Table of Contents
Nicolas de Dinkelsbuhl Lectura Mellicensis
Liber IV
Liber IV, Distinctio 1
Liber IV, Distinctio 1, Pars 1
Liber IV, d. 1, p. 1, q. 1 : Utrum in quolibet hominum statu fuerint aliqua sacramenta.
Liber IV, d. 1, p. 1, q. 3 : Utrum sacramenta nove legis conferant gratiam ratione operis operati.
liber IV, Distinctio 1, Pars 2
Liber IV, d. 1, p. 2, q. 3 : Utrum fuerit de necessitate quod fieret die octavo, et lapideo cultro
Liber IV, d. 1, p. 2, q. 4 : Utrum conferebant gratiam ratione operis operati.
Liber IV, d. 1, p. 2, q. 5 : Utrum circumcisio et legalia alia cessaverint in Christi passione.
Liber IV, Distinctio 2
Liber IV, Distinctio 2, Pars 1
Liber IV, Distinctio 2, Pars 2
Liber IV, Distinctio 3
Liber IV, d. 3, q. 3 : Utrum aqua elementaris sola sit conveniens materia baptismi.
Liber IV, d. 3, q. 4 : Utrum ad veritatem baptismi requiratur trina immersio baptisandi.
Liber IV, d. 3, q. 5 : Utrum baptismus fuerit an[te] Christi passionem institutus.
Liber IV, Distinctio 4
Liber IV, d. 4, q. 1 : Utrum parvuli sint baptisandi et suscipiant effectum baptismi
Liber IV, d. 4, q. 2 : Utrum adultus carens usu rationis sit baptisandus.
Liber IV, d. 4, q. 4 : Utrum adultus fictus suscipiat baptismum et eius effectum.
Liber IV, d. 4, q. 5 : Utrum omnes baptisati non ficti recipiant equaliter effectum baptism.
Liber IV, d. 4, q. 6 : Utrum omnes baptisati non ficti recipiant equaliter effectum baptism.
Liber IV, d. 4, q. 7 : Utrum baptismus sanguinis suppleat baptismum fluminis.
Liber IV, d. 4, q. 8 : Utrum baptismus sanguinis sit potior baptismo fluminis.
Liber IV, d. 4, q. 9 : Utrum iustificati teneantur adhuc ad baptismi susceptionem.
Liber IV, Distinctio 5
Liber IV, d. 5, q. 1 : Utrum mali possint conferre sacramentum baptismi et rem sacramenti.
Liber IV, d. 5, q. 2 : Utrum malus minister peccet baptisando.
Liber IV, d. 5, q. 3 : Utrum Christus secundum quod homo habuerit potestatem dimittendi peccata.
Liber IV, Distinctio 6
Liber IV, d. 6, q. 1 : Utrum soli sacerdotes possint baptisare.
Liber IV, d. 6, q. 2 : Utrum puer possit in utero matris baptisari.
Liber IV, d. 6, q. 3 : Utrum ad unitatem baptismi requiratur unitas ministri.
Liber IV, d. 6, q. 4 : Utrum inter baptisantem et baptisatum oporteat esse distinctionem personalem.
Liber IV, d. 6, q. 6 : Utrum in baptisante requiratur intencio.
Liber IV, d. 6, q. 7 : Utrum baptismus possit iterari.
Liber IV, d. 6, q. 8 : Utrum in baptismo imprimatur caracter.
Liber IV, d. 6, q. 9 : Utrum debeant esse solum duo tempora ad baptismum determinata.
Liber IV, d. 6, q. 10 : Utrum cathecismus debeat precedere baptismum.
Liber IV, d. 6, q. 11 : Utrum exorcismus debeat fieri ante baptismum.
Liber IV, Distinctio 7
Liber IV, d. 7, q. 1 : Utrum confirmatio sit sacramentum necessitatis nobilius baptismo.
Liber IV, d. 7, q. 2 : Utrum crisma sanctificatum sit congrua illius sacramenti materia.
Liber IV, d. 7, q. 3 : Utrum habeat propriam formam sibi convenientem.
Liber IV, d. 7, q. 5 : Utrum in susceptione confirmationis conferatur gratia.
Liber IV, d. 7, q. 6 : Utrum soli episcopi sint huius sacramenti congrui ministri.
