Table of Contents
Commentaria super libros quinque decretalium
Liber 1
Titulus 1 : De summa trinitate et fide catholica
Titulus 2 : De constitutionibus
Titulus 5 : De postulatione praelatorum
Titulus 6 : De electione et electi potestate
Titulus 7 : De translatione episcopi
Titulus 8 : De auctoritate et usu pallii
Titulus 10 : De supplenda negligentia praelatorum
Titulus 11 : De temporibus ordinationum et qualitate ordinandorum
Titulus 12 : De scrutinio in ordine faciendo
Titulus 13 : De ordinatis ab episcopo qui renunciauit episcopatui
Titulus 14 : De aetate et qualitate et ordine praeficiendorum
Titulus 15 : De sacra unctione
Titulus 16 : De sacramentis non iterandis
Titulus 17 : De filiis presbyterorum ordinandis vel non
Titulus 18 : De servis non ordinandis et eorum manumissione
Titulus 19 : De obligatis ad ratiocinia ordinandis, vel non
Titulus 20 : De corpore vitiatis ordinandis vel non
Titulus 22 : De clericis peregrinis
Titulus 23 : De officio archidiaconi
Titulus 24 : De officio archipresbyteri
Titulus 25 : De officio primicerii
Titulus 26 : De officio sacristae
Titulus 27 : De officio custodis
Titulus 28 : De officio vicarii
Titulus 29 : De officio et potestate iudicis delegati
Titulus 30 : De officio legati
Titulus 31 : De officio judicis ordinarii
Titulus 32 : De officio judicis
Titulus 33 : De majoritate et obedientia
Titulus 34 : De treuga et pace
Titulus 36 : De transactionibus
Titulus 38 : De procuratoribus
Titulus 40 : De his, quae vi metusve causa fiunt
Titulus 41 : De in integrum restitutione
Titulus 42 : De alienatione judicii mutandi causa facta
Liber 2
Titulus 2 : De foro competenti
Titulus 3 : De libelli oblatione
Titulus 4 : De mutuis petitionibus
Titulus 5 : De litis contestatione
Titulus 7 : De juramento calumniae
Titulus 10 : De ordine cognitionum
Titulus 11 : De plus petitionibus
Titulus 12 : De causa possessionis et proprietatis
Titulus 13 : De restitutione spoliatorum
Titulus 14 : De dolo et contumacia
Titulus 15 : De eo, qui mittitur in possessionem causa rei servandae
Titulus 16 : Ut lite pendente nihil innovetur
Titulus 17 : De sequestratione possessionum et fructuum
Titulus 20 : De testibus et attestationibus
Titulus 21 : De testibus cogendis vel non
Titulus 22 : De fide instrumentorum
Titulus 23 : De praesumptionibus
Titulus 26 : De praescriptionibus
Titulus 27 : Sententia et re iudicata
Titulus 28 : De appellationibus, recusationibus, et relationibus
Titulus 29 : De clericis peregrinantibus
Titulus 30 : De confirmatione utili vel inutili
Liber 3
Titulus 1 : De vita et honestate clericorum
Titulus 2 : De cohabitatione clericorum et mulierum
Titulus 3 : De clericis conjugatis
Titulus 4 : De clericis non residentibus in ecclesia vel praebenda
Titulus 5 : De praebendis et dignitatibus
Titulus 6 : De clerico aegrotante vel debilitato
Titulus 7 : De institutionibus
Titulus 8 : De concessione praebendae et ecclesiae non vacantis
Titulus 9 : Ne sede vacante aliquid innovetur
Titulus 10 : De his, quae fiunt a praelato sine consensu capituli
Titulus 11 : De his, quae fiunt a maiori parte capituli
Titulus 12 : Ut ecclesiastica beneficia sine diminutione conferantur
Titulus 13 : De rebus ecclesiae alienandis vel non
Titulus 17 : De emptione et venditione
Titulus 18 : De locato et conducto
Titulus 19 : De rerum permutatione
Titulus 21 : De pignoribus et aliis cautionibus
Titulus 22 : De fidejussoribus
Titulus 25 : De peculio clericorum
Titulus 26 : De testamentis et ultimis voluntatibus
Titulus 27 : De successionibus ab intestato
Titulus 29 : De parochis, et alienis parochianis
Titulus 30 : De decimis, primitiis et oblationibus
Titulus 31 : De regularibus et transeuntibus ad religionem
Titulus 32 : De conversione conjugatorum
Titulus 33 : De conversione infidelium
Titulus 34 : De voto et voti redemptione
Titulus 35 : De statu monachorum et canonicorum regularium
Titulus 36 : De religiosis domibus, ut episcopo sint subiectae
Titulus 37 : De capellis monachorum et aliorum religiosorum
Titulus 38 : De jure patronatus
Titulus 39 : De censibus, exactionibus et procurationibus
Titulus 40 : De consecratione ecclesiae vel altaris
Titulus 41 : De celebratione missarum, et sacramento eucharistiae et divinis officiis
Titulus 42 : De baptismo, et eius effectu
Titulus 43 : De presbytero non baptizato
Titulus 44 : De custodia eucharistiae, chrismatis et aliorum sacramentorum
Titulus 45 : De reliquiis et veneratione sanctorum.
