Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio A Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 82, de Caritate

Corollaria

Primum: quod non stat existentem in gratia ex ignorantia immobili adorare creaturam adoratione latriae[?]

1

Consequenter circa materiam praetacta de caritate et de eius principiatu inter omnes virtutes viso inferior

2

et haec propositio quod non stat in statu gratiae habentem caritatem adoratione late adorare deum respectu omnium virtutum ut dictum est quia non esset hoc sibi possibile quia hoc fidei repugnat et per consequens sic caritati quia adoratio fieret cum culpa et sic extra caritatem

3

2o quia caritas est unctio docens de omnibus ideo in illo casu causaret aliquod iudicium rationis antequam exiret in actu

4

Conformiter esset dicendum ad omnes de nulla invincibili quia nonquam aliter ad oppositum inclinaret

Secundum: quod non est possibile aliquem existentem in caritate esse perplexum inter duo mala

5

Unde non sequitur aliquem exeuntem in caritate esse perplexum

Tertium: quod omnis dilberata actio contra fidei articulos repugnat caritati

6

ulterius sequitur quod omnis acceptio repugnat caritati nam ipsa est unctio docens de omnibus

7

Item non inclinat ad malum sed sibi repugnat

Quartum: contra Holcot dicentem quod stat aliquos cum sanctitate vitae errare in fide et non habere fidem ad quam expresse tenetur

8

Ex quo sequitur contra scotum qui dicit quod sanctitate vitae stat aliquos errare in fide sicut habemus de cypriano et aliis qui tenuerunt haereses quasdam et tamen sancit fuere

9

unde respondetur quod eo ipso non fuerunt in caritate sed extra Et etiam haec potuit contingere ante sanctitatem

10

2o potest dici quod non fuit accersio deliberata sed sophistica et sicut errabat aliquotiens oppinando scit etiam quod non erat Et isto modo contingit errare stante in caritate quia talis error non inducit morale turpitudinem sed si alio modo fieret error evidens esset

Quintum: sicut se habet caritas respectu virtutum aliarum, ita Spiritus Sanctus se habet respectu caritatis

11

5a propositio sicut se habet caritas respectu aliarum virtutum ita se habet spiritus sanctus respectu ipsius caritatis quia sibi est vita actuans et sine ipso non sufficeret exire in actum gratiae igitur requirit necessaria ipsum sicut aliae virtutes influxum requirunt caritas

12

Et hoc potest probari

13

per beatum ambrosius unde praevidit ante eis in spiritu virtute et helye

14

Ad idem augustinus in libro de de natura et gratia nam different per hoc medicina infirmarum et caritatis nam spiritus sanctus infunditur continue vivificando

Sextum: quod per carentiam assistentiae Spiritus Sanctus caritas redderetur mortua et informis

15

Unde sequitur propter sancti spiritus absentiam caritas informis redderetur patet per similitudine caritatis ad fidem quia sine gratia spiritus sancti potest operari sicut satis visum est

Septimum: non est impossibile fieri vitiosum de virtuoso absque acquisitione vel deperditione alicuius

16

Ex quo sequitur dei virtuoso fieri non virtuosum absque habitus acquisitione et deperditione nam per solam absentiam spiritus sancti redderetur caritas mortua et tamen nullus habitus acquiritur nec deperditur et haec posset fieri ratione cupiditatis

Octavum: quod caritatis essentia non absolute culpae repugnans et incompossibilis

17

Sequitur ulterius caritatis essentiam non esse culpae repugnantem vel incompossibilem patet enim sublata assistentia sancti spiritus repugnat vicio positivo

Nonum: quod non videtur repugnantia quod caritas semel habitu numquam exudat[?] quantumcumque quis peccaret

18

Ulterius sequitur non includere quod caritas semel habita lege intrinseca nonquam excidat licet aliter sit de lege statuta Et tamen beatus bernardus dicit petrus negando deum non excidit pro tantae sed nihilominus caritas aliqualiter sopita fuit sive refrigescit quodam modo nec denominabat subiectum totale

Decimum: quod caritatem esse intrinsece divisibilem, extensive et intensive

19

Ulterius sequitur caritatem esse intrinsece indivisibile intensive et extensive et hoc est satis substi?le extensive tamen nam secundum proportione maioris et minoris assistentiae potest in maiorem operationem vel minorem quo?ii

Undecimum: quod quamquam caritas non realiter intendatur vel augeatur...

