterius in opere. Secundo potest esse quod de peccato quod commisit non penituit / nec penitet. Tertio modo quod penituit et penitet de peccato commisso: tamen non est confessus. Ex iuxta hunc triplicem modum in triplici conclusi one absoluitur quod quaerimus. Prima con clusio. Actu committens mortale peccatum sus cipiendo hoc sacramentum mortalitur peccatTum primo: quia peruertit ordinem. Constat enim quod istud sacramentum est cibus spiritualis: ideo est ci bus viuentium. Dum ergo aliquis mortuus: cuiusmodi est homo in peccato mortali: ipsum su mit: ordinem peruertit. Tum secundo: quia proditio fa cta deo non est minus peccatum quam facta homini: sed constat quod proditio facta homin est mortale pec catum: hic autem est proditio: quia dat osculum pacis sumendo sacraentum: cum tamen sit inimicus. Ton tertio: quia omnis accipiens sacraendum et impediens ef fectum peccat mortaliter: sed talis est quo actua liter committit peccatum: sumens sacraendum est huiusmodi: ergo etc. Secunda conclusio magistri et discipuli: quae tria habet membra. Qui non poenitet nec poenituit de peccato quod commisit / et recolit: sumendo hoc sacraendum peccat mortalitur. Ecce primum membrum: si non poenitet aut poenituit: quia non re coluit aut recolit: si est ex negligentia cras¬ sa / sic habet discipulus: aut grossa / sic habet magister: vel affectata: sic peccat mortalitur: si accedit / non tamen tanto peccato sicut si actualiter committeret: ecce secundum membrum: aut ex infirmitate humana non recolit: sic non peccat mortalitur / exquo facit debitum suum: ecce tertium membrum. Sed quale est hoc debitum: debet sper ru minare? Dico non: faciat quod in se est: reliquum committat deo. Tertia conclusio. Qui poenitet aut poenituit de peccato mortali quod habuit: non tamen confessus est si de necessitate non tenetur) sumere: peccat mortalitur accedendo / si ex officio obligatur: et confessoris copiam non habet: nec peccat mortaliter: sed peccaret si haberet: si ratione vitandi scandali: vt quis est indut vestibus sacris: si se exuit scandalum agit prpitulor tunc non confessus potest celebrare: dato quod ad missam officio non sit obligatus. En tertia triplici decorata funiculo de peccato venia li de necessitate non oportet confiteri aut com teri / vt hoc sacraentdum suscipiat: si tamen conteratur: credendum est plus gratiae recipere. Sic Senadi us praesb vter massiliae in lib. de ecclesiasticems dogmatibus: qua Augustinus tribuitur: quia est ex dictis eius confectus: licet quis peccato moriatur: si peccan di de caetero non habeat voluntatem: et satisfaciat lachrymis et orationibus: accedat secu rus: sed hoc dico de illo quem peccata morta lia non grauant.

