Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentaria super libros quinque decretalium

Prooemium

Liber 1

Titulus 1 : De summa trinitate et fide catholica

Titulus 2 : De constitutionibus

Titulus 3 : De rescriptis

Titulus 4 : De consuetudine

Titulus 5 : De postulatione praelatorum

Titulus 6 : De electione et electi potestate

Titulus 7 : De translatione episcopi

Titulus 8 : De auctoritate et usu pallii

Titulus 9 : De renunciatione

Titulus 10 : De supplenda negligentia praelatorum

Titulus 11 : De temporibus ordinationum et qualitate ordinandorum

Titulus 12 : De scrutinio in ordine faciendo

Titulus 13 : De ordinatis ab episcopo qui renunciauit episcopatui

Titulus 14 : De aetate et qualitate et ordine praeficiendorum

Titulus 15 : De sacra unctione

Titulus 16 : De sacramentis non iterandis

Titulus 17 : De filiis presbyterorum ordinandis vel non

Titulus 18 : De servis non ordinandis et eorum manumissione

Titulus 19 : De obligatis ad ratiocinia ordinandis, vel non

Titulus 20 : De corpore vitiatis ordinandis vel non

Titulus 21 : De bigamis

Titulus 22 : De clericis peregrinis

Titulus 23 : De officio archidiaconi

Titulus 24 : De officio archipresbyteri

Titulus 25 : De officio primicerii

Titulus 26 : De officio sacristae

Titulus 27 : De officio custodis

Titulus 28 : De officio vicarii

Titulus 29 : De officio et potestate iudicis delegati

Titulus 30 : De officio legati

Titulus 31 : De officio judicis ordinarii

Titulus 32 : De officio judicis

Titulus 33 : De majoritate et obedientia

Titulus 34 : De treuga et pace

Titulus 35 : De pactis

Titulus 36 : De transactionibus

Titulus 37 : De postulando

Titulus 38 : De procuratoribus

Titulus 39 : De syndico

Titulus 40 : De his, quae vi metusve causa fiunt

Titulus 41 : De in integrum restitutione

Titulus 42 : De alienatione judicii mutandi causa facta

Titulus 43 : De arbitris

Liber 2

Titulus 1 : De judiciis

Titulus 2 : De foro competenti

Titulus 3 : De libelli oblatione

Titulus 4 : De mutuis petitionibus

Titulus 5 : De litis contestatione

Titulus 6 : Ut lite non contestata non procedatur ad testium receptionem vel ad sententiam diffinitivam

