Table of Contents
Auctoritates Aristotelis
Metaphysica
Physica
De Caelo
De generatione et corruptione
Meteora
De anima
Parva naturalia
De longitudine et brevitate vitae
De respiratione et inspiratione
De animalibus
Ethica
Politica
Rhetorica
Ars poetica
De quattuor virtutibus cardinalibus
De consolatione philosophiae
Analytica Priora
Analytica Posteria
Topica
De Sophisticis Elenchis
Praedicamenta
⁋ Sequitur liber praedicamentorum vtilissimus Aristotelis. quem (vt The¬ miltius attestatur) Aristo. anno etatis sue. xv. edidit Logica siue Diale ctica a phis dicitur instrumentum Aristo. quae de se quidem potest dicere Discutiens ve¬ rum sinuola problemata soluo Corruit in tenebras me sine qui graditur quia rationibus subtilissimis vera secernit a falsis. hic vero agit de parte Mllogismi remota scilicet de termino. sed de parte propinqua agitur in libro periher meniarum scilicet de enunciatione prout accipit formam propositionis Quiuoca dicuntur quorum nomen solum est comune et ratio sub stantie secundum illud nomen est diuersa.
Denominatiua dicuntur quecumque ab aliquo solo casu drima sunt et secundum illud nomen habent appellationem. vt ab albedine anibus.
Grammaticus dicitur denoinatiue a grammatica. vnde habemus. quod concretum denominatiue dicitur ab abstracto.
Quando alterum de altero predicatur vt de subiecto. quecumque de eo quod pre. dicatur dicuntur. omnia etiam de subiecto dicuntur
A principali substantia. id est indiuiduo substantie nulla exit praedicatio. et hoc secundum ordinem alicuius quinque praedicabilium.
Omnis substantia videtur hoc aliquid signifiare et hoc indubitabile et verum est in primis substantiis. in secundis similiter videtur sub appellationis figura.
Quod semel est dictumcin quantitatibus positionem non habentibus in continuo amplius resumi non potest. eo quod partes ille non sunt permanentes. quia partes tem poris et numeri et orationis non contingit iterato sumi
Magnum paruum longum breue non sunt in genere quantitatis. sed rela tionis. quia vnumquodque eorum dicitur ad aliquid
Si magnum paruum per se diceretur numquam mons diceretur paruus nec gra nuium milii magnum. Ex quo trahitur illa autoritas quod per se est tale. semper et respectu cuiuslibet est tale
Dubitare de singulis non est inutile. quia sicut dicit alibi. Uolentem addis cere necesse est eu prius bene dubitare
Scia est de numero permanentium et difficile mobilium. vt si quis medio¬ criter sumit scientiam. nisi forte grandis fiat permutatio ab egritudine veli
⁋ Boetius dicit. quod scientia festinata marcescit. (ab aliqui hmoi. mediocriter autem sumpta augmentatur et crescit
On this page