¶ Secunda conclusio est de mandu cante: et est talis. Manducans in peccato mortali: si e corpus christi sumat / realitur sumit / tamen dannabiliter. Prima pars patet: quia sumit species sub quibus est corpus christi. Tum secundo: quia con secrans in peccato mortali vere consecrat: ergo manducans in peccato mortali vere mandu cat a simili. Tum tertio: quia in natura diuina in malis est deus: ergo in natura humana non repugnat: cum natura diuina sit no bilior. Nec obstat illud dictum. Spiritussanctus disciplinae effugiet fictum. Nec illud In maliuolam animam non intrabit sapiei tia: nec habitabit in corpore subdito pec catist Nec illud dictum. Manna scaturiebat in vasis eorum qui indebite colligebant. Totum enim concludit et non plus / quod gratiam non suscipiunt. Et patet quantae sit dignationis et benignitatis christus: qui etiam in os miseri peccatoris introeat Unde et apostolus Paulus dicit: An ignoras quia benignitas dei ad poenitentiam teadducit. Secunda pars conclusionis probatur per illud apostoli: Reus erit corporis et sanguis domini. Tum secundo: quia proiiciens corpus christi in sterquilinium grauissime peccat: grauissimum sterquili nium est peccator. Tum tertio: quia in hoc homo se opu ponit gratiae dei: et licet medicina indigenti sit necessaria: praeparari tamen oportet vt me dicina capiatur. Loco autem tertiae partem hu ius conclusionis secundae tres quaternarios / seu quattuor ternarios conclusionum: quas egregius doc. frater Landulphus vel radulphus seu lodulphus: idem enim signant. Haec tria nomina ponit in hac dist. vt sciant homines qui apti sunt / et qui non secundum iura ad sumendum corpus dominicum. Prima conclusio. Minier in menstruo corpus potest sumere dominicum / sicut postquam poe perit: distin. 5. ca. 1.t si tamen abstinet / laudanda est: sed si recipit / non est iudicanda: eadem di ca. vltis. Secunda conclusio. Pollutio ex crapula mortali proueniens / si homo scit aut pro babiliter dubitet: de necessitate abstrahit a celebratione et perceptione. Si pollutio prouenit ex crapula veniali cum turpi imaginatione: abstrahit ab vtroque / non necessario sed congrue. Si pollutio prouenit ex crapula veniali cum turpi imaginatione: non impedit a perceptione: sed prohibet de congruo a celebratione / nisi neces sitas immineat. Si pollutio prouenit ex super fluitate naturae: non impedit ab vtroque. Si vero pollutio ex turpi cogitatione mortali: siue crapula proueniat: prohibet de necessita te ab vtroque. Si pollutio ex cogitatione veniat veniali: prohibet de congruo / nisi ne cessitas appareat. De his distin. 6. Si vero pollutio proueniat ex mera illusione dia boli: de congruo impedit ab vtroque: quia videtur quod propter aliquam culpam nostram dia bolus huiusmodi feda permittatur prouocare in no bis. Si autem probabiliter apparet quod fructum spiritualem in nobis impedire vellet: non est abstinendum. distin. 6. ca. Non est peccatum. Haec de pollutione pro vna sunt conclusione. Tertia conclusio. Sceleratis condemnatis suspendio / potest eucharistia dari si pe tant pure confessi / aut confiteri desiderant. 13. q. 2. c. quaesitum est: et. c. vltimo. Ecce primus ternarius. Nec talibus est negandaisecundum Hostien. sepultura / si iudices permittant Quarta conclusio. Ab eucharistia excon municati sunt excepti: et sacerdos dans eis hostiam / deponatur. 12. q. 2. Qui et humanis. Nisi forsan sacerdos probaret se igno rasse illum fuisse excommunicatum: puta quia fu it sacerdos extra prouinciam. Tamen. 36 dist. c. Tanta: videtur Brego. dispensare / quod in articulo mortis si satistecerit: potest ei communio dari: vnde dicit Ianuario episcopo / quod illi quorum consilio bona aliorum inuaserat: essent excommunicati per duos menses: si tamem infra illud spacium aliquis eorum poenitens videretur: baenedictione viatici non priuetur. Quinta conclusio. Furioso a natiuitate / si aliqua lucida habeat interualla: facta confessione debita potest eucharistia dari. Si vero a natiuitate non est furiosus: et praesumitur esse in peccato mortali: quousque confiteatur non est danda: extra de baptismo et eius effectu maiores. Sed quid fiendum de phreneticos qui prius confessus post in furiam cadit et moritur: debet ne hostia sibi dari: Uidetur dice re vnum decretum / quod debet reconciliari per ma nus impositionem / et hostia perfundi / et ori eius immitti. 26. q. 6. Is qui. Sed istud non est tenendumquia hodie prohibetur hostia dari intincta quocumque liquore. de conse. di. 2. cum omne. Sexta conclusio. Extraneus de cuius conscientia non constat / ab eucharistia excipitur: de conse. di. 2. Tribus gradibus. Ubi dicit Clae mens. Praecipimus ne vnquam extraneo clerico ecclesie vel laico de fragmentis oblationum christi ad mensam ponatur: vnde scis tu qui passim sanctuarii panes impendis: si a mulie ribus mundi sunt: vnde Dauid ab abimelech sacerdote interrogatus est: cum panes sibi propositionis ad comedendum posceret. En secundus ternarius. Septima conclusio. Hi striones sani ad eucharistiam non sunt admit tendi de conse. dist. 2 pro dilectione. Et ratio est: quia tales sunt infames. 4. q. 1. c. 1. et secundum I0. in glo. super illo. c. pro dilectione. Nulli existenti in notorio crimine: puta si publice et enormiter peccauit: est danda statim eucha ristia: quausque appareat aliqua emenda post confessionem: et maxime hoc intelligitur de raptoribus bonorum ecclesiae. 12. q. 2. indigne. Si obiicis. Christus dedit hostiam Iudae. Respondeo iudas erat peccator occultus: et occulto peccatori non est publice coram omnibus hostia deneganda: quia infamaretur: vt habetur in quinque locis in iure. Primo de conse. di. 2. non prohibeat. Secundo ibidem. ca. sicut iudas. Tertio. 7. q. 1. Aduersitas. in fine. Quarto. 24. q. 3. ca. 2. Quinto extra de officio iudi. ordi. ca. si sacerdos. Octaua conclusio. Non est danda hostia pro purgatione furti: puta quando in monasterio sunt calices furtim ablati: licet vnum decretum videatur dicere quod sic. 2. q. v. c. sepe. Dicit enim quod est danda eucharistia in haec verba. Corpus domini sit tibi in purgationem hodie: et istud est falsum: et hodie simpliciter abrogatum: pro quo extra de purgatione vulgari ca. dilecti. Nona conclusio. Qui debet communica re debet abstinere tribus vel quattuor vel septem diebus ab vxore. de consecra. distin. 2. Omnis homo: et. 33. q. 4. ca. scientiatis. Nota tamen quod istud est consilium non praeceptum nec intelligitur de reddendo debito sed petendo quia si alter coniugum petat alter reddere tenetur: posito quod deberet non petere: als peccaret mortaliter: quia exponeret illum pe riculo fornicationis. Ecce tertius ternarius; Decima conclusio est: quod in morte positis vere poenitentibus et confessis non est eucharistia deneganda. dist. lic poenitentes. Sed contra istud videtur decretum. 2. q. 3. Si quis episcoum. vbi dicitur quod illis qui defecerunt in accusatione clericorum est hostia deneganda: Respondetur communiter quod hoc dictum est ad terrorem vel nisi in fine poeniteant. Undecima conclusio. Cucharistia non det recipi ab ex istentibus in peccato mortali: quia iste manducat indigne secundum apostolum. Et de conse. dist. 2. si non sunt Contra quia illud decretum dicit sic: si non sunt tanta peccata vt excommunicetur quis: non se debet a mem sa corporis et sanguins domini separare. Respondetur secundum glo. Si non sunt tanta peccata vt excommunicetur quis id est dignus sit excommunicari. Dem enim peccatum mortale est dignum excommunicari. 6. q. 1. Illi quae Et. 11. q. 3. Nullus sacerdotum. Et. 22. q. 1. c. vlti. Duodecima conclusio. Eucharistia potest recipi ab aliquo existente in peccato mortali: sed ignoranter: haee due sunt habite in prima conclusione. Ecce quartus ternarius