Titulus 7 : De juramento calumniae

Titulus 8 : De dilationibus

Titulus 9 : De feriis

Titulus 10 : De ordine cognitionum

Titulus 11 : De plus petitionibus

Titulus 12 : De causa possessionis et proprietatis

Titulus 13 : De restitutione spoliatorum

Titulus 14 : De dolo et contumacia

Titulus 15 : De eo, qui mittitur in possessionem causa rei servandae

Titulus 16 : Ut lite pendente nihil innovetur

Titulus 17 : De sequestratione possessionum et fructuum

Titulus 18 : De confessis

Titulus 19 : De probationibus

Titulus 20 : De testibus et attestationibus

Titulus 21 : De testibus cogendis vel non

Titulus 22 : De fide instrumentorum

Titulus 23 : De praesumptionibus

Titulus 24 : De jurejurando

Titulus 25 : De exceptionibus

Titulus 26 : De praescriptionibus

Titulus 27 : Sententia et re iudicata

Titulus 28 : De appellationibus, recusationibus, et relationibus

Titulus 29 : De clericis peregrinantibus

Titulus 30 : De confirmatione utili vel inutili

Liber 3

Titulus 1 : De vita et honestate clericorum

Titulus 2 : De cohabitatione clericorum et mulierum

Titulus 3 : De clericis conjugatis

Titulus 4 : De clericis non residentibus in ecclesia vel praebenda

Titulus 5 : De praebendis et dignitatibus

Titulus 6 : De clerico aegrotante vel debilitato

Titulus 7 : De institutionibus

Titulus 8 : De concessione praebendae et ecclesiae non vacantis

Titulus 9 : Ne sede vacante aliquid innovetur

Titulus 10 : De his, quae fiunt a praelato sine consensu capituli

Titulus 11 : De his, quae fiunt a maiori parte capituli

Titulus 12 : Ut ecclesiastica beneficia sine diminutione conferantur

Titulus 13 : De rebus ecclesiae alienandis vel non

Titulus 14 : De precariis

Titulus 15 : De commodato

Titulus 16 : De deposito

Titulus 17 : De emptione et venditione

Titulus 18 : De locato et conducto

Titulus 19 : De rerum permutatione

Titulus 20 : De feudis

Titulus 21 : De pignoribus et aliis cautionibus

Titulus 22 : De fidejussoribus

Titulus 23 : De solutionibus

Titulus 24 : De donationibus

Titulus 25 : De peculio clericorum

Titulus 26 : De testamentis et ultimis voluntatibus

Titulus 27 : De successionibus ab intestato

Titulus 28 : De sepulturis

Titulus 29 : De parochis, et alienis parochianis

Titulus 30 : De decimis, primitiis et oblationibus

Titulus 31 : De regularibus et transeuntibus ad religionem

Titulus 32 : De conversione conjugatorum

Titulus 33 : De conversione infidelium

Titulus 34 : De voto et voti redemptione

Titulus 35 : De statu monachorum et canonicorum regularium

Titulus 36 : De religiosis domibus, ut episcopo sint subiectae

Titulus 37 : De capellis monachorum et aliorum religiosorum

Titulus 38 : De jure patronatus

Titulus 39 : De censibus, exactionibus et procurationibus

Titulus 40 : De consecratione ecclesiae vel altaris

Titulus 41 : De celebratione missarum, et sacramento eucharistiae et divinis officiis

Titulus 42 : De baptismo, et eius effectu

Titulus 43 : De presbytero non baptizato

Titulus 44 : De custodia eucharistiae, chrismatis et aliorum sacramentorum

Titulus 45 : De reliquiis et veneratione sanctorum.

Titulus 46 : De observatione jejuniorum

Titulus 47 : De purificatione post partum

Titulus 48 : De ecclesiis aedificandis vel reparandis

Titulus 49 : De immunitate ecclesiarum, coemiterii, et rerum, ad eas pertinentium

Titulus 50 : Ne clerici vel monachi saecularibus negotiis se immisceant

Liber 4

Titulus 1 : De sponsalibus et matrimoniis

Titulus 2 : De desponsatione impuberum

Titulus 3 : De clandestina desponsatione

Titulus 4 : De sponsa duorum

Titulus 5 : De conditionibus appositis in desponsatione vel in aliis contractibus

Titulus 6 : Qui clerici vel voventes matrimonium contrahere possunt

Titulus 7 : De eo, qui duxit in matrimonium quam polluit per adulterium

Titulus 8 : De conjugio leprosorum

Titulus 9 : De conjugio servorum

Titulus 10 : De natis ex libero ventre

Titulus 11 : De cognatione spirituali

Titulus 12 : De cognatione legali

Titulus 13 : De eo, qui cognovit consanguineam uxoris suae vel sponsae

Titulus 14 : De consanguinitate et affinitate

Titulus 15 : De frigidis et maleficiatis, et impotentia coeundi

Titulus 16 : De matrimonio contracto contra interdictum ecclesiae

Titulus 17 : Qui filii sint legitimi

Titulus 18 : Qui matrimonium accusare possunt, vel contra illud testari

Titulus 19 : De divortiis

Titulus 20 : De donationibus inter virum et uxorem et de dote post divortium restituenda

