Table of Contents
Commentarius in Commentarium in Libros Sententiarum Scoti
Liber 1
Prologus
Pars 1
Pars 2
Pars 3
Quaestio 2 (Depreciated; to be deleted) : Utrum theologia sit de Deo sub aliqua speciali ratione
Quaestio 3 (Depreciated; to be deleted) : Utrum theologia sit de omnibus ipsorum ad primum eius subiectum
Pars 4
Quaestio 1 : Utrum theologia in se sit scientia, et utrum subalternans vel subalternata
Pars 5
Quaestio 2 (Depreciated; to be deleted) : Utrum ex ordine ad praxim ut ad finem dicatur per se scientia practica
Distinctio 1
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum obiectum fruitionis per se sit finis ultimus
Quaestio 2 : Utrum finis ultimus habeat tantum unam rationem fruibilis
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum frui sit aliquis actus elicitus a voluntate, vel passio recepta in voluntate
Quaestio 2 : Utrum fine apprehenso per intellectum necesse sit voluntatem frui eo
Pars 3
Quaestio 1 : Utrum Deo conveniat frui
Quaestio 2 : Utrum viator fruatur
Quaestio 3 : Utrum peccator fruatur
Quaestio 4 : Utrum bruta fruantur
Quaestio 5 : Utrum omnia fruantur
Distinctio 2
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum in entibus sit aliquid exsistens actu infinitum
Quaestio 2 : Utrum aliquod infinitum esse sit per se notum
Quaestio 3 : Utrum sit tantum unus Deus
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum possibile sit cum unitate essentiae divinae esse pluralitatem personarum
Quaestio 2 : Utrum sint tantum tres personae in essentia divina
Quaestio 3 : Utrum cum essentia divina possit stare in aliquo ipsum esse productum
Quaestio 4 : Utrum in essentia divina sint tantum duae productiones intrinsecae
Distinctio 3
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum Deus sit naturaliter cognoscibilis ab intellectu viatoris
Quaestio 2 : Utrum Deus sit primum cognitum a nobis naturaliter pro statu isto
Quaestio 3 : Utrum Deus sit primum obiectum naturale adaequatum respectu intellectus viatoris
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum in qualibet creatura sit vestigium Trinitatis
Pars 3
Quaestio 4 : Utrum in mente sit distincte imago Trinitatis
Distinctio 4
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum ista sit vera 'Deus generat alium Deum'
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum ista sit vera 'Deus est Pater et Filius et Spiritus Sanctus'
Distinctio 5
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum essentia divina generet vel generatur
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum Filius generetur de substantia Patris
Distinctio 6
Quaestio 1 : Utrum Deus Pater genuit Deum Filium voluntate
Distinctio 7
Quaestio 1 : Utrum potentia generandi in Patre sit aliquid absolutum vel proprietas Patris
Quaestio 2 : Utrum possint esse plures Filii in divinis
Distinctio 8
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum Deus sit summe simplex
Quaestio 2 : Utrum aliqua creatura sit simplex
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum solus Deus sit immutabilis
Distinctio 9
Quaestio 1 : Utrum generatio Filii in divinis sit aeterna
Distinctio 10
Quaestio 1 : Utrum Spiritus Sanctus producitur per actum et modum voluntatis
Distinctio 11
Quaestio 1 : Utrum Spiritus Sanctus procedat a Patre et Filio
Distinctio 12
Quaestio 2 : Utrum Pater et Filius spirent uniformiter Spiritum Sanctum
Distinctio 13
Distinctiones 14, 15, et 16
Quaestio 1 : Utrum quaelibet persona mittat quamlibet
Distinctio 16
Quaestio 1 : Utrum a conveniat Spiritui sancto visibilis missio?
Distinctio 17
Pars 1
Pars 2
Distinctio 18
Quaestio 1 : Utrum donum dicat proprietatem personalem Spiritus sancti?
