CVM H. LATOR. Abbas). Not. abbatem dispensare, simile. I. de sen. excom. cum illorum. alias enim nisi vbi inuenio expressum, non credo quod abbas, archid. vel alius praelatus sub epo possit dispensare, minores enim praelati, ardua ad episcopum deferre debent. 3. de offi. archi. ad haec. Quidam tamen dicunt, quod capitulum dispensat. arg. 5. de praeben. non igno. de simo. ex nisi. 17. qo. 1. ecclesia. Sed nos non videmus, qualiter illa capitula pro eis faciunt.

Caput 3

CAPVT III. 1 Ordinatio alicuius quomodo probetur, & ad sit dicendum de iurisdictione, quis eam probare debeat. in num. 2. 3 Opponenti contra electionem incumbit pros batio. 4 Probationes descendentes ex praesumptionibus, facile admittunt probationem in cona trarium. 5 Factum in iudiciis & extra iudicium semper oportet probari, si dicitur factum esse contraius, uel solennitatem iuris, omnia enim licent, pisi prohibita probentur.

INNOTVIT NOPIS. ( Licentia) & suo iure. 2. c. 1. alii contra, ordinatus autem a non suo episcopo suspensus est, vt habes hic, de quolibet tamen viro noto, & bonae famae, qui vbi conuersatur habetur pro noto ordinato, etiam si longo tempore hactenus ordinatus habitus est, credam tamen bene ordinatum, nec cogitur aliter probare. haec enim sunt sufficientia argumenta suae ordinationis. ar. 3. decle. pere. inter. & c. se. 9. q. 2. Lugd. sed si aliquid praedictorum deficeret, non starem praesumptionibus praedictis, nisi alias de sua ordinatione probaret, vnde etiam videtur quod praedictis praesumptionibus sit standum, & si constet eum ab alio episcopo ordinatum, cum enim hoc peccatum in suum tantum, & non alienum periculum vergat, minus exacte probationes sufficiunt: vt no. S. de cle. pere. c. 1. Vnde dicunt aliqui & forte non male, quod si episcopr ad quem pertinebat eius ordinatio, & cuius iuri detrahitur per ipsius ordinationem nollet eum recipere pro ordinato, vel nol. let habere pro ordinato, sed pro suspenso tanquam ordinato, a non suo episcopo, quod bene potest etiam si sit bonae famae, & si omnia praemissa interueniunt nisi probet ordinatus, quod de sua authoritate fuit ab alio ordinatus. Alii tamen contradixe¬ runt & maxime, vbi eum in sua praesentia admisit ad seruiendum in ordine suo. In electione autem, si constet eam factam p eos, ad quos non spectat de iure communi, semper ante confirmationem, & post confirmationem factam sine causae cognitione oportet electum probare potestatem datam electoribus. supra, de ap. constitu2tus. Et idem est in iudice, quia si constet eum non habere iurisdictionem super litigantes, semper oportet eam probare iu risdictionem, quousque sententia transeat in rem iudicatam, idem esset postquam sententia transit in rem iudicatam si pars, quae dicit, eos non iudices, nunquam comparuit iuri coram eis.

2 Si enim a paruisset coram eis post lit contest. si vellet postea ei dicere aliquio contra eius iurisdictionem, incumbere ei probatio. C. de proba. leg. fi. ff. de procu. pomp. §. rati. sed quid si partes sint praesentes, & praetereunt has & similes exceptiones, nec iudex eas mouebit, cum liceat partibus eas praeterire, sed si partes sin absentes, iudex qui debet supplere defectum partis, eas debet proponere, & si eas omittat post sententiam confirmatam per secundos iudices poterit pars absens & con, tumax dicere, quod primi iudice non habuerunt iurisdictionem. Alii tamen contradicunt & forte bene. lit haec quidem obtinent in probationibus fundamenti clse iurisdictionis & potestatis iudices electorum, vel aliorum consimilium. In probationibus autem, quae fiunt in causis, quae procedunt ordine iudiciario quis probare debet, longus tractatus est de probationibus, & de testibus, & pluribus alijs loci iuris, & parum praesumitur pro his, quae fiunt in iudicio, nisi probentur. 3. de proba. quoniam. nisi in his quae relinquuntur eis arbitrio, vt in dilationibus & purgationibus dandis. ff. de iu. deli. l. 1. §. fi. 2. qon. 7. per totum. sed & ibi si aliqua partium proba. ret malam dilationem latam, reuocaretur. i. de dila. c. 1. Item pro eo b praesumitur, licet parum etiam in iudicio sup hi quae pertinent ad eius officium, vt in fructuum & impensarum restitutione. insti. de offic. iu. §. 1. & per totum. ff. de rei vend. plane. & sic est in multis alijs. ff. de mi. qu si minor. instit. de le. §. sicut. C. de trant act. age, extra iudicium autem, si aliqua facit, quae pertineant ad officium suum, e semper praesumantur, bene facta e, nisi probetur contra, & semper est obedien dum. 11. q6. 3. quid ergo. 23. questio. 1. qui culpatur. 3. de temp. or. ad aures. I. de pur. ca. c. 2. sup. de offi. or. irrefragabili. in prin. supra, de ap. ad nostram. ff. de iu. iudic. De solennitatibus autem extra iudicium inter partes, & inter alios, semper praesumitur interuenisse consensum, nisi contra probetur. C. de contrahen. stip. leg. 1. & pe. sed cum solennizatur, probatio procedat tantum ex probatione vel praesumptione, cito per alias probationes tollitur probatio. 3. de praesump. quia verisimile. & in pluribus alijs. c. eiusdem ti. supra, de renunc. c. sup. C. de fideius. l. pe. ff. de polli. quaecunque. ff. de fal. l. pe. C. de fi. instr. l. fi. Et ex hoc videtur, quod si aliquis dicit defectum forte interuenisse in electionibus, puta quod non sit factum scrutinium, vel collatio habita, vel communis electio, ipsi opponenti incumbit probatio huius negatiuae.

Et haec vera sunt nisi vbi ius formam dicit probandam. infra, de sen. excom. sac. in princ. supra, de test. in omni. & nisi ius praecipiat interuenire scripturam, videtur enim ius praecepisse, quod scriptura interueniat, vt per eam probetur solennitas. inf. de sen. excom. cum med. sup. de ap. cordi. 10. q6. 2. hoc ius. §. inter praedium. & §. se. contra has autem probationes, quae procedunt ex praesumptionibus tantum, facile admittitur in contrarium probatio, & etiam iudex de facili inquirit. Item no. quod semper in iudicijs, & extra, oportet probari factum, si dicitur factum contra ius, vel si dicit soleni deficere, illud probare debet. ff. de prob. ad ea. quia omnia licent, nisi probentur prohibita. 31. q. 1. c. fi. ff. de testi. l. 1. §. 1. & ff. ex quibus cau. ma. nec non. §. qui. ff. de procu. mutus. §. cum quaeritur.

PrevBack to TopNext

On this page