Table of Contents
Commentaria super libros quinque decretalium
Liber 1
Titulus 1 : De summa trinitate et fide catholica
Titulus 2 : De constitutionibus
Titulus 5 : De postulatione praelatorum
Titulus 6 : De electione et electi potestate
Titulus 7 : De translatione episcopi
Titulus 8 : De auctoritate et usu pallii
Titulus 10 : De supplenda negligentia praelatorum
Titulus 11 : De temporibus ordinationum et qualitate ordinandorum
Titulus 12 : De scrutinio in ordine faciendo
Titulus 13 : De ordinatis ab episcopo qui renunciauit episcopatui
Titulus 14 : De aetate et qualitate et ordine praeficiendorum
Titulus 15 : De sacra unctione
Titulus 16 : De sacramentis non iterandis
Titulus 17 : De filiis presbyterorum ordinandis vel non
Titulus 18 : De servis non ordinandis et eorum manumissione
Titulus 19 : De obligatis ad ratiocinia ordinandis, vel non
Titulus 20 : De corpore vitiatis ordinandis vel non
Titulus 22 : De clericis peregrinis
Titulus 23 : De officio archidiaconi
Titulus 24 : De officio archipresbyteri
Titulus 25 : De officio primicerii
Titulus 26 : De officio sacristae
Titulus 27 : De officio custodis
Titulus 28 : De officio vicarii
Titulus 29 : De officio et potestate iudicis delegati
Titulus 30 : De officio legati
Titulus 31 : De officio judicis ordinarii
Titulus 32 : De officio judicis
Titulus 33 : De majoritate et obedientia
Titulus 34 : De treuga et pace
Titulus 36 : De transactionibus
Titulus 38 : De procuratoribus
Titulus 40 : De his, quae vi metusve causa fiunt
Titulus 41 : De in integrum restitutione
Titulus 42 : De alienatione judicii mutandi causa facta
Liber 2
Titulus 2 : De foro competenti
Titulus 3 : De libelli oblatione
Titulus 4 : De mutuis petitionibus
Titulus 5 : De litis contestatione
Titulus 7 : De juramento calumniae
Titulus 10 : De ordine cognitionum
Titulus 11 : De plus petitionibus
Titulus 12 : De causa possessionis et proprietatis
Titulus 13 : De restitutione spoliatorum
Titulus 14 : De dolo et contumacia
Titulus 15 : De eo, qui mittitur in possessionem causa rei servandae
Titulus 16 : Ut lite pendente nihil innovetur
Titulus 17 : De sequestratione possessionum et fructuum
Titulus 20 : De testibus et attestationibus
Titulus 21 : De testibus cogendis vel non
Titulus 22 : De fide instrumentorum
Titulus 23 : De praesumptionibus
Titulus 26 : De praescriptionibus
Titulus 27 : Sententia et re iudicata
Titulus 28 : De appellationibus, recusationibus, et relationibus
Titulus 29 : De clericis peregrinantibus
Titulus 30 : De confirmatione utili vel inutili
Liber 3
Titulus 1 : De vita et honestate clericorum
Titulus 2 : De cohabitatione clericorum et mulierum
Titulus 3 : De clericis conjugatis
Titulus 4 : De clericis non residentibus in ecclesia vel praebenda
Titulus 5 : De praebendis et dignitatibus
Titulus 6 : De clerico aegrotante vel debilitato
Titulus 7 : De institutionibus
Titulus 8 : De concessione praebendae et ecclesiae non vacantis
Titulus 9 : Ne sede vacante aliquid innovetur
Titulus 10 : De his, quae fiunt a praelato sine consensu capituli
Titulus 11 : De his, quae fiunt a maiori parte capituli
Titulus 12 : Ut ecclesiastica beneficia sine diminutione conferantur
Titulus 13 : De rebus ecclesiae alienandis vel non
Titulus 17 : De emptione et venditione
Titulus 18 : De locato et conducto
Titulus 19 : De rerum permutatione
Titulus 21 : De pignoribus et aliis cautionibus
Titulus 22 : De fidejussoribus
Titulus 25 : De peculio clericorum
Titulus 26 : De testamentis et ultimis voluntatibus
Titulus 27 : De successionibus ab intestato
Titulus 29 : De parochis, et alienis parochianis
Titulus 30 : De decimis, primitiis et oblationibus
Titulus 31 : De regularibus et transeuntibus ad religionem
Titulus 32 : De conversione conjugatorum
Titulus 33 : De conversione infidelium
Titulus 34 : De voto et voti redemptione
Titulus 35 : De statu monachorum et canonicorum regularium
Titulus 36 : De religiosis domibus, ut episcopo sint subiectae
Titulus 37 : De capellis monachorum et aliorum religiosorum
Titulus 38 : De jure patronatus
Titulus 39 : De censibus, exactionibus et procurationibus
Titulus 40 : De consecratione ecclesiae vel altaris
Titulus 41 : De celebratione missarum, et sacramento eucharistiae et divinis officiis
Titulus 42 : De baptismo, et eius effectu
Titulus 43 : De presbytero non baptizato
Titulus 44 : De custodia eucharistiae, chrismatis et aliorum sacramentorum
Titulus 45 : De reliquiis et veneratione sanctorum.
