Quoniam autem haec potentia animae quam vocamus nutritivam, est vegetativa individui et generativa per multiplicationem individuorum in specie, oportet nos secundum praedictam doctrinam prius loqui de nutrimento. Opere enim quod est alimenti opus, determinatio fit circa alias potentias animae vegetabilis: eo quod augmentativa et generativa operationem quamdam alimenti recipiunt. Est igitur alimentum quasi objectum unum tribus potentiis animae vegetabilis praevium.

Primum autem quod de alimento quaerendum occurrit, est, utrum alatur contrarium contrario, vel simile simili ? Videtur enim quibusdam quod contrarium alatur contrario, sed non omne contrarium alitur a quocumque contrario, sed solum illo contrario alitur aliquid contrarium, quando contraria non solum generari possibile est ex alterutris, sed etiam augmentari unum ex alio. Multa enim generantur contrariorum ex alterutris, non tamen omnia contraria fiunt ex omnibus, sicut diximus in primo libro Physicorum. Et eorum quae generantur ex invicem, non omnia augent se invicem, sicut quando sanum generatur ex laborante, non augetur, neque alitur unum ex alio: et ut universaliter dicatur, cum contraria sint quae sunt potentia et actus ad invicem in generibus omnibus, ea quae sunt unius generis contraria, generantur ex invicem, sed non augetur neque alitur unum ex alio, nisi sint contraria in genere substantiae tantum accepta. In illis enim unum substantialiter potest converti in substantiam alterius: et ideo unum potest alere et augere alterum.

Sed adhuc observandum est, quod neque illa eodem modo se habent ad invicem, quod scilicet utrumque alat reliquum, et e converso: et hoc scimus ex dictis Antiquorum, qui dixerunt de simplicibus corporibus, quod aqua alit ignem, et non e converso ignis alit aquam. Et licet falsa sit eorum suppositio, tamen verissima ratione fuerunt inducti. Viderunt enim quod nihil aliud alit, nisi quod recipit speciem et formam ejus quod alitur ab ipso. Humidum autem inter omnia prima solum videbant facile recipere formas et species aliorum corporum quae ei imprimuntur: et ideo dixerunt hoc solum esse alimentum. Et haec ratio cogit, quod omne alimentum oportet humidum esse secundum actum, licet forte potentia sit alterius qualitatis. Viderunt etiam quod omne quod alitur, speciem et formam suam imprimit ei quod alit ipsum. Nihil autem adeo potest esse sigillativum formae suae, sicut calidum et siccum: quia calidum penetrat, et siccum retinet acumen quod dat ei calidum: et ideo solum ignem nutriri dixerunt. Patet igitur quod licet non verum dixerint in hoc quod aqua alat ignem, tamen causa propter quam illud dixerunt, est verissima: et ex veritate quae est in dicto eorum isto, accipitur quod non aequaliter se habent contraria ad invicem, quorum unum alit, et alterum alitur, quod utrumque scilicet ab altero et ali possit et alere reliquum. Alens enim in eo quod est alens, oportet quod sit in actu humidum susceptibile formae et speciei ejus quod alitur. Id autem quod alitur, est habens virtutem quae formam corporis quod alitur et membrorum ejus sigillat in ipso: et ideo indiget instrumento quod est calor naturalis, et aliis virtutibus sibi subservientibus, de quibus infra dicemus. Distinctio autem quae est inter alens et id quod alitur inter corpora animata, in solis simplicibus deprehenditur, sicut diximus, quod ignis alitur et aqua alit: et non ita videtur in compositis: propter quod composita ab excellentiis primarum qualitatum sunt remota, et ita non videntur esse in actu humida, neque in actu adeo sicca, quod possint ita evidenter habere proprietates alentis et aliti, quemadmodum simplicia.

Haec autem quae diximus habent dubitationem: eo quod quidam videntes alimentum uniri ei quod alitur, nihil autem uniri alii, nisi quod similitudinem habet in forma ad ipsum, dicunt non augeri vel ali contrarium contrario, sed potius simile simili. Aliis autem, de quibus praediximus, videbatur ali contrarium contrario, tanquam impossibile sit ali simile simili. Et pro se inducunt rationem, quod omne alimentum mutatur et decoquitur decoctione calidi et humidi: et sic alimen tum omne mutatur. Mutatio autem omnis, aut est de contrario in contrarium, aut de contrario in medium, quod comparatum contrario est contrarium: ergo non alitur nisi contrarium contrario.

Adhuc autem omne alimentum patitur ab eo quod alitur, et non e converso: contraria autem sunt quae patiuntur ab invicem: patitur enim decoctionem et assimilationem, cum omnis decoctio sit completio a naturali et proprio calore ex contrajacentibus qualitatibus aut passionibus, sicut habitum est in quarto Meteororum. Non tamen patitur id quod alitur ab alimento, sicut neque instrumentorum domus aliquid patitur a materia ex qua fit domus, sed potius materia patitur et transmutatur ab ipso in domus formam. Ita et alimentum transmutatur in formam ejus quod alitur, et non e converso. Instructor autem domus non habet mutationem nisi illam quae est ex otio ad agere, sive actus primi ad secundum, sicut scientem dicimus mutari quando actu fit considerans: ita etiam animae virtus quae nutritiva vocatur, mutatur quando de nutriente secundum potentiam, efficitur nutriens in effectu. Et forte hoc nunquam est, quia in talibus virtutibus superius diximus animam magis fore actum secundum quam primum, et potius assimilari vigiliae quam somno: forte enim semper nutrit, etsi non semper nutrimentum ab extrinseco querat quaerat: quia semper aliquid agit circa nutrimentum, aut dissolvendo, aut alterando, aut attrahendo, aut uniendo membris. In determinando autem istam quaestionem magnam habet differentiam, utrum nutrimentum sit quod ultimo est quando unitur membris, aut quod primo quaerit ut nutriat antequam alteretur et assimiletur, aut utrumque: quoniam si consideremus nutrimentum secundum actum, hoc est, quod potest perficere nutrimenti operationem per hoc quod movetur ad membra et unitur membris, sine dubio tunc id quod ultimo assimilatum est membris, est nutrimentum. Si autem nutrimentum accipiatur secundum potentiam, quod scilicet potest per suam substantiam fieri nutrimentum, tunc nutritur contrarium contrario: et ideo non coctum adhuc est contrarium, coctum autem simile: et ita utrumque praedictorum contingit dicere, et quod contrarium contrario, et quod simile simili alitur: et ideo manifestum est quod utrique quodammodo recte et non recte dicunt.

Quoniam autem, sicut supra ostendimus, nihil alitur proprie quod non habet animam, oportet animatum esse corpus quod alitur, et animae potentia in alimentum agere, et non virtute elementali simplici. Alimentum igitur animati corporis per se est, et non secundum accidens: virtutibus autem elementalibus non attribuitur nisi per accidens, hoc est, in quantum sunt instrumenta animae: et sic qualitates elementales sunt concausae et non causae alimentali alimenti, sicut supra ostendimus.