Titulus 10

PErmutatio. An statutum loquens de venditione et datione in solutum: sibi vendicet locum. in permutatione Alex. consi. cxcvii. in prin. vol. vii. quod incipit visis: dubitationibus distinguit post Bal. in l. fina. de condi. ob causaff. videlicet / aut statutum loquens de venditione est fauorabile: et tunc comprehendit permutatione aut est odiosum: vel penale tunc recus: plura iura allegat videnda qui subdit cognosci fauorabile vel odiosum: quando statuentes fuerunt moti principaliter propter fauorem vel odium l. qui exceptionem in prin. ff. de condit. indebi. vbi Bar. facit l. rogasti in prin. et. l. si is qui nec causam. ff. si cer. peta. pro hac distinct. vide eundem Alex. et latius con. cxli. nu. xi. viso statuto vol. vii.

¶ Habes tamen vnum / quod vbicunque vna dispositio continet fauorem et odium fauor ampliatur / et odium restring. tur glo. et ibi Bal. in l. ii. C. de in ius voc. et in l. sed si hac. §. fina. in ver. semper. ff. eo. titu. idem Alex. con. xxxvii. nume ro. xvi. viso themate vol. vi.

¶ Ulterius vide que citat de permutatione Alex. in consi lio. xvi. viso themate / volu. ii. vbi tractat quando liceat poenitere / vel non. Probus

¶ Autoritate superioris. Quid de capitulo sede vacante. an possit autorisare permutationem: vide glos. in cle. prima isto titulo que distinguit / pro qua vide etiam Domi. d. Pauinis in trac. ne sedc vacan. in. ii. parte. q. ii. versi. quera subsequenter et Car. con. xxxvi. venio ad dubia. Probus

¶ Sed totum. Adde Rotam in antiquis decisio. 863. Si A et. B. col. tertia: etiam si dicantur beneficia de iure patro. laicali. Quia licet patronus infra quadrimestre possit agere de contemptu: vt collatio et permutatio reuocetur et cassetur: et non post: quia tunc potius videtur se contempsisse quam fuerit contemptus Car. Flo. in cle. i. versi. tamen puto quod si non presentauit alium / de supplend. neglis prela. Fely. late in. c. cum Bertoldus / col. iiii. versiculo tetio aduerte et col. v. versi. limita. quarto. supra de re iudi. et poseos domi. Stepha. Bertrandi consil. cclxxxiii. nume. xi. cum seq. parte tertia. Etiam si dicamus vbi subdit: quod non pote rit presentare ante factam cassationem: iuxta id quod leg. tur in. c. auditis. supra de electio. et in. c. inter dilectos. supra de excessi. prela. Io. de Imola in capitulo finali. supra isto titul. qua ibi dicit: quod hec collatio non est ipso iure nulla: sed anullanda: tenet Rota in nouis decisionibus. cccvii. permutatioProbus

¶ Superioris. De his que non dependent a voluntate partium vide que dixi in. c. tibi. supra de rescrip. Io. mo. in. c. seque

¶ Io. And. in addi. ad specul. in ti. isto col. iii. dicit: quod vi. tus permutationis fundatur ex autoritate superioris: sicut aliarum rerum permutatio tota pendet a consensu et verbis contrahentium.

¶ Et dicitur superior in causa permutationis instituens cum consensu patroni vt in superiori apostilla dicimus.

¶ Quantum vero attingit permutatio beneficii electiui: vide Domi. in con. xcvii. col. fi. titius habuit dum dicit / quaquando beneficia electiua vacant per renunciationem / motem / vel priuationem: ea non potest inferior a papa conferre de electio. c. i. c. cum dilectus. supra de consuet. tamen quando vacant per viam resignationis ex causa permutationis: non est necessaria electio et confirmatio: sed fit collatio per episcopum de consensu habentium eligere / allegat no. hic et glo. in cle. i. hoc titu. et freder. in tracta. permuta. q. xix. in princ. ratio potest esse per ea que citat Domi. in con. cxxxvi. in fine super primo dubio quod talis renum ciatio facta ex causa permutationis / dicitur vacatio volum taria: alie vero necessarie: hinc est quod si commutatur talis receptio renunciationis: et potestas conferendi / non dicitur. beneficium affectum si non sequatur renunciatio animo permutandi: quia papa committens non intelligitur apposuisse manum / nisi solum ad finem si permutatio fiat cle. i. isto titu. et c. i. isto ti. et lib. Probus.

