Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentaria super libros quinque decretalium

Prooemium

Liber 1

Titulus 1 : De summa trinitate et fide catholica

Titulus 2 : De constitutionibus

Titulus 3 : De rescriptis

Titulus 4 : De consuetudine

Titulus 5 : De postulatione praelatorum

Titulus 6 : De electione et electi potestate

Titulus 7 : De translatione episcopi

Titulus 8 : De auctoritate et usu pallii

Titulus 9 : De renunciatione

Titulus 10 : De supplenda negligentia praelatorum

Titulus 11 : De temporibus ordinationum et qualitate ordinandorum

Titulus 12 : De scrutinio in ordine faciendo

Titulus 13 : De ordinatis ab episcopo qui renunciauit episcopatui

Titulus 14 : De aetate et qualitate et ordine praeficiendorum

Titulus 15 : De sacra unctione

Titulus 16 : De sacramentis non iterandis

Titulus 17 : De filiis presbyterorum ordinandis vel non

Titulus 18 : De servis non ordinandis et eorum manumissione

Titulus 19 : De obligatis ad ratiocinia ordinandis, vel non

Titulus 20 : De corpore vitiatis ordinandis vel non

Titulus 21 : De bigamis

Titulus 22 : De clericis peregrinis

Titulus 23 : De officio archidiaconi

Titulus 24 : De officio archipresbyteri

Titulus 25 : De officio primicerii

Titulus 26 : De officio sacristae

Titulus 27 : De officio custodis

Titulus 28 : De officio vicarii

Titulus 29 : De officio et potestate iudicis delegati

Titulus 30 : De officio legati

Titulus 31 : De officio judicis ordinarii

Titulus 32 : De officio judicis

Titulus 33 : De majoritate et obedientia

Titulus 34 : De treuga et pace

Titulus 35 : De pactis

Titulus 36 : De transactionibus

Titulus 37 : De postulando

Titulus 38 : De procuratoribus

Titulus 39 : De syndico

Titulus 40 : De his, quae vi metusve causa fiunt

Titulus 41 : De in integrum restitutione

Titulus 42 : De alienatione judicii mutandi causa facta

Titulus 43 : De arbitris

Liber 2

Titulus 1 : De judiciis

Titulus 2 : De foro competenti

Titulus 3 : De libelli oblatione

Titulus 4 : De mutuis petitionibus

Titulus 5 : De litis contestatione

Titulus 6 : Ut lite non contestata non procedatur ad testium receptionem vel ad sententiam diffinitivam