Distinctio 19
Quaestio 1 : Utrum personae divinae sint aequales secundum magnitudinem
Quaestio 2 : Utrum quaelibet persona sit in alia
Distinctio 20
Quaestio 1 : Utrum tres personae sint aequales in potentia
Distinctio 21
Quaestio 1 : Utrum haec sit veta 'solus Pater est Deus'
Distinctio 22
Quaestio 2 : Utrum Deus sit nominabilis ab aliqua creatura
Distinctio 23
Distinctio 24
Quaestio 1 : Utrum in divinis sit proprie numerus
Distinctio 25
Quaestio 1 : Utrum persona in divinis dicat substantiam vel relationem
Distinctio 26
Quaestio 1 : Utrum personae constituantur in esse personali per relationes originis
Distinctio 27
Distinctio 28
Quaestio 2 : Utrum innascibilitas sit proprietas constitutiva primae personae in divinis
Distinctio 29
Quaestio 1 : Utrum principium dicatur univoce de principiis ad intra et ad extra in Deo
Distinctio 30
Distinctio 31
Quaestio 1 : Utrum identitas, similitudo et aequalitas sint relationes reales in Deo
Distinctio 32
Quaestiones 1-2 : Utrum Pater et Filius diligant se Spiritu Sancto; Utrum Pater sit sapiens sapientia genita
Distinctio 35
Quaestio 1 : Utrum in Deo sint relationes aeternae ad omnia scibilia ut quiditative cognita
Distinctio 36
Distinctio 37
Quaestio 1 : Utrum Dei omnipotentia necessaria inferat eius immensitatem
Distinctio 38
Quaestio 1 : Utrum scientia Dei respectu factibilium sit practica
Distinctio 39
Quaestio 1 : Utrum Deus habeat notitiam determinatum omnium, quantum ad omnes conditiones existentia
Distinctio 40
Quaestio 1 : Utrum praedestinatus possit damnari
Distinctio 41
Quaestio 1 : Utrum sit aliquod meritum praedestinationis vel reprobationis
Distinctio 42
Quaestio 1 : Utrum Deum esse omnipotentem possit probari naturali ratione
Distinctio 43
Quaestio 1 : Utrum prima ratio impossibilitatis rei fiendae sit ex parte Dei vel rei factibilis
Distinctio 44
Quaestio 1 : Utrum Deus possit aliter facere res quam ab ipso ordinatum est eas fieri
Distinctio 45
Quaestio 1 : Utrum Deus ab aeterno voluit alia a se
Distinctio 46
Quaestio 1 : Utrum voluntas beneplaciti Dei semper impleatur
Distinctio 47
Quaestio 1 : Utrum permissio divina sit aliquis actus voluntatis divinae
Distinctio 48
Quaestio 1 : Utrum voluntas creata sit bona moraliter quandocumque conformatur voluntati increatae
Liber 2
Distinctio 1
Quaestio 1 : Utrum primaria causalitas respectu causabilium de necessitate sit in tribus personis
Quaestio 2 : Utrum Deus possit aliquid creare
Quaestio 3 : Utrum sit possibile Deum producere aliquid 'aliud a se' sine principia
Quaestio 4 : Utrum creatio angeli sit idem angelo
Quaestio 5 : Utrum relatio creaturae ad Deum sit eadem fundamento
Quaestio 6 : Utrum angelus et anima differant specie
Distinctio 2
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum in exsistentia actuali angeli sit aliqua successio formaliter
Quaestio 3 : Utrum omnium aeviternorum sit unum aevum
Quaestio 4 : Utrum operatio angeli mensuretur aevo
Pars 2
Quaestio 2 : Utrum angelus requirat determinatum locum
Quaestio 3 : Utrum angelus posset simul esse in duobus locis
Quaestio 4 : Utrum duo angeli possunt simul esse in eodem loco
Quaestio 5 : Utrum angelus possit moveri de loco ad locum motu continuo
Quaestio 6 : Utrum angelus possit movere se
Quaestio 7 : Utrum angelus possit moveri in instanti
Quaestio 8 : Utrum angelus possit moveri ab extrema in extremum non pertranseundo medium
Distinctio 3
Pars 1
Quaestio 1 : Utrum substantia materialis ex se sive ex natura sua sit individua vel singularis
Quaestio 2 : Utrum substantia materialis per aliquid positivum intrinsecum sit de se individua
Quaestio 4 : Utrum substantia materialis per quantitatem sit individua vel singularis
Quaestio 5 : Utrum substantia materialis sit haec et individua per materiam
