Table of Contents
William de Rothwell Commentary
Liber 1
Liber 2
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Distinctio 41
Distinctio 42
Distinctio 43
Distinctio 44
Liber 3
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Liber 4
Liber I, Distinctio 41 [Penn Transcription]
Liber I, Distinctio 41, Quaestio 1
Utrum electio in deo sit ab aeternoQueritur utrum electio in deo sit ab aeterno Responsio electio proprie est aliquorum permixtorum segregatio et praeoptatio unde non est finis quia determinatus nec irrationabilium sed tantum inter homines haec in proposito dei eligenties aeterna est exequutioneexecutione aut temporalis Nota etiam quod vocatio dicit tantum actum exteriorem et ideo tantum est temporalis praedestinatio tantum interiorem et ideo tantum aeterna electio autem vel dicit actum iterioreminteriorem per se vel cum effectum extra et ideo duplex
Liber I, Distinctio 41, Quaestio 2
Quid sit electioQuid sit electio Responsio quaedam aeternalia temporalis et hoc quaedam ad gratiam quadam ad assumptum Nota dubium inter 4 ista quod praescientia dicit cognitionem solam propositum addit voluntatis inclinationem electio addit alicuius a suo opposito separationem praedestinatio addit alicuius in finem ultimum destinationem
Liber I, Distinctio 41, Quaestio 3
Utrum praedestinatio possit habere causam meritoriamutrum praedestinatio possit habere causam meritoriam Respondeo non secundum augustinum in littera scilicet quod ad principale significatum quod est propositum dei aeternum tamen quantum ad connotant unum quod est collatio gratiae in praesenti sicut potest habere causam dispositionem meritum propositum vel alienum et hoc dicitur congruentiam non de dig condigno quantum vero ad collationem gloriae habet causam meritoriam meritum scilicet hominis
Liber I, Distinctio 41, Quaestio 4
utrum possit habere in deo causam motivamutrum possit habere in deo causam motivam Responsio non secundum augustinum in littera unde praescientia meritorum secundum augustinum non est causa motivam ad praedestinandum sed tamen quia voluntatis dei potest esse aliqua ratio quamvis non causa ideo est ratio secundum quam congrue fertur voluntas dei ad praeparandum illi gloriam et gratiam cuius praescit futura merita non tamen ipse movetur propter merita
Liber I, Distinctio 41, Quaestio 7
Utrum deus semper sciat quicquid semel scivitutrum deus semper sciat quicquid semel scivit Respondeo sic quantum ad scientiam scilicet simplicis intelligentiae et similiter quantum ad scientiam cognitionis assertive quo ad veritatem scilicet rei qui haec semper eadem manet in diversis temporibus ut dicit magister in littera Sed de veritate signi sive enuntiabilis est duplex oppinioopinio una de nominalium sic dicis quia ponebant quod ab unitate rei significatae licet secundum versa tempora praesens scilicet praeteritum et futurum esset unitas enunciabilis alia fuit opinio realium quae convenienter tenetur sic decorum quia ponunt quod ab una re propter diversum modum rei fuit fit triplex enunciabile secundum tres d?s temporum haec opinio communis est et vera quia etiam aristoteles libro praedicamenti dicit quod eadem oratio susceptibilis est veritatiss primi dicunt quod omne enunciabile quod semper est verum semper verum est et quod deus semper scit omne enunciabile quod semel scivit secundi autem dicunt quod non scivit enim christum passurum et modo nescit mutatione scilicet facta a parte sciti non scientiae unde hii concedunt quod deus non semper scit quicquid semel scivit magister tamen in littera dicunt quod sic