Titulus 7 : De juramento calumniae

Titulus 8 : De dilationibus

Titulus 9 : De feriis

Titulus 10 : De ordine cognitionum

Titulus 11 : De plus petitionibus

Titulus 12 : De causa possessionis et proprietatis

Titulus 13 : De restitutione spoliatorum

Titulus 14 : De dolo et contumacia

Titulus 15 : De eo, qui mittitur in possessionem causa rei servandae

Titulus 16 : Ut lite pendente nihil innovetur

Titulus 17 : De sequestratione possessionum et fructuum

Titulus 18 : De confessis

Titulus 19 : De probationibus

Titulus 20 : De testibus et attestationibus

Titulus 21 : De testibus cogendis vel non

Titulus 22 : De fide instrumentorum

Titulus 23 : De praesumptionibus

Titulus 24 : De jurejurando

Titulus 25 : De exceptionibus

Titulus 26 : De praescriptionibus

Titulus 27 : Sententia et re iudicata

Titulus 28 : De appellationibus, recusationibus, et relationibus

Titulus 29 : De clericis peregrinantibus

Titulus 30 : De confirmatione utili vel inutili

Liber 3

Titulus 1 : De vita et honestate clericorum

Titulus 2 : De cohabitatione clericorum et mulierum

Titulus 3 : De clericis conjugatis

Titulus 4 : De clericis non residentibus in ecclesia vel praebenda

Titulus 5 : De praebendis et dignitatibus

Titulus 6 : De clerico aegrotante vel debilitato

Titulus 7 : De institutionibus

Titulus 8 : De concessione praebendae et ecclesiae non vacantis

Titulus 9 : Ne sede vacante aliquid innovetur

Titulus 10 : De his, quae fiunt a praelato sine consensu capituli

Titulus 11 : De his, quae fiunt a maiori parte capituli

Titulus 12 : Ut ecclesiastica beneficia sine diminutione conferantur

Titulus 13 : De rebus ecclesiae alienandis vel non

Titulus 14 : De precariis

Titulus 15 : De commodato

Titulus 16 : De deposito

Titulus 17 : De emptione et venditione

Titulus 18 : De locato et conducto

Titulus 19 : De rerum permutatione

Titulus 20 : De feudis

Titulus 21 : De pignoribus et aliis cautionibus

Titulus 22 : De fidejussoribus

Titulus 23 : De solutionibus

Titulus 24 : De donationibus

Titulus 25 : De peculio clericorum

Titulus 26 : De testamentis et ultimis voluntatibus

Titulus 27 : De successionibus ab intestato

Titulus 28 : De sepulturis

Titulus 29 : De parochis, et alienis parochianis

Titulus 30 : De decimis, primitiis et oblationibus

Titulus 31 : De regularibus et transeuntibus ad religionem

Titulus 32 : De conversione conjugatorum

Titulus 33 : De conversione infidelium

Titulus 34 : De voto et voti redemptione

Titulus 35 : De statu monachorum et canonicorum regularium

Titulus 36 : De religiosis domibus, ut episcopo sint subiectae

Titulus 37 : De capellis monachorum et aliorum religiosorum

Titulus 38 : De jure patronatus

Titulus 39 : De censibus, exactionibus et procurationibus

Titulus 40 : De consecratione ecclesiae vel altaris

Titulus 41 : De celebratione missarum, et sacramento eucharistiae et divinis officiis

Titulus 42 : De baptismo, et eius effectu

Titulus 43 : De presbytero non baptizato

Titulus 44 : De custodia eucharistiae, chrismatis et aliorum sacramentorum

Titulus 45 : De reliquiis et veneratione sanctorum.

Titulus 46 : De observatione jejuniorum

Titulus 47 : De purificatione post partum

Titulus 48 : De ecclesiis aedificandis vel reparandis

Titulus 49 : De immunitate ecclesiarum, coemiterii, et rerum, ad eas pertinentium

Titulus 50 : Ne clerici vel monachi saecularibus negotiis se immisceant

Liber 4

Titulus 1 : De sponsalibus et matrimoniis

Titulus 2 : De desponsatione impuberum

Titulus 3 : De clandestina desponsatione

Titulus 4 : De sponsa duorum

Titulus 5 : De conditionibus appositis in desponsatione vel in aliis contractibus

Titulus 6 : Qui clerici vel voventes matrimonium contrahere possunt

Titulus 7 : De eo, qui duxit in matrimonium quam polluit per adulterium

Titulus 8 : De conjugio leprosorum

Titulus 9 : De conjugio servorum

Titulus 10 : De natis ex libero ventre

Titulus 11 : De cognatione spirituali

Titulus 12 : De cognatione legali

Titulus 13 : De eo, qui cognovit consanguineam uxoris suae vel sponsae

Titulus 14 : De consanguinitate et affinitate

Titulus 15 : De frigidis et maleficiatis, et impotentia coeundi

Titulus 16 : De matrimonio contracto contra interdictum ecclesiae

Titulus 17 : Qui filii sint legitimi

Titulus 18 : Qui matrimonium accusare possunt, vel contra illud testari

Titulus 19 : De divortiis

Titulus 20 : De donationibus inter virum et uxorem et de dote post divortium restituenda