Quaestio 7 : Utrum sit possibile plures angelos esse in eadem specie
Pars 2
Quaestio 1 : Utrum angelus posset se cognoscere per essentiam suam
Quaestio 2 : Utrum angelus habeat notitiam naturalem distinctam essentiae divinae
Distinctiones 4-5
Quaestio 1 : Utrum inter creationem et beatitudinem angeli boni fuerit aliqua mora
Quaestio 2 : Utrum angelus prius meruerit beatitudinem quam eam acceperit
Distinctio 6
Quaestio 1 : Utrum angelus malus potuerit appetere aequalitatem Dei
Quaestio 2 : Utrum primum peccatum angeli fuerit formaliter superbia
Distinctio 7
Quaestio 1 : Utrum malus angelus necessario velit male
Distinctio 8
Quaestio 1 : Utrum angelus possit assumere corpus in quo exerceat opera vitae
Distinctio 9
Quaestio 2 : Utrum unus angelus possit intellectualiter loqui alteri
Distinctio 10
Quaestio 1 : Utrum omnes angeli mittantur
Distinctio 11
Distinctio 12
Quaestio 1
Quaestio 1
Distinctio 13
Quaestio 1 : Utrum lux gignat lumen tamquam propriam speciem sensibilem sui
Distinctio 14
Quaestio 1 : Utrum corpus caeleste sit essentia simplex
Quaestio 2 : Utrum aliquod sit caelum mobile, aliud a caelo stellato
Quaestio 3 : An colum agat in haec inferiora
Distinctio 15
Quaestio 1
Distinctio 16
Quaestio 1
Distinctio 17
Quaestio 1
Quaestio 2
Distinctio 18
Quaestio 1
Distinctio 19
Quaestio 1
Distinctio 20
Quaestio 1
Quaestio 2
Quaestio 3
Distinctio 26
Quaestio 1 : Utrum gratia sit in essentia animae vel in potentia
Distinctio 27
Quaestio 1 : Utrum gratia sit virtus
Distinctio 28
Quaestio 1 : Utrum liberum arbitrium hominis sine gratia possit cavere omne peccatum mortale
Distinctio 29
Quaestio 1 : Utrum iustitiam originalem in Adam necesse sit ponere aliquod donum supernaturale
Distinctiones 30-32
Quaestio 1 : Utrum quilibet, secundum legem communem propagatus ab Adam, contrahat peccatum originale
Quaestio 2 : Utrum peccatum originale sit carentia originalis iustitiae
Quaestio 3 : Utrum anima contrahat peccatum originale a carne infecta, concupiscibiliter seminata
Quaestio 4 : Utrum in baptismo remittatur peccatum originale
Distinctio 33
Quaestio 1 : Utrum peccato originali debeatur sola carentia visionis divinae pro poena
Distinctiones 34-37
Quaestio 1 : Utrum peccatum sit a nobis sicut a causa
Quaestio 2 : Utrum peccatum sit per se corruptio boni
Quaestio 3 : Utrum peccatum sit poena peccati
Quaestio 4 : Utrum peccatum possit esse a Deo
Quaestio 5 : Utrum voluntas creata sit totalis causa et immediata respectu sui velle, ita quod Deus respectu illius velle non habeat aliquam efficientiam immediatam, sed tantum mediatam
Distinctio 38
Quaestio 1 : Utrum intentio sit solus actus voluntatis
Distinctio 39
Quaestio 1 : Utrum synderesis sit in voluntate
Quaestio 2 : Utrum conscientia sit in voluntate
Distinctio 40
Quaestio 1 : Utrum omnis actus sit bonus ex fine
Distinctio 41
Quaestio 1 : Utrum aliquis actus noster possit esse indifferens
Distinctio 42
Quaestio 1 : Utrum peccata capitalia distinguantur
Distinctio 43
Quaestio 1 : Utrum voluntas creata possit peccare ex malitia
Distinctio 44
Quaestio 1 : Utrum potentia peccandi sit a Deo
Quaestio 3
(a) Quod. non. Primo arguit, probando quod non omnium :eviternorum sit unum aevum, quia tunc illud esset in uno subjecto, quia illud aevum sive ponatur accidens, sive substantia, non posset esse in pluribus subjectis. Si ergo esset in uno subjecto, tunc ipso destructo vel mutato, mutarentur omnia alia ::viterna; et. similiter. destructis vel mutatis aliis ceviternis mutaretur illud subjectum, quia videntur absurda.
(b) Contra. Hic arguit ad oppositum, probando quod tantum sit unum aevum; et arguit a simili, quia sicut est unum tempus omnium temporalium, 4. PAys. text. com. 91. et 1410. sic videtur quod unum sit aevum omnium «eviternorum.