¶ Tertia conclusio est. Sacerdos quem scit mortali detentum crimine: occulte non pubsice: eucharistiam deneget occulte non publice. Prima pars conclusionis patet ex illo quod dicitur. Nolite sanctum dare canibus. Quo ad secundam partem patet. Tum primo ne prodat crimen eius: tum secundo nescit vtrum deus occulte operetur. Tertio ne alios scandalimet. Pro tertia parte conclusionis infero partem affirmatiuam quaestionis. Et tantum de secundo articulo Quantum ad tertium articulum: sunt tres difficultates. iuxta. 3. conclusioes.

¶ Pri ma est quid sit manducare indigne huius modoi sa cramentum: Respondit doc. deuo. in praesenti dist dubio quito istrali: quod triplex est indignitas secundum quod tangit glo. super illo c. Quae facur hominem indigne ad hoc sacraentdum accedere: indignum est inquit qui aliter celebrat misterium quam a domino institutum est: et qui non deuota mente accedit ad eucharistiam: vel in voluntate peccandi manet: et ex hoc elicere possum triplicem indignitatem: quarum prima est in memoria. secunda in voluntate: tertia in opere: Prima respicit peccatum praeteritum de quo non poenitet: et haec vocatur indeuotio Secunda respicit peccatum futurum quando est in voluntate peccandi. Tertia peccatum praesens: quando aliter caelebrat etc. et quaelibet facit indignum.

¶ Secunda difficultas. quod s maius peccatum an in peccato mortali caelebrare an in peccato mortali percipere? Dicendum quod quia caelebrans obligatur etiam percipre maius pec catum est: sed capiendo vnum per se contra aliud per se peius est percipere: quia oppositum est. melius scilicet percipere cum charitate: licet cae lebrare sit potentius.

¶ Tertia difficu tas: quare bethsamite interfecti sunt: quia an cham viderunt. Et oa qui tetigit: cum licitum sit sacerdoti hostiam tangere: et populo vide re: cuius figura archa fuit. Respondeo ratio litteralis est: qui erat prohibitum ppitulo ne vide ret archa nudam: et leuitis praeceptum vt por tarent in humeris non in plaustris: non sic de altaris sacramento. Tunc ad argumenta.

¶ Ad primum principale dicendum est: quod assumptum est verum si fiat bono modo quod non fit sine confessione.

¶ Ad secundum dicitur quod illud est minus in quo tenentur homines ad confessio nem. scilicet semel in anno: sunt alii casus in qui¬ bus tenentur ad confessionem de quorum numero hic est vnus: quando celebrat aut percipit sacramentum. Et si quaeratur quo iure. Di fco iure apostoli. Probet autem seipsum homo etc.

¶ Ad tertium dicendum quod maximis bonis vt virtutibus non contingit male vti formaliter: sed bene obiectiue: vt de superbo propter virtutem. Ex ista distinctione sicut de precedentibus etc.

¶ Prima est: sacramentaliter christus editur et spiritualiter: vt pie creditur. Dicit conclusio: quod christus manducatur sacramentaliter et spiritualiter. Et ponitur a pricipio distin: vsque ad illud capitulum. Haec verba et alia huiusmodi etc.

¶ Secunda conclusio. Mali tantum capiunt sacramentum: boni suscipiunt gratiae crementum. Dicit conclusio quod mali ca piunt tantum sacramentaliter: boni sacramenta liter et spiritualiter. Et ponitur ab illo capitulo. Haec verba etc. vsque ad illud capitulum. Secun dum hos duos modos etc.

¶ Tertia conclusio est Duplici praemio boni praemiantur: quo iudicio mali frustrantur. Dicit conclusio quod boni suscipiendo hoc sacraendum duplicem rem capiunt: corpus christi verum: et corpus christi misticum: cui cha ritate incorporantur: aut fortius vinculantur mali vero solum corpus dominicum. Et ponitur haec conclusio ab illo loco. Secundum hos duos etc. vsque ad finem distinctionis.