Text List

Donate

Table of Contents

Only show available transcriptions

Sentences Commentary

Principia

Principium I

Principium II

Principium III

Principium IV

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Lectio 48, de Fruitione

Una ratio quod fruitio Dei posset esse sine gratia

1

Consequenter continuando materiam, ego faciam unam rationem quod fruitio dei posset esse sine gratia. et illud probatur de opere obstetricum de quo habetur Exodi primo capitulo, quia fecerunt bonum opus, immo ex illo fuerunt Remuneratae. Bene dicitur ibi "bene ergo fecit deus obstetricibus" et "quia timuerunt obstetrices deum aedificavit illis domos" ergo opus earum erat bonum, et tamen erat extra gratiam, tunc sic opus earum erat bonum et non erat usus dei ex quo erat bonum, ergo erat usus creaturae. et per consequens fruitio dei, et tamen extra gratiam ergo.

2

Confirmatur a Rectractionibus[?] Rei pu?te[?] romanorum et aliarum potentiarum, et licet secundum augustinum essent mali fecerunt, tamen aliqua mala opera quae opera debebant Re munerari saltem per aliquod bonum temporale. et per consequens actus eorum erant boni. et per consequens fruitio dei.

Contra antecedens quod intellectus ex puris naturalibus potest dicare Deum esse summum bonum et voluntas poterat se illi dictamini conformare

3

Ad rationes ante oppositum factas. ad primam rationem, unde in prima ratione tangebatur quod intellectus ex puris naturalibus potest dicare deum esse summum bonum et super omnia diligendum. et voluntas poterat se illi dictamini conformare, ergo.

Prima ratio: quod investigatio humana non possunt pertingere praeter notitiam substantiarum corporearum

4

Antequam descendendam ad materiam stabo circa antecedens huius rationis solum. et breviter circa antecedens, sicut alias declaratum est in materia fidei, intellectus ex puris naturalibus nec investigatio humana possunt pertingere ex se nisi ad notitiam substantiarum corporearum. nec possunt concludere esse incorporeum ut patuit de puris philosophibus[?], qui posuerunt deum esse corporalem. et de illis qui ponebant deum esse solem. alii stellas et propter hoc aristotles dicit quod veritas philosophiae fuerit Revelata philosophis. et Iosephus in libro antiquitatum dicit quod veritas philosophiae fuit Revelata et communicata populo iudaico. Et ideo circa illud antecedens potest negari quod ex puris naturalibus cum influentia dei generali, nisi esset Revelatio posset quis ad dei cognitionem pervenire

Secunda Ratio

5

Secundo dicitur quod dato quod ratio naturalis et humana investigatio posset devenisse ad illam notitiam quod deus est, tamen non propter hoc cognoscebant eum esse super omnia diligendum, sicut aliqui erant qui ponebant deum esse. et tamen felicitatem non ponebant in eo obiective et licet cognosceretur deus non tamen propter hoc cognosceretur sub ratione fruibilitatis. unde licet cognoscerent deum, non tamen oportet quod cognosceret eum secundum omne praedicatum sibi competens. et sic hoc praedicatum quod est fruibile non fuisset cognitum dici de deo, quia non oportet quod si aliqua Res cognoscatur quod quaelibet eius conditio cognoscatur. et sic negatur ista consequentia philosophi potuerint devenire ad istam veritatem deus est, ergo potuerunt devenire ad istam notitiam veritatem quod deus est obiectum fruibile. immo illud non est invenibile naturaliter. et sic non est evidens quod ex puris naturalibus creatura non adiuta speciali adiutorio posset devenire ad istam notitiam quod deus est obiectum fruibile. et hoc satis patet de diversitate philosophorum ponentium felicitatem aliqui in voluptatibus aliqui in honoribus, aliqui in divitiis, et sic de aliis, et tamen tales ponebant deum esse, et sic licet quis posset devenire ad hanc veritatem deus est. non tamen ad hanc veritatem deus est fruibiles.

Tertia ratio

6

Tertio diceretur quod licet intellectus quantum est de se ex puris naturalibus posset devenire ad hanc veritatem Deus est sicut videtur innuere Apostolus quod intellectus ex creaturis potest cognoscere deum esse. Et licet etiam devenisset ad illam notitiam quod deus est et quod deus est summum bonum, et deus est obiectum fruibile, tamen malitia eorum excaecavit eos sic quod non potuissent exire in actum fruendum, quia licet deum cognovissent, non tamen sicut deum glorificaverunt, ideo erraverunt in cogitationibus suis. et credentes sapientes stulti facti sunt. et sic non permanserunt in cognitionem dei, quae sufficeret ut voluntas in fruitionem dei exiret. et sic in primo instanti in quo habuerunt notitiam obligati fuerunt ad faciendum quod in se erat et ad se disponendum et quia non fecerunt. ideo fuerunt excaecati et licet potuissent se disposuisse in primo instanti in quo habuerunt notitiam de deo ad Recipiendum gratiam dei, et quia non fecerunt, ideo excaecati sunt. et non post ea potuerunt

Quarta ratio

7

et hoc diceretur quod licet intellectus quantum est de se cognosceret quod deus est et quod deus est fruibilis, tamen peccatum Impedit huiusmodi iudicium intellectus ex duplici ratione.

8

prima ex habitudine potentiae volitivae ad intellectum, quia potentia volitiva est superior. ideo secundum affectionem suam movet intellectum et se divertit a consideratione intellectus.

9

secundo, quia affectio prava est quaedam apparentia desint esse, sicut voluntas afficitur, ideo affectio depravat intellectum quantum ad Iudicium et facit sibi apparere de malo bonum et de bono materiam.

10

et secundum istam considerationem debet intelligi quod amor et odium pervertunt iudicium, nam affectio prava facit Realiter apparere, sicut voluntas afficitur et licet in intellectu sit aliquod Iudicium Recte elicitum. tamen affectio prava, quia semper suspendit iudicium intellectus et sic. et sic malitia eorum, qui sunt extra caritatem impedit ne Iudicent quod deus est obiectum fruibile.

11

Alia causa, quia secundum proportionem potentiarum est ordo assistentiae dei, ut deus assistit voluntati, ut Recte afficiatur et assistit intellectui, ut veritatem cognoscat. per peccatum autem deperditur ista assistentia quae deperdita substrahitur influentia specialis dei.

12

ideo propter istas causas, quia aliquis non potest habere evidens iudicium ex depravatione nec potest habere evidens iudicium quod deus est, nisi esset in bona dispositione, et licet haberet Iudicium quod deus est diligendus, vel est diligendus propter beneficia, licet crederet referre dilectionem in deum, non tamen Referret. sed in se referret sicut multi credunt frui deo qui non fruuntur

Conclusio

13

Et sic illud antecedens, scilicet, quod intellectus ex puris naturalibus potest dicare quod deus est summum bonum et super omnia diligendum, et quod voluntas se potest illi dictamini conformare, potest multipliciter calumniari.

PrevBack to TopNext

On this page

Lectio 48, de Fruitione

Una ratio quod fruitio Dei posset esse sine gratia

Contra antecedens quod intellectus ex puris naturalibus potest dicare Deum esse summum bonum et voluntas poterat se illi dictamini conformare

Prima ratio: quod investigatio humana non possunt pertingere praeter notitiam substantiarum corporearum

Secunda Ratio

Tertia ratio

Quarta ratio

Conclusio

A LombardPress Viewer

Peter Plaoul, Commentarius in libros Sententiarum, de Fruitione, Lectio 48, de Fruitione Edit on Github

Powered by SCTA Data