FAllit. Etiam si in mandato reperiatur clausula motu proprio: quia licet illa inducat fauorem gratie respecti subreptionis. c. si motu. supra de preben. et. c. si pluribus eo. tit. non tamen intelligitur tollere dispositionem iuris simpliciter loquentis: et disponentis beneficium esse alteri debitum vnde licet expectatiuus habeat gratiam motu proprio non tamen impediet permutare volentes secundum dispositionem tex. nostri / cum dicat indistincte expectantes non posnse permutationem impedire: pro his vide que citat Domi. in con. ciiii. col. ii. consuetudo. Probus.

¶ Radulphus. Per quem tex. et tex. nostrum Panor. ibi col. ii. ponit nota. theoricam: quod quando vna dictio potest accipi vt genus / et etiam vt species: tunc si sumus in mate ria odiosa capitur vt species si in materia fauorabili capitur vt genus. Nam diocesis potest accipi vt genns / quo casucompre hendit etiam ciuitatem / et etiam potest capi vt spocies differens a ciuitate. vnde in materia stri cta et odiosaaccipitur: vt species. d. c. Radulphus. Sed in materia faue rabili secus: vt in tex. nostro quod placet Alex. co. ccxviii. nu. 1x. ponderatis narratis volu. vi. Probus.

¶ Stricti iuris. Uideleundem Io. mo. in. c. nealiqi infra de herevbi dico et sic sunt strictissime interpretenda non extendenda. c. significante. c. ad hoc. supra de rescri. vbi assignatur ratio ne de rogetur iurisdictioni ordinarie. Secundo ne derogetur obdinario modo procedendi a lege introducto. c. causam qua inter: eo. titu. Tertio ne derogetur parti que lederetur ex tali. rescripto argu. l. ii. §. si quid a principe. ff. ne quid in locepublic. firmat Maria. Sozi. con. xcvi. col. iii. viso processu.

¶ Pro themate adde Alex. in consi. xcvii. col. iiii. viso thomate vol. ii. Ubi subdit / quod verba debent intelligi per prius: non per posterius l. hoc legatum de lega. iii. l. ii. ff. de stpul. seruo. Probus.

¶ Regulam. tenebo. Regula tenenda estquousque inueniatur immutata. Io. mo. in. c. vnico. nu. vi. supra de cler. egro¬

¶ Hinc est quod vbi quis allegat casum specialem contra regulam generalem: debet illam probare / alias si non probat standum est regule generali. no. Petr. de Ancha. consi. ccclxviii. dubium principale. Probus.

¶ Libere. Quod licet in resignationibus causa permutationis et in procuratoriis dicatur / ad resignandum pure libere et simpliciter / causa tamen permutationis etc. tamen non minus dicitur resignatio pura quia illa verba non faciunt. resignationem non puram: prout in simili dicit Alex. con. xl. nu. xii. super primo dubio. vol. iiii. Probus

¶ Seu conditione. Istud non procedit in collatione / per regem facta quia valet sub conditione si vacat beneficium: ita video in collec. arestis in. iii. vbi dicit aliud quod in impetratione regia non oportet exprimere diocesim / neque se clertcum dicere: quod admitto iuris communis dispositione fomentatum / in duobus videlicet / in conditione si vacat que non vitiat / cum tacite insit: idem de expressione clericatus iuribus vulga. sed quo ad non expressionem diocesis secuquia alias non constaret de corpore beneficii: quod debet. nec concellaria hunc defectum reparat prout vidi. Probus.

