Caput 4

¶ Equalitatem trium personarum diuinarum apertissime declarat. Caput. IIII

Aequalitatem trium personarum vel supponitur in quibus subsistit natura primi motoris accedamus. At vero: quia equalitas ista potest attendi vel secundum durationem vel secundum perfectionem vel 3o secundum virtutem vel postum de istis tribus per ordinem perscrutemur: et primo de equalitate durationis. 2o de equalitate perfectionis: et 3o de equalitate potentia et virtutis fiet secundo. Quoniam autem omnis duratio sen mensura duratiua suidc mensura triplici continetur scilicet tperis eternitatis et eui. Palam quod non inquerimus an vnum supecitum sit prius vel posterius altero tempore vel euo: quoniam ista 3a supectua non cadunt sub tempore: nec tempore mensurantur: cum teapoens sit mensura succeitur et motuum. non autem permanentium: sicut in philosophicis fuit dictum: cum tempons non sit nisi coexistentia partium motus ad primum motorem quae quidem coexistentia est in contius fluxu: vt dato quod eius subiectum maneret: adhuc tempons flueret: quoniam eius natura est talis: vt fertur quod aduehgsite parte posteriori alia necessario cedit sibi: et affirutuiao vnius partis: necessario infert negatiem alterius partis: licet quidam noui philosophi asserant quod sicut non est repugnantia quano omnes reabictaes possint sil esse: nec est necessarium quod affitus vnius inferat neganiteum alterius. primum namque dictum est magis de intentione progenitorum nostrorum specialiter de tempore: quoniam partes eius sil esse non paesent: sed pertes motus paesenst simul exister: et fieri in instanti: vt fuit dictum in philosophicis. Amplius tunc inqurimus: an ista supliter 3a sint silita duratiue eui: quoniam non cadunt sub euo nec mensu rantur euo: cum euum sit mensura entium permanenti um limitaus et finitur. cuiusmodi non sunt praedicta suplenta. Palam autem quod inquerimus de mensura eternitats: an in ista mensura 3a super sint equalia. Attamen dicamus primo quid sit eternitas: et deinde an mensucenita sint equalia. Unus autem de magistris etersieam sic diffit. Eternitas est quaedam vis quae aliquid ex se ptest coexistere: immo praesidere omni tempore facto et factibili: et imagnio: et imaginabili: et omni durationi facte et factibili. imagina te et imaginabili: et talis via coexistendi est in primo motore: quam quidem vis es tota silite: ideo primus motor dicitur eternus: et solus eternus: quoniam solus habet talem vim ex se: et nihil aliud ab eohabet istam ex se.

¶ Et si arguas quod quiditabites quae sunt in esse quiditatiuo sint est sic eterne cum simpliciter sint in tali esse: sic est negatiue et omnino improducte. Dicitur quod non sunt proprie eterne: cum non existant ex se. eternitas autem non est nisi inquantum existens. Alii dicunent eternitatem esse quae caret prins et fine: et de facto et de posili et est tota sil hoc autem descrius nulli alteri menduaente competit: nec tempori: nec euo. Aliter autem definiunt noui philosophieternitatem: et hoc sic. Eternitas est coexistentia simius necessaria tota silia primi motoris ad seipset. in hoc quod dicitur co existentia habetur quod est quidam relectiua in hoc quod dicitur necessaria differt ab ipsa coexistentia qua dicitur terames et euum. Similiter autem per hoc quod dicitur tota siliea differt ab illis: quoniam in philosophicis dictum fuit quod iste coexistene non sunt tote silit indiuibiles: immo vna pers fluit et alia aduenit hoc quod ad ditur quod est coexistentia primi motoris ad seipsum. patet: quia habet idem pro fundamento et pro termino: nisi dicas quod habet pro fundamento coexistentiam primi motoris: et pro tersitiao singularem naturam primi motoris.

¶ Et si arguas quod tunc sequitur quod erunt tres eternitates et plures eterni ibi: quoniam in illis tribus suppositis sunt tres existenie et tres subsistentie: et per consequens tres coexistene: quoniam ad nuerationem fundamentore sequitur numerus respectuum. Respondetur quod non conceditur communiter quod sint ibi tres existente: sed tantum vna: licet bene concedatur quod sint ibi tres subsistenuente.

¶ Adhuc autem dato quod essent ibi tres existente incommunicabiles 3m personarum proprietatum. est tamen existentia naturae singularis quae communicabilis est tribus suppositis. Eternitas autem est coexistentia illius existene communilis: et communis tribus: et non comexistentia illarum existentiarum incommunicabilium: ideo non sequitur quod sint ibi tres eternitates: sed tantum vna nec plura eterna: sed tantum vnum eternum: quoniam pro tanto vnum supectum dicitur eternum: quia includit naturam singularem primi motoris: et eius existentiam: et per consequens coexistentiam existene communicabilis ad istam naturam. Similiter 2m sup et 3m: et tamen includunt istam eandem: sequitur quod quodlibet eorum est eternum per eternitatem existente formaliter in essentia: et quia vna eternitas sola est in tribus: sequit quod non sunt 3a eterna: sed vnum eternum.

¶ Si autem arguas. quod sic dicendo ponimus in primo motore qui existentias. vnam eentie primi motoris quae communicabilis est tribus suppositis. et tres existentias trium per sonarum quae sunt simpliciter incommunicabiles: quod omnino videtur absurdum et fium. Respondeo tibi existentia essentie primi motoris non est quarta existentia diuisa contra alias tres existentias: nec ponit in numero cum illis: cum sit idem illis: et simpliciter indistincta et indinsa ab illis indictue relatiua: licet non sit idem illis indiuisionem vel vnitate abluta. Iste autem 3 existentie incommuniltaus ponunt in numero contra seinuicem: nec sunt idem vnite absoluta: nec indiuisione relatiua: et isto modo potest euadi diffitus