Table of Contents
Commentarius in Libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Quaestio 1 : An Deus sub ratione abyssali, vel absoluta subiiciatur in sacra scriptura
Quaestio 2 : Vtrum Theologia sit scientia
Quaestio 3 : An euidens notitia credibilium possit viatori communicari
Quaestio 4 : An theologia viatoris proprie
Distinctio 1
Quaestio 1 : An quippiam aliud a Deo possit esse obiectum ordinatae fruitionis
Quaestio 3 : An beatus vnica dumtaxat ratione in obiectum beatificum tendat
Quaestio 4 : An vti proprie voluntati conueniat.
Distinctio 2
Quaestio 1 : An possit demonstratiue concludi unum tantum Deum esse
Quaestio 2 : An Trinitas diuinarum personarum cum summa unitate sit compossibilis.
Distinctio 3
Quaestio 1 : An notitia Dei, qua ipse esse cognoscitur, sit humano intellectui naturaliter inserta.
Quaestio 2 : An imago Diuinae Trinitatis reperiatur in homine
Distinctio 4
Quaestio 1 : An Generatio proprie dicta reperiatur in diuinis.
Distinctio 5
Quaestio 1 : An filius in diuinis de substantia patris generetur.
Distinctio 6
Quaestio 2 : An Pater necessitate, seu voluntate filium genuerit.
Distinctio 7
Quaestio 1 : An potentia generandi in diuinis notionaliter accipiatur.
Distinctio 8
Quaestio 1 : An in Deo sit aliqua composito
Quaestio 2 : An anima intellectiua sit tota in toto, et tota in qualibet parte.
Distinctio 9
Quaestio 1 : An pater sit prior filio.
Distinctio 10
Quaestio 1 : An spiritus sanctus procedat per modum voluntatis.
Distinctio 11
Quaestio 1 : An spiritus sanctus a solo patre procedat.
Quaestio 2 : An spiritus sanctus distingueretur a filio si non procederet ab eo.
Distinctio 12 et 13
Quaestio 1 : An filii generatio sit prior spiratione spiritus sancti.
Distinctio 14
Quaestio 1 : An spiritui sancto conueniat temporalis processio
Distinctio 15
Quaestio 1 : An cuilibet personae diuinae conueniat mitti
Distinctio 16
Quaestio 1 : An species, quibus nobis spiritus sanctus apparuit, fuerint reales.
Distinctio 17
Quaestio 1 : An in caritate existens euidenter cognoscere possit se in illa existere.
Quaestio 2 : An habitus caritatis possit augeri.
Distinctio 18
Quaestio 1 : An donum in diuinis notionaliter dicatur
Distinctio 19
Quaestio 1 : An una divina persona sit in alia.
Distinctio 20
Quaestio 1 : An divina omnipotentia Dei filio perfecte conueniat.
Distinctio 21
Quaestio 1 : An haec proposito vera sit, videlicet, solus Pater est Deus.
Distinctio 22
Quaestio 1 : An aliquod nomen a nobis Deo impositum proprie conueniat Deo.
Distinctio 23
Quaestio 1 : An persona in diuinis pluraliter praedicetur.
Distinctio 24
Quaestio 1 : An in diuinis sit verus numerus
Distinctio 25
Quaestio 1 : An persona de Deo, et creaturis aequiuoce dicatur.
Distinctio 26
Quaestio 1 : An personae diuinae relationibus distinguantur.
Distinctio 27
Quaestio 1 : An tot res poni debeant in diuinis, quot relationes
Distinctio 28 et 29
Quaestio 1 : An principium per respectum ad intra in diuinis admittatur
Distinctio 30
Quaestio 1 : An relatio Dei ad creaturam praecedat relationem creaturae ad Deum.
Distinctio 31
Quaestio 1 : An aequalitas in diuinis sit realis relatio.
Distinctio 32
Quaestio 1 : An pater diligat se spiritu sancto.
Distinctio 33
Quaestio 1 : An relativa proprietas in diuinis differat realiter ab essentia.
Distinctio 34
Quaestio 1 : An diuina persona ab essentia diuina realiter differat.
Distinctio 35
Quaestio 1 : An divina essentia sit obiectum divinae cognitionis
Distinctio 36
Quaestio 1 : An mala in Deo ideam habeant.
Distinctio 37
Quaestio 1 : An substantia quaelibet spiritualis loco existat
Distinctio 38 et 39
Quaestio 1 : An scientia Dei causet res
Distinctio 40
Quaestio 1 : An possibile sit praedestinatum tandem non saluari.