Titulus 21 : De secundis nuptiis

Liber 5

Titulus 1 : De accusationibus, inquisitionibus et denunciationibus

Titulus 2 : De calumniatoribus

Titulus 3 : De simonia, et ne aliquid pro spiritualibus exigatur vel promittatur

Titulus 4 : Ne praelati vices suas vel ecclesias sub annuo censu concedant

Titulus 5 : De magistris, et ne aliquid exigatur pro licentia docendi

Titulus 6 : De judaeis, sarracenis, et eorum servis

Titulus 7 : De haereticis

Titulus 8 : De schismaticis et ordinatis ab eis

Titulus 9 : De apostatis et reiterantibus baptisma

Titulus 10 : De his, qui filios occiderunt

Titulus 11 : De infantibus et languidis expositis

Titulus 12 : De homicidio voluntario vel casuali

Titulus 13 : De torneamentis

Titulus 14 : De clericis pugnantibus in duello

Titulus 15 : De sagittariis

Titulus 16 : De adulteriis et stupro

Titulus 17 : De raptoribus, incendiariis et violatoribus ecclesiarum

Titulus 18 : De furtis

Titulus 19 : De usuris

Titulus 20 : De crimine falsi

Titulus 21 : De sortilegiis

Titulus 22 : De collusione detegenda

Titulus 23 : De delictis puerorum

Titulus 24 : De clerico venatore

Titulus 25 : De clerico venatore

Titulus 26 : De maledicis

Titulus 27 : De clerico excommunicato, deposito vel interdicto ministrante

Titulus 28 : De clerico non ordinato ministrant

Titulus 29 : De clerico per saltum promoto

Titulus 30 : De eo, qui furtive ordinem suscepit

Titulus 31 : De excessibus praelatorum et subditorum

Titulus 32 : De novi operis nunciatione

Titulus 33 : De privilegiis et excessibus privilegiatorum

Titulus 34 : De purgatione canonica

Titulus 35 : De purgatione vulgari

Titulus 36 : De iniuriis et damno dato

Titulus 37 : De poenis

Titulus 38 : De poenitentiis et remissionibus

Titulus 39 : De sententia excommunicationis

Titulus 40 : De verborum significatione

Titulus 41 : De regulis juris

Titulus 40

Titulus 40

TITVLVS XL. DE MIS QVAE VI MEPVSVE CAVSA fiunt.

ACTIO QVOD METVS CAVSA, & de dolo & furti, & aliae consimiles, requirunt damnum. cum enim condemnatio facienda sit ad interesse. ff. quod me. causa. si cum ex. §. quadruplicatur. & §. Iulia. sed si nullum est damnum, nulla fiet condemnatio, & ideo bene licet conuento actione, quod metus causa excipere non interest tua ratione dominii, quod meum est, & hoc probo, scilicet, quod suum fit dominium incumbit metum inferenti, licet sit in possessione, quia constat, quod possessio est mala, vnde non exonerat eum a probatione. Fatemur tamen quod si ratione possessionis interesset eius, quod etiam illud interesse aestimatum restituere debet, vel possessionem rei oblatae, sed etiam si elidatur actio quod met. causa per except. habet tamen alia benefficia eontra metum inferentem, scilicet, l. Iul. de vi. & edictum diui Marci. Haec omnia probantur. ff. quod metus causa, led & partus. cum duabus. ll. sequen. ff. de fur. credi. sed & si reus metum inferens, non excipiat de domimo suo, & si rem restituat, nihilominus post sententiam latam contra eum, inact. quod met causa vendicabit eandem rem. Nec obst. ei exceptio rei iudicatae, quia licet eaedem sunt personae, & res in vtraque causa, causa tamen petendi est alia. supra de offi. dele. causam matrimonii. si autem exceptionem dominii opposuisset, & ea non obstante lata esset sententia restitutionis pro actore: tunc forte posset dici, quod bene obstat exceptio rei iudicatae. ff. de compens. quod in diem. & no. de hoc. infra, de causa pos: cum ecclesia. non obst. C. loca. si quis conducet. vbi dicitur, quod conductor non potest referre quaestionem de dominio locatori quia illud ideo est, quia ab eo causam habet voluntariam, sed metum inferens non habet causam a metum passo saltem voluntariam.

Caput 1

CAPVT I. 1 Qus requimntur ad hoc vt mulier dicatu timore maritialiquid fecise. 2 Eatificatur matrimonium per conscet prius praecesserit metus. 3 Vati& habitas susccbtione diferentia.

PERLATVM EST. ( Patefaciens) de protestatione not. supra, de consti. cum M. supra, de elect. Cumana. reli. (velum) id est, habitum religiosum ne sit. contra. 20. q. 1. vidua. velum) scilicet, conuersionis. 20. q. 1. de votis (simulanit) 22. q. 1. vtilem ( sororum) & priorissae, quia ipsae sine priorissa non possent agere, sed ipsa sine eis posset, vt not. supra., de reseriben. edoeri.