Titulus 46 : De observatione jejuniorum
Titulus 47 : De purificatione post partum
Titulus 48 : De ecclesiis aedificandis vel reparandis
Titulus 49 : De immunitate ecclesiarum, coemiterii, et rerum, ad eas pertinentium
Titulus 50 : Ne clerici vel monachi saecularibus negotiis se immisceant
Liber 4
Titulus 1 : De sponsalibus et matrimoniis
Titulus 2 : De desponsatione impuberum
Titulus 3 : De clandestina desponsatione
Titulus 5 : De conditionibus appositis in desponsatione vel in aliis contractibus
Titulus 6 : Qui clerici vel voventes matrimonium contrahere possunt
Titulus 7 : De eo, qui duxit in matrimonium quam polluit per adulterium
Titulus 8 : De conjugio leprosorum
Titulus 9 : De conjugio servorum
Titulus 10 : De natis ex libero ventre
Titulus 11 : De cognatione spirituali
Titulus 12 : De cognatione legali
Titulus 13 : De eo, qui cognovit consanguineam uxoris suae vel sponsae
Titulus 14 : De consanguinitate et affinitate
Titulus 15 : De frigidis et maleficiatis, et impotentia coeundi
Titulus 16 : De matrimonio contracto contra interdictum ecclesiae
Titulus 17 : Qui filii sint legitimi
Titulus 18 : Qui matrimonium accusare possunt, vel contra illud testari
Titulus 20 : De donationibus inter virum et uxorem et de dote post divortium restituenda
Titulus 21 : De secundis nuptiis
Liber 5
Titulus 1 : De accusationibus, inquisitionibus et denunciationibus
Titulus 2 : De calumniatoribus
Titulus 3 : De simonia, et ne aliquid pro spiritualibus exigatur vel promittatur
Titulus 4 : Ne praelati vices suas vel ecclesias sub annuo censu concedant
Titulus 5 : De magistris, et ne aliquid exigatur pro licentia docendi
Titulus 6 : De judaeis, sarracenis, et eorum servis
Titulus 8 : De schismaticis et ordinatis ab eis
Titulus 9 : De apostatis et reiterantibus baptisma
Titulus 10 : De his, qui filios occiderunt
Titulus 11 : De infantibus et languidis expositis
Titulus 12 : De homicidio voluntario vel casuali
Titulus 14 : De clericis pugnantibus in duello
Titulus 16 : De adulteriis et stupro
Titulus 17 : De raptoribus, incendiariis et violatoribus ecclesiarum
Titulus 22 : De collusione detegenda
Titulus 23 : De delictis puerorum
Titulus 24 : De clerico venatore
Titulus 25 : De clerico venatore
Titulus 27 : De clerico excommunicato, deposito vel interdicto ministrante
Titulus 28 : De clerico non ordinato ministrant
Titulus 29 : De clerico per saltum promoto
Titulus 30 : De eo, qui furtive ordinem suscepit
Titulus 31 : De excessibus praelatorum et subditorum
Titulus 32 : De novi operis nunciatione
Titulus 33 : De privilegiis et excessibus privilegiatorum
Titulus 34 : De purgatione canonica
Titulus 35 : De purgatione vulgari
Titulus 36 : De iniuriis et damno dato
Titulus 38 : De poenitentiis et remissionibus
Titulus 39 : De sententia excommunicationis
Titulus 41
Titulus 41
Caput 1
CAPVT I 1 Quilibet clericus vtiam non tonsecratus, tenetur dicere diuinaofficia, vel ea audire. Excusantur autem infirmi. in num. 2. 3 Non debent laici attractare ministeria domini. 4 Possunt laici dicere psalmos, qui dicuntur in horis, non tamen in modum osfic. ¬ PRESBYTER. (Mane psoluat) quilibet clericus etiam in non sacris ordinibus constitutus, omni die debet di. cere officia diuina, vel audire, vt hic. ar. 91 di. clericus. videre. & c. fi. & 92. dist. c. fi. In ecclesia autem omnes clerici eiusdem ecclesiae debent conuenire, vt eam officient, vt hic. & in praeall. c. 91. di. c. fi. & qui altario, & c. supra, de praeben. cum secundum apostolum. Sed & alii qui non sunt clerici eiusdem eeclessae, quando possunt potius debent officia dicere in ecclesijs, quamin aliis locis, lllae enim ad hoc deputatae sunt. de conse. di. 1. per totum. Imo & laicis illuc adorandum accedere bonum est, videretur tamen quod clerici cuiuscunque ordinis, & etiam praelati ex causa possunt ab officijs, quae dicuntur in ecclesia abhesse, vt si oportet eos intendere circa ministrationem temporalium, sed tamem dicere debent alias vel aequitando, vel stando, vel in domo, vel in va. Et sicut ministeriumabsentis prodest il. lis, qui suint im ecelesiaista, & officium illorum, qui sunt in ecclesia prodest illis qui sunt extra per temporalium ministrationem, quia omnes sunt vnum eorpus in domino. de constit. cum omnes.
