Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 14, Prologus

[Recapitulatio praedicta conclusio: cum fide, ratio naturalis potest devenire in cognitionem articulorum fidei]

1

Consequenter circa fidei materiam prius fuit tactum qualiter fides habet roborare intellectum et eius activitatem augere et illuminare in tactum quod vi roboris et augmenti activitatis intellectus in actum augetur quod sic ductus in lumine naturali potest venire in cognitionem articulorum fidei per media intrinseca vel extrinseca quae habent ordinem tamquam principia ad conclusiones per media eiusdem generis cum conclusionibus secundum quod ex petitionibus et communibus acceptantibus deducitur triangulus Alio modo potest fieri per media extrinseca ut per auctoritatem quia euclides dicit quod si exierim in actum staret quod non recordare medii tamen scirem et arguerem quod quicquid est demonstratum est solum sed hoc demonstratum ergo hoc est scitum et ita potest esse de articulis fidei quia adiutorio fidei possunt sciri et hoc dupliciter quia aliqui sunt qui non relucent immediate in lumine naturali sicut articulis incarnationis Alii sunt articuli habentes habitudine necessarii tamquam tamquam causa ad effectum et non est dubium quin effectus generat causae similitudine ut alias dixi nam deus non solum concurrit active respectu productionis creaturae ut essentia sed ut 3es personae ita quod effectus producitur a deo ut trinitas est Ideo habitudo effectus ad deum est ut ad causam talem Ideo dicimus quod articulus trinitatis relucet in natura Ulterius dictum est quod de dubio humana non se extendit ad illa adiuta tamen fide posset tantum elevari per fidem quod in lumine naturali deduceretur non solum quo ad roborationem ymmo et tantum quod deductio esset ita clara quod sicut in statu innocentiae Sed quia materia est ardua / si dicta aliqua probabiliter illa dicam ne videar in errorem pelagii decidere

[Media extrinseca per quae potest probari fides]

2

Et ergo restat addere media extrinseca materia fidei declarativa Circa quae sit ista propositio quam guillelmus parisiensis in libro de fide et legibus videtur ponere videlicet / quod ab initio mundi usque ad incarnationem per praedicantes hanc fidem facta fuerunt miracula in atestationem fidei / unde fidem tollit impedimenta quae possunt impedire Ita quod assensus non est ex fide sed fides iuvat Et miracula etiam duraverunt quamdiu lex fuit rationalis et licita / nam christus non venit solvere legem sed adimplere et sic usque tunc deus misit prophetas promulgantes nostram legem et sicut per praedicatores erat dictum quod veniret salvator / et tempus in daniele limitatum esset adveniente ergo tempus ipsi sunt separati a fide et tunc fuit lex impleta et tunc recesserunt a iudaeis miracula quod fuit signum perditionis legis in ipsis / et post ascensionem relicta fide in apostolis concomitabantur miracula et illa fuerunt continuata quamdiu fides erat infirma ratione suscipientium et istud bene moveret quod esset firma fides et vera

[Ratio octo Scoti ad probandum fidem]

3

praeter istam rationem sunt et aliae rationes et doctor subtilis in prologo suo ponit 8to quae debent movere quod ista fides sit saluberrima