(a) Et tunc potest poni tripliciter. Primo potest negari omnis mensura extrinseca, ponendo omnia aeviterna habere existentiam cque invariabilem, non enim una est invariabilior alia, cum ibi nulla sit successio.
Secundo dico, quod loquendo de mensura quidditativa, una existentia potest esse mensura alterius, puta perfectior respectu imperfectioris, de qua mensura loquitur Philosophus decimo Metaphys. text. com. 21.
Sed loquendo de mensuratione durativa diceretur, quod cum aevum ponatur mensura alicujus, inquantum durans invariabiliter, et illud sic extrinsecum oporteret esse notius ex natura rei secundum rationem invariabilitatis, et cum non sit talis differentia inter existentias aeviternorum, nihil sic erit aevum.
(b) Vel alio modo potest dici. Doctor dat alium modum, quo una existentia Anveli possit dici mensurari. Et dicit primo, quod quaelibet superior, quia perfectior et simplicior potest dici mensura inferioris, qua ratione suc simplicitatis potest certificare de existentia inferioris, et sic existentia superior potest dici aevum respectu inferioris. Secundo dicit, quod hoc modo loquendo quot sunt scviterna tot sunt «eva; sic tamen intelligendo, quod non dentur plures existenti:£ Angelorum sque simplices et aeque perfectze, quia si in eadem specie possint esse plures Angeli, ut infra patebit dist. 3. tunc existentia speciei superioris posset esse aevum respectu omnium speciei inferioris, et sic non essent tot seva, quot aeviterna. Sed tenendo, quod quilibet differat specie ab alio, est facilis responsio, quia infimus Angelus mensuratur existentia Angeli propinquioris, et Angelus mensurans mensuratur existentia Angeli sibi superioris et propinquioris, et sic ascendendo. Tertio dicit, quod supremus Angelus non potest habere aliquod aevum, ut mensuram, patet, quia non datur existentia superior creata, quae sit perfectior et simplicior, et per consequens quae ex natura rei nata sit certificare de existentia inferiori; et sic existentia supremi Angeli est tantum aevum respectu aliorum inferiorum, quia existentia ejus invariabiliter mensurat omnes alios.
(1) Vel potest dici tertio modo, etc. Nota cum dicit, quod existentia superioris / Angeli mensurat existentiam — inferioris, quia simplicior et certior, sic debet intel- q ligi, quod sicut aliqua essentia perfecta, puta homo in genere animalis mensurat quidditative alia animalia, puta pro quanto unum animal magis appropinquat quidditati hominis, tanto ejus quidditas apparet perfectior et nobilior. Sic cum existentia superioris Angeli sit perfectior et simplicior, et per consequens ut existentia inferioris pro quacumque duratione ei comparetur, redditur certior, et sic cum existentia superior ratione sus perfectionis videtur sibi competere certior duratio et perfectior, et sic patet esse mensura inferioris.
(d) Contra istud. primo arguitur. Hic Doctor arguit contra secundum et tertium modum, ubi ponitur, quod prima existentia Angeli non mensuratur «evo, et deducit ad hoc inconveniens, quia si sic, videtur sequi quod nec etiam primus motus possit mensurari tempore, videtur enim similis comparatio hinc et inde.
(e) Sed ista ratio non valet. Hic Doctorintendit salvare quod dixit de prima existentia Angeli, et quod non mensuretur alia mensura, et quod dicatur mensura respectu inferiorum, et tamen quod motus primus mensuretur. Et littera satis est clara, tamen pro junioribus aliqualiter declaro ipsam. Ibi: A/quid. esse in tempore, est aliquid esse in-mumero, patet quarto Physic. text. com. 120. ubi habetur, quod tempus est numerus et mensura motus; sicut enim per numerum certificantur res numerat:e,ita per tempus certificatur quantitas motus. Sequitur: JVon est de ratione existentis in numero, etc. sed de vratione numerati est, quod pars ejus excedatur a numero, quia ipsum scilicet numeratam adeequatum numero est majus sua parte,et ipsum totwm scilicet. numeratum primum est adeequatum numero, igitur pars. ejus, scilicet numerati ad:equati, exceditur a numero, qui adaequatur numerato adiequato. Sequitur: Jta dico de ente in tempore, etc.
