Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Theologia naturalis

Liber 1

Caput 1 : Quid sit prima intelligentia in uniuersali declarat

Caput 2 : Quid sit prima intelligentia in speciali

Caput 3 : Hic stabilitur subiectum theologiae

Caput 4 : An habitus theologicus sit scientia vel opinio vel intellectus

Caput 5 : An talis habitus sit practicus vel speculativus

Caput 6 : An habitus theologicus sit intuitivus vel abstractivus

Caput 7 : Agit de subalternatione theologiae

Caput 8 : De unitate habitus theologici

Caput 9 : Ostendit ordinem huius scientiae ad alias facultates

Liber 2

Caput 1 : De infinitate primi motoris

Caput 2 : De impartibilitate primi motoris

Caput 3 : De incomponibilitate loquitur primi motoris

Caput 4 : De immutabilitate obiectiva et subiectiua primi motoris

Caput 5 : De immortalitate primi motoris

Caput 6 : De inuisibilitate Dei plane determinat

Caput 7 : Ostendit deum esse incircumscriptibilem et inlocabilem

Caput 8 : De implurificabilitate primi motoris

Liber 3

Caput 1 : De perfectione simpliciter et eius proprietatibus abunde determinat

Caput 2 : Ostendit primam causam quiditates rerum omnium distincte cognoscere

Caput 3 : Explanat cum infallibilitate scientiae diuine contingentiam in rebus posse reperiri

Caput 4 : Manifestat deum et quae sunt formaliter in Deo ab intellectu finito distincte intueri posse

Liber 4

Caput 1 : De quattuor modis principiandi distinctis

Caput 2 : De productione obiecti in esse volito

Caput 3 : De comparatione intellectus et voluntatis

Caput 4 : Inuestigat in quae consistat ratio libertatis

Caput 5 : Tradit modum quomodo voluntas alias moueat potentias

Liber 5

Caput 1 : Ostendit idem et conseruare et producere seipsum

Caput 2 : Manifestat tribus modis in primo motore esse generationem et productionem

Caput 3 : De variis in primo motore productionibus

Caput 4 : De processu spiritus sancti a patere et filio

Liber 6

Caput 1 : Ostendit in quo consistat ratio formalis constitutiua suppositi in subcoelestibus

Caput 2 : Recitat varios modos quibus persone diuine constituuntur in esse personali

Caput 3 : Manifestat unum suppositum esse in alio ab eodemque distingui

Caput 4 : Aequalitatem trium personarum diuinarum apertissime declarat

Caput 5 : Agit subtiliter de prioritate et posterioritate repertis inter diuinas personas

Liber 7

Caput 1 : Pertractat omnia quae spectant ad potentiam productiuam Dei ad extra

Caput 2 : De infinitate Dei abunde loquitur

Caput 3 : De concursu primi motoris cum causis sub celestibus

Caput 4 : De separatione et unione rerum adinuicem

Prev

How to Cite

Next

Caput 3

Manifestat unum suppositum esse in alio ab eodemque distingui
1

¶ Manifestat vnum suppositum esse in alio: ab eodemque distingui. Caput. III.