4

prima est firma prophetia futurum absentium

5

2a est perfecta disconcordia doctorum a longe distantium

6

3a auctoritas efficax et firma discribentium

7

4a s devota simplicitas promulgantium

8

5a sollicitudo capacitatis recipientium

9

6a limpiditas miraculorum evidentium

10

7ma rationabilitas contentorum et contientium

11

8va et ultima stabilitas ecclesiae et firmiter credentium

Plus rationes morales pro probandum fidem

12

primum probatur quia prophetae praedixerunt a longe illa quae de directo evenerunt signum est evidens quod a deo loquebantur quia cum multum distaret a curis saecularibus signum est quod hoc non revelatum est a dyabolo et tamen ita saepe eveniebat ideo fiebat deo revelante 2m probatur quia semper concordaverit uniformiter ad moysem quantumcumque essent distantes / et sic uno spiritu prophetabat et signum est quod non erat humanum quia nec humano spiritu hoc poterat fieri quod quid multum debet movere 3m probatur nam si videamus quales fuerunt prophetae in vita et in moribus reperiemus quod multi se morti propter fidem exposuerunt et ergo istud tunc excludit fallaciam et sedi?nem Et sic malitiose non sunt excogitati unde deus et natura voluerunt homini dare quod simul communicarent propter homo quod homo non est sufficiens 2o quod naturaliter unus crederet alteri et hoc propter necessitatem conversationis politicae quia naturale est quod credam puerum esse natum de tali minime unde si ita fieret politia facilissime regeretur / sed nos abutimur isto et efficimur mendaces quod est contra naturae provisionem / et contra religionis tenorem quoniam mendacium est nephandissmum et ideo non potest stare cum hominibus bonorum morum et bonae conservationis et ergo auctoritas scribentium debet movere quod ista est vera religio 4m probatur quia si fides promulgata fuisset per clericos forte imputaretur humanae intelligentiae sed sic non fuit ymmo per homines rusticam status Et istud fuit valde mirabile quod unus rusticus in tantum elevaretur quod ita eleganter et arduissime coram philosophis sic loqueretur unde apostolus "videte fratres vocationem vestram qua vocati est" etc nam dominus noster rusticos sumpsit ad fidei nostrae catholicae promulgationem Et sic signum fuit quod spiritus sanctus in ipsis loquebatur 5m probatur quoniam licet plures libri essent scripti de fide solum tamen illi fuerunt recepti qui fuerunt per spiritum sanctum edoctus 6m probatur de limpiditate numerum quia illi semper habuerunt potestatem faciendi miracula ymmo credo quod fides posset dici potestas faciendi miracula non quod nunc habeat suum exercitium quia forte requiritur in certo gradu / licet gregorius dicat quod est potentia communicata tamen non dico quod ista fiant in deo principaliter agente Et si dicatur apud gentiles reperiuntur miracula dicit latentius quod daemones libenter volunt coli ideo quandoque faciunt miracula et applicant aliqua venenosa vel huiusmodi per quae homines ingrossantur et postea per aliam applicationem sanantur Etiam licet aliquando videantur esse miracula in illa secta non tamen propter fidem / nec miracula leguntur sic facta fuisse magna 7mum probatur videlicet de rationabilitate contentarum vel continentium quia nihil fides nostra praecepit quod sit contra rationem ergo vivendo secundum ipsam non indigemus punitionibus / ymmo et iustitia in ipsa est per quam puniuntur malefactores unde notandum est quod difficultas credendorum est impertinens ad agibilia quia si si credamus quod deus sit trinus et unus tanta reverentia sibi debetur sicut si esset unica persona et unico cultu coli debet nam et philosophus ponit eam non esse trinum / ideo continet agibilia ratio?ma Ideo avicenna reprobans legem suam approbat nostram in sua metaphysica dicens legem voluptas optime tradidit nobis noster propheta macomet et felicitatem animae altius tradunt theologi Ita quod ad vivendum secundum animam requiritur oppositum legis voluptatis ideo avicena dicit quod corpus debet debilitari et a motibus suis restringi et in tantum quod fit quoddam saeculum intelligibile in quo describitur totus ordo universi et species singulem rerum et hoc introduco per eum avicenam quia de illorum secta fuit Quantum tamen ad credibilia sunt aliqua diffi?a et hoc ex parte debilitatis intellectu cum respectu cuiuscumque multa dubitemus Ideo alias dictum est quod philosophus debet aliqua credere quae non potest debite intelligere In aliis autem sectis praedicat vicia quod est contra rationem 8vum probatur scilicet de stabilitate ecclesiae et firmiter credentium nam et fides nostra catholica introducta fuit / quando ratio?num imperium erat in maxima potentia et converterunt simplices sicut fuerunt sancti magnos et potentes Unde quidam si lex nostra ex deo non poteris dissolvere / et licet refrigeratur tamen nonquam erit quin semper deus nobiscum sit Item in materia morali non semper oportet habere demonstrationem quia multae sunt probationes quibus fides est probata unde notandum est quod sunt 8to modi probationis primo per testes legem pactum iuramentum miraculum tormentum vacem et conformitatem testium Pro testes unde actuum primo "eritis mihi testes in iudea et iherusalem" per legem / unde in evangelio mathi christus arguit sathan / "non temptabis dominum deum tuum sed illi soli servies" / per pactum / unde 10 ayand "Qui perseveraverit usque in finem hic salvus erit" vel alibi et melius "Olim deus loquens in patribus per prophetas novissime diebus istis locutus est" etc per iuramentum quo non erat maius unde "per memet ipsum iuravi dicit deo" per miraculum unde 10 "In nomine meo daemonia erit" per tormentum unde apostolus "sancti per fidem vicerunt regna" etc sequitur ibidem "alii ludibria et bibere" experti et carceres secti cepti sunt temptati sunt in occisione gladii mortui sunt pro christo per veracem unde "non est inventus in ore eius dolus" nam cum testis est verax cici creditur unde certissime si ista bene advertantur ab intellectu elemento et illuminato ista faciunt sibi fidem et sic per talia probatur fides nostra