Liber IV, d. 7, q. 7 : Utrum confirmatio possit iterari.
Liber IV, d. 7, q. 8 : Utrum hoc sacramentum conferendum sit cuilibet baptisato
Liber IV, d. 7, q. 9 : Utrum debeat in confirmatione fieri unctio tantummodo in fronte.
Liber IV, Distinctio 8
Liber IV, d. 8, q. 1 : Utrum ewkaristia sit sacramentum nove legis et sit unum sacramentum.
Liber IV, d. 8, q. 2 : Utrum fuerit congrue a Christo ante suam passionem inmediate institutum.
Liber IV, d. 8, q. 3 : Utrum possit licite a non ieiuniis sumi. Dominus hoc sacramentum post cenam instituit et discipulis sumendum dedit.
Liber IV, d. 8, q. 4 : Utrum Christus instituendo sacramentum hoc prius conferat quam verbum protulerit.
Liber IV, d. 8, q. 5 : Utrum hec verba: Hoc est corpus meum, sint precise forma consecrationis panis.
Liber IV, d. 8, q. 6 : Utrum cetera verba in canone circa formam positam convenienter ponantur.
Liber IV, d. 8, q. 7 : Utrum forma consecrationis calicis consistat precise in hiis verbis: Hic est calix sangwinis mei, etc.
Liber IV, d. 8, q. 8 : Utrum verba omnia in forma calicis sint convenienter posita.
Liber IV, Distinctio 9
Liber IV, d. 9, q. 1 : Utrum sint bene duo modi hoc sacramentum manducandi.
Liber IV, d. 9, q. 2 : Utrum peccator veraciter sumat corpus Christi sub hoc sacramento.
Liber IV, d. 9, q. 3 : Utrum sit de lege ewangelica et de necessitate salutis hoc sacramentum sumere sub utraque specie.
Liber IV, d. 9, q. 4 : Utrum existens in peccato mortali et sumens hoc sacramentum peccet mortaliter
Liber IV, d. 9, q. 5 : Utrum peccator peccet videndo corpus Christi
Liber IV, d. 9, q. 6 : Utrum nocturna pollutio impediat assumptionem huius sacramenti.
Liber IV, d. 9, q. 7 : Utrum sacerdos debet dare ewkaristiam illi quem scit peccatorem.
Liber IV, Distinctio 10
Liber IV, d. 10, q. 1 : Utrum corpus Christi et eius sangwis vere et realiter post consecrationem sub speciebus panis et vini contineantur.
Liber IV, d. 10, q. 2 : Utrum corpus Christi sit in altari secundum suam propriam et essentialem quantitatem
Liber IV, d. 10, q. 3 : Utrum corpori Christi naturaliter existenti et eidem sacramentaliter existenti insint eedem partes et proprietates.
Liber IV, d. 10, q. 4 : Utrum actio immanens, que inest Christo existenti naturaliter, insit sibi in sacramento ibi vide notabile Scoti.
Liber IV, d. 10, q. 5 : Utrum corpori Christi, ut est sub sacramento, possit inesse motus corporalis.
Liber IV, d. 10, q. 6 : Utrum corpus Christi sit sub qualibet parte specierum.
Liber IV, d. 10, q. 7 : Utrum corpus Christi, cum videtur in specie carnis vel pueri, videatur tunc in propria sua specie et forma.
Librum IV, Distinctio 1, Pars 2, Quaestio 2
et uidetur quod sic, quia circumcisio fuit data in remedium originalis culpe. Sed ille morbus originalis culpe peccati communis fuit omnibus hominibus igitur, et medicina eiusdem morbi debuit esse communis omnibus, et debebant omnes homines ad eam suscipiendam obligari.
In oppositum arguitur quia circumcisio fuit signum fidei, sed vnus tantum populus fuit in quo fides et Dei cultus remansit, ceteris per ydolatriam deprauatis, ergo eidem populo tantum circumcisio competebat.