Titulus 46 : De observatione jejuniorum
Titulus 47 : De purificatione post partum
Titulus 48 : De ecclesiis aedificandis vel reparandis
Titulus 49 : De immunitate ecclesiarum, coemiterii, et rerum, ad eas pertinentium
Titulus 50 : Ne clerici vel monachi saecularibus negotiis se immisceant
Liber 4
Titulus 1 : De sponsalibus et matrimoniis
Titulus 2 : De desponsatione impuberum
Titulus 3 : De clandestina desponsatione
Titulus 5 : De conditionibus appositis in desponsatione vel in aliis contractibus
Titulus 6 : Qui clerici vel voventes matrimonium contrahere possunt
Titulus 7 : De eo, qui duxit in matrimonium quam polluit per adulterium
Titulus 8 : De conjugio leprosorum
Titulus 9 : De conjugio servorum
Titulus 10 : De natis ex libero ventre
Titulus 11 : De cognatione spirituali
Titulus 12 : De cognatione legali
Titulus 13 : De eo, qui cognovit consanguineam uxoris suae vel sponsae
Titulus 14 : De consanguinitate et affinitate
Titulus 15 : De frigidis et maleficiatis, et impotentia coeundi
Titulus 16 : De matrimonio contracto contra interdictum ecclesiae
Titulus 17 : Qui filii sint legitimi
Titulus 18 : Qui matrimonium accusare possunt, vel contra illud testari
Titulus 20 : De donationibus inter virum et uxorem et de dote post divortium restituenda
Titulus 21 : De secundis nuptiis
Liber 5
Titulus 1 : De accusationibus, inquisitionibus et denunciationibus
Titulus 2 : De calumniatoribus
Titulus 3 : De simonia, et ne aliquid pro spiritualibus exigatur vel promittatur
Titulus 4 : Ne praelati vices suas vel ecclesias sub annuo censu concedant
Titulus 5 : De magistris, et ne aliquid exigatur pro licentia docendi
Titulus 6 : De judaeis, sarracenis, et eorum servis
Titulus 8 : De schismaticis et ordinatis ab eis
Titulus 9 : De apostatis et reiterantibus baptisma
Titulus 10 : De his, qui filios occiderunt
Titulus 11 : De infantibus et languidis expositis
Titulus 12 : De homicidio voluntario vel casuali
Titulus 14 : De clericis pugnantibus in duello
Titulus 16 : De adulteriis et stupro
Titulus 17 : De raptoribus, incendiariis et violatoribus ecclesiarum
Titulus 22 : De collusione detegenda
Titulus 23 : De delictis puerorum
Titulus 24 : De clerico venatore
Titulus 25 : De clerico venatore
Titulus 27 : De clerico excommunicato, deposito vel interdicto ministrante
Titulus 28 : De clerico non ordinato ministrant
Titulus 29 : De clerico per saltum promoto
Titulus 30 : De eo, qui furtive ordinem suscepit
Titulus 31 : De excessibus praelatorum et subditorum
Titulus 32 : De novi operis nunciatione
Titulus 33 : De privilegiis et excessibus privilegiatorum
Titulus 34 : De purgatione canonica
Titulus 35 : De purgatione vulgari
Titulus 36 : De iniuriis et damno dato
Titulus 38 : De poenitentiis et remissionibus
Titulus 39 : De sententia excommunicationis
Titulus 40
Titulus 40