Titulus 21 : De secundis nuptiis

Liber 5

Titulus 1 : De accusationibus, inquisitionibus et denunciationibus

Titulus 2 : De calumniatoribus

Titulus 3 : De simonia, et ne aliquid pro spiritualibus exigatur vel promittatur

Titulus 4 : Ne praelati vices suas vel ecclesias sub annuo censu concedant

Titulus 5 : De magistris, et ne aliquid exigatur pro licentia docendi

Titulus 6 : De judaeis, sarracenis, et eorum servis

Titulus 7 : De haereticis

Titulus 8 : De schismaticis et ordinatis ab eis

Titulus 9 : De apostatis et reiterantibus baptisma

Titulus 10 : De his, qui filios occiderunt

Titulus 11 : De infantibus et languidis expositis

Titulus 12 : De homicidio voluntario vel casuali

Titulus 13 : De torneamentis

Titulus 14 : De clericis pugnantibus in duello

Titulus 15 : De sagittariis

Titulus 16 : De adulteriis et stupro

Titulus 17 : De raptoribus, incendiariis et violatoribus ecclesiarum

Titulus 18 : De furtis

Titulus 19 : De usuris

Titulus 20 : De crimine falsi

Titulus 21 : De sortilegiis

Titulus 22 : De collusione detegenda

Titulus 23 : De delictis puerorum

Titulus 24 : De clerico venatore

Titulus 25 : De clerico venatore

Titulus 26 : De maledicis

Titulus 27 : De clerico excommunicato, deposito vel interdicto ministrante

Titulus 28 : De clerico non ordinato ministrant

Titulus 29 : De clerico per saltum promoto

Titulus 30 : De eo, qui furtive ordinem suscepit

Titulus 31 : De excessibus praelatorum et subditorum

Titulus 32 : De novi operis nunciatione

Titulus 33 : De privilegiis et excessibus privilegiatorum

Titulus 34 : De purgatione canonica

Titulus 35 : De purgatione vulgari

Titulus 36 : De iniuriis et damno dato

Titulus 37 : De poenis

Titulus 38 : De poenitentiis et remissionibus

Titulus 39 : De sententia excommunicationis

Titulus 40 : De verborum significatione

Titulus 41 : De regulis juris

Titulus 21

Titulus 21

TITVLVS XXI. DE TESTIBVS CO GENDIS, VEL NON.

Caput 1

CAPVT I. 1 In criminali causa non est quis cogendus ferre testimonium. Veritas an & quando sit celanda & numer. sequent. 2 Qui sine cogendi ferre testimonium. & vids in num. 3. 4. 5. & 5 Peccatum an & quando sit celandum.

CAVSAM MATRIMOnii (Occultent) subtrahendo se a ferendo testimonio. Odio) & intelligo eoe semper se taliter subtrahere, quando non potest veritas aliter apparere, & de hoc in ciuilibus, vbic lict quis proprium interesse prosequitur, cum ibi sit peccatum, in damnum proximi veritatem celare. 11. q. 3. quisquis metu.

Et hoc est verum, nisi hane praesumptionem alia elidat, puta quia sit religiosus, quare magis iurare veretur, vel alia consimili causa. In criminalibus autem, & vbi non est peccatum celare veritatem, non praesumo eum, qui non vult reddere testimonium taliter se subtrahere, & idcirco non est cogendus, nisi manifeste apparet malitia. inf. eo. peruenit.

2. Item dicimus, quod in ciuilibus & criminalibus in talsbus tamem causis, in quibus non coguntur testes, etiam si non subtraherent se gratia, odio, vel timore, tamen si deficiant aliae probationes cogendi sunt. inf. eo. peruenit. 2 Compellas) quidam dicunt, omner indifferenter cogendos ad ferendum testimonium. C. de testi. si quando. Alum dicunt quod illi soli, qui iactant se scire veritatem. Alii tunc eos tantum conmpellent, quando propter desectum probationum perit veritas, quam celare mortale peccatum est. 14. q. 2. quanquam. inf. eod. peruenit. 2. 11. q. 3. quisquis. In criminali autem causa, non coguntur testes. inf. eo. c. pen. sed si ciuiliter agitur de crimine coguntur. inf. eo. peruenit. & c. vl3ti. & c. super his. & c. cum super. Secundum leges autem in omni casu coguntur. inf. eo. super eo. Quaedam tamem personae non coguntur etiam secundum leges nisi magna causa subsit, vt sunt senes valetudinarij, & alij qui continentur. ff. de testi. inuiti. & l. 2. In causa autem inquisitionis compelluntur testes. inf. eo. suge his. & in causis spiritualibus. vt hic. inf. eo. c. caeterum. in causa etiam denunciationis coguntur. inf. de simo. licet Hely.