¶ Non valeret. Idem dic si dolo per ea que notat Ludo. Bolog. con. xiii. duo fratres vbi dicit quod absolutio non extenditur ad alienata dolose l. Aurelio. §. gaius. ff. de libera. lega l. si quas rationes. § meuia in fine eo. tit l. quidam decedens. ff. de administr. tuto l. si vnus. §. illud. ff. de pac no. Bar. in l. non solum. §. fina. ff. de liber. lega. et Bal. in l. cum necessarium. C. de fidei con. glo. et doc. in l. actione. C. de transac. et cqyo. in l. sub praetextu. C. eo. tamen opus est quod probetur dolus per allegantem l. quotiens. §. qui dolo. ff. de probatioet. l. cum ita. §. species. ff. de lega. ii. Probus.

¶ Permuto. Tales permutantes non possunt respecti ue se inuare iuribus que non habebant tempore permut tionis / per ea que not. Sozi. con. ccvi. in princ. in present. consultatione ibi nam cessio narius non postest vti actionis bus quas cedens tempore cessionis non habebat Bal. et Saly. in l. emptor. C. de hered. vel actio. vendi. Probus.

¶ Ualere. Do. Stepha. Bertr. consi. cccxi. etiam si benefficium / parte. ii. per doctrinam Io. mo. hic. et aliorum per eum ibi coadunatorum concludit tales permutationes beneficiorum valoris inequalis valere / et hoc nisi sint alie fraudis coni ecture dixi. supra. in. c. finali de renuncia. Probus

¶ Non videtur. Istud non placet quia imo in permutatione / vera vacatio inducitur / cum quilibet renunciet: probat tex. noster ibi ipsa resignauit et in cle. vna ibi ab aliquibus resignata eo. titu. glo. no. in ver. vacabunt in. c. si propter. tua de rescrip. supra hoc lib. quam ibi sequuntur Domi. et Fran. cus. vbi dicunt restringendo: intentum non procedere inpermutatione fauore ecclesiarum facta quia ibi non dicit tur vacatio: quodque non requiritur consensus patroni laici hoc in casu Domi. con. l. licet famosissimus. Et in hoc potest saluari dictum Ioannis Mona. et sequacium / contra quem sic simpliciter loquentem tenet Io. And. in dicto capitulo sapropter col. ii. in eo quod habens priuilegium de percipiendis fructibus beneficiorum vacantium / potest petere fructus beneficiorum vacantium ex causa permutationis. Collec. hocitat in. c. fina. col. ii. supra eo. quod hec opinio seruatur / prout andiuit a curialibus: sequitur Freder. consil. clvi. col. ii. puntus talis est

¶ Istud enim patet ad oculum / quia huiusmodi permutationem sequi debet vera collatio et institutio. d. cle. silcet ibi aliis quam ipsis permutare volentibus conferantur / que fieri non possent de beneficio non vacante tex. in. c. ii. supra de concessio. prebend. Ergo habeo intentum contra Ioan. Moua. vt in permutatione adsit vera vacatio¬

¶ Posset etiam saluari dictum Ioan. Mo. et aliorum / per eque dicit Collec. in. c. fina. in fine. supra eo. quod resignans beneficia ex causa permutationis non censentur illa vacare que ad hoc quod alii conferri possint. d. cle. pri. vbi Bonif. numero nono dicit quod permutatio est vera vacatio in beneficialibus.

¶ Citat enim domi. meus de Ripa in cap. ex parte nume. xxiii. de rescrip. supra. in ii. lib. interpeta. Quia per renunciationem quis renuncians priuatur beneficio. c. super hoc et c. ex transmissa. supra de renuncia et c. quam periculosum. vii. q. i. ad idem firmat domi. Stepha. Bertrandi Carpen. consilio. cclxxxiiii. col. i. viso ac considerato / in prima parte / et latius / consi. cccxxiii. exordiente quicquid dixerit Ioannes Monach. ea. parte.