Distinctio 41
Quaestio 1 : An reprobatio precibus sanctorum impediri possit
Distinctio 42 et 43
Quaestio 1 : An in Deo sit potentia.
Distinctio 44
Quaestio 1 : An Deus uniuersum potuit facere melius
Distinctio 45 et 46
Quaestio 1 : An diuina voluntas sit causa creaturarum.
Distinctio 47 et 48
Quaestio 1 : An Deus velit aliquid de nouo.
Liber 2
Distinctio 1
Quaestio 1 : An principium primum esse unum possit demonstrari.
Quaestio 2 : An mundus ab aeterno libere potuerit produci.
Distinctio 2
Quaestio 1 : An aeuum a tempore realiter differat.
Quaestio 2 : An caelum empyreum sit luminosum
Distinctio 3
Quaestio 1 : An angeli sint compositi
Distinctio 4 et 5
Quaestio 1 : An angeli fuerunt creati beati.
Distinctio 6
Quaestio 1 : An angelus in primo instanti suae creationis peccare potuit.
Distinctio 7
Quaestio 1 : An daemones occulta cordium hominum cognoscant.
Distinctio 8
Quaestio 1 : An angelus motum causare possit in rem exteriorem.
Distinctio 9
Quaestio 1 : An Angeli superiores illuminent inferiores.
Distinctio 10 et 11
Quaestio 1 : An Angeli ad homines in hac militante ecclesia degentes mittantur.
Distinctio 12
Quaestio 1 : An materia duratione antecesserit cuilibet formae.
Distinctio 13
Quaestio 1 : An lumen in medio sit forma realis
Distinctio 14
Quaestio 1 : An caelum sit causa horum inferiorum.
Distinctio 15
Quaestio 1 : An res mixtae sint productae de terra, et aqua
Distinctio 16
Quaestio 1 : An Imago in creatura reperiatur
Distinctio 17
Quaestio 1 : An anima intellectiua sit forma substantialis hominis.
Distinctio 18
Quaestio 1 : An corpus Euae praefuerit in costa Adae.
Distinctio 19
Quaestio 1 : An homo virtute creationis diuinae acceperit immortalitatem.
Distinctio 20
Quaestio 1 : An si homo in Paradiso permansisset, absque peccato filios procreasset.
Distinctio 21
Distinctio 24
Circa textum
Quaestio 1 : An intellectus agens spectet ad liberum arbitrium
Distinctio 25
Quaestio 1 : An liberum arbitrium cogi possit
Distinctio 26 et 27
Quaestio 1 : An gratia sit virtus.
Distinctio 28 et 29
Quaestio 1 : An homo mortali culpae obnoxius, satis se ad habitualem gratiam praeparare valeat.
Distinctio 30 et 31
Quaestio 1 : An originale crimen rationem culpae retineat.
Distinctio 32 et 33
Quaestio 1 : An poenae ex originali culpa inflictae aeque ab omnibus hominibus participentur.
Distinctio 34
Quaestio 1 : An malum causetur a bono
Distinctio 35 et 36
Quaestio 1 : An culpa quaelibet in actu consistat.
Distinctio 37
Quaestio 1 : An peccati actio secundum quod huiusmodi sit a Deo effectiue
Distinctio 38
Quaestio 1 : An voluntas sua libertate possit simul plures fines intendere.
Distinctio 39
Quaestio 1 : An peccatum in intellectu potius, quam in voluntate esse dicatur.
Distinctio 40 et 41
Quaestio 1 : An actus quispiam indifferens reperiri possit
Distinctio 42
Distinctio 43 et 44
Quaestio 1 : An peccatum aliquod sit simpliciter irremissibile
Liber 3
Distinctio 1
Quaestio 1 : An, si homo non peccasset, filius Dei humanam naturam assumpsisset.
Quaestio 2 : An plures personae divinae possint assumere unam naturam creatam.
Distinctio 2
Quaestio 1 : An persona divina naturam irrationalem assumere possit
Distinctio 3
Quaestio 1 : An Beata virgo fuerit concepta in peccato originali
Distinctio 4
Quaestio 1 : An beata virgo fuerit vera, et naturalis mater Domini nostri Iesu Christi.
Distinctio 5
Quaestio 1 : An humanae naturae vnio cum verbo diuino differat ab assumptione eiusdem verbi.
Distinctio 6 et 7
Quaestio 1 : An in Christo sint duo supposita.