Corollaria contra aliquos, qui dicunt quod theologia est scientia superior fide

13

Ex quo posset inferri corrollaria contra aliquos et de heuta quod est scientia et supra fidem unde videtur michi quod habitus fidei debet poni superior quia nobilior est

14

Dicitur tamen quod habitus theologicus est clarior quia quanto aliquid magis appropinquat ad summum tanto nobilius est modo sic est de claritate theologiae Unde notandum est quod aliquae sunt denominationes essentiales aliae vero modales / non communicantes proportionaliter sicut essentiales et stat quod una inferior communicetur inferri superiori et non inferiori sicut fides habet una proprietatem secundum quam magis approximatur deo quantum supprema intelligibilia / sic dicitur quod possibile est quod theologia habeat aliqua denominationem modalem quam non habet fidem ergo est superior speciei sed consequentia non valet

15

Et de heuta ponit quod habitus theologicus est scientia et requirit fidem sed hoc non videtur verum / quia nulla conclusio potest esse evidentior suis principiis Ita quod si aliqua praemissarum sit dubia et conclusio et si aliqua credita et conclusio

16

/ ergo si theologia praesupponat fidem tamquam praemissam quae pure creditur sequitur quod habitus erit pure creditus Alii dicunt quod non est habitus adhaesivus et sic non est scientia / sed est declarativus Alii dicunt quod non est nisi quaedam notitia vel proportionatas aliquibus conclusionibus debiblia sed salva eorum gratia quia tunc sequeretur quod theologia non esset nisi una pars logice et sic nihil cognosceret assensive sed solum haberet promptitudinem Alii sunt modi sed longum esset narrare Ideo dicitur quod theologia est habitus adhesivus assensivus

[Duae conclusiones]

Prima conclusio: scientia et fides sunt compossibiles simul

17

Et tunc ponuntur aliquae conclusiones

[Prima objectio et responsio ad primam conclusionem]

18

quarum prima Scientia et fides sunt adinvicem compossibiles de eodem modo obiecto adaequate ut si capiatur ista deus est de ista est fides / et cum hoc ipsa scitur et scientifice cognoscitur ergo Tamen doctores faciunt difficultatem utrum simul possint stare evidentia et non evidentia / unde ergo gregorius dicit quod actus non est actus compossibilis quia si quis posset habere actum fidei et actum assentiendi sequitur quod quis assentiret et non assentiret / quia sequitur iste assentit per fidem ergo non evidenter et iste assentit scientifice ergo evidenter