ACTIO QVOD METVS CAVSA, & de dolo & furti, & aliae consimiles, requirunt damnum. cum enim condemnatio facienda sit ad interesse. ff. quod me. causa. si cum ex. §. quadruplicatur. & §. Iulia. sed si nullum est damnum, nulla fiet condemnatio, & ideo bene licet conuento actione, quod metus causa excipere non interest tua ratione dominii, quod meum est, & hoc probo, scilicet, quod suum fit dominium incumbit metum inferenti, licet sit in possessione, quia constat, quod possessio est mala, vnde non exonerat eum a probatione. Fatemur tamen quod si ratione possessionis interesset eius, quod etiam illud interesse aestimatum restituere debet, vel possessionem rei oblatae, sed etiam si elidatur actio quod met. causa per except. habet tamen alia benefficia eontra metum inferentem, scilicet, l. Iul. de vi. & edictum diui Marci. Haec omnia probantur. ff. quod metus causa, led & partus. cum duabus. ll. sequen. ff. de fur. credi. sed & si reus metum inferens, non excipiat de domimo suo, & si rem restituat, nihilominus post sententiam latam contra eum, inact. quod met causa vendicabit eandem rem. Nec obst. ei exceptio rei iudicatae, quia licet eaedem sunt personae, & res in vtraque causa, causa tamen petendi est alia. supra de offi. dele. causam matrimonii. si autem exceptionem dominii opposuisset, & ea non obstante lata esset sententia restitutionis pro actore: tunc forte posset dici, quod bene obstat exceptio rei iudicatae. ff. de compens. quod in diem. & no. de hoc. infra, de causa pos: cum ecclesia. non obst. C. loca. si quis conducet. vbi dicitur, quod conductor non potest referre quaestionem de dominio locatori quia illud ideo est, quia ab eo causam habet voluntariam, sed metum inferens non habet causam a metum passo saltem voluntariam.
Caput 1
CAPVT I. 1 Qus requimntur ad hoc vt mulier dicatu timore maritialiquid fecise. 2 Eatificatur matrimonium per conscet prius praecesserit metus. 3 Vati& habitas susccbtione diferentia.
PERLATVM EST. ( Patefaciens) de protestatione not. supra, de consti. cum M. supra, de elect. Cumana. reli. (velum) id est, habitum religiosum ne sit. contra. 20. q. 1. vidua. velum) scilicet, conuersionis. 20. q. 1. de votis (simulanit) 22. q. 1. vtilem ( sororum) & priorissae, quia ipsae sine priorissa non possent agere, sed ipsa sine eis posset, vt not. supra., de reseriben. edoeri.
1 Non timore) quia iuuenis erat, & paruum filium habebat, & quia de voluntate protestata est, quando intrauit, ideo transfunditur onus probationis in negantem. de hoc not. supra, de offi. deleg. eum in iure. Vel dic, moniales videntur probare eam non timore mortis intrasse hoc ipso, quod non probatur contra C. qui. mili. non pos. super seruis. libr. 12. vel sponte assumpserint sibi onus probationis. 29. q. 2. euius (ratum) not. metum mortis non tantum aimminere, quando gladii erant praesentes, sed toto tempore quo vixit maritus, quia potestatem necis habebat super eam: si. ff. quod met. causa. si impressi. & intel. ligo hunc metum praesentem, cum semper possit occidi per maritum, quia ita potens erat, quod non poterat habere locum, ad quem confugeret sine timore mortis. ff. quod met. causa. metum. in princip. vnde toto tempore vitae eius, non praesumitur ratificare, sed eo mortuo, si post remaneret, tunc praesumeretur habere ratum.