Distinctio 8
Quaestio 1 : An in Christo duae filiationes reperiantur.
Distinctio 9 et 10
Quaestio 1 : An Christus secundum quod homo adorandus sit adoratione latriae.
Distinctio 11
Quaestio 1 : An Christus sit creatura.
Distinctio 12
Quaestio 1 : An Christus potuerit peccare.
Distinctio 13
Quaestio 1 : An in Christo fuerit plenitudo gratiae.
Distinctio 14
Distinctio 15 et 16
Quaestio 1 : An in Christo cum tormentorum dolore steterit gaudium beatae fruitionis.
Distinctio 17 et 18
Quaestio 1 : An in Christo plures sint voluntates.
Distinctio 19 et 20
Quaestio 1 : An omnes homines beneficio passionis Christi a quocunque malo satis fuerint liberati
Distinctio 21 et 22
Distinctio 23
Quaestio 1 : An fides si virtus.
Distinctio 24 et 25
Quaestio 1 : An fidei possit subesse falsum.
Distinctio 26
Quaestio 1 : An spes in superiori animae portione subiective esse possit
Distinctio 27 et 28
Quaestio 1 : An habitus caritatis sit virtus
Distinctio 29 et 30
Quaestio 1 : An recto caritatis ordine Deum super omnia diligere teneamur.
Distinctio 31 et 32
Quaestio 1 : An in caritate constitutus possit eam amittere.
Distinctio 33
Quaestio 1 : An virtutes morales in patria permaneant
Distinctio 34 et 35
Quaestio 1 : An Spiritus Sancti dona vitam actiuam magis, quam contemplatiuam respiciant.
Distinctio 36
Quaestio 1 : An morales virtutes sint connexae inter se
Distinctio 37 et 38
Quaestio 1 : An mendacium quodlibet diuino praecepto adversetur.
Distinctio 39 et 40
Quaestio 1 : An quodlibet iuramentum sit peccatum.
Liber 4
Distinctio 1
Quaestio 1 : An sacramenta novae legis creatricem in se virtutem contineant
Quaestio 2 : An sacramentum possit diffiniri.
Quaestio 3 : An circumcisio ullam in se contineat efficaciam ad originalem noxam penitus abolendam.
Distinctio 3
Quaestio 2 : An Ioannis baptismus fuerit sacramentum
Distinctio 3
Quaestio 1 : An expressa verborum prolatio sit de necessitate baptismi
Distinctio 4
Quaestio 1 : An baptismi effectus aeque cunctis conueniat baptizatis.
Distinctio 5
Quaestio 1 : An ministri malitia baptismi effectus in suscipiente huiusmodi sacramentum frustretur.
Distinctio 6
Quaestio 1 : An Puer existens in utero baptizata matre characterem recipiat
Distinctio 7
Quaestio 1 : An confirmatio gratiam conferat.
Distinctio 8
Quaestio 1 : An Eucharistia sit dignissimum sacramentum.
Distinctio 9
Quaestio 1 : An in peccato mortali existens, mortaliter peccet Eucharistiam sumendo.
Distinctio 10
Quaestio 1 : An corpus Christi pluribus in locis possit reperiri.
Distinctio 11
Quaestio 2 : An Eucharistia vnum sit sacramentum.
Distinctio 12
Quaestio 1 : An accidentia specierum in Eucharistia subsistant absque subiecto.
Quaestio 2 : An accidentia specierum in Eucharistia manentia sint corruptibilia.
Quaestio 3 : An expediat homini frequenter accedere ad Eucharistiam.
Distinctio 13
Quaestio 1 : An minister malus recta intentione consecrandi consacret
Distinctio 14
Quaestio 1 : An poenitentia sit moralis virtus.
Distinctio 15
Quaestio 1 : An homo sine caritate pro mortali crimine Deo satisfacere possit
Distinctio 16
Quaestio 1 : An contritio, confessio, et satisfactio sint partes poenitentiae.
Distinctio 17
Quaestio 1 : An contritionis dolor omnium maximus esse debeat.
Quaestio 2 : An homo de necessitate salutis singula quaeque peccata teneatur confiteri.
Distinctio 18
Quaestio 1 : An clauium potestas usque ad culpae ac poenae remissionem protendatur.
Distinctio 19
Quaestio 1 : An sacerdotes, soli clauium potestate potiantur.