2 Infirmi autem bene excusantur a dicendo & in ecclesia fortem abaudiendo, talis tamen debet esse infirmitas, in qua directo, vel occasionaliter sibi obesset, vel obesse timeretur, si celebrationi diuinorum interesset. Infirmis enim non est lex interposita. Sed nunquid tenentur redicere post conualescentiam, quae omiserant, videtur quibusdam quod siue ex necess itate, siue ex voluptate, vel etiam negligentia accurata omiserit, nunquam tamen vlterius peccat, si officia omissa non redicit, sed poenitentia est indicendade peccato omissionis, satis est conueniens, quod sacerdos in eo ei poenitentsam imponat, in quo deliquit. s. in dicendo eadem officia, sed si in hoc non crederet ei proficere, mutabit ei in aliam poenitentiam. In magnis autem festiuitatibus semper inesse debent in ecclesia, nisi magna causa excusarentur. 7. q. 1. si quis in clero. de conse. di. 1. si quis extra. (Competentibus) horas competentes credimus illas, quibus melius creditur populum accessurum ad officium audiendum, si venit populus, alias non tenetur. Alij dicunt, quod semper debet dicere etiam si non veniat, vt ipse sit excusatus. ((A scholaribus clericis) hic licet in quo cunquoe gradu positis, etiam psalmistarii. ar. ad hoc. 23. dist. psalmista. sup. de vi. & ho. cl. c. vt quisqo. 7. q. 1. illudobi expresse dicit de clericis, laici enim qui non sunt sn sortem Dei vocati, non debet contingere ministeria domini. sup. de vi. & ho. cle. c. 1. 2. q. 7. §. de his etiam. 92. di. non liceat. 80. di. c. 1.
Laici autem bene possunt dicere psalmos, qui dicuntur in horis, sed non in modum officim. ar. 11. q. 3. si episcopus. non debent tamen dicere dominus vobiscum. Laicos autem intelligimus etiam templarios & hospitalarios, & Cistercien. & fratres minores, qui non sunt clerici, moniales autem literatae dicunt officia, quia & ipsae possunt dici accipere aliquem ordinem in benedictione. vnde etiam aliquae inter eas sunt diaconissae. 27. q. 1. diaconissam. qui ordo licet sufficiat ad officia dicenda, non tamen septem ordinibus ecclesiae. Et haec quae dicta sunt de constitutionibus fiunt vel licent. De monachis autem non est dubium, quia sunt clerici, hoc autem quod dicit persoluant hoc consilium est, vbi sunt paucs & pauperes propter occupationes super. uenientes. Publicem) coram populo (vt iterum) hic vult dicere, quod ideirco debet stare sesunus vsquoe ad horam tertiam, vel nonam, quando celebranda est missa, vt 44. di. non liceat. de conse. di. 1. solent. vt si aduenerit necessitas celebrandi missam, vel alia sacramenta conferendi quod illa possint perficere.
