Quaestio 1

⁋ predestinatio vero de bonis salutaribus est: et de hominibus saluandis. vt enim ait.

⁋ Distinctionis quadragesime questio prima. Irca hanc distinctionem. xl. in ua Magister loquitur de praedestinatioe: quero an cum eterna dei praedestinatione stet praedestinatum posse damnarius

⁋ Pri destinatio est deus voles dare alicui vitam eternam.

⁋ Deprobatio est deus alicui nolens bare vita etenam.

⁋ Vel scSo s cundum Augustinum in libro de vo catione sanctorum: predestinatio est preparatio gratis in praesenti: et glorie in futuro: ita quod praedestinatio est terminus connotatiuus pro deo suppones: conotando quod ali cui vnit dare vitam eternam: sic quod in recto hoc est de ma teriali significato pro quo supponit) accipitur pro deo: e in connotatione creaturas importat: vt beatitudinem et huiusinodi.

⁋ Et idem dicatur proportionabiliter de termino reprobatio.

⁋ Quo fit quod praedestinatio est re probatio.

⁋ hoc supposito pono duas conclusiones: Prior est. quelibet rationalis creatira fuit eternaliter a deo praedestinata vel reprobata.

⁋ Posterior cor clusio. predestinatus potet reprobari.

⁋ Prior conclu sio patet. quia cuilibsem deus dabit vitam eternam vel non dabit: qrgo ab eterno hoc proposuit. et per consequens conclusto ve ra.

⁋ Posterior patet: quia quilibet predestinatus libere est predestinatus: ergo potest damnari.

⁋ Item si predestinatus non potest reprobari: frustra esset orare pro nobis vel aliis: cuius oppositum Christus docuit: et Iacc bi vltimo. Orate pro inuicem vt saluemini: sed nullus sal uabitur nisi praedestinatus: ergo praedestinatus ab eterno fuit praede stinatus. eodem modo de reprobato.

⁋ Secundo sequitur. licet iste non stent simul: sortes est praedestinatus et sortes est reprobatus: tamen iste simul stant: sortes est praedestinatus e potest reprobari: imo potes hanc concedere: sortes possibi lier est praedestinatus et reprobatus in sensu copulatuo: non enim dubium est immo in sensucategorico: praedestinatus conuenit sorti mediante copula de possibili: similiter reprobatus mediante simili copula.

⁋ Insuper: possibiliter pre destinatus et reprobatus est sortes: ergo sortes possibiliter est praedestinatus et reprobatus. antecedens patet: quia est vna affirmatiua cuius extrema supponunt pro eodem vltra instantias consuetas: ergo est vera: consequentia patet per conuersionem. nec oportet illam ponere in esse per vnam de copulato: vt so tes est praedestinatus et reprobatus: sed per duas de inesse sicut de copulatiua.

⁋ Contra ista arguitur sic. ista es possibilis: praedestinatus reprobabitur: ergo est successio predestinationis in reprobationem: et ecouerso. Assumpti patet: quia repugnantia est tanta inter contrarie opposita ve contradictorie opposita quanta inter praedestinari et re probari: sed contrarie opposita et condictorie opposita praesent verificari de eodem mediante extrinseca copula: v album erit nigrum: sedens erit non sedens.

⁋ Confirmatur: quia scriptus in libro vite non potest deleri: igitur nec damnari: predestinatus non potest reprobari. cnsequentia est lucidu: probatur. autem antecedens per Magistrum historiarum super illo vbo Moysi Exodi. xxxii. vbi dicit. Obsecro doine aut dimitte eis noxam hac: aut deleme de libro in quo me scripsisti. Und ibi ait Magister quod hoc ex magna confidentia in deum est per impossibue dictu: qiuasi diceret sicut est impossibile vt me deleas: sic oro non posse fieri quin dimittas.

⁋ Ad primum nego antecedens et ad probationem dicitur quod hic est maior repugnantia: et causa est: quia albedini nigredo in eodem subiecto succedit: sed numquam postquam aliquis est praedesti natus succedit reprobatio: et causa est: quia si quis est praede stinatus ab eterno est praedestinatus: quod non oportet de al bo a nigro: ad veritatem enim huius: praedestinatus reprobabitur oportet quod ille qui est praedestinatus vel erit praedestina tus reprobetur: quod liquet esse falium.

⁋ Sed dices de in esse istius: praedestinatus reprobabitur est possibilis: ergo et illa de futuro. patet consequentia per regulam logicalem: et antecedens patet: quia hec est eius de in esse hoc est reprobatum: quae est possibilis

⁋ Nego quod illa sit eius de inesse: sed hec vel similis: quod est praedestinatum est reprobatum: vel quod erat praedestinatum est reprobatum: nec refert quod capias terminum connotati uum in de in esse illius: potes enim sufficienter dicere quod erat album est nigrum.

⁋ Ad confirmationem dico quod deleri potest bifariam accipi: vno modo deleri de libro vite presupponit alique fuisse scriptum iu libro vite: et scriptus sic saltem secundum eternam predestinationem non potest deleri de libro vite: non loquor secundum praesentem iustitiam

⁋ Alio modo deleri minus proprie capitur vt tantum valet sicut no scribi. et hoc est possibile de potetia dei absoli ta.

⁋ Secundo arguitur si praedestinatus potest damnari numerus electorum potestiminui: consequens est falsum: ergo et antecedens. probo cosequentiam. quia signato sorte qui est de numero predestinatorum: ipse potest damnari.

⁋ Respondetur. distinguendo istam: vel in sensu composito: et sic est falsa: quia non est possibile quod numerus electorum diminuatur: vel in sensu diuiso e iterum ego distinguo vel quod aliquis nunerus sit priusmior: et postea maior vel econ uerso: et sic nego. vel quod numero electorum dato potest esse aliquis adhuc de illo numero vel sex vel octo et sic non proprie augetur: et concedo in illo sensu.

⁋ Sed dices: Luce. v. super primo vobo: rumpebatur rete dicit glosa: non tot intrant de iudeis quot sunt praedestinati. et Deuteronomin primo. addat deus ad huc numerum multa milia: glo. ad hunc numerum definitum in prescientia dei qui nouit qui sunt eius. et Apocalyp.ii. Tene quod habes ne alius accipiat coronam tuam.

⁋ Dicitur non tot intrant in statu iudaismi quot sunt praedestinati: multi enim facti christiani intrant.

⁋ Illud Deute ronomii intelligitur secundum praesentem iustitiam.