1 Non timore) quia iuuenis erat, & paruum filium habebat, & quia de voluntate protestata est, quando intrauit, ideo transfunditur onus probationis in negantem. de hoc not. supra, de offi. deleg. eum in iure. Vel dic, moniales videntur probare eam non timore mortis intrasse hoc ipso, quod non probatur contra C. qui. mili. non pos. super seruis. libr. 12. vel sponte assumpserint sibi onus probationis. 29. q. 2. euius (ratum) not. metum mortis non tantum aimminere, quando gladii erant praesentes, sed toto tempore quo vixit maritus, quia potestatem necis habebat super eam: si. ff. quod met. causa. si impressi. & intel. ligo hunc metum praesentem, cum semper possit occidi per maritum, quia ita potens erat, quod non poterat habere locum, ad quem confugeret sine timore mortis. ff. quod met. causa. metum. in princip. vnde toto tempore vitae eius, non praesumitur ratificare, sed eo mortuo, si post remaneret, tunc praesumeretur habere ratum.

Si quaeras intra quantum tempus post mortem, vel postquam fuit secura. dicunt quidam per mensem. arg. 1. q. 1. constat. nos dicimus hoc relinquendum arbitrio iudicis. ff. de verb. obli. continuis. §. cum ita. item hoc idem est in matrimonio, quod licet praecesserit metus, si post sequatur consensus, ratifitatur matrimonium, infra, de spon. ad id quod. Item haec mulier quae solenniter velum accepit de manibus episcoporum, & monasterium ingrediendo, vouisse videtur, & hoc vontum tacite ratificare videtur, si cessante timore in monasterio perseueret, si autem sine solennitate accepisset, nec verbo vouisset non intelligeretur ratificare, vt not. infra, de reg. & transact. ex parte. vel si eodem monasterio esset non professe habitum non portantes.

Item differentia est inter votum & habitus susceptionem: quia votum tenetur seruare, nisi metus interuenit qui in virum constantem caderet, nec valebit ei protestatio, nisi ex tali, scilicet, iusto metu interuenit, cum non prosit, nisi vbi iusta causa interuenerit: vt not. supra de elec. Cumana. non est autem iusta causa, nin & metus sit talis, qui caderet in constantem virum, sed in susceptione habitus sufficit, quod qualiscunque metus, vel etiam alia praesumptio, vel protestatio super hoc habita appareat quod habitum inuitus suscipiebat. Vnde si patris comminationibus habitum susciperet illum potest dimittere. 20. q. 3. praesens. secus si vouisset. Ratio diuersitatis, quia in voto cum expressa sit voluntas ei standum est, nisi aliquod expressum appareat in contrarium, sed cum suscipiendo habitum nihil expresse voueat, sed praesumptiue tantum talis praesumptio facile peraliam praesumptionem eliditur.

Caput 2

CAPVT II. ABBAS SANCTI. ( Vniuersa) non iustum metum amissionem omnium rerum (reuocari) licet peccauerit renunciando, tamen in odium metum inferentis restituitur.

Caput 3

CAPVT III. 1 Anivmmnenumnun catontun se seruandum. 2 Non tenetur ecelesia illicitam renunciatianem ratam habere. ludae fempercauere debet ae qua direde veniat contra iuramentum.

AD AVRES NOSRAS. Iuramento.) hic habes quod iuramentum metu extortum est seruandum. arg. 22. q. 5. qui compulsus. si quis coactus. infra, de restitut. spol. accepta. infea, de iureiurand. si vero. arg. Contra. supra eodem proxi. c. & infra eodem. c. proxi. infia, de resti. spol. solicite. 15. q. 6. Aauthent. solu. B. dixit quod iuramentum metu extortum, non obligat, & idem dixit praetor, quae vi met. causa fi. ratum non habebo ff. quod met. can. l. 1. alii dicunt, quod si is qui iurat, habet animum obli¬ gandi, se obligat, alias non. ar. infra, de bap. maiores. Alii dicunt, quod licet metu extortum sit iuramentum, tamen seruari debet, quod licet metus interuenerit, tamen noluit. 15. q. 1. merito.

Nos distinguimus inter iuramentum, quod sui natura est malum & turpiter praestitum, quod non obligat, vt not. sup. de elec. venerabilem. & illud, quod non est malum de naturasui, sed turpiter praestitum, id est, dolo vel metu extortum, & tale obligat, hic autem tantum de turpiter, id est, dolo vel metu extortis iuramentis agimus, & dicimus quod iuramentum metu extortum super rebus suis non repetendis obligatorium est, quam tum ad hoc, quod debet iudex seruare quousque absoluatur per episcopum, sed absolui debet, & postea petere, & sic loquitur decr. infr. de iureiur. si vero. & cognoscet episcopus antequam absoluat, am fuerit metus, qui caderet in constantem virum. ff. quod me. causa. metum. haec autem decre. potest intelligi, quando talin metus non interuenit.