Distinctio 20
Distinctio 21
Quaestio 1 : An ea, quae per confessionem audiuntur celanda semper fuerint
Distinctio 22
Quaestio 1 : An peccata per poenitentiam deleta recidivantis ingratitudine rursus redeant
Distinctio 23
Quaestio 1 : An extrema vnctio sit sacramentum.
Distinctio 24
Quaestio 1 : An ordo sit sacramentum.
Distinctio 25
Quaestio 1 : An ordinator pecuniam exigens ab ordinatis sit Simoniacus.
Distinctio 26
Quaestio 1 : An matrimonium sit sacramentum
Distinctio 27
Quaestio 1 : An peracto matrimonio alter coniugum inuito altero religionem ingredi possit
Distinctio 29 et 30
Quaestio 1 : An voluntatis coactione matrimonium impediatur.
Distinctio 31
Quaestio 1 : An actus coniugalis concubitus ob tria coniugii bona satis a peccato excusetur
Distinctio 32 et 33
Distinctio 34
Quaestio 1 : An impedimentum aliquod dissoluat matrimonium iam contractum.
Distinctio 35 et 36
Distinctio 37 et 38
Quaestio 1 : An ordo sacer, seu continentiae votum matrimonium impediat.
Distinctio 39 et 40
Distinctio 41 et 42
Quaestio 1 : An affinitas Matrimonium impediat.
Distinctio 43
Quaestio 1 : An resurrectio mortuorum naturaliliter sit possibilis.
Distinctio 44
Distinctio 45
Quaestio 1 : An in hac vita degentium suffragi defunctorum animabus prosint
Distinctio 46
Quaestio 1 : An misericordia et iustitia reperiantur. in Deo.
Distinctio 47
Quaestio 1 : An Christus solus iudicaturus sit in postremo iudicio.
Distinctio 48
Quaestio 1 : An peracto postremo iudicio corpora coelestia realiter alterari poterunt
Distinctio 49
Quaestio 2 : An beati nude videant diuinam essentiam.
Quaestio 3 : An animarum beatitudo maior extiterit post earum corporum resumptionem, quam ante.
Distinctio 50
Quaestio 1 : An animae humanae corporibus exutae, quicquam quam eorum, quae hic sunt, intelligant.
Quaestio 2 : An Homo simul beatus, et damnatus esse possit
Quaestio 3 : An Deus sub ratione entis infiniti sit subiectum in theologia viatoris.
Quaestio 1
An beata virgo fuerit vera, et naturalis mater Domini nostri Iesu Christi.Quia propter solam administrationem materiae non cfficitur aliquid mater illius, quod efficitur ex matciam, seu quod formatur exea alias enim arbor esset mater do mus, quae formatur exlignis eius: sed Deata virgo solum ministrabat materiam, de qua corpus Christi formabae lom tur; ergo &c. CONTRA 1oan. dicitur, Stabant inat trucem lesu mater eius, &c
Hic quattuor sunt videnda. Primum vtrum coceptio Christi possit dici aliquo modo naturalis: S cundo, vtrum in tali conceptione, vel etiam in soetus ase que ad sui complementum promotione, virgo aliquo modo se habuerit actiue. Tertio, de eo, quod quaeritur. Quarto vtrum spiritus sanctus vere possit dici pater lem Christi.
RESOLVTIO. christi quidem conceptio simplicit er est suapernatur alis lices secim dum quid natur alis dici patest: At vero, cum heata virgoa ptam praeparaterit materiam adhanc benedictam conceptione, mera & naucralis nater christi est, ev dicitur, quamuis Spiritus sanctus pater dici nullo modo possit.
QVANTVM ad primum pono duas conclusiones APrima est, quod conceptio Christi fuit simpliciter supernaturalis. Quia effectus productus ab agenre m pernaturali modo supernaturali debet simpliciter dio supernaturalis: sed conceptio Christi, quo ad sui actus tatem fuit ab agente supernaturali, & modo supernatum li,; vt fides sancta tenet: ergo &c.
2 Praeterea, illud, quod in nullam causam actiuam naeturalem potest reduci, debet simpliciter dici supernatum se: conceptio Christi est huiusmodi: virginem enim fio ne virili semine concipere in nullam causam naturalem possumus reducere. Propter quod ait Alanus. Hic natura silet &c.
SECVNDA conclusio est, quod talis conceptio secundum quid potest dici naturalis. Quia illud, quod fit ex apta, & naturali materia, ad minus secundum quid potest dici naturale: Christi conceptio est huiusmodi; uia facta est ex purissimis sanguinibus Virginis gloriosequi fuerunt materia naturalis humani feetus.