Si quaeras intra quantum tempus post mortem, vel postquam fuit secura. dicunt quidam per mensem. arg. 1. q. 1. constat. nos dicimus hoc relinquendum arbitrio iudicis. ff. de verb. obli. continuis. §. cum ita. item hoc idem est in matrimonio, quod licet praecesserit metus, si post sequatur consensus, ratifitatur matrimonium, infra, de spon. ad id quod. Item haec mulier quae solenniter velum accepit de manibus episcoporum, & monasterium ingrediendo, vouisse videtur, & hoc vontum tacite ratificare videtur, si cessante timore in monasterio perseueret, si autem sine solennitate accepisset, nec verbo vouisset non intelligeretur ratificare, vt not. infra, de reg. & transact. ex parte. vel si eodem monasterio esset non professe habitum non portantes.
Item differentia est inter votum & habitus susceptionem: quia votum tenetur seruare, nisi metus interuenit qui in virum constantem caderet, nec valebit ei protestatio, nisi ex tali, scilicet, iusto metu interuenit, cum non prosit, nisi vbi iusta causa interuenerit: vt not. supra de elec. Cumana. non est autem iusta causa, nin & metus sit talis, qui caderet in constantem virum, sed in susceptione habitus sufficit, quod qualiscunque metus, vel etiam alia praesumptio, vel protestatio super hoc habita appareat quod habitum inuitus suscipiebat. Vnde si patris comminationibus habitum susciperet illum potest dimittere. 20. q. 3. praesens. secus si vouisset. Ratio diuersitatis, quia in voto cum expressa sit voluntas ei standum est, nisi aliquod expressum appareat in contrarium, sed cum suscipiendo habitum nihil expresse voueat, sed praesumptiue tantum talis praesumptio facile peraliam praesumptionem eliditur.
Caput 3
CAPVT III. 1 Anivmmnenumnun catontun se seruandum. 2 Non tenetur ecelesia illicitam renunciatianem ratam habere. ludae fempercauere debet ae qua direde veniat contra iuramentum.
AD AVRES NOSRAS. Iuramento.) hic habes quod iuramentum metu extortum est seruandum. arg. 22. q. 5. qui compulsus. si quis coactus. infra, de restitut. spol. accepta. infea, de iureiurand. si vero. arg. Contra. supra eodem proxi. c. & infra eodem. c. proxi. infia, de resti. spol. solicite. 15. q. 6. Aauthent. solu. B. dixit quod iuramentum metu extortum, non obligat, & idem dixit praetor, quae vi met. causa fi. ratum non habebo ff. quod met. can. l. 1. alii dicunt, quod si is qui iurat, habet animum obli¬ gandi, se obligat, alias non. ar. infra, de bap. maiores. Alii dicunt, quod licet metu extortum sit iuramentum, tamen seruari debet, quod licet metus interuenerit, tamen noluit. 15. q. 1. merito.
Nos distinguimus inter iuramentum, quod sui natura est malum & turpiter praestitum, quod non obligat, vt not. sup. de elec. venerabilem. & illud, quod non est malum de naturasui, sed turpiter praestitum, id est, dolo vel metu extortum, & tale obligat, hic autem tantum de turpiter, id est, dolo vel metu extortis iuramentis agimus, & dicimus quod iuramentum metu extortum super rebus suis non repetendis obligatorium est, quam tum ad hoc, quod debet iudex seruare quousque absoluatur per episcopum, sed absolui debet, & postea petere, & sic loquitur decr. infr. de iureiur. si vero. & cognoscet episcopus antequam absoluat, am fuerit metus, qui caderet in constantem virum. ff. quod me. causa. metum. haec autem decre. potest intelligi, quando talin metus non interuenit.
2 Sed oppones si talis non interuenit, quare dicitur, quod non obstante tali renunciatione perficiatur ? Respon. quod ecclesia non tenetur habere ratam eius renunciationem illicitam, si non vult, quanuis renuncians non possit petere, vt no. supde renun. quod in dubijs. Vel dic, quod hic me. fuit tantus, quod in constantem vin rum caderet, sed tamen non potest contrauenire, nisi prius obtenta absolutione a suo episcopo, sed si iuramentum, vel fides non interuenisset sua authoritate. posset contrauenire, vt hic dicit.