2 Sed oppones si talis non interuenit, quare dicitur, quod non obstante tali renunciatione perficiatur ? Respon. quod ecclesia non tenetur habere ratam eius renunciationem illicitam, si non vult, quanuis renuncians non possit petere, vt no. supde renun. quod in dubijs. Vel dic, quod hic me. fuit tantus, quod in constantem vin rum caderet, sed tamen non potest contrauenire, nisi prius obtenta absolutione a suo episcopo, sed si iuramentum, vel fides non interuenisset sua authoritate. posset contrauenire, vt hic dicit.

Semper tamen iudex quantumcumque potest caueat, vt directe non veniat contra iuramentum. lic. vt si iurauerat soluere vsuras soluat, sed postea repetat, infra, de iureiuran. debitores. c. ad nostram. & etiam si iurasset non repetere, posset iudex ex suo officio detentatam compellere ad restituendum, infra, de iureiurand. ad nostram. posset etiam denunciare ad paenitentiam, & si iurasset non denunciare, non debet seruare, quia est contra regulam euangelicam. 2. q. 1. si peccauerit. quousqe autem aliter prouidere potest conmode episcopus non veniat ad absolutionen a iuramento, quamuis contra ius non reputem, si alijs omissis absoluat ( iuramento( facto super libro, vel reliquiis, vel alia re sancta & fide) promissione facta per Deum, vel fidem suam (confirmata) sic quod de caetero non esset plebanus illius ecclesiae, nam si hoc iurasset suo iure repetere non posset, inf. c. proxi. sed Papa remittere posset, & debet iuramentum, intfra, de iureiurando. si vero ( praeficiatur) non obstante praedicta renunciatione ex primo iure, vel ex nouo.

Caput 4

CAPVT IV AD AVDIENTIAM. (Manibus) alias non teneret resignatio. supra de renunciat. quod in dubijs, vt not. 7. q. 1. denique. ( repetendum) si autem iurasset non repetere, non petet. C. si aduer. vendi. l. 1. nisi primo absolueretur ex officio restitueretur sibi, vt not. supra c. proxi. (restitui) actio, quod metus causa eo intentante.

Caput 5

CAPVT V.

SACRIS EST. ( Contractus) 30. distin. presbyteros. 1. q. 1. constat. 45. dist. de iudicis. ff. qui test. face. pos. qui f. de acquir. pos. l. 1i. in fi. (pro nullo) quidam hoc intelligunt de metu, qui non caderet in constantem virum. Alii intel ligunt hoc quando per metum communicat excommunicato in crimine, se cus si in mensa vel hospitio. arg. infr. de sen. excom. nuper. sed litera sonare videtur de metu, qui cadere debet in constantem vitam, & de eo qui commanicat itt crimine.

Caput 6

CAPVT VI. 1 Metus morton & corporis cruciatus dicitur esse iustus. 1 Fatuitatis est promittere, iurare, & inducere, quae supra cursum inferiorum causarum sunt. Dolas eemetus quando excasant, & iuramentum vi atque dolo extortum an sit remittendum.

CVM DILECTVS EI. LIVS. (Translationem) in veteri compilatione est ordinationem, vt est hic translationem (impedirent) subaudi, legitime faciendam per eos ad quos spectat. Item istud pactum siue promilsio sine consensu episcopi non tenet. infra, de excessio. praela. ficut. vel etiam non tenet contra alios, sed his permittentibus obstat. infra, de dona. inter dilectos. quando autem aliquis eontra factum suum venire possit. not. supra, de elec. nosti. Vel dic & melius, quia isti canonici bene potuerunt ordinem Cister. profiteri tanquam arctiorem. infra, de re. & transi licet. Item potuerunt promitte re, non impedire translationem, ipsi autem per se transferre non possent, nec hoc hic dicitur. (Aeternae) idem est si corporalis. 22. q. 4 si aliud. ff. de iureiurando, verum. C. si aduer. ven. l. 1. ( violentia) forte tali, nisi faciatis voluntate necessitate cogemini, scilicet, authoritate domini Papae, vel alia consimili, quae non caderet in constantem vitum.