2 Praeterea, Christus fuit naturalis filius Virginis: ergo eius conceptio fuit aliquo modo naturalis; consequenia atet, sed antecedens ponit Augusti de fide ad Petrum lstae duae conclusiones videntur esse secuindum intentionem Ambrosi in libro de conceptiona verbi, vbi ait, Multa in hoc mysterio & secundum naturam inuenies, qu 3 naturam. Si. nm consideramus illum conceptum ex parte matene quam mater ministrabat, tunc est naturalis: Si autem ipsum consideramus ex parte virtutis actiuae, quae penitus fuit supernaturalis, tunc ille conceptus est supernaturalis. Et quia magis est de re iudicandum secundum virtutem actiuam, quam passiuam: ideo, vt dixi, simpliciter debet di ci supernaturalis, & secundum quid potest dici naturalis. Et per hanc distinctionem patet solutio omnium instan tiarum, quae possunt adduci contra ambas praemissas conalusiones.
ARTICVLVS II. Vtrum in tali conceptione, vel etiam in faetus vsque ad sui complemcntum promotione, vtrgo ali quomodo se habuerit actiue.
QVANTVM ad secundum articulum dicendum quod ad perfectionem prolis in materno vtero quattuor requiruntur, scilicet materiae praeparatio, carnis formatio, seu organixatio, localis conseruatio, & conce ptae prolis nutritio. Et ex hac distinctione ponam duas con clusiones. Prima est quod quantum ad primum, & tertium & quartum, scilicet quatum ad materiae praeparationem & localem conseruationem, ac prolis cibationem, virgo gloriosa actiue se habuit quo ad Christi conceptionem
Secunda est, quod quantum ad secundum, scilicet carnis organizationem nullo modo se habuit actiue¬
Prima conclusio patet sic. Persona concipiens veram prolem, quam nouem mensibus nutrit, & perficit, & vsque ad perfectam generationem producit, illa actiue se habet quantum ad illas tres condiciones supra praedictas: sec Maria &c. Maior quantum ad primam condicionem patet: quia materiae praeparatio per actiuam digestionem, u sanguinis depuratione, de necessitate pertinet ad foemel lam, vt patet per Aristo. Patet etiam quantum ad secundum: quia locus naturalis actiua sua influentia conseruat locatum: sed matrix est conceptae prolis locus naturalis. ergo prolem conceptam actiue conseruat. Similiter tertium patet, scilicet quod actiue se habeat quantum aprolis nutritionem, quia sicut mater actiue se habet in materiae praeparatione ante conceptionem, sic necesse est, vt actiue se habeat in nutrimenti congrua dispositione per suam virtutem digestiuam, quae quandoque si multum defecerit propter impuritatem alimenti, suffocatur partus in vtero, & generatur abortiuus. Est enim puer in vtero coiunctus matri, sicut fructus arbori. Ergo sicut arbor non infecta habens sufficientem virtutem vegetatiuam nutrit fructum vsque ad debitum complementum, & tunc fructus naturaliter ab arbore separatur in suo esse perfecto. sed virtute arboris deficiente, & nutrimentum debite dispositum fructui non administrante, tunc fructus inutilis adhuc existens cadit de arbore ante sui perfectionem, siin proposito &c. Minor etiam patet ex fide quantum ad omnes suas partes. Secunda conclusio est, quod virtus actiua non fuit in virgine quo ad carnis formationem, seu organix ationem. Quia illud, quod proprie spectat ad virtutem paternam, non debet virgini attribui, sicut nec aliter alteri matri: istud est huiusmodi, vt patet per Aui¬ cen. in 9. de animalibus, & per Aristo. &per commenta torem in suo colliget
2 Praeterea, si virgo actiue se habuisset in corporis Christi formatione, tunc virtus creata, & limitata organia asset corpus in instanti, consequens est impossibile: quia cum virtus creata non possit aliquid organixare nisi mediante motu, & transmutatione: ideo si organixaret in instanti, tunc faceret motum in instanti, quem est impossibile in instanti fieri, cum omnis motus proprie dictus tempore mensuretur, vt patet 4. & 5. physicorum. Consequentia patet: quia omnes veri theologi ponunt
Quod corpus Christi in primo instanti suae conceptionis fuit perfecte formatum, & anima rationali animatum. Sro istis conclusionibus videntur obuiare quorudam doctorum opiniones. Nam contra primam conclusionem est quaedam opinio, quae ponit, quod virgo Maria nec quantum ad materiae praeparationem, nec quantum ad corporis formationem se habuit actiue: sed solum dicitur mater Christi pro tanto: quia spiritus illam materiam, de qua formauit corpus Christi, accepit a virgine. Sed isti videfitur prima fronte sibi ipsis contradicere. Quia illud, quod accepit aliquid ab aliquo, praesupponit illud praeparatum, quod accepit: sed secundum eos, spiritus sanctus accepit materiam corporis Christi a Vvirgine: ergo praesupponit ipsam praeparatam a virgine.
