Caput 12

CCACCAAPUTII vuune AEIPTTTIITITAIPTT sua Media stabilire.

Postquam quid contra Media nostra attulerit accepimus, deinceps quemadmodum sua defendat confirmetque, videamus. Itaque Stapletonus, Lib. 11. quatuor media proponit: Primum est, Regusafidei, Cap. 1, & 3. Secundum, Praxis Ecclesiae, Cap. 4. Tertiam, Patrum consentiens interpretatio, Cap. 5. Quartum, Conciliorumpraescripta & decreta interpretatio, Cap. 6. Haec ait esse sola certa & authentica media. Vbi videtis nullam fieri disertam Papae mentionem: quod oblivioni, anconsilio tribuam, nescio. Suspicor aut hanc esse causam, quod in his omnibus Medijs Paparimplicite intelligatur (Nam Regula fidei est, quami Papa probat: pranis Ecclesiae est, quam Papa servat: Patrum interpretatio est, quam Papa sequitur: Conciliorum Definitio est, quam Papa confirmat) aut haec non nisi Media sunt, Papa vero iundex est, & per haec Media indicat. Sic iam quod Bellarminus, & ipse Stapletonus alibi, authoritatem iudicandi ac definiendi tribuunt praxi Ecclesiae, Patrum confeffioni, & Conciliorum interpterationi, id hoc loco Stapletonus evertefent: detur: Nam si ista sunt Media interprerandi Scripturam, tum non in eis sed in Scriptura est summa authontas iudicandi: & si Papa ipse imiis Medijs inclusus intelligitur, tum hanc authoritatem a se removet, & Seripturae tribuit. De, tribus his Staggeroni Medijs diximus, & dicemus itetum alio loco. Nunc de Beglila fidei, quam Stapleronus i actat? uidea mus. Quam ergo Regulam intelligit? Si Scripturam, nos e aminterpretem libenter agnoscimus Et certe. Regula fidei aut ipsa est Scriptura, aut Scnipunae compendium, & summa, & explorata sententia, non aliquid praeter, aut extra Scripturam: ficque Patres senserunt, quando de fidei Regula meminerunt. Tertullianus, in Lib. de Veland. Virgin. sic Regulam hanc interpretatur: Regula quidem fidei simquit) una omnino est, solaammopilis & irrefor smabdis, credendiscilicet inunum Deum omnipotentem, mundi condit orem, &¬ filium eius Iesum Christum, natum ex virgine Maria, crucifixum subPontio Pilato, tertio die resuscitatum a mortuis, receptum in coelis, sedegtem, nunc ad dexteram Patris, venturumiudicare vivos & mortuos per carnis, etiam resur rectionem: & hanc legem fidei vocat. Et Augustinus, in Enchindio, Cap. 56. Nisi sinquit) Spiritus sanctus Deus esset, non poneretur ante Egclesiam in Regulii fidet. Gerson vero, de Commun: sub ytraque specie, per Regulam fidei Scripturam intelligit, cum ait: Scriptura sacra est Regula fidei, caorstra quam beue intellectam non est admittenda authoritae honunum. Nos ad hanc Regulam semper provocamus, eamque nostri Adversarij metuunt acrefugiunt. Et Stapletonus eam ait, Lib. 7. Cap. 1. latius patere, quam Symbolum, & significare eam doctrinam, quam Apostoli Ec lesus tradiderusnt, & quae puiblice ab omnibus recepta fuit, Traditionem scilicet omine m sunptam, atque non scriptam, Sed nos ista Traditionum commenta nihili facimus, & regulam notam, apertam, claram, certam, immutabilem possulamus, Illa non scripta Regida incerta est, paucisque cognita, de qua in proxima sequente Quaestione disseremus. Interimi aut pugnat cum Scripturis, aut non: si pugnat, repudianda sine dubio est; si convenit, id ex Scripturis intelligitur ac indicaum: Cum ergo Scuptira sit amussis & μιον iudicandi e a, cquae scripta noni sunt, unuscriptanon: possunt esse Regida interpietandi Scripgugsytaus mniio bu des onadutoidonos iaainmo igultas (apice cli Sed hanc suamnonscriptam, Regulam Stapletonus ait eue uam aνα¬ λοιαν, de qua Apostolus Rom. 12. & μιζν τῆ καγονος, de quo 2. Cor. 10. & κarονα, de quo Galat. 