1 Mortis) iustus est metus mortis & cruciatus corporis, vt hic. C. de transact. interpositas. C. quod met. cau. metum. Item famae stupri etiam status. ff. quod met. causa. isti quidem. Item omnium rerum forte maioris partis. supra eodem titul. abbas. C. quod met. causa. l. pe. §. si iussu princip. l. 1. Item verberum, & si negetur iustus metus, arbitrio iudicis relinquitur. ff. eodem, non est verisimile. §1. ff. de aedil. edic. quaeritur. §. vltim. ff. ex qui cau. in. l. 3. (fatuitatem) ff. de iur. & fac igno. ne supple. ff. de aedil. edic. quaeritur. §. vlt.

Item ad fatuitatem pertinet omnis promissio, & iuramentum, & inductio quae est supra cursum inferiorum causarum, vt si promittant, quod a iuuene amoueant stimulos carnis, vel quod est contra ius naturale, vel ciuile, vel praetorium, vel contra constitutionem, vel regulam alicuius ordinis. infra, de conuer. coniu. dudum. & hic. & his. licet raro tamen aliquando promissio infringi posset tali dolo extorta, sed iuramentum nunquam, si autem dolus talis esset, quod peritiores falleret, sicut in facto alieno, quod de facili cognosci potest decipiantur, tunc iuramentum authoritate superioris remitti posset, quia dolus & fraus alii etc. sup. de rescript. ex tenore. & ff. de iur. & fac. igno. regula. & quia malitijs est obuiandum. ff. de rei vend. in fundo. Arg. contra. 22. q. 4. §. sed cum his. vbi habes, quod Gabaonitae deceperunt Iosuae in facto alieno, & tamen cogitur seruare iuramentum, sed respon. quia ibi ad fatuitatem alias facilitatem lIosuae pertinuit ille dolus, quia de facili crediderunt, quod non debuerunt. Vel dic illud factum, ne aliquam infa¬ miam periurii incurrerent losuae & seniores Hierusalem nam sicut metus non excusat, nisi sit talis, qui caderet in constantem, ita & dolus non excusat, nisi sit talis quod caderet in prudentissimum. Alii dicunt quod nunquam remittendum est iuramentum dolo extortum, sed dices secundum primos quare non semper punitur dolus etiam si sit magnus: Respon. puniendum est in poenam dolosi, sed non in lucrum fatui, quod esset, si remittatur sibi iuramentum, imo sicut dictum est quod dolus dolo compensetur. ff. de dol. si duo. & culpa cum culpa. ff. de eo per quem fa. est. l. fi. sic fatuitas cum dolo conpensetur, quia lata culpa dolo comparatur. ff. de leg. quod Nerua. & ff. si men. fal. mo. dix. l. 1. §. haec actio. Restitutione) est enim actio quod met. causa, vel dolo, quia hic agitur restitutoria, quae petitur rescissa obligatione per dolum, vel metum factum in pristino statu restitui. ff. de dolo. arbitrio. §. 1. ff. quod met. causa. putet. §. ex hoc.

CAPVT VIII 1 In actione depositi abi interuenit dolus qualiter agendum 2 Depostarus quisaiccum sibi commisuam aperuit dicitur furtum perpetrasse. Depositario an credatur si negat se soluisse saccum sibi commissum, cum constat, quod fuit sibi datus signatus. 2 Interesse quod surgit ex maleficio probatur per iusiurandum Delatio iuramenti an habeat locum in vi compulsiua, expulsiua, inquietatiua & turbatiua. Actio quod metus causa quando habeat locum. 4 An liceat iudici post taxationem factam iurament am praestitum aliquid adimere de summa taxata & iurata, & vide in nu. 5. Appellari an possit a turamento & taxatione expensarum a iudice facta.