Semper tamen iudex quantumcumque potest caueat, vt directe non veniat contra iuramentum. lic. vt si iurauerat soluere vsuras soluat, sed postea repetat, infra, de iureiuran. debitores. c. ad nostram. & etiam si iurasset non repetere, posset iudex ex suo officio detentatam compellere ad restituendum, infra, de iureiurand. ad nostram. posset etiam denunciare ad paenitentiam, & si iurasset non denunciare, non debet seruare, quia est contra regulam euangelicam. 2. q. 1. si peccauerit. quousqe autem aliter prouidere potest conmode episcopus non veniat ad absolutionen a iuramento, quamuis contra ius non reputem, si alijs omissis absoluat ( iuramento( facto super libro, vel reliquiis, vel alia re sancta & fide) promissione facta per Deum, vel fidem suam (confirmata) sic quod de caetero non esset plebanus illius ecclesiae, nam si hoc iurasset suo iure repetere non posset, inf. c. proxi. sed Papa remittere posset, & debet iuramentum, intfra, de iureiurando. si vero ( praeficiatur) non obstante praedicta renunciatione ex primo iure, vel ex nouo.
Caput 4
CAPVT IV AD AVDIENTIAM. (Manibus) alias non teneret resignatio. supra de renunciat. quod in dubijs, vt not. 7. q. 1. denique. ( repetendum) si autem iurasset non repetere, non petet. C. si aduer. vendi. l. 1. nisi primo absolueretur ex officio restitueretur sibi, vt not. supra c. proxi. (restitui) actio, quod metus causa eo intentante.
Caput 5
SACRIS EST. ( Contractus) 30. distin. presbyteros. 1. q. 1. constat. 45. dist. de iudicis. ff. qui test. face. pos. qui f. de acquir. pos. l. 1i. in fi. (pro nullo) quidam hoc intelligunt de metu, qui non caderet in constantem virum. Alii intel ligunt hoc quando per metum communicat excommunicato in crimine, se cus si in mensa vel hospitio. arg. infr. de sen. excom. nuper. sed litera sonare videtur de metu, qui cadere debet in constantem vitam, & de eo qui commanicat itt crimine.
Caput 6
CAPVT VI. 1 Metus morton & corporis cruciatus dicitur esse iustus. 1 Fatuitatis est promittere, iurare, & inducere, quae supra cursum inferiorum causarum sunt. Dolas eemetus quando excasant, & iuramentum vi atque dolo extortum an sit remittendum.
CVM DILECTVS EI. LIVS. (Translationem) in veteri compilatione est ordinationem, vt est hic translationem (impedirent) subaudi, legitime faciendam per eos ad quos spectat. Item istud pactum siue promilsio sine consensu episcopi non tenet. infra, de excessio. praela. ficut. vel etiam non tenet contra alios, sed his permittentibus obstat. infra, de dona. inter dilectos. quando autem aliquis eontra factum suum venire possit. not. supra, de elec. nosti. Vel dic & melius, quia isti canonici bene potuerunt ordinem Cister. profiteri tanquam arctiorem. infra, de re. & transi licet. Item potuerunt promitte re, non impedire translationem, ipsi autem per se transferre non possent, nec hoc hic dicitur. (Aeternae) idem est si corporalis. 22. q. 4 si aliud. ff. de iureiurando, verum. C. si aduer. ven. l. 1. ( violentia) forte tali, nisi faciatis voluntate necessitate cogemini, scilicet, authoritate domini Papae, vel alia consimili, quae non caderet in constantem vitum.
1 Mortis) iustus est metus mortis & cruciatus corporis, vt hic. C. de transact. interpositas. C. quod met. cau. metum. Item famae stupri etiam status. ff. quod met. causa. isti quidem. Item omnium rerum forte maioris partis. supra eodem titul. abbas. C. quod met. causa. l. pe. §. si iussu princip. l. 1. Item verberum, & si negetur iustus metus, arbitrio iudicis relinquitur. ff. eodem, non est verisimile. §1. ff. de aedil. edic. quaeritur. §. vltim. ff. ex qui cau. in. l. 3. (fatuitatem) ff. de iur. & fac igno. ne supple. ff. de aedil. edic. quaeritur. §. vlt.