20

Ulterius sequitur quamvis caritas non intenderetur vel etc redditur tamen virtuosior generalior et perfectior respectu alicuius alterius virtutis sicut respect temperantiae nedum respectu eiusdem materiae

Duodecimo: quod exercendo caritatem circa materiam temperantiae aequaliter proficitur circa materiam fortitudinis vel iustitiae

21

Ex quo sequitur quod exercendo se temperative aequae proficeret circa materiam fortitudinis vel iustitiae patet quia in opere caritatis non proficit in ipsa caritate quae est apta nata reddere omnes virtutes ge?te sui influxus

Decimumtertium: quod licet caritas sit originalis iustitia perfectior, tamen cum influentia generali ipsa caritas minus perficeret potentiam quam iustitia originalis

22

Ulterius sequitur licet caritas sit originalis iustitia perfectior tamen in generali dei influentia iustitia dei originalis magis perficeret

23

probatur quia magis elevat et inclinat inferiores potentias ad obediendum superioribus et reddit etiam subiectum virtuosius et sic refrenaret passiones Caritas autem mortua esset nec suam haberet perfectionem quam a spiritu sancto videtur recipere si caritas creata / Et tamen hoc non arguit caritatis imperfectionem sed potius econtra scilicet perfectionem supernaturalem

Decimumquartum: quod esse caritatis non est essentialis denominatio

24

Ulterius sequitur esse caritatem non est essentialis denominatio patet hoc quoniam spiritu sancto deffi?te sopita esset et deffiniret

Decimumquintum: quod caritas non infert subiectum esse carum necessario

25

Ulterius etiam sequitur quod caritas non infert subiectum etiam quali quia non sequitur est carus igitur habent caritatem

Positio Petri Aureoli

26

/ Et ex hoc infertur contra aureolum qui ponit quod caritas est intrinsece caritas unde dicit deus diligit creaturam igitur creatura habet huiusmodi caritatem consequentia tamen non valet Et hic parum videatur de materia quam tractat // Reducitur enim ad 2as vel 3es propositiones quarum prima est

Tertia propositiones Aureoli

27

Aliqua est forma creata quae est de nulla rei et de necessitate tali sub dei complacentia

28

2a propositio aliqua forma quae deo complacet ostendit sive reddit animam gratam et tamen non procedit recte a re divina

29

3a propositio caritas est habitualis dilectio dei quae ex puris naturalis acquiri non potest

Probatio primae propositionis

30

probat sic aureolus primam propositionem / quoniam actus aeternus non fertur in aliquod obiectum mutabile nisi tale participet rationem aeternaliter igitur non sequitur quod sortes non diligatur noviter deo nisi in eo deus aeternaliter complacet igitur oportet aliquod noviter colla?m quod ab aeterno habeat de complacentia

31

2o arguit sic deus non potest odire aliquem nisi sit positiva ratio displicentia igitur a simili non stat deum diligere aliquem nisi sit in eo gratia modo caritas est illud igitur

Confirmatio
32

3o non diligit nisi sit dispositus ad hoc sed caritas est actus ad hoc disponens igitur quod autem sic patet proverbiorum 8vo "diligentes me diligo" etc sed per caritatem diligitur igitur

33

Confirmatur illud idem in evangelio iohannis "si quis diligit me sermonem meum servabit" etc et per hoc autem satis exprimit caritate per dilectionem

34

4o sequitur sortes vel deus diligit virtutes igitur diligit pers?tem virtutes

35

unde ad dilectionem dei requiruntur primo caritas 2o quod ipsa sic posita

Probatio secundae propositionis

36

2a propositio aureoli sic probatur quoniam acceptatio divina est quoddam modo posterior nam a parte obiecti non requiritur quod praesentetur ei sub ratione tali

Probatio tertiae propositionis

37

Alia pars dicit quod procedit effective a deo et per consequens caritas requiritur ad hoc quod quis deo acceptibilis scilicet caritas creata

Positio de Adam de Wodeham

38

Unde Adam inducit talem propositione sit igitur sortes qui non sit deo gratus in hoc instanti et post hoc prae?ss fieri gratus tunc ibi erit mutatio in contadictionem absque rei mutatione et patet hoc quia in deo nec in creatura aliquid deperditur Unde adhuc si esset angelus argumentum fortius haberet colorem quoniam utrumque non mutaretur stante casu / et sic necessaria transiremus in affirmativa quod est contra primum principium

