Table of Contents
Philosophia theologiae ancillans
Exercitatio 1
Articulus 1 : Affertur prima divisio Entis realis, et ostenditur solum Deum esse Ens necessarium.
Articulus 3 : Affertur tertia divisio Entis realis, et explicatur quomodo Deus sit actus purus.
Articulus 4 : Affertur quarta divisio Entis realis, quae est petita a modis existendi.
Articulus 6 : An in creaturis suppositum, et singularus eius natura, re differant.
Articulus 10 : An Christus, quatenus homo, sit persona: item an Christus, quatenus homo, sit ubique
Articulus 11 : An Vbiquitariorum argumenta ab unione personali petita, sint valida.
Exercitatio 2
Articulus 1 : De formarum materialium, et immaterialium diversitate.
Articulus 3 : An anima rationalis sit ex traduce
Articulus 4 : An, et quomodo homo vere generare hominem dicatur
Articulus 6 : An praecedens doctrina tollat peccati originalis propagationem.
Articulus 8 : Proponuntur et solvuntur aliquot quaestiones, de propagatione peccati originalis.
Articulus 11 : Considerantur duae aliae sententiae de traductione peccati
Articulus 13 : Refellitur quarta sententia, quae est Balthasaris Meisneri
Articulus 14 : Confutatur quinta sententia, quae est Timothei Brighti Cantabrigiensis
Exercitatio 3
Articulus 1 : De firmitate, certitudine, et evidentia assensuum mentis nostrae.
Articulus 2 : Quomodo inter se differant, scire, credere et opinari.
Articulus 3 : An fides semper sit τῶν ζsολετομενῶν
Articulus 4 : An fides possit esse simul cum scientia de eadem propositione, et in eodem intellectu.
Articulus 6 : De triplici lumine, videlicet naturae, fidei, seu gratiae, et gloriae.
Articulus 7 : An detur in viatoribus lumen aliquod clarius fidei lumine.
Articulus 10 : An fides actualis aut habitualis infantibus insit, aut inesse possit.
Articulus 11 : An in Daemonibus sit fides
Articulus 14 : An obiectum fidei possit esse falsum
Articulus 17 : An notitia sit actus ab habitu fidei elicitus.
Articulus 18 : An fiducia sit actus fidei.
Articulus 19 : An fiducia sit actus intellectus, et quomodo differat ab assensu.
Articulus 21 : An et quatenus fides ad voluntatem per¬ tineat.
Articulus 22 : Utrum Charitas sit forma Fidei.
Articulus 23 : An Religio sit virtus Theologica a Fide distincta.s
Articulus 27 : Theologiam esse similem omnibus habitibus Aristotelicis, praecipue pero Prudentiae.
Articulus 28 : vtrum Theologia sit disciplina speculativa, an practica,
Articulus 30 : An vera et proprie dicta Theologia possit esse in homine impio, seu non renato
Articulus 27
Theologiam esse similem omnibus habitibus Aristotelicis, praecipue pero Prudentiae.TOn desunt, qui asserunt Theologiam Nesse omnem habitum eminenter, sed non formaliter, id est, cuiuslibet habitus quandam conditionem in. S. Theologia excellenter expressaminveniri, quamvis sub nullo illorum habituum, tanquam sub genere, contineatur: primo enim, quatenus considerat Deum, qui est suprema & generalissima cau¬ sa, est similis, sapientiae: secundo, quatenus versatur circa necessaria, & ab arbitrio humano non pendentia, dici potest scientia: tertio, quatenus considerat prima & indemonstrabilia principia Fidei, ex quibus conclusiones Theologicae deducuntur, dici potest intellectus: quarto, quatenus Actus Christiani hominis dirigit, Prudentia appellari potest: quinto, Arti similis est quatenus est aedificatira Ecclesiae: unde Ap. I. Cor. S. Io. dicit, secundum gratiam quae duta est mibi, ut peritus Architectus fundumentum posui, alius autem superaedificat.
2 Si quis, quaerat, an Theologia sit, similior uni horum quinque habituum, quam reliquis: Respondebo, eam esse Prudentiae Cixili simillimam. Primo enim, ei accomodari potest Prudentiae definitio. nam sicut Prudentia Civilis est habitus rectam, cum ratione activus, i. edirectixus actionum Cixilium: ita etiam Theologia est habitus recta cum ratione activus, id est, directivus actionum spiritualium. Secundo, sicuti. Prudentia, quae est principium directivum actionum cixilium, in intellectu existens, operatur per virtutes morales in voluntate existentes, quae sunt principia executiva bonarum actionum, inclinantia & quasi impellentia voluntatem ad id eligendum quod intellectus iudicat esse melius: ita etiam Theologia, quae est principium directirum bonarum actionum, spiritualium, in intellectu existens, operatur per virtutes Theologicas, quae sunt in voluntate, hoc est, per Charitatem, & eius Filias. Hae enim sunt priucipia exerutiva actionum spiritualium, hoc est, inclinantia voluntatem ad id eligendum, quod Theologia in intellectu existens indicat esse confor. me voluntati Dei in verbo reyelatae: atque hinc est quod Apost. Galat. cap. S. Verse o dicat Fidem operari per Charitatem.
2 Tertia similitudo seu convenientia Prudentiae civilis, & Theologiae, in eo est posita, quod vtraque proponat sibi felicitatem practicam consequendam: duplex enim est felicitas practica, videlicet, Cvilis, & spiritualis: illa posita est in actione secundum optimam virtutem moralem, hoc est, iustitiam unipersalem, estque finis Prudentiae Civilis: haec vero posita est in acctoue secundum virtutem Theologicam praestantissimam, videlicet Charitatem s estque finis Prudentiae Religiosae, hoc est Theologiae: haec autem actio nihil est aliud, niui divinae Mafestatis adoratio, ex feryenti amore divinae bonitantis prorentens, &confor. mis Dei voluntati in verbo putefuctae.
A Dicet aliquis: Vstimus fnis Theologiae, seis felicitas Theologica, quam in hac vita assequimur, non est posita in actionibus charita¬ tis: videtur enim, potius consistere vel in actu fidei iustificantis, vel in ipsa iustificatione hominis. Respondeo, Dei cultum & adoratioiteni recte appellari ultimum finem Theologiae, quem assequimur in hac vita, idque quia & fides & iustificatio ad eum, tanquam ad ulteriorem finem referuntur: ideo enim illuminatur mens nostra per sidem, ideo etiam remittuntur nobis nostra peccata, ut Deum colamus, esusque clementiam, & bonitatem celebremus.
On this page