Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

In Primum Sententiarum (Redactio A)

Prologus

Prooemium

Quaestio 1 : Quomodo viator possit acquirere fidem

Quaestio 2 : Utrum propositio mentalis componatur ex pluribus partialibus notitiis quarum una est subiectum, alia copula, et alia praedicatum?

Quaestio 3 : An sit possibile intellectum viatoris habere evidentiam de veritatibus theologicis.

Quaestio 4 : An viator acquirat scientiam de veritatibus theologicis per discursum theologicum?

Quaestio 5 : An fides et scientia se compatiantur

Quaestio 6 : An theologia sit scientia practica an speculativa?

Quaestio 7 : De obiecto scientiae et fidei

Distinctio 1

Quaestio 1 : An omnis actus voluntatis sit usus vel fruitio?

Quaestio 2 : An possimus eodem actu diligere medium et finem?

Quaestio 3 : An plures actus possint esse in voluntate

Quaestio 4 : An fruitio sit cognitio, et breviter an quilibet actus voluntatis sit cognitio

Quaestio 5 : An solo deo liceat frui, et sola creatura uti?

Quaestio 6 : De causa dilectionis et delectationis, et quomodo inter se habent

Quaestio 7 : An aliquis potest diligere vel cognoscere unam personam alia non cognita vel dilectas

Quaestio 8 : An voluntas sit causa libera respectu suorum actuum?

Distinctio 2

Quaestio 1 : An Deum esse sit per se notum, an demonstrabile a viatore

Quaestio 2 : An in lumine naturali ostendi potest in Deo omnis imperfectionis carentia, et perfectionis simpliciter positio?

Distinctio 3

Quaestio 1 : An Deus potest creare notitiam intuitivam sine praesentia et existentia obiecti

Quaestio 2 : An notitia abstractiva terminatur ad idem obiectum ad quod terminabatur intuitiva

Quaestio 3 : An visibile producat species per medium ad hoc ut videatur

Quaestio 4 : An universale prius cognoscatur quam singulare

Distinctio 4-5

Quaestio 1 : An regulae logicales teneant in divinis?

Distinctio 6

Quaestio 1 : An Pater Filium de necessitate et naturaliter an voluntarie?

Distinctio 7

Quaestio 1 : An essentia divina sit potentia vel principium generandi Filium?

Distinctio 8

Quaestio 1 : Utrum perfectiones attributales distinguantur inter se?

Quaestio 2 : Utrum Deus sit immutabilis?

Quaestio 3 : An Deus est spiritus simplex et impartibilis

Distinctio 9

Quaestio 1 : An Pater aliquo modo sit prior Filio?

Distinctio 10

Quaestio 1 : An Spiritus Sanctus producatur libere an naturaliter?

Distinctio 11-12

Quaestio 1 : An Spiritus Sanctus procedat a Patre et Filio?

Distinctio 13

Quaestio 1 : An processio Spiritus sancti sit generatio?

Distinctio 14-16

Quaestio 1 : Utrum Spiritui Sancto competat duplex processio

Distinctio 17

Quaestio 1 : An grantia creata sit viatori necessaria ad salutem?

Quaestio 2 : An gratia active ad actum meritorium concurrat?

Quaestio 3 : An actus elicitus a maiori gratia sit magis meritorius?

Quaestio 4 : An caritas acquisita inclinet in suum actum et contra, et universalius an quilibet habitus efficientiam habeat respectu actus?

Quaestio 5 : An aliqua qualitas naturaliter potest produci in instanti

Quaestio 6 : An circumstantia temporis agumentet meritum et ex consequenti gratiam?

Quaestio 7 : An quis mereatur plus per actum interiorem et exteriorem iunctos quam per actum interiorem solum

Quaestio 8 : An sit aliquis actus meritorius vel demeritorius ex natura rei

Quaestio 9 : An caritas diminuatur?