Confirmatio

39

Et arguitur alio modo sic nam si ad hoc quod creatura sit deo grata requiritur etc Tunc omnis propositio quae verificatur pro rebus quotienscumque ponitur res talis propositio tunc est vera modo sic est sic ponendo nisi ponamus caritatem distinctam / Et sic opportebit dicere quod aliqua sit creata gratitudo de novo quod non videtur Consequenter arguitur de activitate caritatis et eius influentia respectu aliarum virtutum quoniam si ita esset / etiam causa prior igitur posset in effectum sine eo inferri sicut dicitur theologi licet philosophi naturales non

40

Item intendat sortem dilectionem sui sive proximi gradu intenso in infinitum videlicet quod tantum et se ??? donec pervenit ad gradum quod non poterit plus exire mihil aliquem actum diligendi se Tunc eo ipso tu habes ponere quod caritas concurrat cum peccato vel non erat ante in gratia et sic caritas non concurrit active ad gratiam quia tunc in illo instanti voluntas non ferebatur in remissiorem igitur nec in intensiorem et sic nonquam fuerit ante effective sed tunc inclinatione

41

Item si sic caritas in actum exiret in carentibus usu rationis modo hoc non videtur veritati consonum igitur

42

Item stante uniformi concursu voluntatis in infinitum augeretur patet quia in eodem instanti gratia pro dictis in infinitum effectum sine actu est quo caritas concurret et sic addendo aliquid haberet causante supra hoc et sic semper producendo in infinitum

43

Item caritas maior est activitatis quam cupiditas eius opposita modo cupiditas in infinitum dicit ad terrena et per coniug? caritas multo magis ad caelestia

Conclusiones

44

Secuntur igitur conclusiones textuales supra distinctionem 33am 2ae prima est peccatum originale tollitur in esse culpae per baptismi regenerationem non tamen concupiscentia tollitur sed ante baptismum illa cupiditas carnea est originale peccatum sed post culpatur vocatur et sic baptismus remittit effectum cupiditatis sive concupiscentiae et etiam tollit poenam

45

2a conclusio dicunt quidam quod sicut anima purgatur a reatu ita a culpa inmunditiae Sed magister haec videtur negare dicens quod remanet culpa licet caritas ei dominetur

46

3a ergo concupiscentia quae realiter erat culpa non post baptismum nisi poena

47

4a conclusio anima fuit innocens creata sicut pulcherimmum pomum quod si poneretur in manu immunda labem sortiretur et deturparetur

48

5 conclusio quod in naturalibus fuit realis et essentialis individuorum perfectio sed nihilominus aliqui dicunt quod in aliquibus animabus datur lux maior sive minor unde per istam lucem intelligimus ingenia sive eorum scientia et in hoc aliqui homines magis apit alteri vera minus ad scientiam acquirendam et haec de ista lectione die sabbi deremiscere

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 82, de Caritate

Corollaria

Primum: quod non stat existentem in gratia ex ignorantia immobili adorare creaturam adoratione latriae[?]

Secundum: quod non est possibile aliquem existentem in caritate esse perplexum inter duo mala

Tertium: quod omnis dilberata actio contra fidei articulos repugnat caritati

Quartum: contra Holcot dicentem quod stat aliquos cum sanctitate vitae errare in fide et non habere fidem ad quam expresse tenetur

Quintum: sicut se habet caritas respectu virtutum aliarum, ita Spiritus Sanctus se habet respectu caritatis

Sextum: quod per carentiam assistentiae Spiritus Sanctus caritas redderetur mortua et informis

Septimum: non est impossibile fieri vitiosum de virtuoso absque acquisitione vel deperditione alicuius

Octavum: quod caritatis essentia non absolute culpae repugnans et incompossibilis

Nonum: quod non videtur repugnantia quod caritas semel habitu numquam exudat[?] quantumcumque quis peccaret

Decimum: quod caritatem esse intrinsece divisibilem, extensive et intensive

Undecimum: quod quamquam caritas non realiter intendatur vel augeatur...

Duodecimo: quod exercendo caritatem circa materiam temperantiae aequaliter proficitur circa materiam fortitudinis vel iustitiae

Decimumtertium: quod licet caritas sit originalis iustitia perfectior, tamen cum influentia generali ipsa caritas minus perficeret potentiam quam iustitia originalis

Decimumquartum: quod esse caritatis non est essentialis denominatio

Decimumquintum: quod caritas non infert subiectum esse carum necessario

Positio Petri Aureoli

Tertia propositiones Aureoli

Probatio primae propositionis

Confirmatio

Probatio secundae propositionis

Probatio tertiae propositionis

Positio de Adam de Wodeham

Confirmatio

Conclusiones