2 Praeterea, virtus digestiua virginis non fuit imperfi ctior quo ad sanguinis purificationem faciendam, quam communiter sit in ceteris mulieribus.
3 Praeterca, si sola acceptio materiae de aliquo sufficeret ad hoc, quod illud, de quo accipitur, esset mater illius, quod de tali materia formatur, tunc silua esset mater domus, terra esset mater Adae, & Adam esset mater Euae quae omnia sunt inconuenientia: ergo & illud, ex quo sequitur, est inconueniens
4 Item, si sola acceptio materiae de aliquo sufficeret id hoc, quod illud, de quo accipitur, esset mater illius, quod de tali materia formatur, tunc posito, quod de lapide miraculose Deus faceret hominem, sequeretur, quod talis lapis esset mater illius hominis.
CONTRa secundam conclusionem sunt quidam, qu dicunt, quod virgo habuit virtutem actiuam non solum quo ad materiae praeparationem, sed etiam quo ad carni formationem. Et isti videntur esse tripartiti.
NAM quidam dicunt, quod ipsa Virgo non fuisset vera mater Christi, si in carns eius formatione se non ha buisset actiue. & habent pro se aliquas rationes Qaleni quas ad praesens nolui adducere duabus de causis. Primo quia ita turpis, & soeda est materia, quod ipsam abhoi reo miscere cum praesenti materia, in qua loquimur, de virginali castissima conceptione. Secundo dato, quod pra dictae rationes aliquid concluderent loquendo de conci tione ceterorum hominum, quorum formatio contingit in tempore: tamen nec existenter, nec apparenter concludunt, loquendo de Christi conceptione, cuius con poris plena formatio facta fuit subito, & in instanti, & per consequens fieri non potuit humana virtute, sed solummodo diuina. Alij dicunt, quod in materia ministrata a Virgine fuit potentia actiua, per quam potuisset coope rari ad carnis Christi formationem, si facta fuisset in tem pore. Sed nec illud valet. Quia aut illa potentia actiu; fuisset in virgine naturaliter, aut miraculose. Non natu raliter: quia eadem ratione inesset cuilibet mulieri, quod uperius est reprobatum. Nec miraculose: quia in operibus miraculosis nihil omnino fit frustra. Sed frustra talis virtus poneretur in virgine, eo quod ipsa nihil operaretur secundum eam. Alij dicunt, quod quamuis virgo non fuerit cooperata quantum ad formationem corporis, seu carnis Christi, fuit tamen cooperata quantum ad complementum eius
SED ista verba possunt habere bonum intellectum, vel malum. Quia ly complementum vel potest referri ad formationem, vel ad ipsam carnem. Si ad formationem, tunc est manifesta contradictio: quia omne illud, quod operatur ad complementum formationis hoc principaliter operatur ad sormationem, & sic operaretur ad formationem carnis, & non operaretur ad formationem carnis: sed sily complementum refertur ad carnem, hoc potest esse dupliciter: quia vel refertur ad veritatem, & speciem carnis, iuxta illud quod dicitur. 7. physicorum, Vnumquodque tunc perfectum, seu completum est, cum attigerit propriam speciem: & sic adhuc illud dictum est falsum: quia sine actiua virtu te virginis in primo instanti praedictae conceptionis virtute spiritus sancti corpus Christi habuit perfectam speciem carnis. Alio modo per complementum carnis pos sumus intelligere augmentum carnis, & sic illud dictu potest habere bonum intellectum: quia aliquo modo virtus vegetatiua Virginis actiue operata est ad nutritionem prolis, & per consequens ad eius augumentationem.
VANTVM ad tertium articulum ponam duas Aconclusiones. Prima est, quod Deata Virgo est vera mater illius hominis, qui est Christus. Secunda est, quod ipsa vere potest, dici mater Dei.