1 Vel dic generaliter, quod vbicunquoe celare veritatem est peccatum mortale, ibi cogendi sunt testes, quod sic probatur, iste inductus in testimonium peccat mortaliter, nisi reddat testimonium, ergo est cogendus. arg. 2. q. 1. si peccauerit. 22. q. 3. hoc videtur, & hac ratione quia peccatum esset, si ageretur inquirendo contra aliquem diffamatum de aliquo crimine cogendi essent testes. inf. eo. super nis. quia peccatum est sustinere infamem personam in aliqua dignitate. 25. distin. primum.

5 Idem crederem & si diceretur falsum Instrumentum ciuiliter, vel aliter agatur ciuiliter non ad poenam, sed ad pecuniarium commodum consequendum, vel vitandum. C. de fal. l. penul. inf. eo. cum contra. Idem si subtrahantur testes siue ciuiliter, siue criminaliter agitur, cogendi sunt testes, vt dictum est sup. Idem est & si iidem testes malitiose se subtrahant. inf. eo. peruenit. 2. & c. cum contra. vbi autem celare veritatem non est peccatum, vt quando agitur criminaliter, vel etiam ciuiliter. set excipiendo, vel alio modo ad poenam tantum, non dicimus cogendos, quia celare veritatem non est peccatum, sed meritorium, scilicet celare crimen fratris. arg. 2. q. 1. si peccauerit. nisi perseueraret in crimine, quia essent ibi cogendi testes, vt sic eum a malo reuocaret poema, quem Dei timor non reuocabat: vt inf. de vst. & hone. cle. vt clerscorum. ยง. 2. & arg. 22. q. 53. hoc videtur, nisi esset crimen de quo esset periculum, quod esset occultum, sicut haeresis, dilapidatio. Nam in his dicimus testes cogendos etiam si sit occultum, quia nequeunt sine periculo diss imulari. inf. de accus. qualiter. 2. 22. q. 1. si quis per capillum. Item super fama, vel infamia credimus cogendos. infr. eod. super his. Item si dicatur condemnatos de crimine credimus cogendos, quia cum crimen iam sit notorium per sententiam, peccatum esset illud celare. inf. de coh. cler. tua. & c. vestra. Item si dicatur sententia excommunicationis lata in eum cogendi sunt testes, quia hoc non est crimen cum excommunicari possit quis sine causa. inf. de sent. excom. inquisitionis. & hoc eadem ratio est in sententijs de criminibus latis.

5 Si vero diceretur excommunscatum quis sit ipso iure, puta propter manuum iniectionem: vt 17. q. 4. si quis suadente. quia vbi oportet probare erimen, non sunt cogendi testes, nisi in casu, qui est infr. eod. peruenit. 2. vel in alijs easibus, vbi esset peccatum celare veritatem, vt dictum est sup. & idem dicendum est, si sententia exconmmunicationis sic lata sit. excommunico te, nisi solueres 10. hac ratione supradicta, quia non sufficit probare sententiam, nisi probetur crimen, scilicet eum cessasse in solutione, quamuis possit responderi, quod sufficit probare sententiam, nisi aduersarsus probet contrarium. de hoc plenius not. inf. de accu. inquisitio. c. super his.

Caput 2

CAPVT II. CVM SVPER CAVSA quae vertitur.

Caput 3

CAPVT IIII.

SVPER EO. & inf. ( Factum). i. crimen. (Timore) not. etiam in criminali causa testem cogendum si pars aduerfa testes malitiose prohibeat. argu. inf. c. proxi.

Caput 4

CAPVT IIII.

PERVENIT AD AV. dien. ( Ostendit) praesum. ptiue. (Calliditatis) hic dixerunt quidam hunc vim passum non ferre testimonium super principali super coactione. de hoenot sup. titul. proxei. ct intimavtt.