SVPER EO QVOD. (Per violentiam) Quid si non lper violentiam, sed per doum fecit. VERBI GRATIA: Saccum cum pecunia penes se depositum aliquis aperuit, postea cum actione depositi repetitur saccus cum pecunia depositus, depositarius reddit saccum resignatum depositum apud se confitetur, id est, saccum consignatum apud se depositum, sed negat ibi pecuniam fuisse, sed lapides fuisse tantum, vel negat tantam pecuniam fuisse, quantam depositor dicit. probationes deficiunt, tamen saccus fuit signatus, dicunt quidam, quod cum in actione depositi venit do¬ lus, vel perfidia depositarii. infra, de depo. c. 1. quod sic procedendum est contra hunc depositarium, si de dolo & perfidia agatur & probatur, sicut contra illum de quo loquitur haec decre. scilicet, quod iuret de quantit ate quae in sacco erat. arg. 2. q. 1. in primis. ff. deposi. l. 1. §. fi. cista signata. secus si nec dolo, nec violentia, sed ex contractu conueniretur, scilicet, depositi, vel alia, nec redarguitur de dolo, quia tunc necessariae sunt legitimae probatio nes super quantitatem pecuniae consignatae. ar. ff. de aedil. edic. aediles. §. pedius. Item alii dicunt, quod furti agi debet & condemnabitur, vt restituat saccum sigillatum, & si non restituerit, deferetur depositario iusiurandum in litem. ff. de iureiur. in li. l. 2. & 3. ff. de rei vendi. qui rest. Pro eodem enim habendus est, qui non restituit, cum dolo fecerit, quominus possit restituere, & contumaciter renunciat restituere. ff. quod vi aut clam. semper. §. eum. nisi certum esset, quod saccus esset resignatus ab eo, quia tunc non condemnaretur ad redditionem sacci signati, sed statim deferaturiusiuran. in litem. ff. de dolo. arbitrio. §. non tamen. ff. depo. l. 1. §. idem Pompo. & §. si pe. ff. de pet. haere. qui se. ff. de condi. furt. in re.

2 Item verum est eum furtum commisisse cum aperuit. ff. depo. si sacculum. debet ergo ei deferri iusiurandum in litem, quantum saccus signatus valebat, quando furtum factum est, & saccus apertus. ff. de in lit. iuran. cum furti. Nec mireris, quia etiam nomine hominis mortui in cuius restitutione mora interuenit, defertur iusiurandum in litem. ff. de in lit. iur. l. in hac. §. vlti.

Et haec vera sunt, vbi dolus interuenit in apertione sacci. ff. de in lit. iur. l. in hac. sed si dieat non interuenisse dolum, cumfecerit contra prohibitionem legis, non creditur ei, nisi probet cum sit praesumptio contra eum. arg. infr. de praesum. c. 1. & not. de hoc supra, de elect. cum in iure. Sed quid si neget se soluisse sac cum, cum constat, quod fuit sibi datus signatus, non creditur ei, nisi aliter praesumptionibus verisimilibus, vel aliis probationibus probet illud. arg. ff. deposi. quod Nerua. & in l. supram alleg. posset dici, quod contra hunc depositarium agitur ad exhibendum, & si non exhibuerit signatum, sicut sibi datus est, dabitur acori iusiurand. in litem. ff. ad exhib. Celsus scribit. 1 responso. & §. 1. & §. sed & si quis. & l. 3. §. 1. non facimus vim de eo, quod hic dicitur de violentia, siue violentia fuit expulsiua, propter quam datur interdictum, vnde vi, siue fuit ablatiua propter quam datur vi bo. rap. in his enim duabus constat, quod praedictum iuramentum defertur. C. vnde vi. si quando.

3 Et idem videtur si vis sit compulsiua, vt hic, nam frustra poneretur in hoc tit. decr. vbi agitur de vi expulsiua, nisi pro eo deferretur hoc iuramentum, & ideo videtur in vi etiam inquietatiua. ff. quod vi aut clam. semper. §. pen. imo plus videtur, quod etiam in turbatiua habet locum delatio huius iuramenti, quia generalis ter loquuntur & haec decre. & lex. C. vnde vi. si quando. §. 1. Item nobis videtur, quod si aliquis rex, vel dominus terrae iniuste banniuerit, vel diffamauerit, vel diffidauerit aliquem, qui multa mobilia & immobilia in eius districtu habebat, quae sunt per alios occupata, quod dominus ei tenetur de omnibus amissis, actione quod metus causa. ff. eo. sicut. §. Pedius. quia metus eius fuit occasio amissionis. ff. eodem. si quid. §. in acti. & §. haec autem actio. & §. quadruplicabitur. & §. iulianus.