Item ad fatuitatem pertinet omnis promissio, & iuramentum, & inductio quae est supra cursum inferiorum causarum, vt si promittant, quod a iuuene amoueant stimulos carnis, vel quod est contra ius naturale, vel ciuile, vel praetorium, vel contra constitutionem, vel regulam alicuius ordinis. infra, de conuer. coniu. dudum. & hic. & his. licet raro tamen aliquando promissio infringi posset tali dolo extorta, sed iuramentum nunquam, si autem dolus talis esset, quod peritiores falleret, sicut in facto alieno, quod de facili cognosci potest decipiantur, tunc iuramentum authoritate superioris remitti posset, quia dolus & fraus alii etc. sup. de rescript. ex tenore. & ff. de iur. & fac. igno. regula. & quia malitijs est obuiandum. ff. de rei vend. in fundo. Arg. contra. 22. q. 4. §. sed cum his. vbi habes, quod Gabaonitae deceperunt Iosuae in facto alieno, & tamen cogitur seruare iuramentum, sed respon. quia ibi ad fatuitatem alias facilitatem lIosuae pertinuit ille dolus, quia de facili crediderunt, quod non debuerunt. Vel dic illud factum, ne aliquam infa¬ miam periurii incurrerent losuae & seniores Hierusalem nam sicut metus non excusat, nisi sit talis, qui caderet in constantem, ita & dolus non excusat, nisi sit talis quod caderet in prudentissimum. Alii dicunt quod nunquam remittendum est iuramentum dolo extortum, sed dices secundum primos quare non semper punitur dolus etiam si sit magnus: Respon. puniendum est in poenam dolosi, sed non in lucrum fatui, quod esset, si remittatur sibi iuramentum, imo sicut dictum est quod dolus dolo compensetur. ff. de dol. si duo. & culpa cum culpa. ff. de eo per quem fa. est. l. fi. sic fatuitas cum dolo conpensetur, quia lata culpa dolo comparatur. ff. de leg. quod Nerua. & ff. si men. fal. mo. dix. l. 1. §. haec actio. Restitutione) est enim actio quod met. causa, vel dolo, quia hic agitur restitutoria, quae petitur rescissa obligatione per dolum, vel metum factum in pristino statu restitui. ff. de dolo. arbitrio. §. 1. ff. quod met. causa. putet. §. ex hoc.
CAPVT VIII 1 In actione depositi abi interuenit dolus qualiter agendum 2 Depostarus quisaiccum sibi commisuam aperuit dicitur furtum perpetrasse. Depositario an credatur si negat se soluisse saccum sibi commissum, cum constat, quod fuit sibi datus signatus. 2 Interesse quod surgit ex maleficio probatur per iusiurandum Delatio iuramenti an habeat locum in vi compulsiua, expulsiua, inquietatiua & turbatiua. Actio quod metus causa quando habeat locum. 4 An liceat iudici post taxationem factam iurament am praestitum aliquid adimere de summa taxata & iurata, & vide in nu. 5. Appellari an possit a turamento & taxatione expensarum a iudice facta.
SVPER EO QVOD. (Per violentiam) Quid si non lper violentiam, sed per doum fecit. VERBI GRATIA: Saccum cum pecunia penes se depositum aliquis aperuit, postea cum actione depositi repetitur saccus cum pecunia depositus, depositarius reddit saccum resignatum depositum apud se confitetur, id est, saccum consignatum apud se depositum, sed negat ibi pecuniam fuisse, sed lapides fuisse tantum, vel negat tantam pecuniam fuisse, quantam depositor dicit. probationes deficiunt, tamen saccus fuit signatus, dicunt quidam, quod cum in actione depositi venit do¬ lus, vel perfidia depositarii. infra, de depo. c. 1. quod sic procedendum est contra hunc depositarium, si de dolo & perfidia agatur & probatur, sicut contra illum de quo loquitur haec decre. scilicet, quod iuret de quantit ate quae in sacco erat. arg. 2. q. 1. in primis. ff. deposi. l. 1. §. fi. cista signata. secus si nec dolo, nec violentia, sed ex contractu conueniretur, scilicet, depositi, vel alia, nec redarguitur de dolo, quia tunc necessariae sunt legitimae probatio nes super quantitatem pecuniae consignatae. ar. ff. de aedil. edic. aediles. §. pedius. Item alii dicunt, quod furti agi debet & condemnabitur, vt restituat saccum sigillatum, & si non restituerit, deferetur depositario iusiurandum in litem. ff. de iureiur. in li. l. 2. & 3. ff. de rei vendi. qui rest. Pro eodem enim habendus est, qui non restituit, cum dolo fecerit, quominus possit restituere, & contumaciter renunciat restituere. ff. quod vi aut clam. semper. §. eum. nisi certum esset, quod saccus esset resignatus ab eo, quia tunc non condemnaretur ad redditionem sacci signati, sed statim deferaturiusiuran. in litem. ff. de dolo. arbitrio. §. non tamen. ff. depo. l. 1. §. idem Pompo. & §. si pe. ff. de pet. haere. qui se. ff. de condi. furt. in re.