¶ Hunc punctum prosequitur Domi. consi. xlv. consuetu. do est / vbi dicit quod ratio quare consensus patroni requiratur in permutatione est: quia in permutatione venit vora vacatio et noua collatio vt probat tex. noster: intellige. de permutatione facta coram episcopo: sic intelligitur. c. decernimus. xvi. q. vii. secus coram Romano pontifice velegato. c. dilectus. supra de offi. lega. nisi patronus sit laicus / quia tunc nihil potest vt ibi dicit glo. in verb. concessione sui similis in. c. dilectus. supra de iure patro. idem si ad laicum et clericum simul secundum Panor. ibi: pro quo vide Do. Bru. nellum conclu. xxiii. columna. iiii. in tracta. de potesta. legoti. Probus

¶ Superioris. Citat rota in antiq. decisio. 86. Si A etB. colum. iii. Probus

¶ Ad presidentem. In simili vide glo. in c. si electio in verrenunciat circa finem. supra de electio. hoc libro. istud place. Domi. Stepha. Bertrandi consi. cccxxiii. nume. iiii: quicquid / in prima parte.

¶ Et quia hic ex doctrina Io. mo. videtur resultare (dum dicit hic non videtur vacatio iuris fictione) quod ex quo permutatio defectu aliquo obstante non suum sortitur effectum prad permutantes possunt ad sua beneficia propria auctorita te redire: quod placuit Io. And. hic et Archi. placuit etiam Frederico in tract. permuta. q. viii. qui dicit opinionem Io. And. equiorem: eo quia per eam vitatur circuitus qui debet omni modo (in eo quod generat incommodum) vitari cle. auditor de rescrip. dixilate in. c. dispendia. supra de rescrip. pro hoc allegant. c. si beneficia. supra de praeben. hoc lib. Et quod i hoc tollitur occasio expensarum et laborum: quibus sempde iure est parcendum. supra de dolo et contuma. c. finem. c. vt litigantes. supra de offi. ordina. hoc lib. cum similibus.

¶ Et sic si disponeretur in contrarium potius esset imponere legem verbis quam rebus quod non conuenit viro.

¶ Hanc sententiam idem Frederic. vbi. supra. in. q. x. videtur seu tire: ad idem Petrus de Ancha. in. c. fina. nu. xiii. quem ibi. sequitur Io. de Imola. supra hoc titu. per dic. c. si beneficia idem Io. de Imol. in. c. penul. ad finem eo. titu. concordat Bon. fac. in. d. cle. vna. nu. xcvi. et ibi Io. de imol. nu. xxxvii.

¶ Item permutatio principaliter fieri videtur fauore per mutantium: cui fauori possunt renunciare l. si quis in conscribendo. C. de pac. cum similibus. Dubium ipsum aggressus est Domi. in consi. xlv. in fine / consuetudo est vbi dicit: quod si permutatio non tenuit absque culpa permutantium: licitum est cuiquam ad suum beneficium redire. d. c. si beneficia igitur ex quo bona fide deuentum est ad permutationem: non debet. per legem sibi parari laqueus. xxvii. q. ii. c. de viduis

¶ Quod licet opinio hec videatur aliquibus equa per premissa: non tamen vid etur in puncto iuris sustentabili: quod probo per tex. nostrum in fine quem Io. mo. pro se alegat: quia imo facit contra eius intentum vt videre licet dum dicit tex. resignant. Et sic est vera vacatio prout. supra probaui in ver. non videtur: saltem quo ad ipsos resignantes: ideo proprietatem et possessionem amittunt no. in. c. ad monet in. c. quod in dubiis et in. cap. super hoc. supra de renunciatio. in. c. qiaperic ulosum. vii. q. i.

¶ Ex quo liquet quod titulorum priorum veram et totalem ex tinctionem inducunt premissa: sic hoc ex capite infero quonon ipso iure sed iuris auctoritate competit regressus ad beneficia permutata de facto: quod probatur sic: quia si talis regressus ipso iure competeret / aut ex priori titulo. Et hoc non: quia vt dixi penitus est extinctus per veram renunciationem / et superioris admissionem. d. c. quod in dubiis aut ex nouo titulo et hoc non quia nemo sibimet potest dare. c. fi. supra de in stitutio. igitur habet petere licentiam a superiore vt redeat / vel ex officio suo rescindat / et de nouo conferat: quod placet glo. penul. in fine in. c. cum vniuersorum hoc titu. supra. e ibi Panor. in fine. Rota in antiq¬i. decisio. cccxcix. que ibinuehit contra Io. mo¬

¶ Id sequitur idem Panor. in. c. cum venerabilis nu. xxii. supra de exceptio. et ibi Fely. nu. x.

