Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 4, De fide

Fides est conformis divino iudicio: solutiones ad multas instantias

1

Consequenter circa materiam praetactam ex ymaginatione dicta possunt solvi multae difficultates ad materiam fidei pertinentes

Prima instantia

2

prima difficultas est utrum aequali certitudiine ex fide credatur futuris contingentibus et articulo necessario sicut huic resurrectio mortis erit et huic deus est et videtur aliquibus quod non / quia unum est necessarium et aliud est contingens quia potest non fore igitur respectu istorum non est aequalis certitudo

Responsio ad prima instantia

3

Ex dictis faciliter potest solvi quoniam licet iudicium futurum possit non fore tamen assensus fidei respectu illius est tantae firmitatis quod assentiendo non potest quis decipi nec amplius potest contingere error in credo illud futurum sicut in credendo istam deus est

4

Et sic non habet suam apparentiam ex parte obiecti

Secunda instantia et rationes

5

Sed probatur quod fides non sit tantae certitudinis sicut dicitur ymmo quod sibi possit subesse falsum

6

/ quia spei potest subesse falsum ergo et fidei / cum species videatur tantae excellentiae sicut fides / quia nihil desit hic probatur antecedens de praescito existenti in gratiae qui credit habere vitam aeternam licet hoc sit falsum licet etiam hoc sit licitum et per hoc mereatur Eodem modo diceretur de fide

7

/ Et confirmatur quia in casu extremae necessitatis credens recipere viaticum scilicet corpus christi recipiat hostiam non consecratam ubi deffectus esset sacerdos petat eum sacerdos utrum credat quod sit verum christi corpus dicet sic et ex fide

8

Item capiatur etiam quod aliquis ex habitu fidei exierit in actum respectu istius verbum incarnabitur et continuetur ille actus / in isto casu tunc credet falsum in instanti post incarnationem vel de facto nunc quia iam incarnatum ergo fidei potest subesse falsum et de facto subest sic credendo Item iste aliquando assensit huic christus incarnabitur modo consequens est falsum et hoc ex fide

9

Etiam ab hac credidit falsum et tamen sibi repraesentatum est ad iustitiam unde credidit filium suum esse immolandum et hoc fuit falsum

10

Item spiritus sanctus potest concurrere active ad assensum falsum ergo fides cum non sit maioris bonitatis et ergo si spiritus sanctus propter hoc et etiam fides antecedens patet / quia nihil producitur quin 3ae personae divinae concurrant

11

Item fides est in potentia obedientali ad cuiuscumque effectus productionem secundum quod deus voluerit eam assumere ergo potest assumere fidem in genere causae efficientis respectu assensus falsi

Opinio Holcot

12

Unde dixi quod actus fide libere producitur a voluntate / Et holcot tenet oppositum et quod intellectus non credit nisi necessitatus et ad hoc facit rationes verum est tamen quod excludit habitum fidei quia non esset difficultas utrum habituatus possit exire libere in actum sed videtur cum reverentia sua quod male incipiat quia nullus ponit quod actus fidei eliciatur sic libere eo quod actus fidei est supernaturalis et etiam habitus est supernaturalis

13

tamen creatura habet aliquam praeviam dispositionem in sua potestate contra posita ponuntur habitus et actus in baptismus est magna difficultas exire in actum in tantum quia se solo non sufficit in actum credibilem ut quod aliquis baptizatus nuttriatur cum sarracenis / tunc si post praesentetur articuli fidei non credet Et tunc si quaeratur quae differentia est inter istum et illum qui non habet habitu fidei dicitur quod differentia est quia iste qui habet habitum cicius disponitur ad habendum actum quam alter cum minori

14

etiam diligentia facta post quam habet usum rationis est meritoria et illa disponit ad habendum actum et intenditur caritas in eo et talis intensio caritatis confertur ad actus et sic actus cicius et facilius producuntur ab isto habentem habitam quam ab alio

15

Istis tamen positis quantumcumque sit habitus et caritas posset faciliter et libere exire in actum credendi Et vere hoc est magnae difficultatis et in hoc decipiuntur aliquando homines / quia inducunt quandoque actum propter rationem qui non est tantum meritorius Etiam actus fidei est tantae virtutis quod per hoc summae boni odiunt malum et diligunt bonum et si crederent quod essent tanta bona post istam vitam non sic facerent sicut faciunt Ideo apostolus multi propter avaritiam apostataverunt a fide Ideo quantum est de rationibus holcot dicitur quod videtur quod arguunt de habitu fidei generato per rationes qui non est verus habitus fidei

Rationes de Holcot

16

Oportet tamen respondere ad rationes suas unde dicit non est in potestate nostra oppinari sine motivo nec in potestate nostra credere proximi dubie / ut datis duabus propositionibus inevidentibus ego non possum vel tamen assentire magis evidenti ergo nec minori sed est maxima inevidentia articulis fidei ergo non possumus assentire

17

Etiam si esset in potestate nostra tunc nos possemus causare tantum assensum quantum nobis placeret et sic videtur quod intellectus non posset assentire alicui propositioni nisi per rationes praedictas modo non est in potestate voluntatis quod aliqua propositio appareat vera sic se sola

Responsio ad rationes de Holcot

18

Notandum est tamen quod lata est differentia inter propositiones indifferentes quantum ad finem hominis consideratas et inter alias quae habent ordinem ad sui finis consecutionem verbi gratia ut de ista res sedet vel non hoc inpertinens est ad salutem / sed utrum bene fecit vel sic recognoscere bona sibi facta est de salutis necessitate unde natura dedit homini quod appeteret civiliter conversari ut eius indigentia relevetur

19

Alii sunt instinctus Et de hoc habetur pulchrum exemplum in macrobio ubit dicit unus quod prioriata sompnia sunt contempnenda et sompnia principium sunt significativa et occurrunt sibi propter necessitatem regiminis Ideo guillelmus parisiensis et de lyra dicunt quod ad personas pu?tis consue?runt aliquando fieri revelationes Cum ergo provisio naturae sit in rebus politicis a fortiori erit in gratuitis cum non magis in illo deffiniat Ideo deus et natura fecerunt ista Ita quod deus dedit creaturae instinctum quod deus / tamen aliquando non percipit propter animae tenebro?tem et in hoc fundatur ydolatria / quoniam ratio debilis est in illo instinctu creaturam in cultu hominis sumpserunt Unde deus multipliciter regit et astitit creaturae ad civiliter conversandum ad credendum non solum quo ad unum sed quod ad omnes

20

et sic patet solutio eorum quae tangit holcot Cum dicitur quod non posset etc si dicatur de illis quae habent ordinem ad suum finem dicitur quod illi sunt speciales motivitates et quod ibi sunt specialiter angeli assistentes / sed nostri teneb?otem non capimus hoc Et cum dicitur quod non possumus assentire magis evidenti etc negatur consequentia quia habemus ibi specialem instinctum

21

/ Etiam fides non movetur propter apparentiam obiecti ideo oppinio ipsius holcot est de fide proveniente ab obiecto vel ratione Et si dicatur quod oportet obiectum intellectus esse apparens / verum est / sic quod notitia per quam apparet sit quoddam verum / et istud non habet ab obiecto et ideo videtur quod holcot defecerit

PrevBack to TopNext