6. & Phil. 3. Sed constat non illam Papisticam Traditionis Becdefiasticae tegulaim ab Apossolo, intelligi, sed vim ac sententiam Apostolicae praedicationis, quam illi pest literis & libus aperte copioseque expositam, semimtemae memotiae seculorum omnium prodiderunt: Steapletonus, Libs 12. cap. 3. multa testimonia ex Augustino commemorat, quibus suam fidei commentitiam Regulam commendet: sed srillavelimus excutere sigillatim, manifestum erit talem Augustino regulam nunquam in mentemvenisse, qualemisti somniant. Namfegula Augustminomeliaest; quam Scripturis peromnia, convenem professio¬ religionis: nec Augustinus vllam regulam agnoscit, nisiquam Scripturarum sana & Catholica doctrina complectitur: & has non scriptas regulas Papistarum nusquam desiderat. Sic in principio lib. de Genes. ad lit. imperfect. fidem Catholicam explicat, Cap. 1. vbi (inquit Stapletonus) non ea modo quae ponuntur in Symbolo, sed alia multa, quae contra Pelagianos & Manichaeos Ecclesia recenter definierat, in Catholicae fidei regusa complexus est. Sed Stapletonus non attendit Augustinum nihile in regula fidei posuisse, quod non Scripturae complectantur. Quicquid enim Ecclesia contra Manichaeos aut Pelagianos definivit, non aliunde sumpsit, quam ex Canonicis Scripturis: quae propterea Canonicae dictae sunt, quod certam, necessariam, perfectam, minimeque fallacem fidei: totius ac religionis Regulam continent. Et quanquam non aperte atque enucleate ea omnia in Symbolo ponuntur, quae ad refutandos illos haereticos valent, tamen principia eius fidei tradita sunt in Symbolo, quae fusius in Scripturis invenitur, Et Manichaeos primus articulus Symboli, satis refellit. Nam si in Deum credimus, coeli, terraeque, & creaturarum. omnium conditorem, tum vnus Deus est, qui mundum creavit, & neque duo dij sunt, neque mundus a malo Deo factus est, quemadmodumimpie Manichaei docuerunt. Pelagianos, negantes originale peccatum, damnat articulus de Christo ex Virgine per Spiritum sanctum concepto. Nam si Christus hoc modo conceptus natusque fuit, vt nulla originalis peccati labe contaminaretur, tum reliquos homines vniversos eopeccato infectos nasci consequitur: & reliquas Pelagianorum haereses Symbolum, ex Scripturis intellectum & explicatum, refellit. Sed quaenam illa multa sunt, quae Augustinus recitat, non posita in Symboloiscilicetinterponit quaedam de peccato, & poena peccati, contra Belagianos, decreatione rerum omnium contra Manichaeos. At haec etiam ex symbolo disci possunt, & in Scripturis apertissime traduntur. Proferat ex Augustino Stapletonus vel vnum locum, si potest, in quo sanctissimus Pater affirmet, regulam fidei vllum dogma coplecti, quod non sit traditum in Scripturis. Nam haec testimonia, quae ad duxit ex Augustino, nullius Regulae mentionem faciunt, nisi eius, quae sit Scripturarum: cancellia circumscripta. Acerrimum omnium est, quod ex 3. lib. cap. 2. de Doctna Christ. objicitur, vbi Augustinus scribit, regulam fideide Scripturarum planioribus locis, & Ecclesiae authoritate percipi: ubi (inquit Stapletonus) observa, regulam fidei petendam esse, non ex solis Scripturis, sed praeterea ex authoritate Ecclesiae. Sed Augustinus non tribuit Ecclesiae authoritatem statuendi aut definiendi aliquid extra Scripturas, nec regulam fidei dicit esse petendam ex Scripturis & authoritate Ecclesiae, sed monet Scripturarum & Theologiae studiosum, vtsi in locum aliquem inciderit ambigue distinctum, regulam fidei consulat, quam ex planioribus locis Scripturarum, & Ecclesiae authoritate, ide est magisterio, didicit: Non quo Ecclesiae absolutam: esse authoritatem putemus, sed vt nobis Ecclesia suo ductu voceque praecat, & nos ab insidijs haereticorum suae authoritate praemuniat. Habet enim authoritatem Ecclesia interpretandiScripturas, non liberam, atque indefinitam, sed certis legibus ac vinculis astrictam, vt Scripturas non ex ingenio suo, sed ex ipsis Scripturis interpretetur. Quas Ecclesiae legitimas atque authenticas interpretationes necesse est apud omnes pios, nedum Theologiae candidatos, authoritatem maximam habere. Ila verborum haeretica distinctio est, In principioerat verbum, & verbum erat apud Deum, & Deus erat: vtsensus sit, verbum erat in principio apud Deum, sed non erat Deus. Sed hoc (inquit Augustinus) regula fidei refellendum est, qua nobis de Trinitatis aequalitate. praescribitur. Equidem Trinitatis aequalitatem & Scriptura & Ecclesiapraescribit, non eodem tamen aut pari pondere authoritatis. Ecclesia praescribit, quia hoc totum ex Scripturis accepit: Scriptura praescribit, tanquam αυτοπςος, summaque veritas: Ita extra Scripturas nihil Ecclesia praescribit, & quicquid Ecclesia authoritatis habet ad praescribendum, inclusum est finibus Scripturarum: & Stapletonus in Augustino non aliam fidei regulam inveniet, quam quae ex Scripturis ipsis Catholice expositis derivetur.