¶ Fredericus sibi contrarius has partes sustinet con. clv punctus talis est / posset tamen saluari quia vt supra dixquando fit propter vtilitatem ecclesiarum procedit opiniIo. mo. sed ibi Fre. citat quod bona fide et propter vtilitatem beneficii iste ad permutationem procedebat: vnde per legem isti laqueus immitti non debet. c. de viduis. xxviii. q. i. iurisque occasio ad dispendium trahi non debet l. eum qui C. de vsucap. pro empt. et. supra de priuileg. quia nonnulli.

¶ Ista tamen non videntur satisfacere: siue procedatur fauore ecclesie / siue personarum: quia vtcunque sit: opus est noua collatione ex quo ius prime per veram renunciationem exticta est: et sic obstaret regula prima 1na eo. lib. et. c. ex frequentibus. supra de insti¬

¶ Nec militat hec equitas / cum non reperiatur in iure scripta / bene tamen rigor: qui hoc in casu venit preferendus. quia scriptus not. Cy. Barto. et alii in l. placuit. C. de iudic. Guiler. de monte Lauduno in cle. quamuis col. ii. et. iii. de appella. Et cum his stat Rota in nouis decisio. xxiii. contmi¬ Io. mo. et alios sequaces

¶ Intentum hic firmant Petr. col. ii. et Domi. colum. v. et respondent ad obiectum de. d. c. si beneficia factum quod ibi non resignauit sed dimisit: que dimissio non habet vim renum ciationis: quia non renunciauit verbo nec facto / cum non fuivere translatus: et sic ex finali euentu apparet et declaratum quod non vacauit primum beneficium / quod non habuit animum dic mittendi nisi credidisset posse assequi secundum effectualiter: secus si scienter percepisset. c. eum qui. supra de preben. hoc lib. vel quia acceptauit beneficium litigiosum: quia tum dicitur esse in culpa in non inuestigando: istud late exam nat Sozi. con. clxviii. col. penul. versic. preterea / dum dicit si habebat scientiam litis per consequens presumitur habuisse scientiam impetrationis: cuius occasione lis mouebatur per quam solam impetrationem res effecta est litigiosa vt in auten. litigiosa. C. de litigio. Ex quo permutans cum beneficio litigioso: dicitur esse in culpa. Arg. l. fi. C. de litigio. vel ad minus scire debuit quia ex quo lis mone batur super dicto beneficio: et voluntarie ad dictam permutationem accessit pro certo inuestigare debebat de iureaterius Arg. tex. cum glo. in l. qui cum alio. ff de reg. iur. ista sunt de mente scriben. hic: quod nota.

¶ Ergo qui permutant cum beneficiis litigiosis vt in casum euictionis non redeant ad sua priora beneficia permitata licet in permutatione dicatur fimpliciter beneficia / sine adiectione seu cum iure pretenso quia idem est cum beneficium litigiosum / quod tanquam notorium et in iudiciis tractatum non dicitur ignorare: et hec est presumptio suffici ens ad excludendum prepositionem ignorantie per ea que dixi. supra. in prohe¬

¶ Hec intellige nisi aliter per compermutantes esset tracta tum et per superioris auctoritatem comprobatum: quia tunc secus

¶ Quod autem supra diximus in casu. d. c. si beneficia / post se regredi ad beneficium: verum si a nemine fuerit occups tum: comprobat Sozi. vbi. supra. in fi. con. qui ibi col. ii. dicit openionem nostram secundam fore communem: quam comprobat hoc medio. Nam videmus quod quandoque per vnum contractum / vel vnum actum / in consequentiam illius virtutis inducitur extinctio seu annullatio illius actus vecontractus: non inducitur si ille actus non sortitur effectum: casus est secundum vnum intellectum in l. Claudius ff. de acquir. hered. bene facit tex. in l. certi conditio. §. qui niam. ff. si cer. peta. bonus tex. in l. qui cum ita. §. te et Titim ff. de verbo. obliga. probatur in l. si iure de lega. iii. tenent. Bar. Saly. Imol. et Moder. in l. si cum dotem in prin. ff. fa. lu. matri. et est casus proprie in d. c. si beneficia¬