Caput 5

CAPVT V. 1 Testes possunt cogi dicere testimonium quando de iniuria agitur ciuiliter.

PER VENIT AD NOS. (De rebus.) Not. hic appellari rem ecclesiasticam prosecutionem iniuriae. Item b nota. quod quando agitur de iniursa compellentur testes, & intelligo cum de iniursa agitur ciuiliter ad suum interesse, vel hoc est introductum in fauorem ecclesiae & clericorum: & ne culpalaicorumremaneat impunita.

Caput 6

CAPVT VI. CAETERVM. (Quod super consanguinitate.) No. in causis spiritualibus cogi testes. supram eodem capitulo primo.

Caput 7

CAPVT VII. 1 Testes fonodales non sunt cogendi publice testiffeari. 2 Infames an possint esse denuntiatorer. Lestian & quando liceat corrigere suum dictum. 3 An liceat testi addere dicto suo. 1 Testis qualiter dicatur variare.

PRAETEREA SITEstes. (Spnodales.) 33. q. 6. episcopus. in fi. ( Testimonium) in hoc testimonio reddendo non praesentat proprie officium testis, sed officialis vel denunciatoris.

Compelli) hic vult dicere, quod si testes synodales semel denunciauerunt, quod contra christianitatem sicut iurauerant fieri intellexerint secundum quod iurauerant, siue in matrimonio, siue in alijs non debent compelli in publico dicere testimonium super eodem negotio, nisi quando alum non inuenirentur super eodem negotio testes. Et est ratio haec, ne propter redditionem testimonii plures sibi acquirant inimicos, vel dic, quod testimonium praestabunt, sed non iurabunt. Ar. ticulus nouae,) talis fortem, qui non pertinet ad officium suum, tunc enim praecise coguntur reddere testimonium, vt si forte quaeratur de dote, vel de adulterio, nam quia de eo in primo iuramento non fuit facta mentio, de nouo iurare debet, & testificari. sup. tit. proxi. fraternitatis. & e. de testibus. (Publici) qui synodales dicuntur.

Postquam) contra videtur, quuod non. 2. q. 1. si peccauerit. vbi patet, quod illud mandatum denuncsando peccatum proximi omnibus tam infamibus, que alijs factum est. Item magis videntur remouendi qui ante officium erant infames, quo qui postea. R espond. infames vere possunt denunciare, nisi postquem hoc officium assumpserint facti sunt infames, quia si ante erant infames, hoc ipso quod assumpti sunt, videtur cum eis dispensatum, vel ex quo dereliquarunt in officio grauius delinquunt, quam si extra officium. 11. q. 3. praecipue. inf. de vo. & vo. redemp. magnae. & idcirco fortius postea, quoe antea repelluntur. Vel dic, quod ideo non vult, quod valeat testimonium testis synodalis, si postea incurrat infamiam, quia cum hoc testimonium reddat ratione officij, & ei plus quae alii testi credatur, indignum esset, vt & infames haberet ecclesia, Vel dic, quod infamis possit reddere testimonium, sicut quilibet alius, sed non potest sicut testis synodialis, vel dic, quod infamis admittitur ad denuncsandum, sed non ad testificandum: vt hic. & 2. q. 1. in primis. & sup. ti. proxi. ex parte. Incontinenti) antequem partibus loquantur, vel alicui personae, alias enim praesumitur contra eos, nec valet correctio, sed tantum primo dicto stabitur. ar. sup. de testi. sicut. quamuis illud loquat post publicationem testium & etiam post sententsam, sed eadem ratio videtur etiam ante publicationem, & licet stetur dicto primo, vbi testis secundo contrarsum dicit: tamen erit minor ei fides adhibenda, quia propter secundum dictum debilitatur primum. Si autem anteque exeat a conspectu iudicis se corrigat, debet prudenter iudex attendere modum & causam correctionis. inf. de accu. cum dilectus. & nisi cognoscat eum probabiliter se corrigere, incidet in suspicionem vel vacillationem. ff. de testi. l. in testibus. Ves variationis. ff. de test. qui falsa. 3 Si autem non corrigat, sed addat st hoc faciat antequam exeat praesentiam iudicis constat licitum esse, si autem post. ea si hoc facit postquam potuit loqui partibus audiendus est, sed minor fides adhibetur. arg. hic. & Authentic. de test. ยง. quoniam. & ยง. quia vero.