Caput 2
QVIDAM LRICORVM. (Peculiares) id est, quas sibi appropriant. (Non fiat) non licet has missas dicere & omittere missas de die, sicut non licet eleemosyvnas dare propter vanam gloriam. ar. 1. q. 1. non est putanda. &. c. inquantum. (Audire) praemissas missas, quia etiam missa de sancto Michaenle in honorem Irinitatis dicenda est. Pro alia) . q. debeat meliores segetes habere. vel hic vult dicere, quod soli Deo facrificium altaris offerendum est, qui se hostiam obtulit pro nobis, & hic dicit quod solus Deus adorandus est latrsa, id est ipse solus qui orationes per se potest exaudire, Sancti autem pro nobis apud Deo um interpellant.
Caput 5
EX PARTE VESTRA. &. inf. (Perfusionis) non reprobamus tamen consuetudinem Cister ciensi. & etiam quorundam aliorum, qui post sumptionem corporis & sanguinis Christi aliquid de sanguine ibi dimittunt, vt supponatur vinum purum, & postea communicantes inde possint aliquid sumere non est illicitum, quia etiam non ieiunis, non infirmis, & in causa necessitatis datur, & ita ex iusta causa fit, quia non esset decens tantum sanguinem conficere, nec calix inueniretur qui posset tenere.
Caput 6
CAPVT VI. 1 Panis quo vtimur in confectione torporis Cbristi debet esse triticeus, & vinum de vuis expressum 2 Quid significet coniunctio vini & aquae. 3 Cbristus sub ppecie panu & vini integeresi.
CVM MARTLIE. & infr. (Quis doctorum) vel maiotum (ministerium) hoc est verbum de quo quaesiuit quis adiecerit. Panis) panis autem debet esse de granis frumenti, & vinum de vuis. de conse. dis. 2. in sacramento. vnde videtur aliquibus, quod alia gra na non trans substantiantur. Idem videtur aliquibus quod de agresta, vel vino spissato per decoctionem & facto nectare, & deaceto & de vino extorto, de vuis non fiat sanguis, sed in his non est bonum iudicare, sed bene dicimus, quod melius est omittere celebrationem, quamm de tali. bus conficere, quia aliqua ex praedictis generant abominationes, vel non sunt pulchra, & pulcherrima eligenda sunt in tanto sacramento conficiendo.
Aqua cum vino) veritas videtur, quod panis transsubstantiatur in cor. pus, & vinum & aqua simul in sanguinem, quia Nicolaus dicit: Calix domini non est tantum vinum, nec est tantum aqua, sed vinum & aqua. de conse. dist. 2. c. 1. &. 2. quia si est ibi tantum vinum: est ibitantum Christus sine nobis, si est ibi tantum aqua incipit esse ibi ecclesia sine Christo. Coniunctio enim aquae & vini significat coniunctionem Christi & ecclesiae, tamen si ex negligentia praetermittatur aqua, nihilominus videtur, quod ibi sit verum sacramentum, sed non perfectum, & debet tam parum ibi poni de aqua, quod vinum eam absorbeat, quia Christus non mutatur in ecclesiam sed ecclesia in Christum. Vnde dictum est ad Aug. Et manducabis me, & non ego mutabor in te, sed tu mutaberis in me.
Et no. quod licet tantum panis transsubstantietur in corpus & vsnum, & aqua in sanguinem, tamen sub vtraqe specie Christus integer est, nonenim est corpus sine sanguine & anima, nec sanguis in corpore & anima, Item videtur, quod si tantum aqua sit in calice sine vlno, quod non est ibi sacramentum calicis, & ideo quandocunque perpenderst antequam sumat, debet reincipere verba, per quae fit consecratio calicis cum omnibus sequentibus orationibus, nec nocet si aliquando interserantur verba, que referantur ad sacramentum corporis, sscut sunt illa, panem sanctum vitae aeterne. & illa, facrosanctum filii tui corpus, qula non sunt illa verba per quae conficlatur corpus, sed slla, hoc est corpus meum. Si autem postquaem sumpsisset corpus ex gustu vel aspectu deprehenderet sbi tantumesse aquam, non videtur quod a capite debeat incipere, sed dimittat & de negligentia poeniteat. Melius videtur qurod anteqaueae gustet de aqua, etiam post susceptionem corporis, si perpendat quod ibi sit tantum aqua, apponet in calice vinum, & repetet totam consecrationem sangui. nis. Item videtur quod si timeret scandalum in prorogatione missae, quod sufficeret dicere tantum verba per quae consecratur sanguiscilicet simili modo &c. nec est necesse, quod repetat sequentes orationes. Item videtur, quod si haberet aquam in ore, quod non debet eam emittere, quia propter particulam corporis Christi quae posita fuit in aqua est custodienda, ne viliter tractetur. Item timendum est ne generet scandalum his, qui vident si eam deglutlat tanquam non ieiunus vlterfus conficere non debet. 8. q. 1. nihil. (Alii vero tenent) hoc videtur approbari. inf. (Vinum) de vino expresso de botro constat quod potest confici. de conse. dist. 2. cum omnes. vltra medium.