Quaestio 10 : Utrum intensio fiat per maiorem radicationem in subiecto

Quaestio 11 : Utrum intensio fiat non per productionem novae formae magis distantis, sed per corruptionem praecedentis?

Quaestio 12 : Utrum intensio fiat per deputationem a suo contrario?

Quaestio 13 : Utrum qualitates contrariae in gradibus remissis licet non in intensis se compatiantur?

Quaestio 14 : Utrum intensio formae fiat per additionem gradus ad gradum?

Quaestio 15 : An est status in maxima forma possibili vel in maxima magnitudine?

Quaestio 16 : An detur minimum naturale?

Quaestio 17 : An detur remississimum formae?

Quaestio 18 : Penes quid qualitatis intensio attenditur?

Distinctio 20

Quaestio 1 : An personae divinae sunt aequales, et an naturaliter loquendo Deus effectus causet et conservet?

Distinctio 24

Quaestio 1 : An quantitas discreta sit aliqua res quantis inhaerens, et universaliter an sit aliquod indivisibile in quanto?

Quaestio 2 : An unum dicatur de quolibet, et unitas sit res superaddita rei uni sicut numerus res superaddita rebus numeratis?

Distinctio 25-29

Quaestio 1 : An personae divinae ipsis proprietatibus constituantur, et ab invicem personaliter distinguantur?

Distinctio 30-31

Quaestio 1 : An relatio realis distinguatur a fundamento et termino?

Distinctio 33-34

Quaestio 1 : Utrum in Deo persona vel proprietas personalis distinguatur ab essentia divina seu deitati communi personarum aliquo modo ex natura rei seu circumscripta omni operatione animae?

Distinctio 35

Quaestio 1 : An in lumine naturali ponendum est Deum aliud a se intelligere?

Distinctio 37

Quaestio 1 : An Deus sit ubique et in infinito loco imaginario extra caelum?

Distinctio 38

Quaestio 1 : Utrum sit aliqua propositio de futuro contingenti vera?

Distinctio 39

Quaestio 1 : An cum scientia Dei stet futurorum contingentium contingentia?

Distinctio 40

Quaestio 1 : An cum aeterna Dei praedestinatione stet praedestinatum posse damnari?

Quaestio 2 : An sit aliqua causa praedestinations?

Distinctio 43

Quaestio 1 : Utrum potentia Dei possit extendi ad deceptionem?

Distinctio 44

Quaestio 1 : Utrum Deus potuerit mundum fecisse meliorem quam fecerit?

Quaestio 2 : An sit nunc vel an dari potest secundum naturam aliquod actu infinitum

Quaestio 3 : An Deus de sua potentia absoluta potest producere aliquod infinitum magnitudine vel intensione, vel infinitam multitudinem rerum non constituentium aliquod unum?

Quaestio 4 : An dato corpore infinito ipsum potest moveri?

Quaestio 5 : Utrum quaelibet qualitas infinita gradualiter sit infinite activa?

Quaestio 6 : An Deus sit infiniti vigoris?

Distinctio 45

Quaestio 1 : An voluntas Dei semper adimpleatur?

Distinctio 47

Quaestio 1 : An teneamur conformare voluntatem nostram in omnibus voluntati divinae?

Distinctio 48

Quaestio 1 : An voluntas divina sit prima lex obligans

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 13

Utrum qualitates contrariae in gradibus remissis licet non in intensis se compatiantur?
1

⁋ Distinctionis decimeseptime quest. xiii. Lia est positio tenens quod qualitates contrarie non se compatiantur in gradibus inten sis sed bene in remissis: hoc est summa caIliditas nullum gradum frigoris secum con epatitur: nec summum frigus aliquem gra dum caloris secum compatitur: signetur tota latitudo vnius forme in octo gradibus vel in decem: palam est quod habet statum naturaliter. Ignis enim tan tum caloris producit in aquam aliquo certo tempore: quantum vnquam postea producet: diuidatur ille calor in octo partes equales iam numerus octon arius complectitur totam latitudinem: et eum Scto sint numerus pariter par: contenti illa diuisione vna neamus.

