Table of Contents
Reportatio A Sentences Commentary
Principia
de Fide
de Notitia
de Fruitione
de Trinitate
de Caritate
de Libertate
de Incarnatione
Lectio 45, de Fruitione
Solutiones pro aliquibus rationibus prius factus quod non solum Deo est fruendum, immo etiam creatura
Consequenter circa aliquas rationes prius factas Ad probandum quod non solum sit de fruendum sed creatura
Ratio: quod creatura in casu esse Deo praeferenda
unde ponebatur casus quod creatura esset deo praeferenda ut de sorte vidente proximum teneretur ipsum indigentem nutrire etc cessando a fruitione divina / et sic non frueretur deo sed creatura et sic staret aliquem tota vita sua non frui de qui tamen mandatum dei adimpleret
/ probatur hac nam ponatur casus quod aliquis in instanti post baptismum fruatur dilectione proximi sed unum gradum de inde qualibet die augmentando secundum alium / vel est unum proximum et deinde etiam alium videtur hoc casu stante non teneri frui deo et tamen etc
Responsio ad rationem
Prima responsio
Ad ista respondetur primo cum distinctione nam si fruends deo fruatur eo ex officio incumvente sicut sacerdos circa sacramentalia vel secundum quod est pro?a contemplativa ut heremita vel alia huiusmodi per?a
sed alio casu de privata persona et contemplativa tenetur subvenire dimittendo sicut horas aut talia Et hoc secundum duplicem ymaginationem / prima est quia nos semper tenemur ad me?ra patet / nam sit aliquod praeceptum circa divinum officium et consilium aliquod divinae perfectionis tamquam duo incompossibilia non obstante quod consilium divinae sit perfectionis dimissio eius non est peccatum scilicet ad minus mortale sed dimissio praecepti esset peccatum sic in proposito licet fruitio aeque esset melior subventione proximi nihilominus dimittenda est propter proximum quia cadit sub dei praecepto sicut patet in primo mandato legis
Secunda responsio
/ et sic dicitur ulterius secundum dicta primus quod velle subvenire proximo et frui deo patet hoc manifeste quia sub praecepto cadit igitur propter deum efficitur igitur etc quaero sequitur quod proximus non est magis diligendus quod inferre ba?tur quia totum pro deo efficitur unde proximus propter deum amatur et non deo propter proximum et aliter facere esset peccatum
Obiectio: Quod quis sine fide, caritate, vel gratiam salvetur
Circa etiam istam materiam dicunt aliqui magistri quod staret aliquem salvari et tamen non quuam in vita sua haberet fidem vel gratiam probant sic Sit aliquis paganus vel malus disponat se ad fidem catholicam recipiendam in a instanti et in illo eodem instanti moriatur vel immediate post instans illius horae in isto casu dicunt salvari quia sufficienter fecit quod in se est secundum dispositionem primam aliud fidem et gratiam suscipiendam licet adhuc non fruatur lege vel fide
Responsio ad obiectionem
Tamen quantum ad istam materiam multa possunt dici probabiliter et est notandum ubi praecedit aliquam mora praecedens instans individuum est sicut si huiusmodi creatura esset in instanti / unde ponatur casus quod sortes et plato aequaliter operentur meritorie
et tunc in una hora sortes remaneat in actu meritorio plato decedat a merito et sortes habeat gratiam ut decem semper se teneat in ipsa vel ultra mereatur semper gratiam secundum gradus quaeritur quis plus ipsorum praemiabitur Respondetur quod aequaliter quia non sunt tales gradus in caelo nam habenti minus secundum ymaginationem nostram videtur sibi plus obtinere licet dicatur in domo patris mei multae sint mansiones
Verum est tamen quod circa materiam ubi aliquis disponeret se in instanti transgressionis ad bonum utrum salvare dicitur quod sic Tamen sacra scriptura testante casus staret cum communi lege nam dicitur quod nullus salvabitur / nisi in via habueret gratiam et fidem / unde apostolus impossibile est sine fide placere quamquam deo sed salvaretur quod ymmo sicut dictum est intelligendo de praedictis
Consequenter in ista materia de fruente deo sicut sacerdos circa divinum cultum vel sacramentale officium quotienscumque occurrit materiam
Istis tenetur facere occurrere sibi materiam ad divinum officium vel cultum et ideo pro aliquo tempore nam quolibet die recipit beneficia igitur etc
Quod praecepta affirmativa obligant ad frequentius quam negativa
nec fundatur primum dictum bene loquendo de impletione praecepti / unde adimplere praeceptum non est non facere prohibitem / nec sufficit ad hoc praeceptum nam sic quilibet dormiens adimpleret sicut operans et vigilans quod absit et mereretur infinite sed talis habituatio requirit materiam sive praesentiam rei et motionem ad hoc ut patet de isto praecepto negativo non furaberit et iste nobilior est
Posset ymaginari aliud secundum quod voluntas resistat motioni id est quod non eligat velle fi?a nec affirmativa nec negativo sed resistat et est unus 2us modus Sed utrum sic sit vel non tenetur magis prima via 2a non scilicet propter praeceptum negativis respuitur omnimode /
unde frequentius obligamur et fortius ad praecepta affirmativa quam negativa ut nomen est / quia negativa non nisi materia occurrat ut patet de furto quia nisi materia furti occurrat non transg?e diemur et ideo aliqui extraxerunt se a mundo propter praecepta negativa et si dicatur quod obligat pro semper intelligitur partialiter et non totaliter ita quod executio sit quae non occurrat etc
Quantum ad aliam rationem nulla fruito cadit sub praecepto etc probabile est quod etiam teneatur creaturae in certo gradu frui deo secundum notitiam habilem acquisitam vel confusam nam ad maiorem gradum obligatur praelatus quam vetula
nam sicut aliqui obligantur frequentius ita intentius quantum ad gradum dilectionis et quantum est ad argumentum quod ad nullum gradum obligamur dicitur quod est sophisticum nec procedit ad mentem et si teneatur dicitur quod non adimpleretur praeceptum quin esset consilium et non fruitur aliquis deo aliter et per consequens non repugnaret quin idem actus sit praecepti et consilii
Conclusiones
Prima conclusio lectionis fuit in qua magister reprobat multas conclusiones de potentia dei prima est deus non potest facere alia quae facit quia non potest nisi bonum quia quicquid agit ab aeterno agit sapientissime et ordinatissime Tota radix stat in hoc et defficit in hoc quod iustum et debitum etc nam eo ipso quod deus aliquid vult esse optimum est quia est tamquam regula recta qua regulantur omnia nam tota resolutio iustitiae resolvitur ad primam regulam et ubi iudicium nostrum non iudicat sed in hoc videtur haerere suum imperfectionem nam aliqua sunt mala quae possunt fieri bona unde dicunt aliqui de isto verbo debet quod deus non potest facere quae non debet Tamen si li debet denotet decentiam conceditur si aliter negatur ut sit sensus quod deus non potest facere quae sunt indecentia et turpia sive inconvenientia