2 Item verum est eum furtum commisisse cum aperuit. ff. depo. si sacculum. debet ergo ei deferri iusiurandum in litem, quantum saccus signatus valebat, quando furtum factum est, & saccus apertus. ff. de in lit. iuran. cum furti. Nec mireris, quia etiam nomine hominis mortui in cuius restitutione mora interuenit, defertur iusiurandum in litem. ff. de in lit. iur. l. in hac. §. vlti.
Et haec vera sunt, vbi dolus interuenit in apertione sacci. ff. de in lit. iur. l. in hac. sed si dieat non interuenisse dolum, cumfecerit contra prohibitionem legis, non creditur ei, nisi probet cum sit praesumptio contra eum. arg. infr. de praesum. c. 1. & not. de hoc supra, de elect. cum in iure. Sed quid si neget se soluisse sac cum, cum constat, quod fuit sibi datus signatus, non creditur ei, nisi aliter praesumptionibus verisimilibus, vel aliis probationibus probet illud. arg. ff. deposi. quod Nerua. & in l. supram alleg. posset dici, quod contra hunc depositarium agitur ad exhibendum, & si non exhibuerit signatum, sicut sibi datus est, dabitur acori iusiurand. in litem. ff. ad exhib. Celsus scribit. 1 responso. & §. 1. & §. sed & si quis. & l. 3. §. 1. non facimus vim de eo, quod hic dicitur de violentia, siue violentia fuit expulsiua, propter quam datur interdictum, vnde vi, siue fuit ablatiua propter quam datur vi bo. rap. in his enim duabus constat, quod praedictum iuramentum defertur. C. vnde vi. si quando.
3 Et idem videtur si vis sit compulsiua, vt hic, nam frustra poneretur in hoc tit. decr. vbi agitur de vi expulsiua, nisi pro eo deferretur hoc iuramentum, & ideo videtur in vi etiam inquietatiua. ff. quod vi aut clam. semper. §. pen. imo plus videtur, quod etiam in turbatiua habet locum delatio huius iuramenti, quia generalis ter loquuntur & haec decre. & lex. C. vnde vi. si quando. §. 1. Item nobis videtur, quod si aliquis rex, vel dominus terrae iniuste banniuerit, vel diffamauerit, vel diffidauerit aliquem, qui multa mobilia & immobilia in eius districtu habebat, quae sunt per alios occupata, quod dominus ei tenetur de omnibus amissis, actione quod metus causa. ff. eo. sicut. §. Pedius. quia metus eius fuit occasio amissionis. ff. eodem. si quid. §. in acti. & §. haec autem actio. & §. quadruplicabitur. & §. iulianus.