2

⁋ Uult hec opinio dicere quod vbi sunt quat¬ tuor gradus caloris totidem sunt frigoris: vt in contrariis tot sunt gradus quot in summa latitudine for me.

3

⁋ Quo fit quod sex gradus caloris vnum gradum frigoris: et sex gradus caloris duos frigoris: et quattuor gradus caloris quattuor gradus frigoris compo tiuntur. sed. vii. gradus caloris repugnant duobus gradibs frigoris: et cuilibet frigiditati vltra vnum gradum: ita quodsi aliquod corpus habeat quattuor gradus caloriet totidem frigoris: illud corpus non est calidum et frigidum copulatiue: sicut scutum cuius vna medietas est calida et alia frigida: illa caliditas non sufficit denoinare sub iectum calidum propter impedimentum contrarium.

4

⁋ Sed complementum huius latitudinis non debet intelligi in qualitatibus spiritualibus: immo hanc opinionem fouentes dicunt quod scientia quantuncumque remissa non compatitur opi nionem quantamlibet circa idem obiectum propinquum. nec vn uersaliter illud verum habet in qualitatibus corporalipus: patet de aere calido citra summum: primo enim de ge neratione quodlibet elementorum habet vnam qualitatem in summo: et aliam citra summum. Propterea opinio quam nprobare quidam videtur primo de generatione quod aer ex natura sua nullos habet gradus frigiditatis est ratio nabilis: et illius opinio preter rationem: cum enim Aristote les quodlibet elementorum in sua naturali dispositione existentium ponat solum duas qualitates primas habe toporet dicere ergo aerem in sua dispositionem nullum abere frigus: et sic non oportet quodlibet compositum habere tot gradus quot sunt in latitudie summa: sufficit enim vnulla sit incompossibilitas caloris citra summum cum ex parte illarum qualitatum. Sd uando aliquod agens determinat se ad aliquos grad citra summum vt de caliditate aeris nunc dictum est non est constituenda tota latitudo.

5

⁋ Sed contra istam positio em arguitur sic: alique qualitates contrarie non se compatiuntur: ergo nulle. consequentia est bona licet arguatur a non distributo ad distributum quia equa est ratio in omnibus. antecedens patet: nam scientia et opinio non se compatiuntur: vt patet quartometaphysice.

6

⁋ Confirmatur: quia in qualitatibus co poralibus albedo a nigredo non se compatiuntur in quibusci que gradibus: et colores medii non erunt compositi ex extri mis: vsriditas enim non est composita ex albedine et nigredine: quia sic purpureus calor et alurgus color essent eiusdem speciei: quod est preter rationem.

7

⁋ Respondetu negando consequentiam: non est idem in spiritualibus et coporia libus: nec hoc est ponderandum ab aduersariis: cum ips dicant cucumque repugnat vnus gradus caloris eidem repugnant omnes: et tamen hoc non oportet in qualitatibus spi ritualibus (vt in questione precedenti dictum est de dilectione sortis et odio platonis)/ et hoc debet eis suffi cere proisto argumento. nec Aristoteles quarto meta physice vult probare opiniones contradictoriarum incom possibiles: eo quod sunt contrarie absolute.

8

⁋ Ad secundum respondetur: quod licet aliqui existiment colores medios esse conflatos realiter ex extremis. Illud tamen simpliciter non tamus: sicut est de qualitatibus actiuis et passiuis. Ad hoc est ratio a posteriori propter rationes apparentes concludentes vnum: et probabiliter inferentes aliud quod es absonum.

9

⁋ Secundo arguitur a quodam doctore sic. ca liditas vt sex et frigiditas vt duo in variis corporibus non se compatiuntur: ergo nec in eodem corpore: et per conse quens inter eas est repugnantia. consequentia tenet: quia ita bene applicatur ipsi ad agendnm in eodem corpore sicut in altis variis corporibus. Modo est proportio maioris inequalitatis inter calorem vt sex et frigus vt duo.