2

Nunc autem de proprietatibus suppositorum constitutorum perscrutemur: et inquiramus in quo vndum supcitum sit in alio et esonclsi: et quomodo distinguitur ab illo. Sit ergo ista prima propositio in qua conuemniunt Abens progenitores nostri. Oem quod est in alio: loquan do de esse improprie: habet aliquam vnitatem cum eo: habet etiam aliquam distinctionem ab illo. ratio primi est: quoniam omne illud quod est in alio per necessitatem: oprtet quod habeat aliquam vnitatem cum eo. pramo secundi: quoniam nihil proprie est in seipso: sic quod sit omnibus modis idem: ideo oprtet quod aliqualiter distinguantur ab illo et si est in alio realiter otet quod distinguatur realiter ab eo. si secundum rationem quod distinguatur secundum rationem. At vero vnitas quae aliqua sunt vnum est in duplici genere. quidam est vnitas absoluta scilicet quae aliquid est in se indiuisum. alia evnitas relatiua seu indiuisio relatiua que aliquid est indiuisum ab alio sicut ma a forma et accidens a sboSimiliter autem duplex est distintv scilicet vna opbietua vnitai absolite vt est distinin sor. et plectione. alia est distinus rliua: qua scilicet oppotenitia vnitati relatiue. Palam autem quod isti sunt duo modi primi generales essendi in. ad quos alii reducuntur. Est enim vnus modus essendi inquae illud quod est in alio distinitur ab illo in quo est distinguitur absoluta: et est vnum cum illo vnitate relatiua: sicut forma cum materia. accidens cum obiecto locus cum locato: et sic de aliis. Alius modus essendi in est quae aliquid est vnum cum illo in quo est vnitate absolita et distinctum ab illo distingitiue relatiua: sicut totum cum partibus: licet non sit identitas adequata. patet ergo quod omnes conueniunt. vnus ergo de progeniarus nostris dicit quod vnum supicitum est cum alio conuertibiliter: quia vnum supcitum est idem identitate absoluta simpliciter cum alio ratione existentie: et distinguiter ab alio relatiue et esoclmi. Alius dicit quod tres proprietates sunt idemindistinguiu: et re et ratione ab essentia indistinguitue relatiua: immoipsemet persone sunt idem indifferenter cum essentia indistingulituer relatiua: tunc arguunt sic. vbicumque aliqua 3a sunt idem indistinutus cum alia vna re: vbicumque reperitur illa res: et in quocumque inexistit: et ista 3o: sed tres persone in quobus supitusr et inexistit natura primi motoris sunt idem indistinuitur ab illa natura et existentia: ergo in quocumque existit essentia existit persontia: sed natura existit in tribus sut positis: ergo et quodlibet supecitum existit in quolibet suptio: et sic vnum est in alio conuertibiliter. At vero fertur a quodam quod ille modus esser di in. qua vna persona est in alia reducitur ad modum quo mior est in maiore et maior in conclusione: quia maior et minor est in mectia: et conclusio in primissis: sicut in demonstratione potinua: quoniam maior et minor identitus cum medetia 3o identitur inter se: et sicut vnum est in alio vel in mectia sic vnum vel maior est in minore.

3

¶ Et si arectias quod omnes isti modi essendi in. quos posuisti: quae vna persona esset inalia sunt modi essendi in. ratione partis vel quasi partis: quoniam ratione essentie quae est eadem: et vna vnitate absoilita in illis tribus supieaties. non autem assignat quae vna persona secundum se totam est in alia et esoncluipropter istan diffinteum est vnus de magistris que alium modum essendi in assignat quae vna persona secundum se totam est in alia et eonclusio. Et iste modus est per intimam praesentialitatem: quoniam vna est praesens alteri: et econcli: immo intimius quam locatum sit praesens loco: sicut si essent 2m intellectus separati omnino indistantes adiuicem: diceretur quod vnitem est in alio per praesentiam intimam: quoniam vnus haberet et fundaret relta praesentie ad alium: et esonclusio sic potentia ab eodem quod vna persona est praesens alteri praesentia intima. Et si non vis vti hoc nomine paesentia: dicatur quod vna est omnino indistans ab alia: sicut prima intelligentia et indistans a quolicet postus limitato: et ideo dicitur esse in omnibus: sic vna persona est indistas ab alia: et ideo vna dicitur esse in alia per intimam indistantiam. Nam sicut anima intellectiua separata a corpotre per possibile vel impossibile esset praesens et indistans ab alia: licet alia distinguatur realiter ab ea. Exemplum vt intelligas tibi pono. ponamu per possibile vel impossibile quod vna anima informet 3a cora: et essent homines resultantes ex ista anima vna in istis tribus corporibus: tunc isti homines possunt esse praesentes vnus alteri praesentia locali vel indistantes: sic suo modo iste tres persone: in quibus est vna essentia numero possunt esse praesentes praesentia intima: vel saltem fundamenter indistantes. Et vna est in alia negatiue vel priuatiue per negationem vel priuationem distantie.

PrevBack to TopNext

On this page

Caput 3