Hic nota, quod duplex est tempus, scilicet particulare et universale. Particulare est illud, quod intrinsece mensurat motum particularem, et hoc per se, et rem subjectam tali motui per accidens, ut exposui supra disl. praesent. q. 9. Universale est illud quod mensurat intrinsece motum universalem, ut motum primi mobilis ex- trinsece omnes alios motus particulares. Et sicut per accidens mensurat subjectum motus universalis, ita per accidens, et extrinsece mensurat subjecta aliorum motuum particularium, et ideo subjecta motuum particularium mensurantur tempore, quia aliter se habere possunt in alia et alia parte temporis, et ideo exceduntur a tempore, supple universali.
(f) Tunc ad. argumentum, nego. consequentiam, quia non est similis ratio hic et ibi, quia existentia primi Angeli non habet mensuram aliquam, quia saltem excedat mensuratum, secundum aliquam ejus partem, cum omnino sit indivisibilis, nec habet existentiam superiorem et simpliciorem, etc. Motus tamen primus, et si non excedatur secundum se totum a tempore, exceditur tamen secundum quamlibet ejus partem, et ideo non est simile.
(g) Similiter etiam primus motus. Hic Doctor assignat aliam causam dissimilitudinis, quia primus motus secundum se totum mensuratur. Si enim ponitur tempus aliud a primo motu per illam rationem Philosophi 4. Physic. text. com. 96. scilicet quia tempus non est velox, etc, Vel si ponitur tempus esse idem, quod motus adhuc primus motus mensuratur, quia .motus ille potest mensurare se, non quidem primo,sed secundum partem,quae nota est, et nata mensurare totum, ut supra dictum est in praesenti dist. quest. 2. Sicut etiam dicit Philosophus 4. PAysie. tert. com. 114. tempus mensurat ipsum motum in determinando quemdam motum, qui postea mensurabit totum motum, sicut longitudinem cubitus in determinan:lo aliquam magnitudinem quia metietur totum,Neutra tamen ratio potest esse in proposito, quia non est aliquid in :eviterno primo aliud ab existentia sua, nec ipsa existentia sua est quanta, ut mensurare possit seipsam secundum aliquam partem notam in sibi.
(h) Ad primum argumentum. Respondet Doctor quod si aeviterna dependerent ab svo in esse et conservari, quod destructo primo destruerentur:eviterna, sed quia tantum dependent in mensurari, ideo non sequitur quod destructo primo ipsa destruerentur. Nec etiam sequitur ipsa mutari ad se, sive quoad absolutum, sed tantum quoad aliquam relationem realem, quia mensuratum ex natura rei realiter. refertur ad mensuram ex natura rel, et sic ad destructionem termini sive mensuras, sequitur destructio relationis fundatae in mensurato. Similiter quod dicitur, quod illud mutabitur destructis ceviternis,dicit Doctor, quod non sequitur, quia talis mensura non refertur relatione reali ad :eviterna sive mensurata, ut etiam patet 5. Metaphysic. c. Ad aliquid, text. com.20. et de hoc magis patebit in quodlib. q. 13. Et si aliqua relatione refertur, illa erit tantum relatio rationis, se habet enim ad illa sicut excedens ad excessa, quia prima Intelligentia creata est perfectior et simplicior.
(i) Ad argumentum in oppositum. Hic Doctor dat modum sistendi, quod non sit tale aevum extrinsecum, et hoc sustinendo primum modum in corpore quaeestionis .: Dat etiam modum sustinendi, quod tantum sit unum cvum omnium «: eviternorum, et hoc tenendo tertium modum in corpore quaestionis positum, vel quod sint plura :eva tenendo secundum modum.
(j) Et tunc si arguas, etc. Respondet Doctor sustinendo secundum modum de evo, quod consequentia non valet, quia non omnis motus superior habet rationem mensure ex natura rei respectu inferioris, nec habet conditiones mensure ex natura rei, quia non omnis motus superior ex natura rei est simplicior et perfectior. nec habet illas conditiones mensure, quae ponuntur in distinc(ione prasenti q. 2. sicut habet qualibet existentia superior respeclu inferioris ratione majoris perfectionis et simplicitatis, loquendo tamen de existentiis invariabilibus Angelorum, et ideo non est similis ratio hic et ibi, scilicet quod sicut ibi tantum est ultimum tempus omnium temporalium, quod ita sit hie tantum unum aevum omnium qaeviternorum, ut patet ex supradictis.
On this page