10

⁋ Pri terea arguit iste sic: vel caliditas et frigiditas in qui buscumque gradibus se compatiuntur: vel in aliquibus et in aliquibus non. non primum vt patet ex dictis. si secundum signetur caliditas a: que secum compatitur frigiditatem bi quero vel a precise compatitur secum b: ita quod nunquam compatitur secum maiorem nec minorem vel secum copatitur maiorem et minorem vel maiorem et non minorem vel minorem et non maiorem. Si precise secum compatiturb ita quod nec maiorem nec minorem: sequitur quod si caliditas a intenderetur non remitteretur frigiditas b: quia iam si remitteretur a secum compateretur frigiditatem minorem. Et eodem modo patet quod si remitteretur caliditas a: non intenderetur frigiditas b: quia secum compateretur maiorem: vtrumque tamen illatum est contra dicta: facile autem est alia membra pro equi.

11

⁋ Respondetur ad secundum: concedendo antecedens: negando consequentiam: quia bene verum est quod est proportio maioris inequa litatis: nullum enim agens naturale intendit aliquid corrumpe re nisi vt aliud generet: modo calor vt sex non intendit producere vnum gradum caloris in proprium passum: cum tunc ageret vltra gradum sue proprie perfectionis: et per consequens nullum gradum frigoris corrumpit. Eodem modo si esset frigiditas vt duo cum calidita te vt sex in alio subiecto: nullum gradum frigoris corrumperet: non enim sufficit sola contrarietas ad agendum: sed cum hoc exigitur quod agens sit aptum natu producere suum effectum in tale passum taliter dispositum

12

⁋ Ad alid argumentum quod prolixissime deducit doctor iste / de forliuio dicit quod sufficit vnum verbum: et certe ego miror quare sic ad longum deduxit quia regens in reparationibus dixisset. patet. nullus est in eo color patet ex dictis quod calor vt quattuor compatitur frigus vt quattuor et aliquem gradum minorem: quia partem illius gradus. Sed si loquaris de totali forma: calor vt quattuor patitur secum frigus vt quattuor adequate natu raliter: et hoc si capiamus totam latitudinem terminatam in octo. Si teneamus denarium numerum (sicut quia dam tenent) calor vt quinque compatitur frigus vt quinque: et semper intelligo quantum est er parte qualitatum Superius diximus caliditatem aeris intensam vt sex o stare sine frigore: sic stat dare terram frigidam citra a summum sine caliditate: et ita proportionabiliter de aliis qualitatibus elementorum citra summum.

13

⁋ Ter tio arguitur sic: si contraria simul possent esse in eodem: in eodem potest esse simul durities et mollities: et sic idem erit molle et durum: sed hoc consequens est falsum: secundo enim de generatione. durum est quod non facile cedit conprimenti: et molle quod facile cedit comprimenti.

14

⁋ Con firmatur: quiabtiuns Augustinus in enchiridio cap. xvii. dicit: nullus cibus simul dulcis est e amarus: nullum cor pus vbi album ibi nigrum est: et ita deducit in omnibucontrariis. Sic dicit quod regula dialecticorum in bono et in malo deficit.

15

⁋ Ad primum istorum respondetur quod non quelibet durities a mollities denominat cor pus durum vel molle: sicut dictum est de albedine et nigredine.

16

⁋ Ad aliud potest similiter dici quod nullus ci bus simul dulcis est et amarus. Non enim quilibet gra dus dulcedinis sufficit denominare subiectum dulce

17

⁋ Quarto arguitur sic: Aristoteles in praedicamentis capitulo de quantitate dicit quod nihil est quod videatur contraria iustinere: et substantia susceptibilis contrariorum esse videtur. sed non suscipit in vno a eodem tempori nam nullus simul sanus et eger: albus et niger: et infert: nihil quaem aliud, contraria sustinet. Et per hoc taln quam permedium notum probat magnum et paruum non esse contraria: quia idem simul potest esse magnum et paruum. Et primo physicorum textu commenti vigesimi vbi dicit contra anaxagoram ponentem vnum contrarium fieri ex altero: quod contraria possunt esse in eo¬ dem in potentia sed non in actu.