Et not. quod varians dicitur, qui primo dixit aliquid, & postea eius contrarium nullam causam variationis assignans contradicens sibi, id est, qui primo dixit duo impossibilia, vt qui dixit se sciuisse contractum celebratum, & in tali loco & tals die, interrogatus vbi illa die fuit, dicit se alibi fuisse, vacillans dicitur, quia dubitando & timendo loquitur. Item & qui varie loquitur. ff. de fal. l. eos qui. ff. de testi. l. 2. & qui falso. horum autem testimonium non valet, imo puniuntur. C. de test. nullum. Innoc.

Caput 8

CAPVT VIII. 1 Testes in causa inquisitionis an sint cogendi ad testificandum

SVPER HIS. & inf. ( Literis) super his literis procederetur inquirendo, aliter enim non cogerentur testes, cum talium literarum commissio caderet super crimine falsi, vel potest dicere, quod cum etiam de crimine inculpetur aliquis, quod lite pendente dicitur commisisse quod testes super eo cogendi sunt in fauorem iudicis, & elidi possit gorum iurisdictio: vt ff. de iudi. l. si prator.

Cogatis.) Not. in causa inquisitionis cogi testes ad perhibendum testimonium, quia ex officio suo procedit Papa, & non nisi praecedente infamia, & ita es. set peccatum tacere veritatem, vbi vident eligi in episcopum & assumi, in quo populus scandalum pateretur. arg. 61. dist. tantis. & inf. de accu. omnipotens.

Caput 9

CAPVT IX. 1 Testes in criminibus magnis cogi possunt.

CVM CONTRA. ( Compellere) hic habes in crimine cogi debere testes, & dicunt quidam hoc esse propter enormitatem criminis, ovnde & in maioribus criminibus dicunt cogendos testes, vt in haeresi, simonia, nomicidio, & in consimilibus: quia de similibus idem est iudicium. Alii dicunt hoc ideo esse, quia hic profequebatur suum interesse iste, qui agebat de falso, scilicet, ne per falsas literas fatigaretur, ita peccatum esset celare veritatem. n. q. 3. quisquis metu. Sed nonnne dices idem, si in modum exceptionis obiiceret falsitatis crimen testibus .R espon. si velit probare post sententiam eos corruptos falsa dixisse, cogendi sunt, quia peccarent mortaliter, si veritatem tacerent, cum ex illa sententia aliquis damnaretur iniuste, ad hoc. sup. de proba. licet. secus autem si non dicat eos falsum dixisse, sed criminosos, hoc enim non credimus cogendos, quia in nullius praeiudicium tacetur veritas, sed tantum eis poena imponeretur, si crimina probarentur. Vel dic, quod plus placet, quo vbicunque ex probauione criminis quis consecuturus est sententiam lucrosam, vel vitaturus damnosam, semper cogendi sunt testes, quia tunc peccatum esset in alterius praeiudicium tacere veritatem: vt saepe dictum est.

Caput 10

CAPVT X DILECTORVM FILIOrum. (Criminibus) si criminaliter agitur, quidam dicunt idem si ciuiliter, hic. Nam hoc dicunt agi ciuiliter. ar. eius quod hic dicitur, quando per procuratores agebant, sed per hoc non probatur, cum multae criminales causae per procuratorem agantur. ff. an per alium cau. app. l. 1. vel procurator ad certum articulum in medio accusationis constitutus fuit. de hoc not. sup. eo. c. 1. & sup. c. proxi. vel erat tantum procurator ad imo petrandas literas, de quibus hic agitur.

Caput 11

CAPVT XI.

VENERABILIS ERAter. (Super his,) scilicet, super comuniuratione facta & iuramento praestito de occul. tanda coniuratione praedicta. (Absoluant) quod si non fecerint: quia sunt absentes vel pertinaces tu facias.

PrevBack to TopNext