Sed contra. ff. eo. metum. in prin. vbi dicitur quod met. causa non habet locum, vbi dicit armatos audiui venire, sed ego fugi, & occupatus sit fundus meus. Solu. illud loquitur, quando vanus fuit timor, nec praesens, sicut ex presse apparet in textu. quia temerarius alias vanus timor est fugere, quam cito audit armatos venire, quia forte non vadunt contra eum. ff. de vi & vi arma. l. 3. §. si quis. sed si armati dicerent, vel mitterent ei, quod contra eum irent, vel alio probabili modo hoc suspicari deberet: tunc bene haberet locum, actio quod me. causa. & tenerentur armati de omni damno, quod eorum occasione iuraret sibi contigisse. ar. praedictarum. ll. & haec & 2. q. 1. in primis. sed tamen propter hoc, non teneretur interdicto vnde vi, nisi occuparent. ff. vnde vi. l. 3. §. si quis autem. ibi enim vis necessaria est. ff. de incen. rui. nau. l. 3. §. non solum (spoliatum) agendo interdicto vnde vi. vel quod met. causa. (Singula mobilia) quae erant in domo, vel elia re immobili, qua fuerit spoliatus. item credimus, & si nulla re immobili sit spoliatus, sed tantum personam inuasit, vel rebus mobilibus spoliatus, vt hic. arg. C. vnde vi. si quando. vbi ponit de rebus arreptis tempore impetus, & non dicunt tempore spoliationis, sed in furto quidam non credunt verum, sed ego non video quare non idem.

4 Taxatione) taxcatione autem facta & iuramento praestito in taxatione non licet praesidi, alias iudici aliquid diminuere de summa taxata & iurata, & si diminuit, non valet sententia. Authent. de iu. §. oportet. Item ille, contra quem fit taxatio, audit taxationem fieri prudenter facit, si appellet propter grauamen taxationis, si in nullo credit se teneri, sed si credit se teneri in aliquo, sed non intantum, quantum fit taxatio, tunc tantum quantum sit grauamen excessus taxationis appellet, tamen si propter hoc non appellet, haec omnia veniunt in cognitionem appellationis, quae fiet a iuramento, vel sententia. C. de iurein. generaliter. §. sibi autem cui. a quo iuramento, vel sententia, si credit eum plus iurasse, quam debet omnino appellet intra iodies, nec seruet se ad appellationem, quae fiet a sententia, quae forte non fertur intra 10. dies, vel etiam si fertur intra 1o. dies, non proderit sibi. Quod sic probo, quia ex iureiurando oritur actio in factum. ff. de iureiurand. sed & si. & C. de reb. cre. l. actori. quod non admitteretur etiam si cassaretur sententia etiam si pronunciaretur appellatio iusta.

Quidam tamen dicunt, & forte non male, quod sufficit appellare a sententia & cassata sententia admittetur ius & actio quaesita ex iureiur. quia sententia procedit ex iureiur. Authent. de iudi. § oportet. C. de duo. reis. l. pen. & totum est vnum factum. ff. de mino. l. 3. §. 1. tamen tutius est appellare etiam a iureiurando, quia si postea non sequeretur sententia, non prouideretur ei postea contra grauamen illatum ex iureiurando, nisi in casi bus. ff. de iureiu. a mor. C. de iureiu. l. 1. & fi. Nec mireris si dixi appellandum a iureiurande, cum tale iusiurandum sententiae comparetur in eo, quod ex eo oritur actio, & exceptio, sicut ex sententia.

Et praedicta habet locum, quando quis iurat esse suum, vel non esse, vel sibi deberi, vel contra, secus est vbi iurat se tantum expendisse, hoc autem iuramentum non comparatur sententiae, sed probationi, & ideo ex tali iuramento non ori¬ tur actio, vel exceptio, & ideo nec est vtile a tali iuramento appellare, sed sufficit appellare a sententia, quae sequitur Authant. de iud. §. oportet. C. vnde vi. si quando. Item no. quod licet iudici non liceat minus iudicare, quam iuratum est, tamen si iudex cognoscat etiam post praestitum iusiurandum, se male taxasse expensas, potest reuocare taxationem suam, & non procedere ad sententiam ex virtute iusiurand. ff. de reg. iur. quod iussit. Non obstat Authent. praedicta. de iudi. §. oportet. quia loquitur, vbi taxatio est legitima, nec reuocatur, sed vbi non est bona, & renocatur secus. Item secus crederem in iuramentis, ex quibus datur actio: quia ibi non licet iudici reuocare post praestitum iuramentum, nisi in casu. ff. de iureiurand. l. admonendi. sicut nec licet iudici reuocare suam sententiam, post. quam tulit, supra de offi. deleg. in literis, c(condemnare) c. vnde vi. l. si quando.

PrevBack to TopNext