¶ Si vero inducitur aliquid expresse / puta expressa priua tio / vel extinctio / et reuocatio alicuius actus ad finem alio rius actus vt in casunostro: vbi interuenit expressa et vt ra renunciatio importans tituli et possessionis abdicatio nem / vt supra probatum extitit: tunc licet ille finis non sequas tur / tamen talis expressa priuatio et extinctio remanet firma / casus est in l. plane in prin. de lega i. quem ita intelligunt Saly. et Imol. in. d. l. si cum dotem et sequuntur communiter alii

¶ Item si tale ius est extinctum per talem puram et expressam renunciationem / nec reperiatur in corpore iuris ius al quod positiuum quodillud sibi restituat / ergo habeo intentum: quia si reperiretur ius in corpore iuris: non esset dibium an propria autoritate posset redire: firmantur premisa per do. de Rota in nouis decis. lxii. Quod permutanti: non competit interdictum vnde vi / nec conditio ex canona reintegranda: obstante sibi renunciatione voluntaria / per quam amisit possessionem Inno. in. c. super hoc. supra de renumcia. facit decisio sequens: idem in antiq. sub illis verbis decisio. cccci. cum seq. facit preterea quia in beneficialibus nihil nobis queritur nisi per ministerium et autoritatem siperioris etiam in permutationibus vt probat hic et in rubipse Io. Mo. igitur et o

¶ Pro premissis habeo in arg. ea que notat idem Sozl. conclxvii. non inutilis / quod dominus non debet propria autoritate ex pellere emphiteotam / vt ibi late comprobat /

¶ Intentum nostrum comprobant idem do. de Rota in antiquia decisio. 863 Si A. et B. qui dicunt quod ista opinio est tutior et securior vt quilibet obtineat nonam collationem / et autoritate superioris reuertatur. d. c. ex frequentibus de insti. et. d. c. eum qui / quod sentit Io. And. in nouel. in. d. c. si beneficia circa medium / ibi cautum est iudicem requiri / quod intellige de ordinario vel alio ad quem spectat prouidere. Et talis superior requsita licet solum vnicuique compermutanti det licentiam / ad suum benesicium redeundi / absque datione alterius executoris super reditione in possessionem pristinam facienda / et non faciat alia collationem: tamen hec licentia habetur pro collatione noua et tunc quilibet fit quasi executor ad rem suam: sicut in similidicimus quod iudex potest illi pro quo tulit sententiam dare licentiam propria antoritate rem sibi adiudicatam recipiend Inno. in cap. cum nostris. supra de concessio. preben. facit l. creditu. res. C. de pigno. et hypothe. facilius enim absque noua collatione resumit quis ius in beneficio quod primitus habuerat quam nouiter acquirat / facit glo. in ca. cum accessissent. supra de consti. que reputatur singularis secundum docto. ibi quod actus qui no potest fieri a principio sine licentia superioris: potest. tamen refici si erat destructus absque illius autoritate: vidum glo. et Docto. in. c. iii. supra de iure patrona. et in clemen. fina. de rescrip.

¶ Per hec tamen non intendimus quod per huiusmodi licentiam non dicatur noua collatio / quia imo est collationec aliud requiri in collatione / etiam si nunque obtinuisset quam solum verbum conferimus / aut inuestimus / vel aliud similo pregnans / prout diximus late in tractm. de manda. apostoluEt hec verba licentiam damus vnicuique permutanti ad sufbeneficium redeundi: dico ministerium iuris respectu proprietatis siue tituli / et ministerium propria autoritate possessionem intrandi que duo vt dixi per renunciationem sub conditione. modo permutationis / fuerunt in toto extincte: que extinctio nisi precederet non esset possibile quod fieret per superiorim inuicem permutantibus aliqua collatio: vt prediximus collationes habeant fieri de vacantibus in quo videtur quod sola pprietas seu titulus perdatur non autem possessio / quod par tet quia sola non vacatio proprietatis impedit collationem non possessionis / cum beneficium etiam possessum per aliquem (dummodo quo ad proprietatem vacet) bene potest conferri / capi. licet episcopus. supra de preben. hoc lib. no. Inno. in cap. cum nostris / col. iii. in ver. irritum de concessio. preben. Ideo vacationem possessionis dicemus in hoc non necessariam

