Table of Contents
Philosophia theologiae ancillans
Exercitatio 1
Articulus 1 : Affertur prima divisio Entis realis, et ostenditur solum Deum esse Ens necessarium.
Articulus 3 : Affertur tertia divisio Entis realis, et explicatur quomodo Deus sit actus purus.
Articulus 4 : Affertur quarta divisio Entis realis, quae est petita a modis existendi.
Articulus 6 : An in creaturis suppositum, et singularus eius natura, re differant.
Articulus 10 : An Christus, quatenus homo, sit persona: item an Christus, quatenus homo, sit ubique
Articulus 11 : An Vbiquitariorum argumenta ab unione personali petita, sint valida.
Exercitatio 2
Articulus 1 : De formarum materialium, et immaterialium diversitate.
Articulus 3 : An anima rationalis sit ex traduce
Articulus 4 : An, et quomodo homo vere generare hominem dicatur
Articulus 6 : An praecedens doctrina tollat peccati originalis propagationem.
Articulus 8 : Proponuntur et solvuntur aliquot quaestiones, de propagatione peccati originalis.
Articulus 11 : Considerantur duae aliae sententiae de traductione peccati
Articulus 13 : Refellitur quarta sententia, quae est Balthasaris Meisneri
Articulus 14 : Confutatur quinta sententia, quae est Timothei Brighti Cantabrigiensis
Exercitatio 3
Articulus 1 : De firmitate, certitudine, et evidentia assensuum mentis nostrae.
Articulus 2 : Quomodo inter se differant, scire, credere et opinari.
Articulus 3 : An fides semper sit τῶν ζsολετομενῶν
Articulus 4 : An fides possit esse simul cum scientia de eadem propositione, et in eodem intellectu.
Articulus 6 : De triplici lumine, videlicet naturae, fidei, seu gratiae, et gloriae.
Articulus 7 : An detur in viatoribus lumen aliquod clarius fidei lumine.
Articulus 10 : An fides actualis aut habitualis infantibus insit, aut inesse possit.
Articulus 11 : An in Daemonibus sit fides
Articulus 14 : An obiectum fidei possit esse falsum
Articulus 17 : An notitia sit actus ab habitu fidei elicitus.
Articulus 18 : An fiducia sit actus fidei.
Articulus 19 : An fiducia sit actus intellectus, et quomodo differat ab assensu.
Articulus 21 : An et quatenus fides ad voluntatem per¬ tineat.
Articulus 22 : Utrum Charitas sit forma Fidei.
Articulus 23 : An Religio sit virtus Theologica a Fide distincta.s
Articulus 27 : Theologiam esse similem omnibus habitibus Aristotelicis, praecipue pero Prudentiae.
Articulus 28 : vtrum Theologia sit disciplina speculativa, an practica,
Articulus 30 : An vera et proprie dicta Theologia possit esse in homine impio, seu non renato
Articulus 1
Affertur prima divisio Entis realis, et ostenditur solum Deum esse Ens necessarium.EXERCITATIO PRIMA De Ente & Essentia. ART. I. Affertur prima divisio Entis realis, & ostenditur solum DEUM esse Ens necessarium.
ENS reale, primo dividitur, in sinitum & infinitum: hoc est, in creai torem & creaturam: quae quidem e divisio, multis aliis modis tradi & proponi solet: quidam enim hanc divisionem sic proponunt, Ens aliud est a se, aliud ab alio: aliij sic, Entium, alia sunt, seu existunt per essentiam, alia per participationem: alum sic, Ens aliud est necessarium, aliud contingens. DEVS gloriosus est Ens infinitum, ab alio non habens existentiam: item est Ens per essentiam, & summen necessarium: Creaturae vero sunt entia finita, abalio existentiam habentia, idcoque non necessaria, sed contingentia.
2. Duo primi modi proponendi hanc divisionem, explicatione non egent: duo vero postremi, non ita perspicui sunt: idcirco lonpiorem explicationem postulant: ego exor. diar a postrema divisione, quae est in Ens ne¬ cessarium, & Ens contingens. Dicitur DEVS gloriosus Ens necessarium, quia necesse est eum semper actu existere: neque enim potest Deus privare se ipsum suo esse, id est, existentiae actu, neque aliud quidpiam id potest, cum ab alio non pendeat. Creaturae vero sunt entia contingentia; id est, contingenter existunt, pendent enim a conservativa virtute causae libere agentis; id est, Dei, qui antequam dedit iis esse, potuit illud non dare, & postquam dedit, potest auferre.
3. Multa hic objici solent de necessitate substantiarum separatarum, corporum coelestium, materiae primae, naturarum uni versalium, & propositionum necessariarum, quibus aeterna veritas a Philosophis tribuitur: verum quia spinosae istae quaestiones, multos sua difficultate deterrent, & avocant a studiis Philosophicis: ego iis omissis, ad alia pergam, quae magis necessaria & jucunda sunt.
On this page