Conclusio prima: circumcisio non feminis, sed masculis solis data fuit in remedium originale. Patet Genesis 17°, vbi dixit Deus ad Abraham: "CIRCUMCIDETUR EX VOBIS OMNEM MASCULUM ." Et item dicitur ibidem: "INFANS OCTO DIERUM CIRCUMCIDETUR EX VOBIS, OMNEM MASCULUM IN GENERATIONIBUS VESTRIS." Et huius rei congruitatem assignant doctores quia, licet prima trasgressio incipit a femina - scilicet Eua qui primo peccat - tamen ipsa non fuit causa transfusionis originalis peccati in posteros, sed uir, scilicet Adam. Si enim Adam non peccasset originale peccatum in nos transfusum, non fuisset quod significat apostolus ad Romanos 5° dicens: "PER UNUM HOMINEM PECCATUM IN MUNDUM INTRAVIT," et ideo feminis non data circumcisio in remedium originalis, sed quedam alia leuiora de quibus dicetur. Etiam circumcisio fuit signum distinctiuum populi fidelis ab infideli, sed populi distinctio principaliter est ex parte virorum et propter hoc apud Hebreos non computabantur genealogie ex parte mulieris, et idem obseruabant etiam ewa???nta in descriptione genealogie Christi.
2a conclusio: quamuis praeceptum de circumcisione ligauerit solos Hebreos, ipsa tamen prodesse poterat alys maribus.
Prima pars quo ad hoc, quod omnes Hebreos ligat, est Magistri dicentis: "Abraham primus mandatum de circumcisione habuit." Et subdit dicens: "nec ei soli praecepta fuit circumcisio, sed et semini eius, id est omnibus Hebreis," ut patet vbi praeuius. Sed quod illud praeceptum solos Hebreos obligauerit, patet quia post circumcisionis institutionem plures sunt saluati qui non fuerunt circumcisi, quia dicit Sanctus Gregorius quod Job fuit de stirpe Esaw et sic descendit de Abraham et percommunis fuit post circumcisionis institutionem et fuit saluatus, et tamen non legitur circumcisus, vt dicit Hugo de sancto Victore et beatus Gregorius in prologo Job et sic est intelligendum de alys .
Item Deus fecit pactum cum Abraham de certitudine natiuitatis Christi, de ipsius Abrahe posteritate, et de terra promissionis eidem danda. Et ideo soli isti intelliguntur praecepto ascripti ad quos extendit se illud pactum, sicut Abraham et non Ismahel filius eius, quia per illum non erat descensurus Christus nec erat posteritas sua possessura terram promissionis. Sed Ysaac filius Abrahe fuit ascriptus illo praecepto de illo enim dixit Deus Genesis 17° : "CONSTITUAM ILLI PACTUM MEUM IN FEDUS SEMPITERNUM ET SEMEN EIUS POST EUM." Isaac igitur, filius Abrahe, obligatus fuit ad hoc praeceptum et non Esaw filius eius, sed Jacob filius et simili causa ut de Ismahel et Isaac et communiter omnes fuerunt obligati qui a Iacob descenderunt, ut sunt omnes Iudei duodecim tribus Israhel que descenderant a duodecim filijs Iacob.
Secunda vero pars conclusionis patet quia ipsa fuit instituta masculis in remedium originalis igitur et alys maribus eam suscipientibus et ad eam non obligatis potuit prodesse ad originalis purgationem; propter hoc circumcidebantur proselyti Iudeorum, id est gentiles nouiter ad fidem Iudeorum conuersi.
Item Abraham circumcidit Ismahel filium suum et vernaculos domus sue, et empticiones, et alienigenas qui non erant de populo ex quo Christus nasciturus erat et non circumcidit eos frustra igitur, etcetera.
Ad argumentum ante oppositum dicitur: sicut originale fuit omnibus commune, sic circumcisio potuit omnibus maribus prodesse, quamuis non fuerit omnibus maribus praecepta, sed solum populo israhelitico propter quod Christus ex eo fuerat nasciturus. Quidquid enim ad Christum pertinebat, hoc debuit singulari sanctitate polire, sed populus autem Israhel sic ad Christum pertinebat quod de Eo nasciturus fuit et non de alio, et ideo oportuit quod in Eo specialiter vigeret cultus divinus et fides vnius Dei. Et quod consequenter in Eo essent sacramenta que illius essent signa, qualis erat circumcisio - ut dictum fuit praeuius - apud alios vero manebant eadem remedia que ante circumcisionem fuerunt, etcetera.
On this page