18

⁋ Insuper contrarie tas est a tota specie. x. metaphysice.

19

⁋ Ad primum istorum potest dici quod loquitur de terminis contrariis vi patet de istis terminis magnum e paruum: quae sunt relatiur opposita modo oppositio relatiua conuenit termis.

20

⁋ Aid istud primi physicorum (quod videtur multum expres sum contra hanc positionem) conceditur quod contraria non sunt simul: voluit enim dicere quod gradus remissi non sun qualitates contrarie: modo Anaxagoras posuit quodlibet in quolibet: ergo posuit intensum calorem cum intenso frigore.

21

⁋ Ad illud decimi metaphysice dicit quod est a tota specie cum tali intensione graduali.

22

⁋ Pont esse argumentum quod qualitates contrarie posiunt esse in eodem subiecto simul: vt denotetur simultas potentie et non potentia simultatis: et licet concedatur in sensu diuiso: non tamen oportet illam concedere in sensu composito in terminis pluralis numeri.

23

⁋ Quidam doctor et aliqui ante eum contra istam positione disputarunt tenentes priorem positionem: sed eorum argumenta possunt solui ex dictis.

24

⁋ Comparans istas duas positiones mi tuo iudico priore veriorem a magis conformem menti philosophi et beati Augustini. Qualitates enim contrarie spirituales in nullis gradibus se compatiuntur (vt sanior tenet positio) / et expresse. iiii. metaphysice probat Aristoteles opiniones contrarias non posse se compati: ec quod sunt contraria: patet consideranti literam: licet superius ter giuersatio data est quod non esset de contrarietate in commi ni. Similiter qualitates non actiue et passiue vt albedo a nigredo pugnant in quibuscumque gradibus (vt sanior tenet modus opinandi argumentum autem nullum est alicuius ponderis contra priorem positionem: argumentum enim illud de actione et reactione equaliter mordet con tra vtramque: vt patet de parte repassa.

25

⁋ Nunc desci do ad modum Simplicii: occasione cnius has duas opi niones instituto necessarias premisimus.

26

⁋ Ex his liquet quod ille modus dicendi no valet vtrobique: quia patet multe sunt qualitates non habentes contraria vt de lumine: visione et ceteris id genus constat: hoc ipsum li quet in qualitatibus non actiuis nec passiuis corpora libus vt de albedine et nigredine. hoc etiam patet de scientia et opinione contrariis quae non permiscentur: ergo ii illis non potest saluari intensio forme illo modo. Etia magis probabile est quod non secompatiuntur contrarie qualitates in gradibus quantuncumque remissis: sed hoc non concluditur alium modum esse inopinabilem.

27

⁋ Sed dubium es in quo sensu vir iste ceperit: quia hoc pot habere multos sensus quod intensio forme fit per hoc quod vnum contrariorum minus vocetur suo contrario. Uno enim modo potest in telligi sic quod caliditas vel queuis alia forma inteditu quia habet contrarium corporale actiuum ipsa non aucta per hoc quod ipsa purgatur o suo contrario: et tunc condemnabis insolubiliter duas positiones praecedentes de inten sione forme hunc modum eradicabis. Si intelligas quod forma intenditur per hoc quod minus miscetur suo contrariohoc est ipsa intenditur ad corruptionem sui contrarii: et ill sensus est probabilis et secundo de celo a mundo ne mod est damnandus gratis: et non debemus ferre senter tiam parte opposita non citata: hunc modum inipresen tiarum relinquo.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 13