19

Unde conceditur quod sortes assentit non evidenter a et sortes assentit evidenter a nec sunt de praedicatis contrariis ut quod sortes videat hominem et non hominem / Et tunc quando arguitur ergo evidenter assentit a et non evidenter conceditur consequentia si negatio sit infinitas et sic stabunt illae duae simul Si tamen neganter teneatur illa est falsa unde ymaginandum est quod actus scientificus est actus clarus et actus fidei est obscurus sed quae repugnantia est quod eadem res videatur videatur diversis cognitionibus sicut de notitia christi in verbo alicuius rei et non in verbo Vel aliud ponatur exemplum applicetur michi res quam videam intuitive et etiam quod videam ipsam per speculum tunc videbo eam clare et tamen minus clare ut nomen est et nihilominus istae duae visiones non erunt contrariae et ergo sic illa ratio non concludit

Secunda et tertio objectio et responsio

20

/ Et si arguatur primo per apostolum dicentem Fides est non apparentium ergo meritum fidei non apparet Debet intelligi quod est non apparentium per ea quia per fidem non videtur clare sed aenigmatice et ita augustinus videtur dicere quod fides non est nisi credere quod non videri et hoc verum est per fidem

21

2o arguitur quia pari ratione in patria potest esse actus fidei cum beatifica visione quod est contra augustinum libro de fide christiana ubi dicit quod "sola caritas remanebit"

22

dicitur quod consequentia non valet Ulterius dicitur quod intelligitur de actu et non de habitu Tamen credo quod manebit quod ad ultimum utrumque quia per fidem intellectus abnegat se Ideo rationes non obstant quae licet remittitur non esset nisi decoramentum beatifice visionis Et si dicatur quod apostolus dicit quod fides evacuaverit verum est quo ad actum Et ista est oppinio durandi

23

Unde doctor iste arguit contra quia clara dei visio repugnat aenigmati sed dico quod non repugnat absolute 2o dico quod non sunt contraria sicut iam dictum est de speculo 3o arguit quia fides non staret cum visione sensitiva sed negatur sibi antecedens quia actus in se non repugnant Tamen alii doctores dicunt quod quod habitus scientificus stat cum fide et habitus fidei cum actu scientiae probatur primum sit habituatus aliquis in credendo quod deus est et fiat sibi postea demonstrato habitu creditativi stabit iste cum habitu scientfico quia non contrariatur et sic erunt simul habitus scientificus et habitus creditivuus Et etiam cum actu scientiae stat habitus credentiae quia ponatur quod actus creditativus exeat in actum tunc apparet hoc satis

Secunda conclusio: lumen naturale in infinitum procedit cum adiutorio fidei

24

2a conclusio est quod lumen naturale in infinitum procedit ascendendo per veritatum latitudinem a principiis distantium et hoc adiutorio fidei intellectum est levante quia lumen naturale in tali est parvae efficaciae sed per fidem roboratur iuvatur et illuminatur et secundum quod magis iuvabitur secundum hoc lumen naturale maiorem habebit efficaciam Et istud sequitur ex dictis quia ex quo fides roborat intellectum sequitur quod lumen naturale habet potentiam cum adiutorio sine quo non haberet

25

Circa quod ymaginantur 10 gradus quibus variatur etc Ex quo patet quod eadem propositio potest diversemode sciri / Et sic ymaginatur quod sunt multae veritates quae sunt scibiles per varios processus et sic dabitur aliquis gradus fidei ita intensus quod lumen naturale sine discursu in actu exibit unde aliqui sunt ita debilis intellectus quod non capiunt istam propositionem geometricam Si ab aequalibus aequalia demas quae remanebit erunt aequalia et tamen est principium et demonstratur Confirmatur quia privatur et discursus non requiritur nisi propter luminis deffectum ergo si lumen proprium esset sufficiens statim posset in conclusionem / et sic staret quod conclusiones essent deducibiles Ex quo patet quod prolixitas deductionis conclusionis est ex deffectum intellectus Et per hoc salvatur quod arduissime veritates bene breviter posset haberi

PrevBack to TopNext