Caput 8
IN QVADAM VESTPLA EPISTOLA. (Legisse) & erat verum & legerat, quod credere nefariu E erat (Coelo) id est probare eum, esse verum Deum & coelestem (Pater) qui dicit, hic est filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui (Verbum) quando transfiguratus est in monte potentia diuinitatis (Spiritus) qui in specie eolumbae super eum apparuit (Tristis est) per hoc apparet qodanima eiusrationalis erat, quia tristitiam et laetitiam habebat (Et iteram) per hoc ostedit quod anima eius aeterna erat non temporalis vt brutorum (vitalem) rationalem( corpore) id est quod non fuerit fantasma, probant sanguis & aqua, quae de eius latere effluxere, sed aquae effusio nullo modo probat eum esse hominem (componentibus) . i. elementis quae ad compositionem hominis veniunt: vel. i. de membris Chiristi quae ad eius composi. tionem venerant(ex illis) elementis Cex istis) humoribus.
Caput 9
CAPVT IX. 1 offcium non debet dici negligenter, sedatcurate. peo plus corde, quam voce psallendum, & non est peccatum, si id quod dicatur, non iutelligatur, & si aliquis ver siculus ex negligentia omittatur, non peccabitur. & nu. 3. . Non est de praecepto quod magis isti vel ini psalmi dicantur, dummodo septies in die oretur. 2 An peccetile, qui dum est in offcii alio metem babet.
DOLENTES (Syncopa) ad ecclesiastica officia eundum est in honesto habitu. sup. de vit. & hone. cler. clerici officium. & cum deuotione ibi standum, & Deo plus est corde, quam voce psallendum. 92. dist. c. 1. & 3. & videtur quod clericus qui est in diuinis officijs, non peccat, etiam si quod dicit, ibi non intelligat, sed cor suum debet ad Deum habere, & ei psallere, imo si aliquem versum omittat ex negligentia, non peccat, nec etiam a capite psalmi propter hoc reuertendum est, quia si fieret, posset aliquibus scandalum generari sine magna causa, imo & si omittatur psalmus, non debet homo ad illum redire pro pter praedictam causam, tamen confiteri debet suam negligentiam, sed contra maledictus qui officium suum agit negligenter. SSol. illud intelligitur de accurata velata & malitiosa negligentia.
2 Et nos hic loquimur de alia, quae forte contingat ex nimia meditatione, vel conremplatione, sed hic in hoc casu satis rosset dici, quod si adhuc sunt in eodem nocturno, vel si adhuc sunt in dicendo psaimos vespertinos, quod psalmum omissum dicent, & etiam idem forte facere non est periculosum, etiam si alium nocturnum dicerent, nisi esset timor scanqali. Non enim est tanti omissio vnius psalmi, quod propter hoc esset aliquis scandalizandus, quo enim septies oretur, est praece¬ ptum. sup. e. c. 1. sed quod isti, vel slli psalmi dicantur, non est in praecepto, vnde videmus, quodalios pfalmos dicit vna ecclesia, & alios alia.
3 Sed nunquid peccat ille clerscus, dumest in officijs, cogitat super aliquo bono opere spirituali. Sol. videtur quod dum est in officijs, non debet alijs intendere, nisi circa ea, quae ibi dicuntur, vel leguntur nisi necessitas esset, quae dilationem non comparet, quod tunc cogitaret, vel etiam expediret. Sed quid si non intelligit, quae leguntur, debet esse in silentio & rogare Deum, vt lectiones & orationes, & psalmi, & cantus, qui fiutnt in ecclesia, sibi & alijs prosint ad fsalutem, nec tamen videtur peccare, si quando nimis fatigatus esset spiritus, si posset fieri sine scandalo, quond aliquantulum exiret ecclesiam, vel aliqua praeter ea, quae legun. tur diceret, vel cogitaret. Caueat tamen sibi, ne in his excedat. Item si aliquis non interfuit in principio officii sine malitia, non oportet quod a capite incipiat, & idem dicimus de fine, si ei interesse non possit, si tamen magnam partem vel nocturnorum, vel laudis omitteret, bene faceret, si illud diceret.