¶ Facit quia intentio renunciantis ob causam est renunciare si obtineat collationem alterius beneficii: nec velit aliquid perdere nisi in euentu huiusmodi cause. Ideo non plus perdat quam sit necessarium pro expeditione et impletione illius camse. Cum ergo perditio possessionis non sit necessaria / doneo secuta sit collatio / ergo ante non perdit

¶ Sustinendo tamen propositum dicemus et proprietatem et possessionem vacare / quia si perditur proprietas id est titulus quod est vnum principale: multo fortius possessio / qua dicitur accessoria ad titulum. Facilius quippe perditupossessio quam proprietas l. si quis vi. §. differentia. ff. de acquiposses.

¶ Ex quibus infero quod electio seu potestas conferendi non cadit in tali nisi procedat noua collatio siue licetia regrediendi subsequente possessionis adeptione / que necessario ad actum conferendi (prout tituli habitus) requiritur no. Ioan. de Londris in breviario / in. c. i. de reg. iur. hoc lib.

¶ Ex premissis videtur resultare decisio no. Pone duo permutantes post expeditam permutationem sine superioris licentia remanserunt (de mutuo consensu) in suis primis beneficiis: sicut ea tenebant ante permutationem Modo Gilbertus Probus impetrauit vnum illorum beneficiorum tanquam vacans ex eo quia beneficia erant inconpatibilia puta erant due dignitates curate / vt decanatus et prepositura: queritur numquid valeat impetratio videtur. quod sic / quia ex quo decanus permutauerit cum Preposito: expedita permutatione incepit habere ius in prepositura / et eius assequi potuit possessionem optime si voluit. Ex quo is tur sine superioris licentia retinet decanatum in quo deside rat habere ius propter permutationem / censetur se intrudere scienter et iniuste: et sic videtur quod per illam iniustam intrusionem seu retentionem decanatus ipso iure vacauerit praepositiositura quanvirtute permutationis obtinebat saltem de iure ex quo in eaius habuit arg. d. cap. eum / qui de prebem. hoc lib. Nam perinde erat ac si eaum de facto pacifice possideret / ex quo per eum stabat quominus pacifice eam possideret arg. cap. commissa. §. i. supra de electio. hoc lib. et cap. de multa. supra de preben.

¶ Etiam ex medio potest deduci quod vacet decanatus in que virtute permutationis olim Prepositus ius habuit ex quo post permutationem se intrudit iniuste scienter in praepositura e indebite / sine superioris licentia retinendo / et sic videtur duo beneficia incompatibilia tenere.

¶ Reperio tamen rotam perhec et sequentia tenuisse contrartum in tit. hoc in antiquio. decisio. deci. iii. Presertim quia in istis cessat causa prohibitionis puta ambitio et cupiditas cum re vera neuter de facto teneat nisi vnicumbeneficium / nec habeat animum nec intentionem duo bneficia obtiuendi: sed vnum tantum licet errent in iure vt supra proba¬ tum est. Igitur cessat pena decre. de mulcta et c. eum qua vbi eius intentio ferebatur ad duo et assequendo secundum. intendebat etiam tenere primum / vel ius quod in eo habenbat / hic vero on: imo assequendo secundum intendebat dmittere primum. Probus

¶ Rigori. Dic quod equitas non est preferenda rigori scripto in specie prolato :t imo prefertur rigor scriptus in specie equitati generali / probat tex. noster et. c. finali. supra de transac. no. Domi. consi. lxxv. col. fi. in causa vbi late videre poteris de publicatione resignationis facienda in loco beneficii secundum regulam cancellarie alias quotas descripsi in c. ordinari / in versi. continuando propositum. supra de offic. or. di. Probus.