CONCLVSIONEM primam probo sic. llla vere dicitur mater alicuius hominis, quae ad suam conceptionem aptam administrat materiam, ipsum in vtero conceptum naturaliter nutrit, & conseruat, & vsque ad debitum augmentum poductum extra vterum generat: sed Deata Virgo respectu Christi omnia haec obseruauit, vt fide credimus, & a sacris doctoribus habemus: ergo &c. FORTE dicetur. quod si virgo posset dici vera mater illius hominis, tunc spiritus sanctus vere posset dici pater eius consequens est falsum, vt patebit in quarto articu, Consequentia Vero pa tet ex hoc: quia agens est praestantius patiente, & per con sequens non minus ab effectu poterit denominari, quam ipsum patiens: sed spiritus sanctus non minus complete perficit omnia ad virtutem agentis pertinentia in Chriti conceptione, & generatione, quam virgo ea, quae ad vi tutem patientis pertinebant: igitur non magis Virgo dicetur mater, quam spiritus sanctus pater.
2 Praeterea, Christus non potuit esse filius Virginis ergo nec ipsa mater eius. consequentia patet: probo antecedens quia filiatio respicit ipsum suppositum genitum; sed suppositum Christi fuit ab aeterno in nullo dependemt a Virgine, nec aliquod esse recipit ab ea: ergo &c.
Ao primum nego consequentiam. Ad probationem dicendum, quod quamuis perfecte suppleuerit vicem vit tutis paternae, tamen, vt infra patebit, spiritus sanctus ni habuit in hoc omnes condiciones, quae requiruntur ac hoc, quod aliquis sit verus pater: sed virgo gloniosa om- nes condiciones habuit ad hoc requisitas, quod aliqua dicatir vera mater.
AD secundum dicendum, quod licet illud suppositum esset aeternum, tamen ad hoc, quod tale suppositum esset verus homo in tempore, fecit Deata virgo, quicquid debuit facere vera mater: ideo &c. Quomodo autem filiatio humana, & diuina se habeant in domino lesu Christo, videbitur infra in distinctione 8. Conclusionem secun dam scilicet, quod Deata Virgo vere dicatur mater Dei, probo sic. De quocumque vere praedicatur filius Viginis, illius vera mater potest dici virgo: sed homo Christus, qui est filius Virginis, ratione personalis vnionis vere pre dicatur de Deo, & Deus de eo, vt patet per Damascen, lib. 3. ergo &c
Praeterea, ratione communicationis idiomatum Deus vere dicitur passus, & in cruce mortuus: ergo rationi eiusdem communicationis Deus vere potest dici a virgi ne genitus, & per consequens Virgo mater eius: conse¬
SED forte dicetur mihi, quod Damascen sit opposite. opinionis: quia ipse ait libro 3. Christothocon non dici mus virginem, idese Christi genitricem non dicimus virginem: sed planum est, quod ipsa non potest dici mater Dei, nisi in quantum fuit genitrix Christi.
2 Praeterea, virgo non potest dici mater deitatis: ergo nec mater Dei. consequentia patet: quia Virgo non dicitur mater Dei, nisi ratione vnionis Dei, & hominis in vna persona: sed magis conueniunt Deus & deitas, quam Deus, & homo: ergo si ratione illius vnionis, qua Deu & homo conueniunt, virgo diceretur mater Dei: quia est mater hominis, etiam ipsa esset mater deitatis: quia mater Dei.
3 Preterea, cum omnens tres personae sint vnus Deus, igitur si virgo esset mater Dei, ipsa esset mater trium personarum
4 Praeterea, sicut virgo est causa illius hominis Christi ratione generationis, sic tota trinitas est causa eius rationc creationis: sed tota trinitas non potest dici pater Dei ratione illius creationis: ergo nec virgo dicetur ma ter Dei ratione illius generationis.
Ao primum dicendum, quod Damas: dicit illa verb;s contra Nestorium ponentem in Christo duas esse personas, secundum quem modum, si virgo esset mater hominis Christi, tunc esset mater nudi, & puri hominis, & si es set mater Dei, esset mater nudi Dei, quorum vtrumque contrarium est fidei catholicae. Propter quod eodem ca ait. Non enim nudum hominem genuit Virgo sancta: sed Deum verum. Non enim nudum hominem genuit Virgo sancta: sed Deum verum. Nom igitur intendit Damascen negare virginem genuisse Christum Deum & hominem in vna persona verbi: sed intendit negare virginem genuisse Christum tamquam suppofitum humanum distinctum a supposito diuino.