Sed contra. ff. eo. metum. in prin. vbi dicitur quod met. causa non habet locum, vbi dicit armatos audiui venire, sed ego fugi, & occupatus sit fundus meus. Solu. illud loquitur, quando vanus fuit timor, nec praesens, sicut ex presse apparet in textu. quia temerarius alias vanus timor est fugere, quam cito audit armatos venire, quia forte non vadunt contra eum. ff. de vi & vi arma. l. 3. §. si quis. sed si armati dicerent, vel mitterent ei, quod contra eum irent, vel alio probabili modo hoc suspicari deberet: tunc bene haberet locum, actio quod me. causa. & tenerentur armati de omni damno, quod eorum occasione iuraret sibi contigisse. ar. praedictarum. ll. & haec & 2. q. 1. in primis. sed tamen propter hoc, non teneretur interdicto vnde vi, nisi occuparent. ff. vnde vi. l. 3. §. si quis autem. ibi enim vis necessaria est. ff. de incen. rui. nau. l. 3. §. non solum (spoliatum) agendo interdicto vnde vi. vel quod met. causa. (Singula mobilia) quae erant in domo, vel elia re immobili, qua fuerit spoliatus. item credimus, & si nulla re immobili sit spoliatus, sed tantum personam inuasit, vel rebus mobilibus spoliatus, vt hic. arg. C. vnde vi. si quando. vbi ponit de rebus arreptis tempore impetus, & non dicunt tempore spoliationis, sed in furto quidam non credunt verum, sed ego non video quare non idem.
4 Taxatione) taxcatione autem facta & iuramento praestito in taxatione non licet praesidi, alias iudici aliquid diminuere de summa taxata & iurata, & si diminuit, non valet sententia. Authent. de iu. §. oportet. Item ille, contra quem fit taxatio, audit taxationem fieri prudenter facit, si appellet propter grauamen taxationis, si in nullo credit se teneri, sed si credit se teneri in aliquo, sed non intantum, quantum fit taxatio, tunc tantum quantum sit grauamen excessus taxationis appellet, tamen si propter hoc non appellet, haec omnia veniunt in cognitionem appellationis, quae fiet a iuramento, vel sententia. C. de iurein. generaliter. §. sibi autem cui. a quo iuramento, vel sententia, si credit eum plus iurasse, quam debet omnino appellet intra iodies, nec seruet se ad appellationem, quae fiet a sententia, quae forte non fertur intra 10. dies, vel etiam si fertur intra 1o. dies, non proderit sibi. Quod sic probo, quia ex iureiurando oritur actio in factum. ff. de iureiurand. sed & si. & C. de reb. cre. l. actori. quod non admitteretur etiam si cassaretur sententia etiam si pronunciaretur appellatio iusta.
Quidam tamen dicunt, & forte non male, quod sufficit appellare a sententia & cassata sententia admittetur ius & actio quaesita ex iureiur. quia sententia procedit ex iureiur. Authent. de iudi. § oportet. C. de duo. reis. l. pen. & totum est vnum factum. ff. de mino. l. 3. §. 1. tamen tutius est appellare etiam a iureiurando, quia si postea non sequeretur sententia, non prouideretur ei postea contra grauamen illatum ex iureiurando, nisi in casi bus. ff. de iureiu. a mor. C. de iureiu. l. 1. & fi. Nec mireris si dixi appellandum a iureiurande, cum tale iusiurandum sententiae comparetur in eo, quod ex eo oritur actio, & exceptio, sicut ex sententia.
Et praedicta habet locum, quando quis iurat esse suum, vel non esse, vel sibi deberi, vel contra, secus est vbi iurat se tantum expendisse, hoc autem iuramentum non comparatur sententiae, sed probationi, & ideo ex tali iuramento non ori¬ tur actio, vel exceptio, & ideo nec est vtile a tali iuramento appellare, sed sufficit appellare a sententia, quae sequitur Authant. de iud. §. oportet. C. vnde vi. si quando. Item no. quod licet iudici non liceat minus iudicare, quam iuratum est, tamen si iudex cognoscat etiam post praestitum iusiurandum, se male taxasse expensas, potest reuocare taxationem suam, & non procedere ad sententiam ex virtute iusiurand. ff. de reg. iur. quod iussit. Non obstat Authent. praedicta. de iudi. §. oportet. quia loquitur, vbi taxatio est legitima, nec reuocatur, sed vbi non est bona, & renocatur secus. Item secus crederem in iuramentis, ex quibus datur actio: quia ibi non licet iudici reuocare post praestitum iuramentum, nisi in casu. ff. de iureiurand. l. admonendi. sicut nec licet iudici reuocare suam sententiam, post. quam tulit, supra de offi. deleg. in literis, c(condemnare) c. vnde vi. l. si quando.