Ad secundum nego consequentiam. Ad probationem dicendum, quod virgo non est mater Dei, nisi pro quanto ipsa est mater hominis personaliter substentati a persona diuina, & quia lVy Deus ratione concreationis supponi pro persona: deitas antem pro natura: ideo quamuis comcedatur, quod virgo sit mater Dei, non est tamen concedendum, quod sit mater deitatis.
Ad tertium, quod licet tres personae sint vnus Deus naturaliter, sunt tamen trinus Deus personaliter. lgi¬¬ tur, vt hoc nomen Deus supponit pro persona, aliquid potest verificari de hoc nomine Deus, quod non verificatur de tribus personis.
Ad quartum dicendum, quod non est simile: quia Vit gini in huiusmodi generatione conueniunt omnes condiciones necessario requisitae ad veram matrem: sed cuili bet diuinae personae in tali creatione non conueniunt om nes condiciones veri patris, vt patebit in sequenti articulo: ergo argumentum non valet.
VANTVM ad quartum articulum consimiliter A praedictis, ponam duas conclusiones. Prima est quod loquendo proprie de paternitate, spiritus sanctus non po test dici pater Christi.
Quia si esset pater eius, vel hoc esset ratione de vel ratione humanitatis. Non potest dari primum: quispiritus sanctus non habet auctoritatem principij super Christum, vt Deus est: sed magis econuerso, spiritus sanctus a filio Dei, siue a Christo produeitur, vt Deus est Nec secundum: quia ad hoc, quod aliquis sit vere, & prorie pater alicuius rei corporalis, tria requirutur. Primo. uod virtute sua actiua ipsam seminando, seu a se semer emittendo producat. Quia, vt patet, patris est admittero semen, & matris mmistrare sanguinem.
Secundo quod hoc fiat naturaliter: quia qua muis mae Pharaonis sacerent serpentes per occultam seminum adhi bitionem: tamen non fuerunt patres huiusmodi animalium: quia non natura, sed arte demonum talia, fecerunt
Tertio, quod per huiusmodi semen producat sibi simile in natura: quia pater, & filius debent esse eiusdem naturae saltem secuudum speciem. Sed haec omnia deficiunt spiritui sancto respectu humanitatis Christi, igitur proprie loquendo, spiritus sanctus non est pater Christi. a Praeterea, generatio est opus naturae, vt patet per Damas sed Christi conceptio non est facta a spiritu sancto per naturam, sed per liberam voluntatem: ergo &c Et ista est intentio August: in Enchiridion, vbi ait, quod Christus natus est de spiriru sancto, non sicut de patre sed de virgine natus est, sicut de matre.
SECVNDA CONCLVSIO est, quod impro prie loquendo, & quasi metaphorice de hoc nomine pater, tunc spiritus sanctus potest dici pater hominis Christi, puta, non generatione, sed creatione. Quia tota trini tas, & appropiate spiritus sanctus creauit eadem humanitatem, quam virgo concepit, & genuit. luxta quod dicitur Deuter. 32. c. Nunquid non ipse est pater tuus, qui possedit te, & secit, & creauit te. ETex his potest inferri illud corollarium, quod absolute, & simpliciter loquendo ista proposito falsa est, spiritus sanctus est pater Christi. Quia terminus simpliciter, & absolute prolatus intellig tur de eo, quod proprie significat, & simpliciter, & non de eo, quod metaphorice significat, & secundum quid: Sed vt patet ex praedictis, proprie loquendo falsum est diceri spiritum sanctum esse patrem Christi: ergo &c. Et ista v detur esse intentio Dea. Augu. 2. de trin vbi ait. "Neque enim Iesus spiritus sancti filius, aut credi, aut intelligi potest". Illud autem, quod non est credibile, nec intelligibile, est per se, & simpliciter falsum. ETE& hoc etiam apparet, quod dictum quorundam non est verum, qui dicunt, quod haec proposito Christus est filius spiritussancti, non debet negari tanquam aliquid simpliciter falsum: sed solum tanquam aliquid praestans occasionem errandi.
AD ARGVMENTVM principale dicendum quod Virgo non solum praebuit materiam: sed praebuit naturalem materiam, quam naturalis mater naturaliter praebet, quantum ad foetus conceptionem, puta, sanguinem quantum ad hoc debite dispositum: talis autem ma teria nec suit costa Adae respectu fuae, nec arbor respectu domus
On this page